مازندران(بابل)
شهرستان بابل از شمال به شهرستان بابلسر، از مشرق به شهرستان قائم شهر و سواد كوه، از جنوب به كوهپایه ها و دامنه های شمالی رشته كوه های البرز و از مغرب به شهرستان آمل محدود است. این شهرستان هم اكنون بابل به لحاظ گسترش آموزش عالی، ارائه خدمات تخصصی پزشكی، برخورداری از زیر ساخت های مخابراتی و ارتباطی، وسعت اراضی حاصلخیز كشاورزی، در سطح استان دارای موقعیت ممتازی می باشد
بابل
شهرستان بابل از شمال به شهرستان بابلسر، از مشرق به شهرستان قائم شهر و سواد كوه، از جنوب به كوهپایه ها و دامنه های شمالی رشته كوه های البرز و از مغرب به شهرستان آمل محدود است. این شهرستان هم اكنون بابل به لحاظ گسترش آموزش عالی، ارائه خدمات تخصصی پزشكی، برخورداری از زیر ساخت های مخابراتی و ارتباطی، وسعت اراضی حاصلخیز كشاورزی، در سطح استان دارای موقعیت ممتازی می باشد.
بنا به روایات و نوشته های مورخان، شهر بابل امروزی شهری بود نزدیك دریا، پاک و مقدس و با توجه به نفوذ دین زردشت در دوران باستان؛ بومیان آن را "مه میترا" یا جایگاه میترای بزرگ، معبد یا آتشكده بزرگ میترا می نامیدند. البته این نکته لازم به ذکر است که بر این موضوع اتفاق نظر کلی وجود ندارد و برخی معتقدند "مه میترا" با بابل کنونی حدود 20 کیلومتر فاصله دارد. در اواخر قرن سوم هجری مورخان اسلامی از "مامطیر" به عنوان یكی از نواحی طبرستان نام برده اند. در مورد شكیل گیری شهر بابل برای اولین بار در سال 881 هجری قمری "ظهیر الدین مرعشی" در "تاریخ رویان"، از دهی به نام بارفروش نام برده است. این ده در همین مكانی واقع بوده كه امروزه شهر بابل است لذا می توان آنرا هسته اولیه بابل كنونی به حساب آورد. در زمان صفویه عمارت های زیبایی در این شهر ساخته شد. در سال 1311 به مناسبت مجاورت "بابل رود" كه در غرب این شهر جریان دارد، "بابل" نامیده شد.
گنجینه بابل، بقعه امامزاده قاسم، مسجد جامع، مسجد محدثین (مقبره شیخ كبیر)، تكیه سرحمام، تكیه حصیر فروشان، تكیه مرادبیك، خانه اوصیا، خانه نجفی، حمام میرزا یوسف، بقعه متبركه سلطان محمد طاهر، بقعه متبركه درویش فخرالدین، امامزاده محمد مشهد سرا، برج سرست، تكیه مقری كلا، شیخ موسی، آبگرم معدنی و روستای آرزو، پل محمدحسن خان و پیر علم از جمله دیدنی های این شهرستان می باشند.