چهل حديث عزادارى
تدوين : جواد محدّثى
مقدّمه
عزادارى ، احياء خط خون و شهادت
زندانى كردن((نور))در حصار شب ، شيوه كهن ستمگران حاكم ، در برخورد و مقابله با((حق))بوده است . خطّ فكرى و سياسى امامان شيعه ، از همين رو همواره از سوى قدرتها،مورد تضييق و محدويت و انزواى تحميلى قرار گرفته بود.
طبيعى است كه در چنان شرايط، نوشتن و گفتن و سرودن و نشر تفكر و راه و خطّ آنان ، ازاسلوبهاى مؤ ثّر شيعه به حساب مى آمد و پيروان حق ، با زبان و قلم و شعر و مرثيه واشك و عزادارى ، در((احياء امرائمّه))و زنده نگهداشتن حماسه ها و بيان فضايلشانتلاش مى كردند.
در آن عصر خفقان ، طرح((خط امامان))، نوعى مبارزه سياسى - اجمتاعى بود و خطرها درپى داشت .
ذكرها و يادها، جهاد بود.
جلسات انس و ديدار شيعيان ، وسيله اى براى الهام گيرى و يافتنِ محورهاى((وحدت مكتبى))به حساب مى آمد و شعر و مرثيه و نوحه و گريستن و عزادارى بر شهيدان كربلا وسيدالشهدا و مظلوميّت اهل بيت عليهم السّلام در آن عصرِ((نتوانستن))ها، ابعادى از مساءلهزنده نگهداشتن مشعل حق و دعوت به((نور))و((ايمان))بود.
سروده هاى موضعدار شاعران شيعى ، آنچه كه بهاهل بيت مربوط مى شد، بطورعمده دو محور اساسى داشت :
1 - مدايح
2 - مراثى
استفاده ازمدح و مرثيه ، همواره بعنوان اهرمى در دفاع ازحق ومبارزه باحكومتهاى جور،مورداستفاده قرار مى گرفت .
برپايى مراسم سوگوارى براى ائمّه و احياى خاطره شكوهمند و الهام بخش حيات و جهادو شهادتشان ، همواره در تاريخ ، حركت آفرين و بيدارگر بوده است .
سنّت شعر گفتن و مرثيه خواندن و گريستن و گرياندن در مجالس سوگاهل بيت نيز، مورد تشويق و دستور امامان بود، چرا كه عزادارى ، رساندن صداى مظلوميّتآل على به گوش مسلمانان بود و رسالتى عظيم داشت . اقامه مجالس به ياد آنان ، بيانرنجهاى جانكاه پيشوايان حق و خون دلهاى ائمهعدل ، فاش ساختن و آشكار كردنِ ناله مظلومانه آنان در هياهوى پرفريب اغواگران بود وعزادارى براى شهيد، انتقالِ فرهنگ شهادت به نسلهاى آينده تلقّى مى شد ... و اين خطهمچنان ادامه يافت ، تا اكنون[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ].
در اينگونه مجالس ، احساس و عاطفه ، به كمك شعور مى آيد و مكتب عاشورا زنده مى ماند واشك ، زبان گوياى احساسهاى عميق يك انسان متعهّد و پاى بند به خطّ حسينى وكربلايى است .
اشك ، دليل عشق است و نشانه پيوند.
اشك ، زبان دل است و شاهد شوق .
دلى كه به حسين عليه السّلام و اهل بيت پيامبر صلّى اللّه عليه و آله عشق دارد، بى شكدر سوگ آنان مى گريد و با اين گريه ، مهر و علاقه درونى خود را نشان مى دهد وگريه بر حسين عليه السّلام تجديد بيعت با((كربلا))و فرهنگ شهادت است و امضاىراه خونين شهيدان .
اشك ، خون مى سازد و مجاهد و شهيد مى پرورد.
جبهه هاى گرم ايران اسلامى در سالهاى((دفاع مقدس))، گوياترين و زنده ترينسندى است كه نشان مى دهد چگونه عشق عاشورايى و مراسم نوحه خوانى و اشك ريختنبر سالار شهيدان ، محرّم را ماه((پيروزى خون بر شمشير))مى سازد و اشك را بهسلاحى كارى و مؤ ثّر تبديل مى كند.
سابقه عزادارى و سوگوارى بر مظلوميت خاندان پيامبر عليهم السّلام بسيار ديرينه استو خود پيامبر و على و فاطمه و... عليهم السّلام و فرشتگان و كرّوبيان و جنّ و انس برمظلوميّت((آل اللّه))گريسته و مجالس عزا و گريه برپا كرده اند. حتى انبياىگذشته هم اشكى ريزان و دلى سوزان و توسّل و توجّهى به خاندان عصمت و اسوه هاىشهادت داشته اند[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ].
شبهه آفرينيهاى كج فهمان يا مغرضان نسبت به مساءله گريستن وعزادارى وتوسّل و اقامه مراسم و شعائر دينى در سوگ امامان مظلوم و شهيد، جز از بى خبرى آناناز تعاليم اسلام و دستورها و سنتهاى پيامبر اسلام ، نشاءت نمى گيرد[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ].
اين مجموعه چهل حديث كه پيش رو داريد، برخى از احاديث مربوط به اين سنّت ارزشمند وسازنده را در بردارد. اميد است كه آشنايى با فرهنگ دينى وعمل به آن ، وسيله نجات ما و سبب شفاعت((اهل بيت))از ما در روز قيامت گردد.
قم - جواد محدثى
فروردين 1375
پاسخ با نقل قول
