موضوع: ویژه نامه عید سعید غدیر خم

سند 30 نام غدیر
1ـ امام رضاa مي‌فرمايد: و هوعيد الله الاکبر=عيد غدير، برترين عيد خداوند است)، الغدير، ج 1، ص 286.
2ـ قال علی a: هذا يوم فيه وقع الفرج، مصباح المتهجد، ص‌ 700.
3ـ قال الصادقa: و فيه مرضاة الرحمن (در اين روز، رضايت خداوند نهفته است)، بحارالانوار، ج 98، ص 323.
4ـ قال الرضاa: انه يوم مرغمة الشيطان، بحارالانوار، ج 98، ص 323.
5ـ قال الصادقa: يوم منارالدين أشرف منهما (روز مشعل فروزان دين، از دو عيد فطر و قربان گرامیتر است.
6ـ قال الصادقa: ذلک يوم القيام (روزغدير، روز بپاخاستن است) بحارالانوار، ج 98، ص323.
7ـ قال الصادقa: انه يوم السرور، الغدير، ج 1، ص 286.
9ـ قال علیa: هذا يوم الارشاد ، مصباح المتهجد، ص 700.
10ـ قال علیa: هذا يوم فيه ... رفعت الدرج (اين روزی است که منزلت شايستگان در آن، بلندی گرفت) مصباح المتهجد، ص 700.
11ـ قال علیa: هذا يوم ... فيه ... وضحت الحجج (اين روزي است که دلايل خداوند در آن، روشن گشت).
12ـ قال علیa: هذا يوم محنة العباد، مصباح المتهجد، ص 700.
13ـ قال علیa: و هو ... يوم دحرالشيطان، مصباح المتهجد، ص 700.
14ـ قال علیa: و هو يوم الايضاح (روزغدير، روزآشکار کردن حقيقت است) مصباح المتهجد، ص700.
15ـ قال علیa: و هو ... يوم البيان عن حقايق الايمان، مصباح المتهجد، ص 700.
16ـ امام رضاa در حديثی مفصل، روزغدير را روزعرضه ولايت به انسانها و مخلوقات معرفی میکند، المراقبات، ص 257.
17ـ امام صادقa: در هنگام ملاقات با برادر ايماني خود بگو: الحمدالله الذی اکرمنا بهذا اليوم (حمد خداوند را که ما را در اين روز کرامت داد) المرقبات، ص 257.
18ـ قال علیa و هو ... يوم کمال الدين، مصباح المتهجد، ص 700.
19ـ قال علیa: هذا يوم الفصل الذa کنتم توعدون، مصباح المتهجد، ص 700.
20ـ قال علیa: و هو ... يوم البرهان، مصباح المتهجد، ص 700.
21ـ قال الصادقa: اليوم الذی نصب منه رسول الله اميرالمؤمنين(a)، الغدير، ج 1، ص 285.
22ـ قال علیa: وهو... يوم الشاهد و المشهود، مصباح المتهجد، ص700. امام صادق(a): نام غدير در زمين روز به گواهي گرفته شدگان (جمع مشهود) است. بحارالانوار، ج 98، ص 231.
23ـ قال علیa: و هو... يوم العهد المعهود، مصباح المتهجد، ص 700 .
24ـ امام صادقa: نام غدير در زمين، روز ميثاق گرفته شده است، بحارالانوار، ج 98، ص 321.
25ـ امام رضاa: روزغدير، روز زينت است، المراقبات، ص 257.
26ـ قال الرضاa: يوم تقبل اعمال الشيعة، المراقبات، ص 257.
27ـ قال علیa: هذا ... يوم الدليل علی الرواد (اين، روز رهنمونی به رهنمايان است) مصباح المتهجد، ص 700.
28ـ قال عليa: هذا يوم الامن المأمون، مصباح‌المتهجد، ص 700.
29ـ قال علیa: هذا يوم ابلاء السرائر، مصباح المتهجد، ص 700.
30ـ قال الصادقa: جعله عيدا لنا، بحارالانوار، ج 98، ص 300.

تجلی غدير در اشعار بزرگان ادب فارسی
افتخار هر نبي و هر ولي
فهيمه بافنده
خداوند رسالت خاتم المرسلين را با صبر، ايثار و لطف نبوي درهم آميخت و در كف با كفايت شريفترين و برترين برگزيده خويش محمد ص نهاد و از سر لطف، هدايت نبوی را در بركه غدير به زيور ولايت علوی آراست تا فرجام مبارك وخجسته آن، اعلان وصايت و ولايت تجسم والای حقيقت و لوح محفوظ اسرار خلقت امام علی A در روز پيمان و ميثاق غدير باشد. در غدير آئين پر ارج محمدی ص به نور روشن گر علم، عصمت و شجاعت حيدری منوّر شد و نهال نو پاي دين احمدی و فرايض انسان ساز سرمدی آن از زلال بركه ی فنا ناپذير غدير آبياری شد و پروردگار عالم، اكمال دين و اتمام نعمت های خداداديش را در وادی «غدير» اراده فرمود.


يكی از جلوه های ادبی غدير شعرهای بسياری است كه در وصف آن سروده شده است. اين اشعار نقش مهمی در حفظ غدير در طول زمان های ظلمانی داشته است. اندكی پس از واقعه عظيم رستاخيز ولايت، حسان بن ثابت شاعر پيامبر a كه در طلوع فجر اسلام در مدح رسول اعظم در مواضع و مواقع متعدد، اشعاری مي سرود، اين قصيده غراء را سر داد:
1- ابوالقاسم فردوسی:حماسه سرای بزرگ ايران با اعتقادی راسخ كه از سر ايمان وعشق وعلاقه به اهل بيت است،ولايت علی بن ابی طالب را در كنار توحيد ونبوت ركن واساس دين و دين داری می داند و می گويد:
چه گفت آن خداوند تنزيل و وحی
خداوند امر و خداوند نهی
كه من شهر علمم، عليّم در است
درست اين سخن گفت پيغمبر است
گواهی دهم كاين سخن را ز اوست
تو گويی دو گوشم به آواز اوست
اگر چشم داري به ديگر سرای
به نزد نبی و وصي گير جای
منم بنده اهل بيت نبی
ستاينده خاك پاي وصی
خود آن روز نامم به گيتی مباد
كه من نام حيدر نيارم به ياد
بر اين زادم و هم بر اين بگذرم
يقين دان كه خاك پی حيدرم
2-جلال الدين محمّد مولوی: او نيز در ديوان شمس تبريزی خويش جرعه ای از جام ولايت نوشيده و با وصف فضايل و مناقب آن حضرت نام خود را در جرگه محبين وعاشقان اهل بيت به ثبت رسانده است :
تا صورت پيوند جهان بود علی بود
تا نقش زمين بود و زمان بود علی بود
شاهی كه ولی بود و وصی بود علی بود
سلطان سخا و كرم و جود علی بود ...
آن شير دلاور كه ز بهر طمع نفس
در خوان جهان پنجه نيالود علی بود
آن كاشف قرآن كه خدا در همه قرآن
كردش صفت عصمت و بستود علی بود
آن عارف سجّاد كه خاك درش از قدر
از كنگره عرش برافزود علی بود
آن شاه سرافراز كه اندر ره اسلام
تا كار نشد راست نياسود علی بود
آن قلعه گشايی كه در قلعه خيبر
بر كند به يك حمله و بگشود علی بود
چندان كه در آفاق نظر كردم و ديدم
از روی يقين در همه موجود علی بود
اين كفر نباشد سخن كفر نه اين است
تا هست علی باشد و تا بود علی بود
استاد شهريار: محمدحسين شهريار كه با سرود معروف (علي اي هماي رحمت)دل سپردگی و ارادت قلبی خود را به طور خاص به محضر اميرالمؤمنينA رسانده است،درباره واقعه غدير نيز حق مطلب را تمام كرده و بدين سان به توصيف اين روز پيمان وميثاق الهي مي پردازد:
اگر سنجند هر سهمی در اسلام
هر آن كو سهمگين تر حصه من
به غوغای غدير خم نديدند
به دست شه چو شاهينم نشيمن
نه به آن خطبه من كنت مولاه
علی را برد بر اعلی و اعلن

مستندات | آیت الله بهجت: سه روز جشن برای عید غدیر

شاید این‌طور باشد که روز عید غدیر، سه روز را عید قرار دادند. شاید در همان‌جا، در غدیر خم، هم سه روز توقف کرده بودند. بالأخره یک چیز عجیب و غریبی است که خدا می‌داند: «و لم أرَ مثل ذاک الیوم یوماً / و لم أرَ مثلَه حقاً أضیعا».
توضیح

این بیت شعر منقول از خود آقا امیرالمومنین ع است چنانچه نقل شده به خواب هناد بن السری آمده و بعد از خواندن دو بیت شعر از شعر کمیت در روز غدیر این بیت سوم را خود حضرت به شعر کمیت اضافه کردند. (کنزالفوائد، ج1، ص333)
منبع

[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]
اخبار مرتبط:
حدیث | بیعت مردم با امیرالمومنین(ع) در غدیر سه روز طول کشید

توضیح

امام باقر ع جریان حجة الوداع و توقف در غدیر را به طور کامل نقل ذکر می‌کنند. سپس، بعد از نقل تمام خطبه رسول الله ص، درباره چگونگی بیعت مردم با امیرالمومنین ع اینچنین می‌فرمایند.
متن روایت

عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ ع أَنَّهُ قَالَ: حَجَّ رَسُولُ اللَّهِ ص مِنَ الْمَدِینَةِ وَ قَدْ بَلَّغَ جَمِیعَ الشَّرَائِعِ قَوْمَهُ غَیْرَ الْحَجِّ وَ الْوَلَایَة ...
وَ تَدَاکُّوا عَلَى رَسُولِ اللَّهِ وَ عَلَى عَلِیٍّ ع فَصَافَقُوا بِأَیْدِیهِمْ فَکَانَ أَوَّلُ مَنْ صَافَقَ رَسُولَ اللَّهِ ص الْأَوَّلُ وَ الثَّانِی وَ الثَّالِثُ وَ الرَّابِعُ وَ الْخَامِسُ وَ بَاقِی الْمُهَاجِرِینَ وَ الْأَنْصَارِ وَ بَاقِی النَّاسِ عَلَى طَبَقَاتِهِمْ وَ قَدْرِ مَنَازِلِهِمْ إِلَى أَنْ صَلَّیْتُ الْمَغْرِبَ وَ الْعَتَمَةَ فِی وَقْتٍ وَاحِدٍ وَ وَصَلُوا الْبَیْعَةَ وَ الْمُصَافَقَةَ ثَلَاثاً. وَ رَسُولُ اللَّهِ یَقُولُ کُلَّمَا بَایَعَ قَوْمٌ:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی فَضَّلَنَا عَلَى جَمِیعِ الْعَالَمِینَ.
وَ صَارَتِ الْمُصَافَقَةُ سُنَّةً وَ رَسْماً وَ رُبَّمَا یَسْتَعْمِلُهَا مَنْ لَیْسَ لَهُ حَقٌّ فِیهَا.
منبع

احتجاج، ج1، ص66
روضة الواعظین، ج1، ص99 (با اندکی تفاوت)
متن روایت

فعند ذلک بادر الناس بقولهم نعم سمعنا و أطعنا على ما أمر الله و رسوله بقلوبنا و کان أول من صافق النبی ص و علیا أبو بکر و عمر و عثمان و طلحة و الزبیر و باقی المهاجرین و باقی الناس إلى أن صلى الظهرین فی وقت واحد و امتد ذلک إلى أن صلى العشاءین فی وقت واحد و اتصل ذلک ثلاثا.
منبع

الصراط المستقیم، ج1، ص304
متن روایت

أخرج الإمام الطبری محمد بن جریر فی کتاب الولایة حدیثاً بإسناده عن زید ابن أرقم‏: ... قال زید بن أرقم: فعند ذلک بادر الناس بقولهم: نعم سمعنا و أطعنا على أمر اللَّه و رسوله بقلوبنا، و کان أوّل من صافق النبیَّ صلى الله علیه و آله و سلم و علیّا: أبو بکر و عمر و عثمان و طلحة و الزبیر و باقی المهاجرین و الأنصار و باقی الناس إلى أن صلّى الظهرین فی وقت واحد، و امتدّ ذلک إلى أن صلّى العشاءین فی وقت واحد، و أوصلوا البیعة و المصافقة ثلاثاً.
منبع

الغدیر، ج1، ص508 (با اندکی تفاوت)

مستندات | آیت الله بهجت: اعتراف معاویه به فضائل امیرالمومنین(ع)/ معاویه: ما به خاطر دنیا با علی(ع) می‌جنگیم و الا به فضائلش معترفیم

معاویه جلوی مردم دوستش را صدا زد: از کجا آمدی؟ گفت: من عند عیّ جبانٍ بخیل. [معاویه گفت]: عیّ و جبان کیست؟ برای اینکه دل معاویه را به‌دست بیاورد، گفت: از پیش علی‌بن‌ابی‌طالب آمدم. معاویه حرف نزد. در خلوت او را صدا زد. یک کس دیگر هم بوده، به گمانم عمروعاص هم بوده در آن مجلس خلوت. گفت: می‌گویی عیّ و جبان و بخیل، مقصود تو کیست؟ گفت: علی‌بن‌ابی‌طالب. [عیّ یعنی] عاجز، کسی که بلد نیست حرف بزند. [معاویه] گفت: اما این‌که می‌گویی بلد نیست حرف بزند؛ تمام عالم جمع بشوند، در لسان به او نمی‌رسند. لسان او بر لسان همه غالب است. این‌که می‌گویی جبان است؛ احدی در شجاعت قابل مقابلۀ با او نیست. بخیل است؟! حاضر است به این‌که قوت شبانه‌روز خودش و واجب‌النفقه‌اش را نگاه بدارد و بقیه هرچه باشد، بدهد در راه خدا.
[آن شخص گفت]: تو که او را این‌جور می‌دانی، چطور با او می‌جنگی؟ [معاویه] گفت: آخر آن مُهر از دست ما می‌رود؛ اگر بخواهم [طبق این عمل] بکنم تمام بیت‌المال و تمام این چیزها که باید به امضاء من درست بشود، از دست ما می‌رود. من برای ملاحظه این دنیا این کار را می‌کنم، والاّ یقین دارم هیچ‌کسی به او نمی‌رسد.
منبع

[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]
اخبار مرتبط:
متن روایت

روی عنه أن رجلا من أصحاب علی‏ علیه السّلام نزع إلیه، فأدخله علیه و عنده جماعة من أهل الشام و وجوه من معه من غیرهم، فقال له: من أین أقبلت؟
قال: من عند هذا العی الجبان البخیل- یعنی علیا علیه السّلام-. فسکت معاویة.
و قام عمرو بن العاص، فقال لمعاویة: أیها الأمیر لا یسرک من یغرک.
فقال له معاویة: اجلس یا أبا عبد اللّه و أنت کما قال الأول شعرا:

مهما تسرک من تمیم خصلة فلما یسؤک من تمیم أکثر

و کره أن یسمع ذلک من حضره، فلما انصرفوا احضر عمرو بن العاص، و أمر بالرجل، فادخل إلیه.
ثم قال له: من عنیت بالعی الجبان البخیل؟
قال: علی بن أبی طالب.
قال: کذبت و اللّه فیما قلت، و لو لم یکن للامة إلا لسان علی لکفاها. و ما انهزم علی قط و لا جبن فی مشهد من مشاهد حروبه، و لا بارزه أحد إلا قتله. و لو کان له بیتان، بیت من تبن، و بیت من تبر لأنفق تبره قبل تبنه.
قال الرجل: فإذا کان علی عندک بهذه المنزلة، فلم حاربته؟
قال: لأجل هذا الخاتم الذی من غلب علیه جازت طینته‏.
منبع

شرح الاخبار، ج2، ص98-99