موضوع: علی(ع) مصلحت میداند که ابوذر به صراحت فریاد کشد

علی(ع) مصلحت میداند که ابوذر به صراحت فریاد کشد
تحلیل گران تاریخ صدر اسلام به نکته ای اشاره میکنند که معیاری کلیدی در درک نحوه مدیریتی ولی الهی است.در دوران غصب حکومت الهی و دورانی که انحرافات یکی پس از دیگری به اسلام ناب محمدی حمله ور شده بود ،گرچه حضرت امیر المومنین به صرافت و تدبیر در صدد حفاظت از شالوده آموزه های دینی بودند اما بنا بر مصلحت جایگاه حساس و ویژه ایشان در میان مسلمانان و دلایل دیگری که به ذهن میرسد و بسیاری دیگر که از دسترس افکار ما کوتاه است، وظیفه صراحت انتقاد از کجروی ها به جناب ابوذر واگذار شده بود.هنگامی که ابوذر استخوان بر سر کعب الاحبارها میکوبید و برسر خلیفه سوم فریاد میزد و در کاخ معاویه او را رسوا میکرد ،علی (ع) با تمجید و تکریم های صریح از ابوذر به طور ضمنی انتقادات و روشنگری های ایشان را تایید مینمود.و خطاب به ابوذر میفرمود: "انک غضبت لله فارج من غضبت له آن القوم خافوک علی دنیاهم و خفتهم علی دینک (نهج البلاغه، خطبه 130)
ای اباذر! تو برای خدا خشم گرفتی و پاداش عمل خود را نیز به خدایی که برای او خشم گرفتی امیدوار باش، این مردم (خلیفه و اطرافیانش) از تو برای دنیایشان ترسیدند و تو برای دینت نگران بودی"



مواضع علامه مصباح يزدي در برابر انحراف
سخنراني در تاريخ 10/4/90