موضوع: تاثیرات منفی معنوی آهنگ.موزیک.نواختن بر انسان (آهنگ = شیپور شیطان)

صد البته هركسي نظر خودشو ميده و براي خودش و ديگران محترمه پس بكار بردن الفاظي مثل امل در شأن يك عده كه دور هم جمع شدن شايد نظراتشون بدرد هم بخوره نيست. پس بياييم غم امت نخوريم. عقل سالم حكم ميكنه چيزهايي كه مجتهيدين ميگن و مسلما براش دليل و روايت و حكم وجود داره بر نظرات ما ارجح هستش. البته اختيار آدما دست خودشونه كه انتخاب كنن ولي من فكر ميكنم اگه آدم موسيقي گوش نده حتي بفرض به روزي اماممون بياد و بگه مشكلي نداره بهرحال ضرر نكرده. خيلي چيزها بنظر ما خوبه ولي دراصل بده و به نفع ما نيست! (البته اين كلام خداست). حالا تشخيصش با كيه؟ مسلما ممكنه نفعي هم داشته باشه كه كسي منكرش نيست ولي ضررهاي بعديش بيشتره. قرآن منكر منفعت شراب نشده ولي حرامش كرده و علتش رو اين ذكر كرده كه ضررش خيلي بيشتر از نفعشه. من فكر ميكنم اين دو با هم يك جورايي شباهت دارن و نبايد بخاطر لذتي كه موقتا به آدم ميده ضررهاي طولاني مدتشو به جونمون بخريم. من كه گوش نميدم؛ تو غار هم زندگي نميكنم بين همين مردمم! كسي هم اگه موسيقي بذاره بهم بر نميخوره و روابطمو با ديگران بخاطر اين چيزها قطع نميكنم.

این مساله برای من هنوز جای سواله
بیشتر نظرم اینه که موسیقی هایی که اون دو شرط رو دارند نباید گوش داد ولی وقتی از اونطرف میبینم یا میشنوم علمای بزرگ دین موسیقی گوش کن نبودند ، این حس بهم دست میده که اون فتوا با اون دو قانون فقط مرز گناه رو مشخص کرده و نه مرز سلامت رو ، یعنی بهتر اینه که آدم حتی موسیقی با اون دو شرط رو هم بزاره کنار تا یه انسان واقعی و یه روح متعالی داشته باشه.

ولی پیاده سازیش خیلی سخته.
مثلامن موزیکهای بدون متن رو خیلی دوست دارم.
از ترانه های کوچه بازاری بدم میاد (اونایی که جلفن و بزن بکوبی هستن) ولی موزیک هایی که صدای خواننده توش آرامشبخش و یواش هست خوشم میاد.

در ضمن یکی از دوستان گفتند که صدای زن کلا همه اجماع نظر دارند که حرامه.
ولی من یه جایی خوندم یا شنیدم که اون هم بستگی داره.

حالا شاید مثال خوبی نباشه ولی همین تیتراژ مختارنامه که اون خانوم آواز ناله سر میده یعنی اونم حرومه ؟

می دونم که اکثر موسیقی ها بیهوده و مضر هستند ولی مرز بین خوب و بد اینکه آیا در اون لحظه می تونی به یاد خدا باشی؟
وقتی من با دوچرخه تو جاده یا کوه رکاب میزنم در حالیکه هندزفری تو گوشمه و دارم به یک موسیقی ای گوش میدم که چنان احساساتم رو بر می انگزه که با تمام وجود دوست دارم فریاد بزنم که "خدا دوستت دارم" آیا این نوع موسیقی اشکال داره؟

می دونم که اکثر موسیقی ها بیهوده و مضر هستند ولی مرز بین خوب و بد اینکه آیا در اون لحظه می تونه به یاد خدا باشی؟
وقتی من با دوچرخه تو جاده یا در کوه رکاب میزنم در حالیکه هندزفری تو گوشمه و دارم به یک موسیقی ای گوش میدم که چنان احساساتم رو بر می انگزه که با تمام وجود دوست دارم فریاد بزنم که "خدا دوستت دارم" آیا این نوع موسیقی اشکال داره؟

با سلام
از بین همه استدلال هایی که برای گوش ندادن به موسیقی شنیدم یکی خیلی به دلم نشست اینجا مینویسمش شاید بدرد کسی بخوره
"یکی از اسامی روز قیامت یوم الفصله یعنی اونروز هیچ عملی بلا تکلیف نیست یا خوبه یابد
حالا کاری به بد یا خوب بودنش نداریم فقط ببینیم موسیقی گوش دادن رو کنار راز و نیاز ها و دعای کمیل میذاریم یا کنار ..."
من اینا رو از آقای ماندگاری شنیدم درست خاطرم نیست که نقل از معصوم بود یا نه.

دوست عزیز بهتره این سوالات مهمتون رو از اهل فن بپرسید
شما که ماشاالله اینقدر دقیق تشریف دارید چطور متوجه جمله آخر من نشدید!!!
تا اونجایی که من میدونم اعمال مباح مورد بازخواست قرار نمیگیرن(دقیقا منظورم استفاده یا عدم استفاده از انگشت کوچیکه دست چپتونه و نه موسیقی)