موضوع: جلسه شورای آتلانتیک درمورد احتمال حمله نظامی به ایران

جلسه شورای آتلانتیک درمورد احتمال حمله نظامی به ایران

مشاور ارشد پیشین چهار رئیس‌جمهور اخیر آمریکا در امور خاورمیانه گفت که جنبه‌های منفی جنگ علیه ایران بیش از ‌جنبه‌های مثبت آن است و پرسنل آمریکا در عراق و افغانستان هدف انتقام‌جویی ایران قرار خواهند گرفت.

به گزارش اشراف اندیشکده شورای آتلانتیک طی روزهای گذشته میزبان نشستی درمورد حمله احتمالی نظامی به ایران بود.
بروس ریدل که زمانی در شورای امنیت ملی کاخ سفید مشغول به خدمت بوده و به طور گسترده‌ای با مسائل ایران و اسرائیل سروکار داشته است، روز سه شنبه در شورای آتلانتیک ( اندیشکده‌ای واقع در واشنگتن ) در جمع حاضرین عنوان کرد: در حالی که ایران دارنده سلاح‌های هسته‌ای، ضربه راهبردی قابل توجهی برای ایالات متحده و اسرائیل به شمار می‌رود، بازدارندگی و مهار بر استفاده از قوای نظامی دارای ارجحیت است.

مشاور ارشد پیشین چهار رئیس‌جمهور اخیر آمریکا در امور خاورمیانه بر این باور است که جنبه‌های منفی جنگ علیه ایران بیش از ‌جنبه‌های مثبت آن است و ایالات متحده می‌بایست به تقویت سیستم‌های پرتاب سلاح‌های هسته‌ای اسرائیل به منظور منصرف ساختن آن از حمله به جمهوری اسلامی بپردازد.

وی به انتقاد از تمامی نامزدهای ریاست جمهوری - به جز یک نفر - از حزب جمهوری‌خواه پرداخت که پیرامون حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران صحبت کرده و فکر می‌کنند که این امر در یک بعد از ظهر یا چندین هفته قابل انجام است.

ریدل افزود: من از واژه حمله نظامی استفاده نمی‌کنم. در چنین صورتی، ما با ایران وارد جنگی تمام عیار خواهیم شد. به محض شروع آن از سوی ما، تعیین زمان اتمام آن، به طور یک جانبه قابل انجام نیست. این جنگ می‌تواند جنگ زمینی دیگری در آسیا را رقم بزند.

وی خاطر نشان کرد: اقتصاد جهانی از افزایش شدید قیمت نفت آسیب خواهد دید و پرسنل آمریکا در عراق و افغانستان، احتمالا هدف انتقام‌جویی ایران قرار خواهند گرفت.

وی در ادامه افزود: پیامدهای چنین مسئله‌ای به ویژه در افغانستان هولناک خواهد بود، چرا که ایران می‌تواند به مامن جدیدی برای شبه نظامیان طالبان پس از پاکستان تبدیل شود. در چنین وضعیتی، شانس موفقیت در افغانستان در بازه زمانی که دولت باراک اوباما تعیین کرده، صفر است.

در حالی که سازمان‌های نظامی و اطلاعاتی آمریکا، به طور یکپارچه مخالف جنگ علیه ایرانند، اسرائیل موضعی دو پهلو اتخاذ کرده است. این است که احتمال حمله اسرائیل به ایران بدون اطلاع ایالات متحده و فقدان فرصت کافی برای ممانعت از چنین مسئله‌ای به نگرانی اصلی سیاست‌سازان آمریکایی تبدیل شده است.

ژنرال مارتین دمسی، رئیس ستاد مشترک ارتش ایالات متحده در ماه دسامبر خاطرنشان کرد احتمال چنین مسئله‌ای وجود دارد. دمسی روز پنج شنبه برای بحث پیرامون ایران به اسرائیل سفر کرد.
ایالات متحده و اسرائیل، انجام مانور مشترک عظیمی را در بهار سال جاری به منظور تمرین رهگیری موشک‌های شلیک شده با نام عملیات آستر 12 اعلام کردند، ولی این مانور به تعویق افتاد. ایهود باراک، وزیر دفاع اسرائیل روز چهارشنبه عنوان کرد که وی خواستار این تاخیر شده است، ولی این احتمال وجود دارد که دولت اوباما تصمیم گرفته تا از این طریق، ناخرسندی ایالات متحده از خصومت هرچه بیشتر اسرائیل در برابر ایران را نشان دهد.

مایکل آیزنشتات، کارشناس مسائل ایران و اشاعه هسته‌ای در موسسه سیاست خاور نزدیک واشنگتن در جلسه شورای آتلانتیک که روز سه شنبه برگزار شد، گفت: در حالی که جنگ، مخاطره‌آمیز است، این امر به سیاستی برای بازدارندگی و مهار ایران تبدیل شده است.

دو کارشناس فوق پیش‌بینی کردند: در حالی که ایران همچنان به غنی‌سازی اورانیوم ادامه می‌دهد و غنی‌سازی خود را به سایت مستحکم فوردو در نزدیکی قم منتقل کرده است، سال 2012، سال تصمیم برای اسرائیل در مورد ایران است.

همزمان آیزنشتات اظهار داشت: ایران، به واسطه ادامه عملیات مخفیانه شامل ترور دانشمندان ایرانی و خرابکاری در اجزا و رایانه‌‌های سانتریفیوژها، ممکن است از ساخت تسلیحات هسته‌ای دست بردارد.
وی افزود: چنین اقداماتی به ایران نشان می‌دهد که برنامه این کشور مورد نفوذ سرویس‌های اطلاعاتی خارجی قرار گرفته و ایران برای ساخت چنین تسلیحاتی فرصت کافی در دست ندارد.

آیزنشتات خاطر نشان کرد: ایالات متحده می‌بایست به ایجاد موازنه‌ای حساس مبادرت کند، ضمن فشار بر ایران، دست به اقدامی نزد که تهران تصمیم به عدول و حرکت به سوی ساخت تسلیحات هسته‌ای گیرد. وی همچنین اقدام یک جانبه اسرائیل علیه ایران، علی‌رغم مخالف ایالات متحده را بعید ندانست و به این نکته اشاره کرد که درخواست بخشایش از اجازه گرفتن امری به مراتب آسان‌‌تر است.

در ادامه ریدل عنوان کرد: همان طور که برخی از مقامات اسرائیلی نیز بدان اشاره کرده‌اند، ایران مجهز به تسلیحات هسته‌ای تهدیدی وجودی برای اسرائیل به شمار نمی‌رود و حتی در صورت دستیابی ایران به چنین تسلیحاتی، توازن قوا به نحو چشم‌گیری به نفع اسرائیل است.

وی ضمن اشاره به مجهز بودن اسرائیل به بهترین تسلیحات متعارف در خاورمیانه و دارا بودن تسلیحات هسته‌ای توسط آن حداقل از اواخر دهه 60 میلادی و این مسئله که پیش‌بینی می‌شود این کشور دارای بیش از 100 بمب هسته‌ای باشد، گفت: اسرائیل دارای سیستم‌‌های پرتاب سلاح‌های هسته‌ای ساخت سه کشور مختلف است – جریکو از فرانسه، هواپیمایی‌های اف 15 از آمریکا و زیردریایی‌های دلفین از آلمان.

اسرائیل دارا بودن تسلیحات هسته‌ای را نه تایید و نه انکار می‌کند. سیاست ابهامی که به نظر می‌رسد کارایی خود را از دست داده است.
ریدل افزود: ایالات متحده آمریکا به منظور مطمئن ساختن اسرائیل در زمینه بازدارندگی در برابر ایران هسته‌ای، می‌بایست ظرفیت‌‌های زیردریایی و دریایی این کشور را تقویت کند. چنین مسئله‌ای اطمینان می‌دهد که توازن وحشت شدیدا به نفع اسرائیل است.

اظهارات صورت گرفته توسط دو کارشناس فوق، پیرامون مباحثات فزاینده‌ای است که در مورد برنامه هسته‌ای ایران در گرفته است. مقامات غربی و اسرائیلی اداعا می‌کنند که برنامه هسته‌ای ایران برای تولید تسلیحات هسته ای طراحی شده است.

چنانچه راهبرد کنونی وضع تحریم‌‌های سخت اقتصادی و ایجاد اختلال در برنامه هسته‌ای ایران نتواند مانع این برنامه در آینده‌ای نزدیک شود، تمامی نامزدهای ریاست جمهوری از حزب جمهوری‌خواه – به جز یکی از آنها - در کنار دیگران از دولت آمریکا می‌خواهند تا برای حمله به تاسیسات هسته‌ای ایران آماده شود یا چنانچه اسراییل تصمیم به حمله به ایران بگیرد، در هر شرایطی در کنار این کشور بایستد.

هفته گذشته لیندسی گراهام، سناتور جمهوری‌خواه و جو لیبرمن سناتور دموکرات مستقل اعلام کردند که قطعنامه‌ای را ارائه داده‌اند که راهبرد بازدارندگی در قبال ایران مجهز به تسلیحات هسته‌ای را کنار خواهد راند. استراتژی که این دو آن را اشتباهی مصیبت‌بار از سوی واشنگتن برشمرده‌اند.
در حالی که دولت اوباما دائما دستیابی ایران به تسلیحات هسته‌ای را غیرقابل قبول می‌خواند، مقامات ارشد این کشور از جمله دمسی و لئون پنتا، رئیس وی، بر جنبه‌های منفی بالقوه حمله نظامی اسرائیل یا ایالات متحده علیه ایران را مورد تاکید کرده‌اند.
ریدل در اظهارات خود که در روز سه شنبه ایراد شد، راهبرد گراهام – لیبرمن را احمقانه خواند.