موضوع: حالات و احوالات کنونی خود را با شعر بیان کنید.

كاروان رفت و تو در خواب و بيابان در پيش
كي روي؟ ره ز كه پرسي؟ چه كني چون باشي؟

امشب ای ماه به درد دل من تسکینی

آخر ای ماه تو همدرد من مسکینی...


کاهش جان تو من دارم و من می دانم

که تو از دوری خورشید چها می بینی


تو هم ای بادیه پیمای محبت چون من

سر راحت ننهادی به سر بالینی


هر شب از حسرت ماهی من و یک دامن اشک:|

تو هم ای دامن مهتاب پر از پروینی


همه در چشمه مهتاب غم از دل شویند

امشب ای مه تو هم از طالع من غمگینی:|


من مگر طالع خود در تو توانم دیدن

که توام آینه بخت غبار آگینی...


کی بر این کلبه طوفان زده سر خواهی زد؟؟

ای پرستو که پیام آور فروردینی


شهریارا گر آئین محبت باشد

جاودان زی که به دنیای بهشت آئینی

صبح خورشید آمد
دفتر مشق شبم را خط زد
پاک کن بیهوده است
اگر این خطها را پاک کنم
جای آنها پیداست

ای که خط خوردگی دفتر مشقم از توست !
تو بگو !
من کجا حق دارم
مشق هایم را
روی کاغذهای باطله با خود ببرم؟

می روم
دفتر پاکنویسی بخرم
زندگی را باید
از سرِ سطر نوشت !

قیصر

رسیده ام به خدایی که اقتباسی نیست
شریعتی که در آن حکم ها قیاسی نیست

خدا کسی است که باید به عشق او برسی
خدا کسی که از آن سخت می هراسی نیست...

فاضل نظری

طرف ما شب نیست
صدا با سکوت آشتی نمی‌کند
کلمات انتظار می‌کشند.

من با تو تنها نیستم، هیچ‌کس با هیچ‌کس تنها نیست
شب از ستاره‌ها تنهاتر است...

طرف ما شب نیست
چخماق‌ها کنار فتیله بی‌طاقت‌اند.
خشم کوچه در مشت توست
در لبان تو شعر روشن صیقل می‌خورد

من تو را دوست می‌دارم، و شب از ظلمت خود وحشت می‌کند.

شاملو

گفتم هوای میکده غم می برد ز دل/گفتا خوش آن کسان که دلی شادمان کنند

گقتم شراب و خرقه نه آیین مذهب است/گفت این عمل به مذهب پیر مغان کنند


حافظ

به سراغ من اگر می آیید
نرم و آهسته بیایید
که مبادا ترکی بردارد
چینی نازک تنهایی من...

من شکوفایی گُل های اُمیدم را، در رؤیاها می
بینم.

و ندایی که به من می گوید:

گر چه شب تاریک است

دل قوی دار، سحر نزدیک است.


حمید مصدق

نکند بوی تـــو را باد به هر جا ببرد

خوش ندارم دل ِ هر رهگذری را ببری...

دیروز
ما زندگی را به بازی گرفتیم
امروز او ما را
فردا
؟؟؟؟