موضوع: دلم خیلی برای حرم امام رضا (ع) تنگ شده

دوستان سلام

مولا طلبیدند و چند روزی پابوس ایشان و خواهر مکرمه ایشان شدم، نایب الزیاره همه عزیزان بودم.
جای همه شما سبز بود.
این ایام خیلی شلوغ بود

از عزیزانی که قصد تشرف دارند، التماس دعای ویژه دارم

علی علی

اى كاش حرم بودم و مهمان تو بودم

مهمان تو و سفره احسان تو بودم
يك عمر گذشت و سر و سامان نگرفتم
اى كاش فقط بى سر و سامان تو بودم
يك پنجره فولاد دلم تنگ تو آقاست
اى كاش که زوار خراسان تو بودم
:geryeee:

به تشنه کامان، بده نصیبی از باران
در این بیابان، اسیرم و مات و حیران
بانگ نجاتی! آب حیاتی! منم و غوغای طوفان

***
محو تماشایت زیبایی؛ عالِم آل مصطفایی
به درد جانم، تو دوایی...

{محتواي مخفي}

فکرشو بکن! چند ماهه که میخوای بری مشهد پابوس ارباب، نمیشه، نمیطلبه، قسمت نمیشه، دلت میسوزه، دلت میگیره، بغض میکنی؛ میبینی فلانی رفت، فلانی رفت، اسمس میاد مشهد نائب الزیارم، یکی زنگ میزنه میگه مشهدم، یکی میگه فردا میخوام برم، یکی خداحافظی میکنه...؛ انگار یکی میخواد عمداً دلتو آب کنه!
حسابی آتیش میگیری! بغض امون به چشمت نمیده... اما بازم فایده ای نداره... دیگه فقط یه معجزه میتونه کمکت کنه!
وقتی که مطمئنی تا چند ماه دیگه هم قطعاً شرایطش پیش نمیاد...

ناامید میشی! از خودت! که اگر نوکر لایق میبود، ارباب یک عنایتی میکرد...
اما وای از آن زمان که دست به دامان خواهر شوی... انگار در عالم نقش خواهر یک نقش اساسی است، حضرت زینب سلام الله علیها، حضرت معصومه سلام الله علیها...

همۀ قطعه های پازل کنار هم قرارمیگیرند و تو ماهها منتظر یک قطعه از پازل هستی تا بنویسد مشهدی!
درست در لحظه ای که انتظار نداری، معجزه میشود!

بعد میفهمی چرا نمیشد!
تا توانی تشنگی آور به دست؛ تا بجوشد آبت از بالا و پست...

دعاگو و نائب الزیارۀ همۀ دوستان بودم...
یاعباس ع

ای راهب کلیسا دیگر مزن به ناقوس
خاموش کن صدارا، نقاره می زند طوس

آیا مسیح ایران کم داده مرده را جان
جانی دوباره بردار با ما بیا به پابوس

آنجا که خادمینش از روی زائرینش
گرد سفر بگیرند با بال ناز طاووس

خورشید آسمان ها در پیش گنبد او
رنگی ندارد آری چیزی شبیه فانوس

رویای ناتمامم ساعات در حرم بود
باقی عمر اما افسوس بود و کابوس

وقتی رسیدی آنجا در آن حریم زیبا
زانو بزن به پای بیدار خفته در طوس...
دلم چقدر هواییته آقا :geryeee::geryeee:

بنـــد دخیـــل بســته‌ام تــا جـای پـای تـو

زرد و غریـب مانـده‌ام، دور از هوای تو



رفتــــم درون یـــك شـــب پاییـــزی بلنـــد

زنــده نــمی‌شــود تنـم جـز بـا دعای تو



هـــر شـــب كبوتـــر دلـــم پــرواز می‌كنـد

تــا انتهــای غربــت و ســقف طلا ی تـو



بــا ایـن هـمه غریبی و غربت چه ساده شد

ورد قشــــنگ آشــــنایی مبتلای تـــو



بـی‌شـك تمام لحظه ها، سبزند و با شكوه

وقتــی كه ذهـن می‌رسـد تا انتهای تو



هـر شـب تمام واژه ها، گنجشك می‌شوند

پــرواز می‌كننـد از اینجـا تـا سرای تو



لــب‌هــای پـر تـرك و این دستان مستجاب

بغــض گلـو، گل می‌كند هر شب برای تو



قرنـی است مهتاب از تنم بیرون نشسته بود

دیشـب شكسته شد قرُق، پیش خدای تو



دســـتم نـــمی‌رســـید آقـــا دل را گره زدم

تنهــا بـه شـعر سـاده‌ای از ردپـای تو

دســـتم نـــمی‌رســـید آقـــا دل را گره زدم

تنهــا بـه شـعر سـاده‌ای از ردپـای تو[/B]

هواتو کردم
من حیرون تو این روزا هواتو کردم

:geryeee::geryeee:

[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]
آقا دوباره این روسیاه و صدا بزن :geryeee:

رئوف یعنی تو که حتی زمانی که بیادت نیستم، یادم می کنی...
درست زمانی که احساس می کنم دنیا و دردهای دنیا از همه طرف تحت فشارم گرفته اند...
درست زمانی که احساس می کنم دیگر زانوانم توان ایستادن ندارند؛ زیرِ بارِ یک فشارِ مقطعی...
احساس ضعف که می کنم... معین الضعفاء یعنی همین!
.
رئوف یعنی امامی که حتی وقتی هم سرم، نزدیک ترینم، کنارم نیست، او باخبر است؛

پیغام می فرستد که:

به یادم باش !
رئوف یعنی تو ...
http://katebbashi.ir/wp-content/uplo...du-300x199.jpg

در حرم حوله ی احرام من از جنس دعاست
حجرالاسود من پنجره فولاد رضاست...
-------------------------- یا امام رضا (ع)

http://0s.mzrggzdofvzxa2dporxxgllifv...93715972_n.jpg