شان نزول آيه «وَ لَقَدْ خَلَقْنَا السَّماواتِ وَ الْأَرْضَ وَ ما بَيْنَهُما فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ
احمد بن محمد تميمى از عبد اللّه بن محمد بن جعفر حافظ و او از ابراهيم بن محمد بن حسن و او از قتادة بن سرى و او از ابو بكر بن عياش، از ابو سعيد بقال، از عكرمة، از ابن عباس خبرى نقل كرد و گفت: ابن عباس گويد: يهود نزد پيامبر آمدند و از آسمانها و زمين سؤال كردند.
حضرت فرمود: خداوند زمين را روز يكشنبه و دوشنبه و كوهها را روز سهشنبه و آسمانها را روز چهارشنبه و پنج شنبه و ستارگان و خورشيد و ماه را روز جمعه آفريد. يهود گفتند: بعد از آن چه شد؟ رسول اللّه (ص) فرمود:
پس بر عرش قرار گرفت. يهود اظهار داشتند: بعد از آن كه خداوند از ايجاد و آفرينش فراغت حاصل كرد، خسته شد و به استراحت پرداخت، نبى اكرم (ص) بسيار خشمگين شد. پس اين آيه نازل گرديد.
منبع : کتاب "شان نزول آیات"
نويسنده :محمد جعفر اسلامی