موضوع: ایران چگونه تندرو ترین قایق دنیا را خرید، کپی زد و مسلح کرد؟!

یک ماجرای جالب

ایران چگونه تندرو ترین قایق دنیا را خرید، کپی زد و مسلح کرد؟!

در سال 88 ایران توانست در آفریقا به یک قایق بلیدرانر دست یابد.این قایق بار یک فروند کشتی شد و حرکت به سمت ایران را آغاز کرد.بعد از حرکت، آمریکایی ها خبر دار شدند و به تعقیب آن پرداختند و از سوی دیگر ناوگان ایران وارد عمل شد.

پس از نتایج به دست آمده در عملیات کربلای 5 که در آن عراق با همه گونه آمادگی اطلاعاتی، تسلیحاتی و لجستیکی حضور داشت و ایران نیز دو هفته قبل از آن عملیات ناموفق کربلای 4 را به دلیل ارسال اطلاعات ماهواره ای به دشمن (توسط آمریکا) پشت سر گذاشته بود، کشورهای پشتیبان عراق وارد مرحله جدیدی در حمایت های خود از صدام شده و به رویارویی مستقیم با ایران پرداختند.

بیشترین نقش فعال را در این مرحله آمریکایی ها ایفا کردند. به طوری که ایجاد مشکل در مسیرهای صادرات و واردات دریایی، حمله به کشتی های ایرانی، ورود به آب های سرزمینی ایران، حمله به سکوهای نفتی، انهدام ناوهای جوشن و سبلان و از همه بی شرمانه تر، ساقط کردن یک فروند هواپیمای مسافربری ایرباس با 290 نفر انسان بی گناه بخشی از آن اقدامات بوده است. بعد از عملیات کربلای 5 حضور آمریکایی ها بسیار متفاوت از قبل شد. در اوایل سال 66 ، تعداد 85 ناو و شناور آمریکایی در جنگ با ایران حضور فعال داشتند در حالی که تا پیش از این سال حدود 10 فروند فعال بود. در این مقطع حساس، مسوولیت به سپاه واگذار شد تا در این منطقه به اقدامات متقابل و دفاع دست بزند و می توان گفت شکل گیری نیروی دریایی سپاه با حضور آمریکایی ها همزمان شد.

در آن زمان قایق های تندرو که شاید معروف ترین آن ها قایق های "عاشورا" باشند، به تنهایی به مین های دریایی، پرتابگرهای راکت 12 تایی 107 میلیمتری با حداکثر برد 5.8 کیلومتر و تیربارهای 7.12 میلیمتری مجهز بودند و راکت انداز آرپی جی و یا موشک های دوش پرتاب سطح به هوا نیز در آنها مشاهده می شد. البته در آن دوران برای کاهش خطای شلیک، راکت ها از فضا نزدیک به سمت کشتی های دشمن شلیک می شد.

از اسفندماه 65 تا پایان جنگ، حدود 100 عملیات مقابله به مثل اجرا شد. ابتدا در مقابل هر شش کشتی مورد تهاجم ایرانی، یک کشتی دشمن مورد تهاجم قرار می گرفت. در سال 66 این نسبت یک به یک شد و در سال 67 در مقابل هر دو کشتی ایرانی، به سه کشتی دشمن حمله می شد و بدین ترتیب استفاده از قایق های تندرو به عنوان دکترین عملیاتی بسیار کارآمد، موثر و کم هزینه در نبردهای دریایی مطرح و تثبیت گردید.

در واقع قایق های تندرو به قدری موفق بودند که شکل گیری نیروی دریایی سپاه بر اساس آنها صورت گرفت و این موفقیت همچنین باعث تحول در دکترین حوزه های مختلف شد. هر چند قایق های تندرو در سایر نقاط دنیا نیز مورد استفاده قرار می گیرد ولی آنچه در ایران اتفاق افتاد و تولید علم محسوب می شود، استفاده از شناورهای تندرو است که در شرایط مختلف دریا، پایداری داشته و توانایی حمل و به کارگیری انواع سلاح را دارند.

پس از جنگ تحمیلی، تلاش برای به خدمت گرفتن بهترین شناورهای تندروی دنیا در کنار توسعه بومی آنها و سایر فناوری های کاربردی نظیر سلاح، ادوات ناوبری و مسیریابی و سامانه های مخابراتی امن آغاز شد و با روندی بی توقف و رو به رشد ادامه یافت. در زمینه های تسلیحاتی، به کارگیری پایدار کننده های هیدرولیکی و سامانه کنترل آتش، باعث شلیک موثرتر راکت 107 میلیمتری از فاصله دورتر و چند کیلومتری (بیشتر از برد سامانه هایی مانند فالانکس) شده و نصب توپ های 23 میلیمتری تک لول نیز آتش سنگین تری در مقایسه با تیربارهای 7.12 میلیمتری ایجاد می نماید.

اما در عصری که در تمام رده ها سلاح موشکی یافت می شود، موشک های کروز کوتاه برد و میان برد دریایی با عملکرد خودکار، شناورهای تندروی ایرانی را حتی از برد توپ های کالیبر بالای ناوهای دشمن دور نگه می دارند. همچنین سطح مقطع کم این قایق ها و سرعت بالای آنها، ترک سریع محل شلیک و عدم فرصت کافی برای پاسخ دشمن را ممکن می سازد. در حال حاضر شناورهای تندروی نیروی دریایی سپاه از متوسط سرعت حدود 55 گره دریایی (نات) برخوردار بوده و شناورهایی با سرعت 60 تا 70 نات نیز موجود است.

فرشتگان مرگ؛ از "عاشورا" تا "بلیدرانر"

همان طور که گفته شد، ایده به کارگیری قایق های تندرو به همراه تسلیحات سبک و نیمه سنگین، از دل احتیاجات جنگ و ذهن خلاق نیروهای بومی و با اتکا به توان فنی موجود بیرون آمد. هر چند در آن زمان قایق های تندرو و فاقد تجهیزات پیشرفته ارتباطی، ناوبری و تسلیحات قابل توجه بودند، اما عملکرد موثر عملکرد آنها باعث حفظ این رده از شناورهای تندروی مختلف با گستره متنوعی از تجهیزات در حال پاسداری در آب های خلیج همیشه فارس هستند.

نسل جدید شناورهای تندروی سپاه که با نام "ذوالفقار" معرفی شده است، یک شناور گشت دریایی بوده و بر اساس ایده حمله سریع به کشتی های دشمن طراحی و به موشک های ضد کشتی میان برد و سامانه راداری مربوطه مجهز شده است. موشک ضد کشتی و کروز "نصر 1" با برد 35 کیلومتر پس از قرار گرفتن در خط تولید به فهرست تسلیحات این شناور تندرو اضافه شد که برد دورایستایی بهتری به این شناور در مقابله با تسلیحات ناوهای دشمن می دهد.

کارآیی مناسب، سرعت بالا، مانور سریع و دریانوردی خوب را از ویژگی های نسل جدید این شناور برشمرده اند. بدنه این شناور بر اساس استانداردهای جهانی طراحی و ساخته شده است و از پیشرفته ترین تجهیزات بومی مخابراتی، ناوبری و الکترونیکی برخوردار است. این شناور تندرو به عنوان یکی از پرتعدادترین نمونه های بعد از سال های دفاع مقدس با حداقل 3.75 متر، بردی برابر 320 مایل دریایی داشته و سه سرنشین دارد.

شمشیر سپاه در خلیج فارس

شناور بلیدرانر یکی از پرماجراترین ادواتی است که در سال های اخیر به سازمان رزم نیروهای مسلح کشور وارد شده است. این شناور در اصل به عنوان یک قایق تندروی مسابقه ای طراحی شده بود و رکورددار سرعت در قایق های کلاس وزنی خود و در واقع سریعترین آنها است و پس از این که مورد توجه فرماندهان نظامی سپاه قرار گرفته و از فروش رسمی آن به ایران ممانعت به عمل آمد، تلاش ها برای خرید آن از مسیر غیرمعمول آغاز گردید.

چهار تصویر بعدی مربوط به بلیدرانر و سراج یک هستند

در اوایل سال 1388 پس از خریداری از یک کشور اروپایی، این قایق از طریق یک واسطه در آفریقای جنوبی به کشتی حامل کالا به مقصد ایران تحویل داده شد. هر چند نیروهای امنیتی آمریکا دیر از این ماجرا مطلع شدند اما با اطلاع دادن به نیروی دریایی این کشور، موجبات تعقیب این کشتی توسط یک ناو جنگی در اقیانوس هند را فراهم نمودند.

این ناو جنگی با حرکت در فاصله نزدیک و حتی تا 500 متری، قصد ممانعت از ورود این کشتی به آب های ایران را داشت که با عزیمت یگان اسکورت نیروی دریایی سپاه و رسیدن به فاصله حدود 65 کیلومتری، مجبور به ترک منطقه شد. بدین ترتیب تحریم های یک جانبه آمریکا در این خصوص با وجود روی آوردن به نیروی نظامی بی اثر شد.

پیش از این، بلیدرانر تنها در مسابقات قایق رانی شرکت می کرد اما متخصصان صنایع دریایی کشورمان آن را به شناوری با قابلیت حمل راکت اندازهای دریایی 107 میلیمتری 11 لوله ای پایدار شده، رادار جست و جوی دریایی با برد حدود 30 کیلومتر و تیربار 7.12 میلیمتری تبدیل کردند این شناور در آینده به پرتابگرهای موشک و اژدر نیز تجهیز شده و به طور گسترده در خدمت واحدهای عملیاتی در تمام آب های جنوبی ایران قرار می گیرد. بیشینه سرعت این قایق بیشتر از 70 نات (بیش از 130 کیلومتر بر ساعت) است و نمونه تولید شده آن، سراج 1 نامیده شده است.

شناور سراج

شناور سراج 1 شناور تندروی تهاجمی راکت انداز و متناسب با مناطق آب و هوای گرمسیری است. جنس بدنه این شناور فایبرگلاس بوده و مجهز به امکانات بومی مخابراتی و ناوبری الکترونیکی است که در سرعت بالا در داخل کابین، تغیرات ارتفاعی ناشی از حرکت بر روی آب و صدای زیاد احساس نمی شود. همچنین در شرایط طوفانی دریا، سرنشینان آن شدت امواج را احساس نخواهند کرد.

این شناور در زمینه های مختلفی چون حفظ تعادل در سرعت بالا، رفتار مناسب عملیاتی در شرایط گوناگون و قدرت موتور بالا در کنار طراحی و ساخت بدنه مناسب از ویژگی های قابل توجهی برخوردار بوده و توان دریایی ایران را افزایش می دهد. بدنه شناور سراج در نوع خود کم نظیر بوده و به نیروی دریایی ایران توان بسیار بالایی را اضافه خواهد کرد.

شناور یامهدی

قایق تندروی "یامهدی" یک شناور بدون سرنشین پرسرعت، مجهز به حسگرهای مختلف و دارای سه مقر پرتاب راکت است. این شناور با بدنه کامپوزیتی دارای سطح مقطع راداری پایین بوده و می تواند به صورت کنترل از راه دور هدایت شود. "یامهدی" بر اساس یک قایق سرنشین دار دونفره گشتی ساخته شده و شناوری "اثرسطح محسوب می شود که دارای ویژگی هایی از طرح قایق های کاتاماران بوده و توان حرکت سریع در دریای مواج را دارد.

گفتنی است که شناورهای تندروی کنترل از راه دور اخیرا توسط رژیم صهیونیستی نیز در خلیج فارس به کار گرفته شده است. استفاده از شناورهایی با سامانه های پردازشگر و هوشمند و بدون سرنشین، امکان به کارگیری تسلیحات راکتی را در مناطق عملیاتی افزایش داده و خطرات نیروهای انسانی در استفاده از سلاح های کوتاه برد را به نحو چشمگیری کاهش داده است.

"یامهدی" دارای طول 11.9 متر، عرض 3.1 متر و ارتفاع 1.5 متر با آبخور 65 سانتی متری است. جرم آن 5.8 تن بوده و دارای دو موتور 660 اسب بخار است که آن را به سرعت 50 نات برابر 92.5 کیلومتر بر ساعت (25.69 متر بر ثانیه) می رساند.

قایق پرنده "باور"

قایق های پرنده یا ادوات اثرسطحی نوعی از وسایل دوزیست آبی- هوایی محسوب می شوند که ضمن دارا بودن قابلیت نشستن و بلند شدن از روی آب، با طراحی خاص خود از پدیده اثرسطحی استفاده کرده و قابلیت های عملیاتی خود را افزایش می دهند.

با توجه به طراحی ویژه این وسایل می توان گفت که قایق پرنده هواپیمایی نیست که به آن قابلیت آب نشینی داده اند بلکه (از نظر انتظارات عملیاتی) قایقی است که به آن قابلیت پرواز در ضمن استفاده از یک پدیده فیزیکی ساده را داده اند.

از جمله مزیت های یک قایق پرنده این است که هر منطقه ای در دریا می توان محل آغاز ماموریت آن باشد و در صورت لزوم در هر منطقه ای فرود آمده و در عوارض ساحلی خود را پنهان کند. این نوع وسایل پس از جنگ جهانی دوم مورد توجه واقع شدند و اولین نمونه های عملیاتی آنها ساخت شوروی سابق بوده است.

وجود قایق پرنده ایرانی "باور" برای نخستین بار در پنجمین روز از رزمایش پیامبر اعظم در فروردین ماه سال 85 اعلام شد. هر چند این خبر در آن زمان بازتاب بسیار بالایی توام با اظهار شگفتی از توان کشورمان در ساخت این وسیله داشت اما پس از تحویل تعداد 12 فروند از آن در مهرماه سال 1389 تحت هدایت خلبانان آموزش دیده که بیانگر عملیاتی شدن کامل "باور" بود، برخی عناصر مغرض که همواره سعی در مخدوش جلوه دادن توانمندی های بومی کشور را دارند، این بار نیز وارد عمل شده و با دستاویز قرار دادن شباهت باور 2 و یک نمونه ساخت شوروی سابق، سعی در بی ارزش کردن این دستاورد مهم داشتند.

سرعت قایق پرنده باور 185 کیلومتر بر ساعت (100 نات) تا بیش از 190 کیلومتر بر ساعت بوده و ارتفاع پروازی معمول آن یک تا 5 متر و تا سقف چند ده متر عنوان شده است.

باور 2 محصول سازمان های صنایع دریایی و هوایی و دانشگاه صنعتی مالک اشتر وزارت دفاع، یک پرنده اثرسطحی است که ماموریت گشت زنی و شناسایی بر روی دریا را انجام می دهد. آنچه تا به حال در رابطه با تجهیزات و تسلیحات باور 2 اعلام شده است عبارت است از: برخورداری از دوربین های مختلف دید در روز و شب با قابلیت های ارسال بی درنگ اطلاعات و همچنین حمل تیربار، ضمن این که عنوان شده است که در آینده نزدیک راکت و موشک های ضد شناور نیز به این قایق پرنده افزوده خواهد شد... .

* علیرضا کافی - پنجره

عصر ایران

به گزارش باشگاه خبرنگاران، پژوهشکده "آمريکن اينترپرايز" در ماه گذشته گزارشي منتشر کرد مبني بر اينکه ناوهاي آمريکايي در برابر قايق‌هاي جنگي تندروي ايران آسيب‌پذير هستند. بنا براين گزارش، خليج فارس هم باريک و هم کم‌عمق است و ناوهاي هواپيمابر آمريکايي قدرت مانور کمي در چنين منافذي دارند. اين ناوها در يافتن سرعت باد مناسب جهت به پرواز درآوردن هواپيماها دچار مشکل بوده و همچنين در برابر هجوم قايق‌هاي تندروي ايران بسيار آسيب‌پذير هستند.

شياطين تندروي ايراني

پايگاه خبري the daily، گزارش خود با عنوان شياطين تندروي ايراني را اين‌گونه آغاز مي‌کند: به نظر مي‌رسد ايران گزينه نظامي خطرناک و نويني در اختيار دارد که آماده نابودي ناوهاي آمريکايي در خليج فارس بوده و مجهز به موشک‌انداز و مسلسل هستند. اين پايگاه انگليسي در ادامه اذعان مي‌کند، قايق‌هاي تندروي ايران نشانه‌اي از موفقيت بزرگ اين کشور در توليد قايق‌هاي تندروي نظامي بسيار تندرو هستند که تهديدي جدي براي ناوهاي آمريکايي به شمار مي‌آيند.

برخي از ناظران فعاليت‌هاي نظامي ايران عقيده دارند اين قايق‌ها يکي از پيچيده‌ترين قايق‌هاي تندرويي هستند که تاکنون در جهان توليد شده‌اند. سرعت اين قايق‌ها به 80 گره دريايي مي‌رسد.

به گزارش پايگاه تحليلي Examiner، فرمانده ناوگان پنجم نيروي دريايي آمريکا مي‌ترسد که ايران از زيردريايي‌هاي کوچک خود در صورت وقوع جنگ در خليج فارس استفاده کند. مارک فاکس معاون فرمانده نيروي دريايي آمريکا مي‌گويد: آن‌ها تعداد زيردريايي‌هاي خود را افزايش داده‌اند، تعداد قايق‌هاي تندروي ايران نيز افزايش يافته‌ است. به گفته وي ايران داراي قايق‌هاي انتحاري بسياري است.

فاکس مي‌افزايد: آمريکا براي مقابله با تجهيزات نظامي ايران با مشکلات زيادي روبرو خواهد شد و نبايد توان نيروي نظامي ايران را دست کم گرفت.

بنا بر اين گزارش، قايق‌هاي تندرو و زيردريايي‌هاي کوچک ايران تهديد بسيار بزرگي براي ناوهاي جنگي چند صد ميليون دلاري آمريکا به حساب مي‌آيند. فقط يکي از اين قايق‌هاي کوچک تندرو مي‌تواند حفره‌اي بزرگ در ناو هواپيمابر USS ايجاد کند که ميليون‌ها دلار خسارت بوجود خواهد آورد.

به گفته اين فرمانده آمريکايي، بنا بر برخي گزارشات تعداد قايق‌هاي تندروي ايران به 3000 تا 5000 نيز مي‌رسد و مي‌توان از تمامي آن‌ها در حملات انتحاري استفاده کرد.

دنيس آليسون از موسسه نظامي چارولت Chaverlot مي‌گويد:‌ حملات زنبوري قايق‌هاي تندرو و زيردريايي‌هاي کوچکي که در آب‌هاي "تنگه هرمز" شکل خواهند گرفت انواع موقعيت‌هاي خطرناک را براي عوامل ناوگان آمريکا ايجاد خواهند کرد.

پايگاه خبري [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ] در گزارشي اختصاصي در سال 2010، اذعان مي‌کند که ايران داراي ناوگاني از "قايق‌هاي انتحاري" است. بنابر اين گزارش، اين قايق‌هاي تندرو مي‌توانند در کنار ناوهاي دشمن قرار گيرند و هر کدام آنقدر مواد منفجره دارند که مي‌توانند 7 متر حفره در يک ناو بزرگ ايجاد کنند.

به گزارش خبرگزاري صهيونيستي[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]، به نقل از واشنگتن‌پست، تجهيزات نظامي ايران اين اعتماد به نفس را به فرماندهان اين کشور داده است که در صورت وقوع جنگ در خليج فارس، به سرعت مي‌توانند ناوهاي آمريکايي را نابود کنند.

به گزارش اين وب‌سايت صهيونيستي، گرچه مقامات نيروي دريايي آمريکا ادعا مي‌کنند مي‌توانند در مقابل نيروهاي ايراني مقاومت کنند، اما پيشرفت‌هاي نظامي اخير ايران نگراني‌هاي جدي را درباره ساعات اوليه جنگ و آسيب‌پذيري آمريکا متوجه مقامات نظامي آمريکايي کرده است.

کارشناسان نظامي اعتقاد دارند، وقتي موشک‌هاي کوتاه برد دقيق که با حملات زنبوري صدها قايق تندروي تا بن دندان مسلح ترکيب مي‌شوند، ضربه بزرگي به بخش اعظمي از "ناوهاي مدرن آمريکايي" وارد خواهند شد.

پايگاه تحليلي عربي انگليسي زبان [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]، در گزارشي با عنوان " آمريکا از قايق‌هاي کوجک ايران مي‌ترسد" به قدرت "نيروي دريايي ايران" بويژه قايق‌هاي تندرو اذعان مي‌کند.

Thediplomat نيز در گزارشي اذعان مي‌کند که با توجه به استانداردهاي منطقه‌اي و جهاني، نيروي دريايي ايران از قدرت ساحلي بسيار بالايي نه تنها در دفاع، بلکه در اعمال خسارات شديد و هزينه‌هاي بالا به نيروي متخاصمي که قصد نزديکي به آب‌هاي جنوبي ايران را داشته باشد برخوردار است. تجهيزات نظامي ايران به‌ويژه قايق‌هاي مهاجم تندرو در مقابل ناوهاي ميلياردي آمريکا در عين حال کم‌هزينه‌تر و هم‌چنين خطرناک‌تر هستند. وقتي که اين قايق‌هاي تندرو به صورت هماهنگ و گروهي مورد استفاده قرار گيرند و موضع نامشخصي داشته باشند موشک‌هاي خود را از هر طرف به سمت ناوهاي دشمن شليک مي‌کنند که در اين صورت قدرت مانور ناو گرفته شده و مانند طعمه‌اي گرفتار مي‌گردد.

تبديل تندروترين قايق مسابقه‌اي جهان به پرقدرت‌ترين قايق نظامي

به گزارش گاردين، ايران در ساخت و بهبود تجهيزات مهارت ويژه‌اي دارد. در سال 2009 ايران از طريق يک شرکت ثالث آفريقايي تعدادي قايق‌ تندروي انگليسي را خريداري کرد. کارشناسان نظامي از همان ابتدا اعتقاد داشتند که ايراني‌ها مي‌توانند، قايق‌هاي غير نظامي را تبديل به مهاجم‌هاي ابرقدرتي کنند که قابليت حمله‌هاي زنبوري داشته باشند. از همين رو هنگامي که سرويس‌هاي اطلاعاتي آمريکا از خريد چنين محموله‌اي آگاه شدند سعي کردند تا از ورود کشتي حامل قايق‌هاي تندرو به داخل آب‌هاي ايران جلوگيري کنند، اما با همراهي نيروهاي گشتي ايران، کشتي به سلامت وارد مرزهاي آبي ايران شد.

به گزارش اين خبرگزاري، قايق‌هاي نظامي جديد ايران که از Bradstone Challenger الگو برداري شده‌اند نسخه جديدتر و مر‌گ‌آورتر آن قايق‌هاي قديمي هستند.

لورن کامپل، طراح قايق‌هاي "برانداستون" در گفتگويي تلفني به خبرنگار ديلي اذعان کرد: "بله ايران مي‌تواند چنين قايق‌هايي توليد کند".

به گزارش "فايننشال‌تايمز"، سفر عجيب و غريب اين قايق تندرو در سال 2005 هنگامي آغاز شد که تيم ملي آمريکا، ايتاليا را پشت سر گذاشت و عنوان تندروترين قايق دنيا را به خود اختصاص داد. در خبري که تمام جهان را شوکه کرد، ايران در سال 2006 اعلام کرد قايقي را آزمايش خواهد کرد که هيچ ناوي توانايي فرار از دست آن را ندارد. پس از بررسي‌ها‌ مشخص شد اين همان قايق تندروي انگليسي است که ايران با استفاده از فناوري خود آن را تبديل به قايقي نظامي کرده است.

"شناور بلیدرانر" Bladerunner در اصل به عنوان یک قایق تندروی مسابقه‌ای طراحی شده بود و رکورددار سرعت در قایق‌های کلاس وزنی خود و در واقع سریع‌ترین آنها است بلیدرانر تنها در مسابقات قایق‌رانی شرکت می‌کرد اما متخصصان صنایع دریایی ايران آن را به شناوری با قابلیت حمل راکت اندازهای دریایی 107 میلیمتری 11 لوله‌ای پایدار شده، رادار جست و جوی دریایی با برد حدود 30 کیلومتر و تیربار 7.12 میلیمتری تبدیل کردند.

این شناور در آینده به پرتابگرهای موشک و اژدر نیز تجهیز شده و به طور گسترده در خدمت واحدهای عملیاتی در تمام آب‌های جنوبی ایران قرار خواهد گرفت. بیشینه سرعت این قایق بیشتر از 70 نات (بیش از 130 کیلومتر بر ساعت) است و نمونه تولید شده آن، سراج 1 نامیده شده است.

جفري گولدربرگ، در پايگاه تحليلي بلومبرگ به مقامات نظامي اين کشور هشدار مي‌دهد که آمريکا نبايد تهديد قايق‌هاي تندروي ايران را ناديده بگيرد. گولدربرگ به قدرت نظامي "نيروي دريايي سپاه پاسداران جمهوري اسلامي ايران" اشاره کرده و مي‌نويسد هر روز به قدرت نيروي دريايي سپاه ايران اضافه مي‌شود.

قايق‌هاي تندرو بزرگ‌ترين تهديد نظامي ايران

پايگاه Businessinsider نيز در گزارشي ديگر بزرگ‌ترين تهديد ايران را قايق‌هاي تندرو و تاکتيک‌هاي حملات زنبوري دانسته است.

واشنگتن‌پست نيز در گزارشي تاکتيک حملات زنبوري قايق‌هاي تندرو را يکي از بهترين راهبرداي جنگي ايران دانسته است. اين قايق‌ها که قدرت مانور بالايي دارند، به يکي از کاربردي‌ترين راهبردهاي ايران در مقابل ناوهاي غول‌پيکر آمريکايي شده‌اند. اين قايق‌هاي کوچک اما قدرتمند مي‌توانند به طور گروهي و هم‌زمان مانند يک توده زنبور که به يک طعمه بزرگ‌تر حمله مي‌کنند، از چند سو به ناوهاي بزرگ حمله کرده و آن‌ها را نابود کنند.

ژنرال کولين بوينتون Colin Boynton در اين خصوص مي‌گويد: اگر آمريکا قصد داشته باشد ناوهاي خود را در صورت وقوع جنگ در تنگه هرمز مستقر کند، بهترين شانس را به ايران داده است که اين امر مي‌تواند منجر به نابودي اولين ناوگان دريايي آمريکا شود و اين همان سناريويي است که به کابوس فرماندهان آمريکايي تبديل شده است.

به گزارش واشنگتن‌پست، ناوهاي مدرن آمريکا مجهز به سامانه‌هاي دفاعي مختلفي مانند سپر موشکي هستند. اما ايران با توانايي حمله از جهات مختلف اين تکنولوژي را خنثي کرده است. يک مقام اطلاعاتي خاورميانه که مطالعاتي در باب راهبردهاي "جنگ خليج فارس" انجام داده هشدار داده است که نيروي دريايي آمريکا ممکن است با تهديدي 360 درجه‌اي مواجه شود و به‌طور همزمان از زمين، هوا، دريا و حتي زير آب مورد حمله قرار گيرد.

بنا به گزارش EagelSpeak، تاکتيک‌هاي زنبوري نيروهاي نظامي ايران اين‌گونه است که 100 قايق تندرو به طور‌ هم‌زمان به يک هدف مانند ناوهاي بزرگ يورش مي‌برند. بنا به گفته کارشناسان نظامي غرب، بيش از 20 قايق تندرو از هر جهت به ناو دشمن حمله مي‌کند که اين کار سامانه دفاعي ناو را از کار مي‌اندازد.

تاکتيک‌هاي حملات زنبوري نيروي دريايي ايران به نيروهاي نظامي دشمن شوک وارد کرده و مانع تجديد قواي آن‌ها مي‌شوند. تاکتيک حملات پراکنده شامل صدها قايق کوچک و سبک مي‌شود که از پايگاه‌هاي متفاوتي حمله مي‌کنند، سپس از جهت‌هاي مختلف به يک يا چندين هدف حمله‌ور مي‌شوند. اما تاکتيک حملات زنبوري از يک سري قايق‌هاي تندروي موشک‌انداز و اژدرانداز استفاده مي‌کنند که از مکان‌هاي مخفي و به‌طور پراکنده ناگهاني حمله خواهند کرد.

"انواع قايق‌هاي تندرو ايران"

"قايق‌هاي موشک‌انداز" کلاس "سينا" و "کمان"

این شناورهای سریع و تهاجمی به یک توپ اتوماتیک ۷۶ میلی‌متری، یک توپ ضدهوایی ۴۰ میلی‌متری بوفروس و دوتیربار۱۲.۷ میلی متري برونینگ مسلح شده‌اند. وزن خالی آن‌ها ۲۴۹ تن و حداکثر وزن قابل جابجایی آن‌ها ۲۷۵ تن است و سرعت آن‌ها به ۳۶گره دریایی می‌رسد. برد عملیاتی آن‌ها حدود ۱۳۰۰ کیلومتر با سرعت ۳۳ گره دريايي است.

"ناوچه موشک‌انداز تندر"

این شناور با جابجایی 205 تن، طول 38.6، عرض 6.8 و آبخور 2.7 متر دارای بیشینه سرعتی در حدود 65 کیلومتر بر ساعت بوده و در صورت حرکت با سرعت 55.5 کیلومتر بر ساعت به برد 1480 کیلومتر می‌رسد. بنابراین در صورت لزوم، تندر می‌تواند چندین روز در آب به گشت زنی بپردازد. رادار سطحی برای کشف و ردگیری اهداف سطحی و شناورهای دشمن با قابلیت شناسایی ده‌ها هدف، رادار ناوبری برای کمک به مسیریابی و رادار کنترل آتش برای هدایت تسلیحات به همراه سامانه‌های هشدار راداری، جنگ الکترونیک و سامانه‌های مخابراتی از جمله تجهیزات این شناور رزمی است.

تندر در قسمت سینه یا جلوی خود از یک توپ دو لوله 30 میلیمتری AK-230 با نواخت تیر بالا و با هدفگیری راداری بهره‌مند است که در بسیاری از شناورهای شرقی مورد استفاده قرار گرفته است. این توپ که هر گلوله 270 گرمی آن حاوی 30 گرم مواد منفجره است، دارای نرخ شلیک 1000 تا 2000 گلوله بر دقیقه بوده و برد آن برای درگیری با اهداف هوایی بین 2500 تا 4000 متر و با شلیک منحنی 6 تا 7 کیلومتر است. بنابراین این توپ ضمن کاربرد در برابر اهداف دریایی به صورت مؤثری قابل استفاده در برابر تهدیدات هوایی نظیر هواگردهای سرنشین‌دار و پهپادها است.

"سراج"، يکي از "تندروترين قايق‌هاي نظامي جهان"

"شناور سراج 1" شناور تندروی تهاجمی راکت‌انداز و متناسب با مناطق آب و هوای گرمسیری است. جنس بدنه این شناور فایبرگلاس بوده و مجهز به امکانات بومی مخابراتی و ناوبری الکترونیکی است که در سرعت بالا در داخل کابین، تغیيرات ارتفاعی ناشی از حرکت بر روی آب و صدای زیاد احساس نمی‌شود. همچنین در شرایط طوفانی دریا، سرنشینان آن شدت امواج را احساس نخواهند کرد.

این شناور در زمینه‌های مختلفی چون حفظ تعادل در سرعت بالا، رفتار مناسب عملیاتی در شرایط گوناگون و قدرت موتور بالا در کنار طراحی و ساخت بدنه مناسب از ویژگی‌های قابل توجهی برخوردار بوده و توان دریایی ایران را افزایش می‌دهد. بدنه شناور سراج در نوع خود کم نظیر بوده و به نیروی دریایی ایران توان بسیار بالایی را اضافه خواهد کرد.

"قایق پرنده باور"

سرعت قایق پرنده باور 185 کیلومتر بر ساعت (100 گره) تا بیش از 190 کیلومتر بر ساعت بوده و ارتفاع پروازی معمول آن یک تا 5 متر و تا سقف چند ده متر عنوان شده است. "باور 2" یک پرنده رادارگریز است. خاصیت رادارگریزی (stealth) این توانایی را به باور 2 می‌دهد که با خیال آسوده مسافت زیادی را تا نزدیک هدف طی کند. این پرنده می‌تواند تمامی شناورهای تندرو را در اختفای کامل راداری منهدم کند و یک تهدید جدی برای ناوهای آمریکا محسوب می‌شود.

قايق پرنده باور داراي یک نوع مسلسل است که می‌تواند بدون نیاز به بارگزاری مجدد فشنگ و یا گرم شدن به طور مکرر به سمت هدف شلیک کند. این قایق تهاجمی پرنده، مجهز به یک نوع دوربین با وضوح بسیار بالا برای انجام عملیات شناسایی ضد تشکیلات دریایی دشمن است.

موشک‌انداز "ذوالفقار"

قایق تندروی موشک‌انداز "ذوالفقار"، یک قایق تندروی گشت دریایی است که طراحی آن برای حمله سریع به دشمن صورت گرفته است. شناور موشک انداز ذوالفقار به موشک‌هاى کوثر در نسل قدیم و نصر1 در نسل جدید مجهز مى‌شود.

اين شناور ظرفيت 2 تا 4 نفر را دارد. کارایی مناسب، سرعت بالا،‌ مانور سریع و هزينه کم در مقابل کارایی بالا از ویژگی‌های شناور ذوالفقار است.

بدنه این شناور براساس استانداردهای جهانی طراحی و ساخته شده است و از پیشرفته‌ترین تجهیزات بومی مخابراتی، ‌ناوبری و الكترونیك برخوردار است.

فيلم زير، قايق‌هاي تندروي ايراني به يک ناور آمريکايي هشدار مي‌دهند که وارد آب‌هاي کشور نشوند. اين فيلم ويدئويي که از سوي پنتاگون منتشر شده است، نشان از آن دارد که قايق‌هاي نظامي متعلق به نيروي دريايي سپاه پاسداران انقلاب اسلامي در ششم ژانويه سال گذشته به چند صد متري "کشتي يو‌اس‌اس نيو اورليانز " USS new Orleansنزديک مي‌شوند.


به گفته مقامات نظامي آمريکا، حادثه مشابهي در همان روز و نزديک کشتي گارد ساحلي "اداک" امريکا روي مي‌دهد؛ قايق‌هاي ايراني که سلاح‌هايشان مشخص است، نزديک اين کشتي شدند.

کاپيتان جين کمپبل سخنگوي پنتاگون در اين باره گفته است: "اين گونه فعل و انفعالات ميان ناوهاي امريکايي و ايراني عادي است. در اين تصاوير هيچ گونه موردي مبني بر دشمني و اقدام خصمانه ديده نمي‌شود."

[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]