دوربين براي ماركوپولو
لازم نيست براي لذت بردن از عكاسي در سفر حتما حرفه‌اي باشيد
دوربين براي ماركوپولو
به دلیل معمول بودن دوربین‌های دیجیتال کامپکت اصلا به نظر نمی‌آید این دستگاه‌ها زمانی جزو کالاهای لوکس به شمار می‌آمده‌اند و هر کسی به خرید آنها فکر نمی‌کرد. این دستگاه دیجیتالی نیز همانند تجهیزات پرفروش دیگر به دلیل کاهش هزینه ساخت شاهد افت قیمتی قابل توجه بوده و هم‌اکنون می‌توان یک دوربین کامپکت را با پرداخت هزینه‌ای نزدیک 250 هزار تومان خریداری کرد. دوربین‌های دیجیتال امروزی نسبت به انواعی که در گذشته به فروش می‌رسیدند تفاوت‌هایی آشکار دارند و به همان نسبت عکاسی را برای افراد مبتدی ساده‌تر کرده‌اند. در این بخش به بررسی پارامترهای اصلی خرید دوربین‌های دیجیتال کامپکت می‌پردازیم تا علاقه‌مندان بتوانند از میان سیاهه بی‌پایان فناوری‌های جدید معرفی‌شده در این عرصه دوربین مورد نظر خود را به ساده‌ترین نحو ممکن انتخاب کنند.
سنسور
سنسور یک دوربین عکاسی مهم‌ترین عنصر در تعیین کیفیت تصویر آن است و در حالی که بیشتر دوربین‌های دیجیتال موجود در بازار از سنسورهای مشابه استفاده می‌کنند برای فردی که به کیفیت بالاتر تصاویر برای چاپ می‌اندیشد دانستن مشخصات فنی این عنصر از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. سنسور در حقیقت یک تراشه روباز است که برخورد نور عبوری از لنز را به سیگنال‌های الکتریکی تبدیل می‌کند و سازندگان آن را در دو نوع CCD و CMOS می‌سازند. در نسل‌های پیشین دوربین‌های دیجیتال بیشتر از سنسورهای CCD استفاده می‌شد اما امروزه بیشتر سازندگان سنسورهای CMOS را به دلیل مصرف انرژی کمتر و سرعت بالاتر برای ساخت دوربین‌های دیجیتال استفاده می‌کنند. سطح سنسور دوربین پوشیده از گیرنده‌های نوری است که کار اصلی تبدیل نور به سیگنال را بر عهده دارند و با آرایش خاصی روی سطح سنسور چیده شده‌اند. تعداد گیرنده‌های نوری نسبت مستقیمی با رزولوشن سنسور دارد و در سنسورهایی با مگاپیکسل بالاتر گیرنده‌های نوری بیشتری در واحد سطح قرار می‌گیرد. هر چه تراکم گیرنده‌ها در واحد سطح بیشتر باشد سهم هر گیرنده از مساحت کلی سنسور کمتر خواهد بود و بدین ترتیب با کاهش سطح موثر گیرنده‌ها نور کمتری نیز به هر گیرنده خواهد رسید. ترجمه این عبارت در دنیای واقعی کاهش حساسیت سنسور به نور خواهد بود و در نتیجه برای تحریک آن جهت تولید تصویر باید نور بیشتری در اختیار سنسور قرار داد. اطلاعات خروجی از سنسور هنوز ماهیت دیجیتالی ندارند و چون از سیگنال‌هایی با شدت مختلف تشکیل شده‌اند سنسور را در گروه قطعات الکترونیکی آنالوگ قرار می‌دهند. کارکرد سنسور دوربین را می‌توان به یک رادیو تشبیه کرد که ضمن پخش صدای ایستگاه یا همان سیگنال‌های تصویری مقداری خرخر یا نویز هم دارد که در سنسور دوربین‌های دیجیتال به شکل برفک رنگی ظاهر می‌شود. در سنسورهایی که قدرت خروجی و حساسیت کمی دارند جهت تولید تصویر باید سیگنال خروجی را تقویت کرد که مشابه افزایش حجم صدای رادیو عمل می‌کند و ضمن افزایش صدای ایستگاه، نویز نیز بیشتر در خروجی احساس خواهد شد. سازندگان دوربین‌های دیجیتال کامپکت از یک سو باید با افزایش مگاپیکسل به تقاضای کاربران پاسخ دهند و از طرف دیگر برای جای دادن مدارات الکترونیکی بیشتر مجبورند از سایز قطعات از جمله سنسور بکاهند و نتیجه امر دوربین‌هایی خواهد بود که فقط مگاپیکسل بالایی دارند و کیفیت تصویر آنها در حساسیت‌های بالاتر برای چاپ مناسب نیست. البته این امر در عمل مشکل حادی ایجاد نمی‌کند چون امروزه کمتر کاربری به چاپ تصاویر در ابعاد بالا فکر می‌کند و همه از تصاویر دیجیتال خود برای ساخت آلبوم‌های آنلاین استفاده می‌کنند و چون ابعاد تصاویر به نمایش درآمده در اینترنت به ندرت از دو مگاپیکسل تجاوز می‌کند می‌توان با کاهش ابعاد تصویر کیفیت پایین آن را پنهان کرد. سنسور دوربین‌های دیجیتال در ابعاد 1/2.5، 1/2.3، 1/2 و 1/1.7 اینچی ساخته می‌شوند که با داشتن رزولوشن مشابه نوع 1/1.7 اینچی تصاویری به کرات باکیفیت‌تر از انواع کوچک‌تر ایجاد خواهد کرد. هم‌اکنون تعدادی دوربین کامپکت با سنسورهای بزرگ‌تر توسط برند‌های مطرح سازنده ساخته می‌شود که خرید آنها برای افرادی که به کیفیت بالاتر اهمیت می‌دهند در اولویت است.
لنز
لنز دوربین دیجیتال وظیفه تمرکز و زوم روی سوژه را بر عهده دارد و چون لنز دوربین‌های دیجیتال در انواع بسیار متنوعی ساخته می‌شود گاه از آن به عنوان فاکتوری برای رده‌بندی نیز یاد می‌شود. سابق بر این بیشتر دوربین‌های دیجیتال دارای زوم سه برابر یا 3x بودند و به تدریج انواعی با زوم چهار برابر نیز ساخته شد اما مهم‌ترین تغییری که در لنز دوربین‌های دیجیتال جدید لحاظ شده ارائه حالت واید بوده است که عکاس را در جای دادن مناظر گسترده در کادر به خوبی یاری می‌دهد. حالت واید در لنز دوربین‌های کامپکت از 28 ميلي‌متر شروع شده و به انواع 24 و 23 ميلي‌متر جدیدتر ختم می‌شود که امکان جای دادن گستره‌های بزرگی از مناظر طبیعی را در کادر ممکن می‌سازد و جزو مطلوب‌ترین امکانات ارائه‌شده در دوربین برای علاقه‌مندان عکاسی از مناظر است. از طرف دیگر سازندگان مقدار زوم دوربین‌ها را نیز افزایش داده‌اند که در انواع معمولی دست‌کم برابر 5x است و در مدل‌های پیشرفته‌تر بیشتر هم می‌شود. دوربین‌های دارای زوم زیاد به انواع سوپرزوم موسومند و مدل‌های نخستین آنها دارای قدرت زومی حدود 10 برابر بودند. کم‌کم انواع دارای زوم 12 برابر نیز ساخته شد و با آمدن دوربین‌هایی با زوم 15، 18، 20، 24 و 28 برابر هم‌اکنون می‌توان دوربین‌هایی با زوم 30 برابر را در بازار یافت. اخیرا مقدار زوم دوربین‌های سوپرزوم به مقدار 42 برابر نیز رسیده است که بالطبع امکان ثابت نگه داشتن دستگاه برای ثبت تصویر واضح در این حالت را بسیار مشکل می‌کند. طبق یک قاعده کلی که در بسیاری از موارد به کمک کاربر می‌شتابد سرعت شاتر در حین عکاسی باید از معکوس فاصله کانونی بیشتر باشد و برای مثال وقتی کاربری می‌خواهد با یک لنز با فاصله کانونی 400 ميلي‌متر عکاسی کند باید سرعت شاتری بیش از یک چهارصدم ثانیه لحاظ کند. بدین ترتیب سازندگان از مدت‌ها قبل به فکر نصب لرزه‌گیر اپتیکال روی لنز دوربین‌های کامپکت افتادند که امروزه به طور استاندارد در بیشتر دوربین‌ها نصب می‌شود و فرد را در ثبت تصاویر بدون لرزش در خلال زوم یا عکاسی در نور کم به خوبی یاری می‌دهد. لرزه‌گیر اپتیکال برخلاف آنچه برخی برند‌ها و افراد ناآگاه تبلیغ می‌کنند توانایی بی‌حرکت ثبت کردن یک سوژه در میان هوا را ندارد و تنها می‌تواند لرزش دست کاربر را آن هم به طور نسبی اصلاح کند. در ساختار لرزه‌گیر یک شتاب‌سنج بسیار حساس حرکت دست کاربر را می‌سنجد و یک عدسی اصلاحگر در ساختمان لنز را در خلاف جهت آن حرکت می‌دهد و نتیجه کار ثابت ماندن مسیر نور ارسالی به سنسور نسبت به حرکت دست کاربر خواهد بود. ثابت نگه داشتن یک سوژه در هوا در یک دوربین کامپکت تنها با افزایش سرعت شاتر ممکن خواهد بود و به دلیل حساسیت کم سنسور این دوربین‌ها به نور تنها می‌توان آن را در شرایط پرنور بیرون از خانه انجام داد. عکاسان حرفه‌ای که با دوربین DSLR عکس می‌گیرند می‌دانند که این امر در شرایط کم‌نور تنها با افزایش حساسیت و کاربرد یک لنز با گشودگی دیافراگم بالا امکان‌پذیر است اما کاربران دوربین‌های کامپکت چاره‌ای جز کاربرد فلاش برای این کار ندارند. گشودگی دیافراگم لنز دوربین‌های کامپکت بین مقادیر f/2.8 تا f/5.9 تغییر می‌کند و انواع ساخته‌شده برای کاربران حرفه‌ای‌تر دارای گشودگی f/2.0 نیز هستند که عکاسی در نور کم را برای کاربر ساده‌تر می‌کند. به دلیل مطرح نبودن بحث عمق میدان کم در تصاویر ثبت‌شده با دوربین‌های دیجیتال کامپکت کمتر سازنده‌ای به کاربرد لنزهای دارای گشودگی دیافراگم کم فکر می‌کند و بدین ترتیب این موضوع برای بسیاری از خریداران عادی از اهمیت ناچیزی برخوردار است.
نمایشگر
نمایشگر جزو آن دسته از عناصر سازنده دوربین است که به شدت دچار افت هزینه ساخت شده و به همین دلیل نمایشگرهای 2.7 و 3 اینچی را می‌توان روی ارزان‌قیمت‌ترین دوربین‌های کامپکت نیز مشاهده کرد. در نسل‌های نخستین دوربین‌های دیجیتال نمایشگر‌هایی با ابعاد 1.5 اینچی روی دوربین‌ها نصب می‌شد که رزولوشنی در حدود 120 هزار پیکسل داشتند اما امروزه نمایشگرهای نصب‌شده روی دوربین‌های حرفه‌ای در ابعاد 3.2 اینچی و رزولوشن‌های بیش از یک میلیون پیکسل ساخته می‌شوند. به طور معمول نمایشگر دوربین‌های کامپکت امروزی دارای ابعاد سه اینچی و رزولوشن 230 تا 460 هزار پیکسلی است و انواع 920 هزار پیکسلی در مدل‌های پیشرفته‌تر و گران‌قیمت‌تر به کار می‌رود. برخی از دوربین‌های کامپکت پیشرفته‌تر نمایشگر چرخان نیز دارند که کادرگیری از سوژه‌هایی با زاویه غیرمعمول را ساده‌تر می‌کند. این نمایشگرهای چرخان در دو نوع ساخته می‌شوند که در نوع اول چرخش تنها در جهات بالا و پایین انجام می‌شود اما در نوع دیگر می‌توان نمایشگر را بیرون آورد و به جلو یا عقب چرخاند که آزادی عمل بیشتری به عکاس می‌دهد. امروزه در دوربین‌های کامپکت کاربرد چشمی تقریبا به طور کامل فراموش شده و جز در مدل‌های معدودی از دوربین‌های سوپرزوم و کامپکت حرفه‌ای دیگر اثری از این عنصر دیده نمی‌شود. از پیشرفت‌های جالب در حوزه نمایشگر می‌توان به کاربرد نمایشگرهای AMOLED در ساخت دوربین‌های کامپکت اشاره کرد که نسبت به نمایشگرهای LCD مصرف برق کمتری دارند و به علاوه درجه سیاهی بالا و زاویه دید کامل آنها را برای ساخت دوربین‌های آینده بسیار مناسب می‌کند. برخی دوربین‌های کامپکت به نمایشگرهای لمسی مجهزند که سهولت کنترل در آنها کاملا به ساز و کار و طراحی منو از طرف سازنده بستگی دارد. گاه منوهای دستگاه چنان شسته‌رفته و مطلوبند که نمایشگر لمسی را می‌توان به سادگی برای کنترل دوربین به کار گرفت و گاه کاربر پس از چند دقیقه کار با نمایشگر لمسی به فقدان دکمه‌های فیزیکی می‌اندیشد.
باتری و کارت حافظه
دوران کاربرد باتری قلمی برای راه‌اندازی دوربین‌های کامپکت تقریبا به سر رسیده و بیشتر سازندگان دوربین‌های دیجیتال برای کاهش ابعاد ساخته‌های خود به سمت کاربرد باتری‌های لیتیومی روی آورده‌اند. مزیت این باتری‌ها علاوه بر کوچک بودن این است که کاربر تنها لازم است یکی دو عدد از آنها را همراه بردارد و امکان گم شدن آنها بر اثر تعدد وجود ندارد. البته این باتری‌ها یک عیب بزرگ نیز دارند که نیاز به برق برای شارژ است و لااقل در مورد دوربین‌های سازگار با باتری قلمی در صورت عدم دسترسی به برق می‌توان باتری را از هر سوپرمارکتی خریداری کرد. همگام با ساخت نمایشگرهای بزرگ‌تر و دقیق‌تر و کاهش ابعاد بدنه دوربین‌ها افتی قابل ملاحظه در دوام باتری دوربین‌های دیجیتال مشاهده می‌شود و به همین دلیل توصیه می‌شود هنگام خرید باتری دوربین یک عدد باتری یدکی نیز تهیه شود تا در حین سفر بتوان به سادگی با تعویض باتری عکاسی را ادامه داد. باتری دوربین‌های دیجیتال امروزی می‌تواند 150 تا 300 عکس دوربین را زنده نگه دارد که نسبت به رکورد 400 تا 600 عددی دوربین‌های مجهز به باتری قلمی ناچیز رکوردی ناچیز است و تهیه باتری یدکی را ناگزیر می‌کند. برخی دوربین‌های دیجیتال دارای شارژر آداپتوری هستند و بدین ترتیب همزمان با شارژ می‌توان از دستگاه استفاده کرد و در برخی مدل‌ها نیز شارژ باتری از طریق USB امکان‌پذیر است.
با اینکه تا همین چند سال پیش کارت‌های حافظه متنوعی در بازار یافت می‌شد و به تبع دوربین‌هایی سازگار با کارت‌های متنوع نیز ساخته می‌شد، پیشرفت‌های بزرگی که اتحادیه کارت‌های SD داشته بسیاری از سازندگان را به کاربرد این کارت‌ها در ساخت دوربین‌های دیجیتال مجاب کرده است. این کارت‌ها ضمن داشتن ابعاد اندک، سرعت و ظرفیت بسیار بالایی دارند و می‌توان آنها را تا ظرفیت‌های 64 گیگابایتی نیز خریداری کرد. سابق بر این دوربین‌هایی سازگار با کارت‌های mmc، xd و cf نیز ساخته می‌شد اما امروزه فرمت xd منقرض شده و کارت‌های CF هم تنها در برخی دوربین‌های حرفه‌ای به کار می‌روند. کارت‌های SDCH و SDXC انواع جدیدتر کارت‌های خانواده SD هستند و برای راه انداختن آنها همراه دوربین باید نخست به سازگاری دوربین با این فرمت توجه کرد. تعدادی از دوربین‌های موجود در بازار با کارت‌های eye-fi سازگاری دارند که امکان ارسال بی‌سیم تصاویر تحت شبکه خانگی را تنها با روشن کردن دوربین ممکن می‌سازند.
رده‌بندی
دوربین‌های دیجیتال کامپکت بر اساس مشخصات فنی خود به رده‌های مختلفی طبقه‌بندی می‌شوند و کاربر بر اساس نیاز خود می‌تواند مدل دلخواه را در میان این رده‌بندی بیابد. امروزه شش رده مختلف در نظام دوربین‌های کامپکت شناسایی شده که شامل کامپکت حرفه‌ای، سوپرزوم، سوپرزوم جیبی، دوربین‌های مقاوم، دوربین‌های شیک و انواع مصرفی ارزان‌قیمت می‌شود و با اینکه همواره مدل‌های بینابینی نیز در این میان یافت می‌شود اما بیشتر دوربین‌های موجود در بازار در یکی از این شش رده قرار می‌گیرند. سابق بر این دو رده دوربین‌های مقاوم و انواع سوپرزوم جیبی وجود نداشته اما پس از معرفی ظرف یکی دو سال به پرطرفدارترین انواع دوربین‌های دیجیتال کامپکت تبدیل شده‌اند.
کامپکت حرفه‌ای
دوربین‌های کامپکت حرفه‌ای همان‌طور که از نامشان برمی‌آید دارای تنظیمات گسترده عکاسی برای راضی نگه داشتن کاربران رو به پیشرفت یا عکاسان حرفه‌ای هستند. این دوربین‌ها به طور کلی بدنه‌ای بزرگ دارند و برای افرادی که به دنبال دوربین‌های قابل حمل می‌گردند مناسب نیستند. این رده از دوربین‌های دیجیتال جزو قدیمی‌ترین رده‌های معرفی‌شده در طول تاریخ عکاسی دیجیتال هستند اما امروزه به دلیل ساخته شدن دوربین‌های حرفه‌ای ارزان‌قیمت به شدت دچار بحران شده و اثر کمی از آنها بر جای مانده است. در این دوربین‌ها بدنه باریک و ظریف جای خود را به بدنه‌ای آجرمانند و بزرگ داده که در بیشتر موارد از فلز ساخته شده و خانه دکمه‌ها، پیچ‌ها و انتخابگر‌های متعدد است. بدیهی است که کاربر تازه‌کار در مواجهه با این همه تنظیمات دچار سردرگمی می‌شود اما حقیقت این است که در اختیار داشتن دکمه‌های متعدد برای تنظیم پارامترهای عکاسی از گم شدن در سیاهه‌های بی‌پایان منوی عکاسی دوربین بسیار بهتر است و پس از کمی کسب تجربه می‌توان به ساده‌ترین نحو از دکمه‌های متعدد این دوربین‌ها برای عکاسی بهره برد. بارزترین مدل‌های این سری از دوربین‌ها PwerShot G کانن است که چندین سال به عنوان بهترین دوربین کامپکت حرفه‌ای معرفی شده و در حال حاضر با رقیبی چون سری P نیکون دست و پنجه نرم می‌کند. گاه این رده خصلت دوربین‌های باریک و شیک را به خود می‌گیرد و حاصل کار مدلی مثل P3000 نیکون یا S95 کانن خواهد بود و گاه زوم زیاد آنها را به مدل‌های سوپرزوم نزدیک می‌کند، همانند آنچه در سری دوربین‌های HS10 و HS20 فوجی فیلم دیده می‌شود. در بیشتر دوربین‌های کامپکت حرفه‌ای از سنسورهای بزرگی استفاده شده که نسبت به دوربین‌های کامپکت دیگر کیفیت تصویر بهتری دارند.
سوپرزوم
دوربین‌های سوپرزوم جزو پرطرفدارترین انواع دوربین‌های کامپکت به حساب می‌آیند و علت این امر را می‌توان در آزادی عمل بسیار زیادی که به کاربر می‌دهند جست‌وجو کرد. در این دوربین‌ها زوم اپتیکال بزرگ‌ترین عامل ایجاد تمایز است و می‌توان مدل‌هایی با زوم 20x، 30x و حتی بیشتر را در این رده یافت که همراه خوبی برای عکاسی روزمره به حساب می‌آیند. بیشتر دوربین‌های این رده دارای چشمی LCD هستند که امکان مشاهده سوژه با لرزش کمتر دست را فراهم می‌کند و می‌توان در شرایط پرنور آن را به جای نمایشگر اصلی دستگاه به کار برد. بیشتر دوربین‌های سوپرزوم امروزی امکانات گسترده‌ای برای تنظیم پارامترهای عکاسی دارند اما حجم کنترل‌های آنها به پای دوربین‌های کامپکت حرفه‌ای نمی‌رسد. در دوربین‌های سوپرزوم به فیلمبرداری اهمیت ویژه‌ای داده می‌شود و در حالی که بیشتر دوربین‌های موجود در بازار به فیلمبرداری HD مجهزند قابلیت زوم بی‌صدا، صدای استریو و ویرایش فیلم در این دوربین‌ها نیز در اختیار کاربر قرار می‌گیرد. شاید تنها اشکال دوربین‌های سوپرزوم جاگیر بودن آنها باشد که حمل در سفر را برای کاربر کمی مشکل می‌کند و به همین دلیل سازندگان به فکر ساخت دوربین‌های سوپرزوم جیبی افتاده‌اند. از مشهورترین دوربین‌های سوپرزوم می‌توان به مدل‌های سری FZ پاناسونیک، SZ الیمپوس، WB سامسونگ و HX سونی اشاره کرد که همگی ضمن داشتن زوم زیاد امکانات گسترده عکاسی را نیز در اختیار کاربر قرار می‌دهند. قدمت دوربین‌های سوپرزوم بسیار زیاد است و نخستین‌های این رده شامل مدل‌های SxIS کانن بوده‌اند که هم‌اکنون نیز در بازار یافت می‌شوند و می‌توان از آنها به عنوان ابزاری قدرتمند برای عکاسی و فیلمبرداری استفاده کرد.
سوپرزوم‌های جیبی
ابعاد بزرگ دوربین‌های سوپرزوم و نیاز به بزرگنمایی بیشتر در دوربین‌های کوچک‌تر سازندگان را وادار به ساخت دوربین‌هایی کوچک با زوم زیاد کرد که تحت نام سوپرزوم‌های جیبی شناخته می‌شوند و هم‌اکنون مقام پرفروش‌ترین رده از دوربین‌های دیجیتال کامپکت را به خود اختصاص داده‌اند. بدنه این دوربین‌ها معمولا کشیده و مستطیلی است و ساختار فلزی آنها کارکرد بی‌نقص در شرایط سخت را تضمین می‌کند. مقدار زوم این دوربین‌ها در ابتدا حدود 10 یا 12 برابر بود اما تنها ظرف یک سال انواع 14، 15، 18 و 20 برابر هم ساخته شده است و امکان نزدیک کردن سوژه‌های دوردست را نیز در اختیار کاربر قرار می‌دهند. لنز این دوربین‌ها به حالت واید 28 تا 24 ميلي‌متری مجهز شده و بدین ترتیب با کمک آنها می‌توان مناظر گسترده را نیز در یک کادر جای داد. به دلیل داشتن زوم زیاد قدرت مانور فراوانی در حالت فیلمبرداری وجود دارد و به همین دلیل سازندگان به بخش فیلمبرداری این دوربین‌ها اهمیت زیادی می‌دهند و زوم چندساعته و صدای استریو در بیشتر مدل‌های این رده یافت می‌شود. نخستین دوربین این رده متعلق به سری TZ پاناسونیک بوده که مخفف Travel Zoom است و به خوبی قابلیت‌های دوربین در سفر‌های تفریحی را نشان می‌دهد. این سری از دوربین‌های پاناسونیک هنوز با قدرت مشغول عرض اندامند و مهم‌ترین رقبای آنها شامل دوربین‌های سری S نیکون، SX کانن، HX سونی و F فوجی فیلم است. از قابلیت‌های جدید و جالب این رده می‌توان به داشتن GPS داخلی اشاره کرد که کاربر را به خوبی در سفر یاری می‌دهد و پس از سفر می‌توان عکس‌های ثبت‌شده و مسیر طی‌شده را روی نقشه مشاهده کرد.
کامپکت‌های مقاوم
این رده از دوربین‌های کامپکت جدیدترین رده معرفی‌شده هستند و تنها دو یا سه سال از عمر آنها می‌گذرد. بسیاری از طبیعتگردان و طرفداران مواجهه با نقاط صعب‌العبور برای عکاسی از این اماکن از دوربین‌های DSLR مقاوم‌شده با پوشش‌های مخصوص استفاده می‌کنند اما کاربرد دوربین‌های کامپکت برای این منظور به مراتب ساده‌تر است و به همین دلیل بسیاری از سازندگان دوربین‌های دیجیتال برای ساخت دوربین‌های مقاوم سرمایه‌گذاری کرده‌اند. در این میان می‌توان به دوربین‌های سری Tough الیمپوس اشاره کرد که متنوع‌ترین و مقاوم‌ترین دوربین‌های مقاوم را تشکیل می‌دهند و پس از آن انتخاب‌هایی همانند سری FT الیمپوس، T سونی، D کانن و G کاسیو در اختیار علاقه‌مندان وجود دارد. بدنه این دوربین‌ها در برابر نفوذ رطوبت مقاومت کامل دارد و در نتیجه عکاسی در روز‌های بارانی هیچ اشکالی در کارکرد آنها ایجاد نخواهد کرد. به علاوه این بدنه مقاوم امکان غوطه‌وری کامل در آب را نیز فراهم می‌کند که البته در این مورد محدودیت زمانی وجود دارد و نباید از دوربین بیش از 30 دقیقه در زیر آب استفاده کرد. از سایر مشخصات فنی این دوربین‌ها می‌توان به مقاومت به ضربه اشاره کرد که به طور معمول پرتاب از فاصله 1.5 متری روی سطوح سخت را تحمل می‌کنند و مقاومت آنها در برابر نفوذ گرد و خاک امکان عکاسی در کویر یا کنار ساحل را در اختیار کاربر قرار می‌دهد. برخی مدل‌های معرفی‌شده در این رده در برابر یخبندان نیز مقاومند و می‌توان از آنها در شرایطی با دمای منفی 10 درجه سلسیوس نیز استفاده کرد. دوربین‌های جدیدتر این رده به GPS داخلی نیز مجهز شده‌اند که در برخی موارد امکان جهت‌یابی با نقشه را میسر می‌کند اما در بیشتر موارد برای ثبت موقعیت دقیق جغرافیایی محل عکاسی کاربرد دارد و می‌توان مکان عناصر طبیعی را برای مراجعه بعدی با آن ثبت کرد.
کامپکت‌های شیک
کامپکت‌های شیک شامل گروهی از دوربین‌های دیجیتال است که به بدنه‌های بسیار باریک و زیبا مجهزند و در ساخت آنها از پوسته فلزی خوش‌تراشی استفاده شده است. در این دوربین‌ها زیبایی در درجه اول اهمیت است و به همین دلیل ممکن است عناصری که در دوربین‌های بزرگ‌تر مشاهده می‌شوند در این مدل‌ها به طور کامل کنار گذاشته شده باشند. روی بدنه این دوربین‌ها تنها دکمه‌های زوم، عکاسی و چند دکمه برای دسترسی به منو‌ها در نظر گرفته می‌شود تا سازنده فضای کافی برای جای دادن یک نمایشگر بزرگ را داشته باشد و در برخی مدل‌های جدید این رده همچنین می‌توان نمایشگرهای لمسی را نیز مشاهده کرد. اصلی‌ترین رقبا در این رده شامل دوربین‌های سری T سونی و IXUS کانن است که از همان سال‌های ابتدای ظهور بر سر جذب کاربران با هم رقابت می‌کرده‌اند اما هم‌اکنون با دوربین‌های سری FX پاناسونیک، Z کاسیو و ST سامسونگ هم‌سفره شده‌اند و هر سازنده تلاش دارد با ارائه ویژگی‌های برتر سهم بازار بیشتری نصیب خود کند. در این رده از دوربین‌ها کاربر حق انتخاب رنگ نیز دارد و سازندگان معمولا مدل‌های این رده را در رنگ‌های متنوع و جذابی عرضه می‌کنند. دوربین‌های کامپکت شیک پس از مدل‌های سوپرزوم بیشترین تعداد طرفدار را دارند و سازندگان برای جذب خریدار در آنها از فناوری‌های پیرامونی زیادی استفاده می‌کنند. در میان این فناوری‌های پیرامونی می‌توان به تشخیص چهره و لبخند، بهبوددهنده گستره پویایی تصویر، فیلمبرداری 1080p، عکاسی پیاپی با سرعت بالا و تنظیمات گسترده رنگ و افکت‌های تصویری اشاره کرد. تعداد اندکی از دوربین‌های این رده به کاربر اجازه تنظیم پارامترهای عکاسی همانند سرعت شاتر را می‌دهند و بیشتر آنها برای عکاسی بی‌دردسر روزمره طراحی شده‌اند.
دوربین‌های مصرفی
دوربین‌های مصرفی به گروهی از دوربین‌های دیجیتال اطلاق می‌شود که فقط برای تصویربرداری کاربرد دارند و از ارائه امکانات لوکس سایر دوربین‌ها همانند تنظیمات گسترده، لنزهای پیشرفته و بدنه خوش‌ساخت در طراحی آنها پرهیز می‌شود. این دوربین‌ها بیشترین دوربین‌هایی هستند که به عنوان هدیه خریداری می‌شوند و به دلیل داشتن قیمت کم می‌توان با سرمایه‌گذاری اندک یکی از آنها را برای شروع عکاسی دیجیتال خریداری کرد. با این حال ارائه قابلیت‌هایی همانند تشخیص چهره و لبخند و افکت‌های رنگی برای سازنده هزینه زیادی در پی ندارد و به همین دلیل هزینه تمام‌شده ساخت دوربین را بالا نمی‌برد و می‌توان این ویژگی‌ها را در سیاهه مشخصات فنی دوربین‌های مصرفی نیز پیدا کرد. مهم‌ترین گروه از دوربین‌های مصرفی در بازار ایران شامل سری A کانن، سری S و W سونی، سری J فوجی فیلم و سری ST سامسونگ است که به کاربر امکان عکاسی بی‌دردسر را می‌دهند و همگام با سایر دوربین‌های کامپکت به سنسورهای 12 تا 16 مگاپیکسلی مجهز شده‌اند. مقدار زوم در این دوربین‌ها از رکورد سه برابر به مقادیر چهار تا پنج برابر افزایش یافته و مدل‌های جدیدتر به لنز واید نیز مجهز شده‌اند که لذت خاصی به عکاسی از مناظر می‌دهد. کاربران علاقه‌مند به فيلمبرداري HD بهتر است قبل از خرید به مشخصات فنی دوربین نیم‌نگاهی داشته باشند چون برخلاف رده‌های دیگر دوربین‌های کامپکت فیلمبرداری باکیفیت هنوز به استانداردی برای دوربین‌های مصرفی ارزان‌قیمت تبدیل نشده است.
هفته نامه عصر ارتباط
پاسخ با نقل قول
