خدا را کجا جوییم؟
از سلطان العارفین ابوسعید ابوالخیر (عارف نامدار قرن چهارم و پنجم) پرسیدند:
خدا را کجا جوییم؟
ابوسعید در پاسخ گفت: کجا جستید که نیافتید؟!
عارفی گفته است: مراد از خداجویی نه آن است که او را پیدا کنی، بلکه تو باید از گمگشتگی پیدا شوی یعنی خود را بشناسی.
چنانکه مولای عارفان علی فرمود: «من عرف نفسه فقد عرف ربه» (1) (هر که خود را بشناسد خدا را شناخته است.)
حضرت مولانا در این معنی فرماید:
"مَن عَرَف " زین گفت شاه اولیا / عارف خود شو که بشناسی خدا
(1) برخی از مصادر این حدیث در کتب فرقههای مختلف اسلامی عبارتند از: ابن عربی، فتوحات المکیه 1/103، فصوص الحکم /286؛ مولانا، فیه ما فیه /25؛ جیلی، الانسان الکامل /39؛ شعرانی، طبقات /526؛ تلمسانی، شرح المواقف /60؛ غمری، قواعد الصوفیه /54؛ ابن حجر، فتاوی الحدیثیه 1/677؛ ذهبی، تاریخ الاسلام 10/261؛ سیوطی، الحاوی للفتاوی 3/354؛ ابن قیم، مدارج السالکین 1/427؛ سمعانی، قواطع الأدلة 2/59؛ ابن تیمیه، بغیه المرتاد 1/526؛ ابن ابیجمهور، عوالی اللئالی 1/54و102؛ حویزی، تفسیر نور الثقلین 1/15؛ مجلسی، بحار الانوار 2/31 و 6/251 و 54/99 و 62/293 و 88/456؛ آمدی، غرر الحکم 2/665؛ حر عاملی، الجواهر السنیة /116؛ بحرانی، عوالم العلوم 2/325.