برای حبیب بن مظاهر نامه ای آمد!
نامه کوتاه و گویا بود
"من الغریب الی الحبیب..."
ای حبیب! تو قرابت ما را به رسول خدا (ص) میدانی وبیشتر وبهتر از دیگران ما را میشناسی ،تو مرد فطرت و غیرتی،خودت را از ما دریغ مکن .تنها همین!...
...................
آخر چه بگویم و چه بنویسم وقتی ...
وقتی هنوز غریبی و هنوز حبیبی نیافته ای که برایش این گونه بنویسی ...
وقتی هنوز 313 نفر، مرد ِ راه در رکابت نداری ...
مرا ببخش که حبیب نشدم و تو را غریب کردم ...
چگونه شاد باشم وقتی تو غریبی ؟