موضوع: دوست داشتن به خاطر خدا و دشمن داشتن به‏ خاطر خدا

دوست داشتن به خاطر خدا و دشمن داشتن به‏ خاطر خدا

رسول اکرم صلی الله علیه و آله جواب سؤالی را در میان اصحاب و یاران‏ خود به مسابقه گذاشت . این سؤال را شخص خودش طرح کرد و منظورش این‏ بود که درک دینی اصحاب و یاران خود را بیازماید و ببیند آنها از روح و معنای دین چه درک کرده‏اند و هم اینکه بهتر روح و معنا را به آنها بفهماند . سؤالی که رسول خدا طرح کرد این بود : کدامیک از دستگیره‏ های‏ ایمان محکم تر است ؟
یعنی در میان وسایل نجات و موجبات سعادتی که دین‏ مقرر فرموده کدامیک بیشتر قابل اطمینان است ؟ یکی از اصحاب جواب داد و گفت : نماز ، یعنی نماز محکم‏ترین دستگیره‏هاست ، فرمود : نه . دیگری‏ گفت : زکات ، فرمود : نه . سومی گفت : روزه ، فرمود : نه . چهارمی‏ گفت : حج و عمره ، فرمود : نه . پنجمی گفت : جهاد در راه خدا ، فرمود : نه . هر کسی هر چه به نظرش رسید گفت و همه پاسخ منفی شنیدند ، فرمود تمام اینها که نام بردید از نماز و زکات و روزه و حج و عمره و جهاد ، کارهای بزرگ و با فضیلتی می‏باشند ولی هیچکدام از اینها آنکه من می‏گویم‏ نیست.
بعد خودش فرمود :محکم ترین دستگیره ‏های ایمان دوست داشتن به خاطر خدا و دشمن داشتن به‏ خاطر خداست " .

ممکن است آدمی ندانسته و به حکم عادت نماز بخواند و یا روزه بگیرد یا زکات بدهد یا به حج برود و یا تحت تأثیر یک غریزه طبیعی جهاد کند و دلاوریها به خرج دهد ، ولی تا گوهر وجودش خالص نشود و افکار و احساساتش‏ رقاء و تعالی پیدا نکند ممکن نیست که به خاطر حق دوست داشته باشد و مهر بورزد و به خاطر حق تنفر داشته باشد و کراهت بورزد ، زیرا دوستی و مهر ورزیدن آن هم برای خدا و رضای خدا چیزی نیست که عادت بردار باشد . در اخبار و روایات ما وارد است که کمتر حقی که مؤمن نسبت به مؤمن‏ پیدا می‏کند این است که باید هر چه را برای خود دوست می‏دارد برای او دوست بدارد و هر چه را برای خود مکروه می‏دارد برای او مکروه بدارد ، یعنی کمترین حق او این است که خود را بجای او فرض کند و همان طوری که‏ به حسب طبیعت و غریزه هیچ‌وقت برای خود جز خیر و سعادت آرزو نمی‏کند و جز از شر و بدبختی کراهت ندارد برای سایر افراد مؤمن نیز باید اینچنین‏ باشد.



منبع: کتاب حکمت‌ها واندرزهای شهید مرتضی مطهری

[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]