همیشه لحظه آخر خدا نزدیک تر نیست
در زندگی هر کدام از ما انسان ها خداوند جایگاه متفاوتی داره :
1)برای بعضی از افراد ,همیشه خداوند حی و حاضره و شاهد اعمال و رفتار آنهاست, چرا که این آیه شریفه رو (الم یعلم بان الله یری)(1)را سرلوحه زندگیشون قرار دادن و خداوند رو همیشه ناظر بر کردارشون میبینن.
2)برای بعضی خداوند فقط تو لحظه های شادی و خوشحالی در زندگیشون هست و وقتی خوشحالی به اونها میرسه خداوند رو شاکر هستند, اما وقتی خدایی ناکرده کوچکترین سختی در زندگی احساس کنن ,زمین و آسمون رو به هم میدوزن و همه عالم و ادم رو میخوان دادگاهی کنن .
3) بعضی خداوند رو فقط تو لحظه های سخت زندگیشون یاد می کنن و وقتی گرفتاری براشون پیش میاد دعا و مناجات و زاری و گریه می کنن اما همینکه گرفتاریشون برطرف شد دیگه خدا رو هم تو زندگی فراموش می کنن که خداوند در مورد این گونه انسان ها میفرماید :
(وَلَئِنْ أَذَقْنَاهُ نَعْمَاء بَعْدَ ضَرَّاء مَسَّتْهُ لَیَقُولَنَّ ذَهَبَ السَّیِّئَاتُ عَنِّی إِنَّهُ لَفَرِحٌ فَخُورٌ :و اگر پس از محنتى كه به او رسیده نعمتى به او بچشانیم، حتما خواهد گفت: گرفتارى ها از من دور شد [و دیگر بر نمىگردد] به راستى او سرمست و فخر فروش است)(2)
4)بعضی تو زندگیشون اصلا کاری به خداوند ندارن,اما وقتی دیگه لب پرتگاه قرار می گیرن و دیگه دستشون از همه بریده میشه و دیگه هیچ چاره ای ندارن, اون وقته که یاد خدا می افتن و خداوند هم در کمال مهر و محبت جوابشون رو میده ,اما در اوج بی انصافی تا نجات پیدا می کنن دوباره مثل قبل خدا رو فراموش می کنن و از یاد میبرن .
خداوند متعال برای بیان ویژگی این افراد میفرماید :
(هُوَ الَّذِی یُسَیِّرُكُمْ فِی الْبَرِّ وَالْبَحْرِ حَتَّى إِذَا كُنتُمْ فِی الْفُلْكِ وَجَرَیْنَ بِهِم بِرِیحٍ طَیِّبَةٍ وَفَرِحُواْ بِهَا جَاءتْهَا رِیحٌ عَاصِفٌ وَجَاءهُمُ الْمَوْجُ مِن كُلِّ مَكَانٍ وَظَنُّواْ أَنَّهُمْ أُحِیطَ بِهِمْ دَعَوُاْ اللّهَ مُخْلِصِینَ لَهُ الدِّینَ لَئِنْ أَنجَیْتَنَا مِنْ هَـذِهِ لَنَكُونَنِّ مِنَ الشَّاكِرِینَ :
او كسى است كه شما را در خشكى و دریا مىگرداند، تا وقتى كه در كشتیها باشید و آنها با بادى خوش، آنان را ببرند و ایشان بدان شاد شوند [بناگاه] بادى سخت بر آنها وَزَد و موج از هر طرف بر ایشان تازد و یقین كنند كه در محاصره افتادهاند، در آن حال خدا را پاكدلانه مىخوانند كه: «اگر ما را از این [ورطه] برهانى، قطعاً از سپاسگزاران خواهیم شد.)(3)
اما همینکه نجات پیدا میکنند :
(فَلَمَّا أَنجَاهُمْ إِذَا هُمْ یَبْغُونَ فِی الأَرْضِ بِغَیْرِ الْحَقِّ یَا أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّمَا بَغْیُكُمْ عَلَى أَنفُسِكُم مَّتَاعَ الْحَیَاةِ الدُّنْیَا ثُمَّ إِلَینَا مَرْجِعُكُمْ فَنُنَبِّئُكُم بِمَا كُنتُمْ تَعْمَلُونَ :
و چون آنها را نجات دهد به ناگاه (مىبینى كه) در روى زمین به ناحق ستم مىكنند! اى مردم، بىتردید ستمهاى شما به زیان خودتان است، بهره اى (اندك) از زندگى دنیا مىبرید سپس بازگشتتان به سوى ما است، پس شما را از آنچه عمل مىكردید آگاه مىسازیم)(4)
اما براستی ,خداوند فقط برای لحظه های سختی و یا شیرینی و و یا وقتی است که انسان در لبه پرتگاه قرار دارد .
آیا این جمله که سر زبان هاست درست است که: (همیشه لحظه آخر، خدا نزدیكتر میشه)؟
وقتی این سوال رو از قران کریم جویا میشویم اینگونه به ما جواب می دهد که همیشه لحظه آخر خدا نزدیدکتر نیست بلکه خداوند در تمام لحظات و ثانیه های زندگی به انسان ها نزدیک است .اما این انساها هستند که خداوند رو در بیشتر لحظات زندگی فراموش می کنند و همیشه در دقیقه نود, یاد خداوند می افتند و فکر می کنند که خداوند لحظه اخر به انسان ها نزدیک تر است .
مگر خداوند بارها نفرمود :
1)ً وَ قالَ اللَّهُ إِنِّی مَعَكُم:و خدا فرمود:
«من با شما هستم.»(5)
2)(وَ اللَّهُ مَعَكُمْ وَ لَنْ یَتِرَكُمْ أَعْمالَكُمْ :
و خدا با شماست و از [ارزش] كارهایتان هرگز نخواهد كاست.(6)
3)(وَ هُوَ مَعَكُمْ أَیْنَ ما كُنْتُمْ وَ اللَّهُ بِما تَعْمَلُونَ بَصیرٌ :.
و هر كجا باشید او با شماست، و خدا به هر چه مى كنید بیناست.)(7)
آیا این جملات فقط برای لحظه های سختی و یا راحتی و یا در اوج مشکلات است یا اینکه خداوند در تمام لحظات زندگی در کنار ما و یار و یاور ماست .
منابع:
1)علق14
2)هود 10
3)یونس22
4)یونس 23
5)المائدة : 12
6)محمد : 35
7) الحدید : 4