شیوه حفظ دوستان
از منظر امام دهم علیهالسلام یكی از ویژگیهای اولیاء خدا و انسانهای صالح عفو و گذشت و پذیرش عذر دیگران است. ایوب بن نوح میگوید: آن حضرت طی نامهای به یكی از یاران ما كه موجب ناراحتی شخصی شده بود، توصیه كرد كه برو از فلانی عذر خواهی كن و بگو: « ان الله اذا اراد بعبْد خیْرا اذا عوتب قبل؛ [14] اگر خداوند خیر بندهای را بخواهد، [او را حالتی عطا میكند كه] هرگاه از او عذر خواسته شد، میپذیرد. » تو نیز عذر ما را بپذیر! برای پاسداری از حریم دوستان نیك نباید دربارهی آنان سختگیری كرد، بلكه باید در موارد لغزش و خطایشان عفو و گذشت پیشه كرد و عذرشان را پذیرفت؛ زیرا اگر به بهانههای ساده، انسان دوستان خود را طرد كند و از خود دور سازد، به مرور زمان غریب و تنها خواهد ماند و مخالفانش افزایش مییابند؛ در حالی كه دوستان خوب بازوی نیرومندی در زندگی افراد به شمار میآیند. لقمان حكیم به فرزندش سفارش میكرد كه: « یا بنی اتخذْ الْف صدیق و الْف قلیل و لا تتخذْ عدوا واحدا و الْواحد كثیر؛ [15] فرزندم هزار دوست بگیر و البته هزار كم است و یك دشمن برای خودت درست نكن كه یكی هم زیاد است. » بنابراین، برای رسیدن به سعادت و توفیق در زندگی، انسان باید از دوستان خوب محافظت كند و با اختلاف كوچك و جزیی و لغزشهای ساده نباید آنان را از دست بدهد، بلكه شیوهی اهل بیت علیهمالسلام را در نظر بگیرد و از گناهانشان بگذرد. اگر عذر خواهی كردند، بپذیرد و عفو و گذشت پیشه كند.
سعدی گفته: با مردم سهلگوی دشوار مگوی / با آن كه در صلح زند جنگ مجوی
پی نوشت ها:
[14] مستدرك الوسایل، ج 8، ص 329.
[15] وسایل الشیعه، ج12، ص 16.
imam-hadi.mihanblog.com