موضوع: نجوای شبانه/ اگر ندیدنی بود، چرا عده ای دیدند؟

نجوای شبانه

سنجاق شدم به دنیا!

عقیق: ف.قدیمی/
دلم شده چهار راه دنیا! بیش تر از چهار راه! هر چیز که وابسته به این دنیاست و برچست دنیایی دارد، سنجاق شده به دل من! و توی این همه رفت و آمد های مادیاتی توی چهار راه دلم، می دانم که جای یک چیز کم است!
وقتی همه چیز هست و یک چیز نیست...یعنی هیچ !
وقتی سنجاق شدیم به دنیا و دلبستگی هایش، کنده می شویم از خدا.
وقتی او از یادمان می رود، دنیا بیشتر جا باز می کند توی دلمان! و توی این بازیِ دل و دنیا بازنده یک نفر است ! هر چقدر هم برنده ی دنیایی باشی، بازنده ی آخرتی می شوی!
دیر نشده ! نه ! هنوز تا بیرون کردن تمام برچسب های دنیایی وقت دارم! همن حالا...همین اکنون!
دلم را می خواهم خالی کنم از "دنیا"...
و پُر کنم از "خدا"...
خودت دستم بگیر...
پناهم باش...
یاری ام کن...

«زمين و آسمان من ، گنجايش مرا ندارند ؛ امّا دل بنده مؤمنم ، گنجايش مرا دارد» . حدیث قدسی/عوالى اللآلى

نجوای شبانه

آیا وقتش نرسیده؟!

عقیق: معصومه میری/

مقابلم ایستاده بود. بعد از کمی گفتگو سنم را پرسید. با کمی مکث پاسخش را دادم .

ناخودآگاه در دلم زمزمه ای شروع شد ...


" وَيْلِي كُلَّمَا كَبُرَ سِنِّي كَثُرَتْ ذُنُوبِي

وای بر من که هر چه بیشتر از سنم می گذرد گناهانم بیشتر می شود .

وَيْلِي كُلَّمَا طَالَ عُمْرِي كَثُرَتْ مَعَاصِيَّ

وای بر من که هر چه عمرم طولانی تر می شود نافرمانی هایم زیادتر می شود .

فَكَمْ أَتُوبُ وَ كَمْ أَعُودُ

پس چقدر توبه کنم ؟ و چقدر ( دوباره ) برگردم ؟!

أَ مَا آنَ لِي أَنْ أَسْتَحْيِيَ مِنْ رَبِّي... "

آیا زمان آن نرسیده که از پروردگارم شرم کنم ؟!!؟

و من چقدر غافلم از گذر عمرم !...

ـ متن مناجات از اعمال ِ مسجد ِ " زید " در مفاتیح الجنان

نجوای شبانه


بالا تر برای نزدیک تر شدن!

عقیق:ابوافضل شکر شکن/

وقتی لبیک می گویی به ندای معشوق و آن هنگام که سراپای وجودت تسلیم در برابر او می شود...دردها و بلاهاست که یکی یکی سر راهت قرار می گیرند...ولی مسافر کوی دوست را چه بیم از این بلاها و نا ملایمت ها...

عاشق چشم به نگاه معشوق دارد...

و چه بسا این طوفان ها و خرد شدن ها بالاتر بکشد ما را...

بالا تر برای نزدیک تر شدن ...

« وَ اِنَّ لِلمومنینَ بَلاءً حَسَناً»

و همانا برای مومنین است بلایی زیبا....

نجوای شبانه


تسبیح ذکر من!

این روزها و شب ها، تسبیح ذکر من نام شماست!

و من دانه دانه اشک هایم را برای مظلومیت شما تسبیح میکنم...
و ذکر شب و روزم میشود:
الله اکبر به وجود ملکوتیت!
الحمدلله به ولایت علی....
سبحان الله به کوثر اعطینا شده!

عقیق: ف.قدیمی/

نجوای شبانه

عشقی که می سوزاند و روشن می کند!

«دوستی خدا آتشی است که از هر چه عبور می کند، آن را می سوزاند و نور الهی نمی تابد بر چیزی، مگر آنکه آن را روشن می کند»(١) ...
... و این فقط عشق خداست که این گونه می سوزاند و روشن می کند.

هیچ عشق دیگری را نمی توانی بیابی که این گونه باشد ...

بسوزاند و روشن کند ...

خالص کند و صادق.

که«دوست خدا خالص ترین مردمان است به خدا در سرّ ضمیرش و صادق ترین است در قولش»(٢)؛

همان که بارها و بارها شنیده ای که گفته اند:

محب صادق آن است که پاکباز باشد...


پی نوشت:
1. مصباح الشریعه، ج٢، ص ٢٣٩.
٢. همان، ص ٢٣٧.


[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]: زهرا رضاییان/

نجوای شبانه


دارم تمام می شوم!

سخت تر از فرقت تو هیچ نیست ...
گشایش دل من با یاد توست، تسلای خاطرم با نام توست ...
تو که می روی، قحطی به پا می شود، دلم ترک ترک می خورد، طوفان شب ظلمت می شود ...
تو که نیستی، با همه چیز غریبه می شوم، بهانه ای برای بودن ندارم، بهانه ای برای ماندن نمی ماند ...
اگر دستم را نگیری، در این سوت و کور دل تمام می شوم، تاب نمی آورم،
استقامتم کم است، آرزویم زیاد،
همتم کم و رغبتم فراوان،
در این هجر بی پایان و در این درد بی سامان، با نیم نگاهی مرا دریاب ...


عقیق/ زهرا رضائیان

نجوای شبانه

دیگران در سایه ی "تو"

از "تو" فقط "تو" را میخواهم

خودت را

مهرت را

فقط "تو" باشی و من

دیگران در سایه ی "تو"

و فقط بخاطر "تو" دوستشان بدارم!

حالا در این دل خرابم نیستی که دیگران اینچنین محکم جا خوش کرده اند...

اصلا اگر تو باشی،حب آنها هم شیرین تر میشود،اصلا رنگ و بوی دیگری می گیرد!

دوست دارم سحر این شعر را باخود زمزمه کنم...می شود آیا؟
.
.
.
یــار باز آمد و غم رفت و دل آرام گرفت...

عقیق: معصومه میری/

برش هایی از مناجات خمسه عشر

نجوای شبانه

آيا برده فرارى جز به جانب‏ مولايش باز می‏گردد؟

خداوند در قرآن به انسان دستورهاي زيادي داده است و از جمله وي را به دعا و درخواست كردن از خدا امر نموده است،‌اين تنها دستوري است كه هشدار به همراه دارد: «انَّ الذين يستكبرون عن عبادتي سيدخلون جهنّم و آخرين» آنان كه از دعا و عبادت من، اعراض و سركشي كنند، با ذلت و خواري داخل دوزخ شوند...

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
«...خدايا سايه رحمتت را بر گناهانم‏ بينداز،و ابر مهربانى‏ات را به سوى عيبهايم گسيل كن.
خدايا آيا برده فرارى جز به جانب‏ مولايش باز مى‏گردد؟
يا كسى به او از خشم مولايش جز مولايش پناه مى‏دهد؟
خدايا اگر پشيمانى از گناه توبه است، پس به عزّتت سوگند كه من از پشيمانانم،
و اگر آمرزش‏طلبى از خطاكارى سبب فرو ريختن خطاها از پرونده است،من‏ از آمرزش خواهانم،
حق رضايت با توست تا راضى شوى،
خدايا با قدرتت بر من توبه‏ام را بپذير،
و با بردبارى‏ات‏ نسبت به من از من درگذر،
و با آگاهى‏ات از حال من با من مدارا فرما...(1)»

ِلَهِي ظَلِّلْ عَلَى ذُنُوبِي غَمَامَ رَحْمَتِكَ ،وَ أَرْسِلْ عَلَى عُيُوبِي سَحَابَ رَأْفَتِكَ إِلَهِي هَلْ يَرْجِعُ الْعَبْدُ الْآبِقُ إِلا إِلَى مَوْلاهُ أَمْ هَلْ يُجِيرُهُ مِنْ سَخَطِهِ أَحَدٌ سِوَاهُ إِلَهِي إِنْ كَانَ النَّدَمُ عَلَى الذَّنْبِ تَوْبَةً فَإِنِّي وَ عِزَّتِكَ مِنَ النَّادِمِينَ وَ إِنْ كَانَ الاسْتِغْفَارُ مِنَ الْخَطِيئَةِ حِطَّةً فَإِنِّي لَكَ مِنَ الْمُسْتَغْفِرِينَ لَكَ الْعُتْبَى حَتَّى تَرْضَى إِلَهِي بِقُدْرَتِكَ عَلَيَّ تُبْ عَلَيَّ وَ بِحِلْمِكَ عَنِّي اعْفُ عَنِّي وَ بِعِلْمِكَ بِي ارْفَقْ بِي ...(1)»
1ـ مناجات خمسه عشر؛مناجاة التائبين(رازونياز توبه‏ كنندگان)

عقیق

برش هایی از مناجات خمسه عشر



نجوای شبانه
خدایا به تو گلایه می کنم...

خداوند در قرآن به انسان دستورهاي زيادي داده است و از جمله وي را به دعا و درخواست كردن از خدا امر نموده است،‌اين تنها دستوري است كه هشدار به همراه دارد: «انَّ الذين يستكبرون عن عبادتي سيدخلون جهنّم و آخرين» آنان كه از دعا و عبادت من، اعراض و سركشي كنند، با ذلت و خواري داخل دوزخ شوند...

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

«خدایا از دشمنى که گمراهم مى‏کند و از شیطانى که به بى راهه ‏ام مى‏ برد به تو شکایت مى‏کنم،
شیطانى که سینه‏ ام را از وسوسه انباشته و زمزمه ‏هاى خطرناکش قلبک را فرا گرفته است،

شیطانى که با هوا و هوس برایم کمک مى‏ کند،و عشق به دنیا را در دیدگانم زیور مى‏ بخشد،و بین من و بندگى و مقام قرب پرده مى‏ افکند،
خدایا از دل همچون سنگى که با وسوسه زیرورو مى‏شود و به آلودگى گناه و سیاسى نافرمانى آلوده شده به تو شکایت مى ‏کنم،
خدایا از چشمى که از گریۀ ناشى از هراس تو خشک شده،و در عوض به‏ مناظرى که خوش‏آیند آن است خیره گشته به تو گلایه می کنم...


إِلَهِی أَشْکُو إِلَیْکَ عَدُوّا یُضِلُّنِی وَ شَیْطَانا یُغْوِینِی قَدْ مَلَأَ بِالْوَسْوَاسِ صَدْرِی وَ أَحَاطَتْ هَوَاجِسُهُ بِقَلْبِی یُعَاضِدُ لِیَ الْهَوَى وَ یُزَیِّنُ لِی حُبَّ الدُّنْیَا وَ یَحُولُ بَیْنِی وَ بَیْنَ الطَّاعَةِ وَ الزُّلْفَى ، ِلَهِی إِلَیْکَ أَشْکُو قَلْبا قَاسِیا مَعَ الْوَسْوَاسِ مُتَقَلِّبا وَ بِالرَّیْنِ وَ الطَّبْعِ مُتَلَبِّسا وَ عَیْنا عَنِ الْبُکَاءِ مِنْ خَوْفِکَ جَامِدَةً وَ إِلَى مَا یَسُرُّهَا طَامِحَةً..» (1)

1ـ مناجات خمسه عشر؛ مناجات الشاکرین _ رازو نیاز شاکیان ـ
عقیق