موضوع: نجوای شبانه/ اگر ندیدنی بود، چرا عده ای دیدند؟

برش هایی از مناجات خمسه عشر



نجوای شبانه

از ذات بزرگوارت به دور است كه محرومم كنى!

خداوند در قرآن به انسان دستورهاي زيادي داده است و از جمله وي را به دعا و درخواست كردن از خدا امر نموده است،‌اين تنها دستوري است كه هشدار به همراه دارد: «انَّ الذين يستكبرون عن عبادتي سيدخلون جهنّم و آخرين» آنان كه از دعا و عبادت من، اعراض و سركشي كنند، با ذلت و خواري داخل دوزخ شوند...

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

«خدايا آيا چنين مى‏ نمايى كه پس از ايمانم به تو عذابم نمايى؟
يا پس از عشقم به تو از خود دورم سازى،
يا با اميد به رحمت‏ و چشم‏پوشى ‏ات محرومم سازى،
يا با پناه جويى‏ام به گذشتت رهايم نمايى،
هرگز چنين نيست!
از ذات بزرگوارت به دور است كه محرومم كنى،
اى كاش مى‏دانستم كه آيا مادرم مرا براى بدبختى به دنيا آورده،يا براى رنج كشيدن و زحمت پرورانده است،اگر چنين است كاش مرا نزاده و نپرورانده بود،
و اى كاش آگاه بودم كه آيا مرا از اهل سعادت قرار داده و به قرب و جوارت اختصاص داده‏اى‏ تا به اين سبب چشمم روشن و جانم آرام گيرد؟


إِلَهِي أَ تَرَاكَ بَعْدَ الْإِيمَانِ بِكَ تُعَذِّبُنِي أَمْ بَعْدَ حُبِّي إِيَّاكَ تُبَعِّدُنِي أَمْ مَعَ رَجَائِي لِرَحْمَتِكَ وَ صَفْحِكَ تَحْرِمُنِي أَمْ مَعَ اسْتِجْارَتِي بِعَفْوِكَ تُسْلِمُنِي حَاشَا لِوَجْهِكَ الْكَرِيمِ أَنْ تُخَيِّبَنِي لَيْتَ شِعْرِي أَ لِلشَّقَاءِ وَلَدَتْنِي أُمِّي أَمْ لِلْعَنَاءِ رَبَّتْنِي فَلَيْتَهْا لَمْ تَلِدْنِي وَ لَمْ تُرَبِّنِي وَ لَيْتَنِي عَلِمْتُ أَ مِنْ أَهْلِ السَّعَادَةِ جَعَلْتَنِي وَ بِقُرْبِكَ وَ جِوَارِكَ خَصَصْتَنِي فَتَقَرَّ بِذَلِكَ عَيْنِي وَ تَطْمَئِنَّ لَهُ نَفْسِي... » (1)

1ـ مناجات خمسه عشر؛ مناجات الخائفین _ رازو نیاز ترسیدگان ـ
عقیق

برش هایی از مناجات خمسه عشر



نجوای شبانه

شيفتگانت را از نگاه به زيبايى ديدارت محروم مساز!

خداوند در قرآن به انسان دستورهاي زيادي داده است و از جمله وي را به دعا و درخواست كردن از خدا امر نموده است،‌اين تنها دستوري است كه هشدار به همراه دارد: «انَّ الذين يستكبرون عن عبادتي سيدخلون جهنّم و آخرين» آنان كه از دعا و عبادت من، اعراض و سركشي كنند، با ذلت و خواري داخل دوزخ شوند...




بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
«خدايا آيا چهره‏هايى كه در برابر عظمتت سجده‏كنان به خاك افتاده سياه‏ مى‏كنى،
يا زبانهايى را كه براى بزرگى و شكوهت به ستايش گويا شده ناگويا مى‏نمايى؟
يا بر دلهايى كه‏ به محبتت پيچيده شده مهر مى‏زنى،
يا گوشهايى را كه از شنيدن ذكرت در راه رضايت لذّت برده ناشنوا مى‏كنى،
يا دستهايى را كه به اميد مهرورزى‏ات به سويت بلند كرده به زنجير مى‏بندى،
يا بدنهايى را كه در طاعتت كوشيده تا جايى كه در راه‏ كوشش در بندگى‏ات لاغر شده مجازات مى‏كنى،
يا پاهايى را كه در راه عبادتت پوييده به عذاب دچار مى‏نمايى،
خدايا درهاى رحمتت را بر يكتاپرستان مبند،و شيفتگانت را از نگاه به زيبايى ديدارت محروم مساز،

إِلَهِي هَلْ تُسَوِّدُ وُجُوها خَرَّتْ سَاجِدَةً لِعَظَمَتِكَ أَوْ تُخْرِسُ أَلْسِنَةً نَطَقَتْ بِالثَّنَاءِ عَلَى مَجْدِكَ وَ جَلالَتِكَ أَوْ تَطْبَعُ عَلَى قُلُوبٍ انْطَوَتْ عَلَى مَحَبَّتِكَ أَوْ تُصِمُّ أَسْمَاعا تَلَذَّذَتْ بِسَمَاعِ ذِكْرِكَ فِي إِرَادَتِكَ أَوْ تَغُلُّ أَكُفّا رَفَعَتْهَا الْآمَالُ إِلَيْكَ رَجَاءَ رَأْفَتِكَ أَوْ تُعَاقِبُ أَبْدَانا عَمِلَتْ بِطَاعَتِكَ حَتَّى نَحِلَتْ فِي مُجَاهَدَتِكَ أَوْ تُعَذِّبُ أَرْجُلا سَعَتْ فِي عِبَادَتِكَ إِلَهِي لا تُغْلِقْ عَلَى مُوَحِّدِيكَ أَبْوَابَ رَحْمَتِكَ وَ لا تَحْجُبْ مُشْتَاقِيكَ عَنِ النَّظَرِ إِلَى جَمِيلِ رُؤْيَتِكَ ... » (1)

1ـ مناجات خمسه عشر؛ مناجات الخائفین _ رازو نیاز ترسیدگان ـ

برش هایی از مناجات خمسه عشر



نجوای شبانه



مرا چگونه به خوارى هجرانت ذليل مى‏كنى؟

خداوند در قرآن به انسان دستورهاي زيادي داده است و از جمله وي را به دعا و درخواست كردن از خدا امر نموده است،‌اين تنها دستوري است كه هشدار به همراه دارد: «انَّ الذين يستكبرون عن عبادتي سيدخلون جهنّم و آخرين» آنان كه از دعا و عبادت من، اعراض و سركشي كنند، با ذلت و خواري داخل دوزخ شوند...




بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
«خدايا جانى را كه به توحيدت عزّت بخشيدى،چگونه به خوارى هجرانت ذليل مى‏كنى،
و باطنى كه بر دوستى‏ات پيمان‏ بسته،چگونه به سوز آتشت مى‏سوزانى؟
خدايا از دردناكى خشمت و بزرگى ناخشنوديت پناهم ده، اى پرمهر،اى منتّگذار،اى مهربان،اى بخشاينده،اى جبّار،اى چيره،اى آمرزنده،اى پرده‏پوش،
به مهرت مرا از شكنجه آتش و رسوايى ننگ رهايى بخش:آنگاه كه نيكان از بدان جدا شوند،و حالتها دگرگون گردد و هراسنده‏ها بهراسند،و نيكوكاران به خوشبختى نزديك شوند،و بدكاران از آن دور گردند،و به هركسى برابر آنچه انجام داده جزاى برازنده داده شود و هرگز به آنان ستم نشود


إِلَهِي نَفْسٌ أَعْزَزْتَهَا بِتَوْحِيدِكَ كَيْفَ تُذِلُّهَا بِمَهَانَةِ هِجْرَانِكَ وَ ضَمِيرٌ انْعَقَدَ عَلَى مَوَدَّتِكَ كَيْفَ تُحْرِقُهُ بِحَرَارَةِ نِيرَانِكَ إِلَهِي أَجِرْنِي مِنْ أَلِيمِ غَضَبِكَ وَ عَظِيمِ سَخَطِكَ يَا حَنَّانُ يَا مَنَّانُ يَا رَحِيمُ يَا رَحْمَانُ يَا جَبَّارُ يَا قَهَّارُ يَا غَفَّارُ يَا سَتَّارُ نَجِّنِي بِرَحْمَتِكَ مِنْ عَذَابِ النَّار وَ فَضِيحَةِ الْعَارِ إِذَا امْتَازَ الْأَخْيَارُ مِنَ الْأَشْرَارِ وَ حَالَتِ الْأَحْوَالُ وَ هَالَتِ الْأَهْوَالُ وَ قَرُبَ الْمُحْسِنُونَ وَ بَعُدَ الْمُسِيئُونَ وَ وُفِّيَتْ كُلُّ نَفْسٍ مَا كَسَبَتْ وَ هُمْ لا يُظْلَمُونَ.... » (1)

1ـ مناجات خمسه عشر؛ مناجات الخائفین _ رازو نیاز ترسیدگان ـ

برش هایی از مناجات خمسه عشر



نجوای شبانه
آيا خوشايند است كه از درگاهت با محروميت بازگردم؟

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
«اى آن‏كه هرگاه بنده‏اى از او بخواهد عطايش كند،
و هرگاه چيزى را كه نزد اوست آرزو كند به آرزويش برساند،
و زمانى كه به او روى آورد مقرّب و نزديكش كند،
و گاهى كه تظاهر به گناه كند گناهش را پرده‏پوشى نمايد،
و آنگاه كه بر او توكل نمايد او را بس باشد و كفايت كند،
خداى من! كيست كه بر آستانت وارد شده و خواهان مهمان‏پذيرى‏ات باشد و تو از او پذيرايى نكرده باشى،
و كيست كه مركب حاجت را با اميد به‏ سخاوتت به درگاهت خوابانده باشد و تو احسانش ننموده باشى؟
آيا خوشايند است كه از درگاهت با محروميت بازگردم،درحالى‏كه جز تو سرورى كه به‏ احسان متصّف باشد نشناسم،

يَا مَنْ إِذَا سَأَلَهُ عَبْدٌ أَعْطَاهُ وَ إِذَا أَمَّلَ مَا عِنْدَهُ بَلَّغَهُ مُنَاهُ وَ إِذَا أَقْبَلَ عَلَيْهِ قَرَّبَهُ وَ أَدْنَاهُ وَ إِذَا جَاهَرَهُ بِالْعِصْيَانِ سَتَرَ عَلَى ذَنْبِهِ وَ غَطَّاهُ وَ إِذَا تَوَكَّلَ عَلَيْهِ أَحْسَبَهُ وَ كَفَاهُ إِلَهِي مَنِ الَّذِي نَزَلَ بِكَ مُلْتَمِسا قِرَاكَ فَمَا قَرَيْتَهُ وَ مَنِ الَّذِي أَنَاخَ بِبَابِكَ مُرْتَجِيا نَدَاكَ فَمَا أَوْلَيْتَهُ أَ يَحْسُنُ أَنْ أَرْجِعَ عَنْ بَابِكَ بِالْخَيْبَةِ مَصْرُوفا وَ لَسْتُ أَعْرِفُ سِوَاكَ مَوْلًى بِالْإِحْسَانِ مَوْصُوفا .... » (1)

1ـ مناجات خمسه عشر؛ مناجاة الرّاجين ـ راز و نياز اميدواران ـ

برش هایی از مناجات خمسه عشر

نجوای شبانه
ناگواريهاى دنيا را برايم آسان نما

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
«اى آن‏كه هر گريزانى به او پناه مى‏جويد،
و هر جوينده‏اى به او اميد مى‏بندد،
اى بهترين اميدبخش،ا
ى كريم‏ترين خوانده،
اى آن‏كه پرسنده‏اش برگردانده نشود،
و آرزومندش محروم نگردد،
اى آن‏كه در رحمتش به روى خوانندگان باز است،
و پرده درگاهش براى اميدواران گشوده است،
از تو مى‏خواهم به بزرگواريت‏ كه ببخشى از عطاى خود بر من آنچنان‏كه ديده‏ام به آن روشن شود،
و از اميد به تو سرشارم سازى به اندازه‏اى كه نهادم آرامش يابد،
و از يقين‏ آنچنان بر من منّت نهى كه با آن ناگواريهاى دنيا را برايم آسان نمايى،
و با آن از ديدگان و دلم پرده‏هاى نابينايى را برگيرى
‏ به مهربانى‏ات اى مهربان‏ترين مهربانان.
يَا مَنْ كُلُّ هَارِبٍ إِلَيْهِ يَلْتَجِئُ وَ كُلُّ طَالِبٍ إِيَّاهُ يَرْتَجِي يَا خَيْرَ مَرْجُوٍّ وَ يَا أَكْرَمَ مَدْعُوٍّ وَ يَا مَنْ لا يُرَدُّ سَائِلُهُ [يَرُدُّ سَائِلَهُ‏] وَ لا يُخَيَّبُ آمِلُهُ [يُخَيِّبُ آمِلَهُ‏] يَا مَنْ بَابُهُ مَفْتُوحٌ لِدَاعِيهِ وَ حِجَابُهُ مَرْفُوعٌ لِرَاجِيهِ أَسْأَلُكَ بِكَرَمِكَ أَنْ تَمُنَّ عَلَيَّ مِنْ عَطَائِكَ بِمَا تَقِرُّ [تَقَرُّ] بِهِ عَيْنِي وَ مِنْ رَجَائِكَ بِمَا تَطْمَئِنُّ بِهِ نَفْسِي وَ مِنَ الْيَقِينِ بِمَا تُهَوِّنُ بِهِ عَلَيَّ مُصِيبَاتِ الدُّنْيَا وَ تَجْلُو بِهِ عَنْ بَصِيرَتِي غَشَوَاتِ الْعَمَى بِرَحْمَتِكَ يَا أَرْحَمَ الرَّاحِمِينَ.» (1)

1ـ مناجات خمسه عشر؛ مناجاة الرّاجين ـ راز و نياز اميدواران ـ

برش هایی از مناجات شعبانیه



نجوای شبانه

پس از مرگ هم، لطف خویش از من دریغ مدار

عقیق:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

«خداوندا! با مهلت و میدانی که به نفس داده‏‌ام، بر خویش ستم کرده‏‌ام، پس اگر مرا نیامرزی، پس وای بر من. خدایا! همواره در طول زندگی، از لطف و احسانت‏ برخوردار بوده‏‌ام، پس از مرگ هم، لطف خویش از من دریغ مدار.
خدایا! چگونه مایوس باشم از اینکه پس از مرگ هم نگاه لطف و احسان تو بر من خواهد بود، در حالی که در طول حیاتم، با من جز احسان و نیکی نکرده‏‌ای.
خدایا! کار مرا آنگونه به سامان برسان که تو سزاوار آنی (نه آن سان که من در خور آنم).
و با بزرگواریت، به من عنایت کن، بر گناهکاری که در لجن جهل خویش فرو رفته است...

إِلَهِی قَدْ جُرْتُ عَلَی نَفْسِی فِی النَّظَرِ لَهَا فَلَهَا الْوَیْلُ إِنْ لَمْ تَغْفِرْ لَهَا
إِلَهِی لَمْ یَزَلْ بِرُّکَ عَلَیَّ أَیَّامَ حَیَاتِی فَلا تَقْطَعْ بِرَّکَ عَنِّی فِی مَمَاتِی
إِلَهِی کَیْفَ آیَسُ مِنْ حُسْنِ نَظَرِکَ لِی بَعْدَ مَمَاتِی وَ أَنْتَ لَمْ تُوَلِّنِی تُولِنِی‏ إِلا الْجَمِیلَ فِی حَیَاتِی
إِلَهِی تَوَلَّ مِنْ أَمْرِی مَا أَنْتَ أَهْلُهُ
وَ عُدْ عَلَیَّ بِفَضْلِکَ عَلَی مُذْنِبٍ قَدْ غَمَرَهُ جَهْلُهُ . ..» (1)

1ـ مناجات شعبانیه
عقیق

برش هایی از مناجات شعبانیه



نجوای شبانه

خدایا جود و بخشش تو، دامنه آرزوهایم را گسترده است

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

«در دنیا گناهانی را بر من پوشانده‏‌ای که در آخرت، نیازمندترم که پرده پوشش خود را بر آنها افکنی. خدایا! چون گناهانم را پوشاندی و بر هیچ یک از بندگان شایسته‏‌ات فاش نساختی، بر من نیکی کردی، خدایا، پس در روز قیامت نیز رسوای خلایقم مگردان. خدایا جود و بخشش تو، دامنه آرزوهایم را گسترده است و بخشایش تو، برتر از عمل من است.
خدایا! آن روز که میان بندگانت‏ به داوری می‏‌پردازی، با دیدار چهره رافت‏ خود، مسرورم ساز.
خدایا! پوزش‏ طلبی من به درگاهت، عذرخواهی کسی است که از عذرپذیری تو بی‏‌نیاز نیست، پس عذرم را بپذیر، ای کریم‌ترین بزرگواری که زشتکاران، به درگاهش عذر گناه می‏‌برند...
إِلَهِی قَدْ سَتَرْتَ عَلَیَّ ذُنُوبا فِی الدُّنْیَا وَ أَنَا أَحْوَجُ إِلَی سَتْرِهَا عَلَیَّ مِنْکَ فِی الْأُخْرَی إِلَهِی قَدْ أَحْسَنْتَ إِلَیَ‏ إِذْ لَمْ تُظْهِرْهَا لِأَحَدٍ مِنْ عِبَادِکَ الصَّالِحِینَ فَلا تَفْضَحْنِی یَوْمَ الْقِیَامَةِ عَلَی رُءُوسِ الْأَشْهَادِ
إِلَهِی جُودُکَ بَسَطَ أَمَلِی وَ عَفْوُکَ أَفْضَلُ مِنْ عَمَلِی
إِلَهِی فَسُرَّنِی بِلِقَائِکَ یَوْمَ تَقْضِی فِیهِ بَیْنَ عِبَادِکَ
إِلَهِی اعْتِذَارِی إِلَیْکَ اعْتِذَارُ مَنْ لَمْ یَسْتَغْنِ عَنْ قَبُولِ عُذْرِهِ فَاقْبَلْ عُذْرِی یَا أَکْرَمَ مَنِ اعْتَذَرَ إِلَیْهِ الْمُسِیئُونَ
..» (1)
1ـ مناجات شعبانیه

نجوای شبانه

خدایا! اگر مرا به جرمم بگیری...

خدایا! اگر مرا به جرمم بگیری، دست‏ به دامان عفوت می‏‌زنم.
و اگر مرا به گناهانم مؤاخذه کنی، تو را به بخشایشت‏ بازخواست می‏‌کنم.
اگر در دوزخم افکنی، به دوزخیان اعلام خواهم کرد که تو را دوست دارم.
خدایا! اگر در کنار طاعتت، عملم کوچک است، امید و آرزویم بزرگ و بسیار است.
خدایا! از آستان تو چگونه تهیدست و محروم برگردم، با آنکه گمان نیک من نسبت‏ به جود تو، آن است که نجات یافته و رحمت‏ شده مرا باز گردانی.


إِلَهِی إِنْ أَخَذْتَنِی بِجُرْمِی أَخَذْتُکَ بِعَفْوِکَ
وَ إِنْ أَخَذْتَنِی بِذُنُوبِی أَخَذْتُکَ بِمَغْفِرَتِکَ
وَ إِنْ أَدْخَلْتَنِی النَّارَ أَعْلَمْتُ أَهْلَهَا أَنِّی أُحِبُّکَ
إِلَهِی إِنْ کَانَ صَغُرَ فِی جَنْبِ طَاعَتِکَ عَمَلِی فَقَدْ کَبُرَ فِی جَنْبِ رَجَائِکَ أَمَلِی
إِلَهِی کَیْفَ أَنْقَلِبُ مِنْ عِنْدِکَ بِالْخَیْبَةِ مَحْرُوما وَ قَدْ کَانَ حُسْنُ ظَنِّی بِجُودِکَ أَنْ تَقْلِبَنِی بِالنَّجَاةِ مَرْحُوما

نجوا شبانه

مرا بنگر، نگاه آنکه ندایش دادی...

آفریدگارا! توان آن نداشته‏‌ام که از نافرمانیت دست‏ شویم، مگر آنگاه که به عشق و محبت‏ خویش بیدارم ساخته‏‌ای،


یا آنگونه بوده‏‌ام که تو خود خواسته‏‌ای.


تو را سپاس، که مرا در کرم خویش وارد کردی و دلم را از آلایش‌ها و کدورت‌های غفلت از خودت را پاک نمودی.


پروردگارا! مرا بنگر، نگاه آنکه ندایش دادی پس پاسخت گفت،
و به طاعتش فراخواندی و به یاریش گرفتی پس مطیع تو گشت.

ِلَهِی لَمْ یَکُنْ لِی حَوْلٌ فَأَنْتَقِلَ بِهِ عَنْ مَعْصِیَتِکَ إِلا فِی وَقْتٍ أَیْقَظْتَنِی لِمَحَبَّتِکَ وَ کَمَا أَرَدْتَ أَنْ أَکُونَ کُنْتُ فَشَکَرْتُکَ بِإِدْخَالِی فِی کَرَمِکَ وَ لِتَطْهِیرِ قَلْبِی مِنْ أَوْسَاخِ الْغَفْلَةِ عَنْکَ
إِلَهِی انْظُرْ إِلَیَّ نَظَرَ مَنْ نَادَیْتَهُ فَأَجَابَکَ وَ اسْتَعْمَلْتَهُ بِمَعُونَتِکَ فَأَطَاعَکَ

برش هایی از مناجات شعبانیه



نجوای شبانه

قلبی که عشق به تو نزدیکش می سازد...

:[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]

«بسم الله الرحمن الرحیم»

«...ای خدای نزدیک; که از مغروران و فریفتگان دور نیستی،

ای بخشنده‏‌ای که نسبت‏ به امیدواران جود و بخششت، بخل نمی‏‌ورزی،

خدایا! مرا قلبی بخش که شوق و عشق، به تو نزدیکش سازد،

و زبانی عطا کن که صداقت و راستی‏‌اش به درگاهت‏ بالا رود

و نگاهی بخش، که حقیقتش، زمینه‏‌ساز قرب به تو گردد!

خدایا! آنکه به تو معروف گردد، ناشناخته نیست،

آنکه به تو پناه آورد، خوار و درمانده نیست،

و آنکه تو، به او روی عنایت آوری برده دیگری نیست...

یَا قَرِیبا لا یَبْعُدُ عَنِ الْمُغْتَرِّ بِهِ وَ یَا جَوَادا لا یَبْخَلُ عَمَّنْ رَجَا ثَوَابَهُ

إِلَهِی هَبْ لِی قَلْبا یُدْنِیهِ مِنْکَ شَوْقُهُ وَ لِسَانا یُرْفَعُ إِلَیْکَ صِدْقُهُ وَ نَظَرا یُقَرِّبُهُ مِنْکَ حَقُّهُ

إِلَهِی إِنَّ مَنْ تَعَرَّفَ بِکَ غَیْرُ مَجْهُولٍ وَ مَنْ لاذَ بِکَ غَیْرُ مَخْذُولٍ وَ مَنْ أَقْبَلْتَ عَلَیْهِ غَیْرُ مَمْلُوکٍ (مَمْلُولٍ‏)...»(1)

1ـ مناجات شعبانیه