اینکه میگم نظر شخصی دقیقا منظورم این قسمتیه که مشخص شده..یکی با آهنگ آرامش داره یکی با کلام خدا ..شاید بهتر باشه اینجوری سوالو مطرح کنیم که البته این نظر شخصی خودم هستش ، چرا تاثیر آهنگ بیشتر از کلام خداست ، مشکل از کجاست از آهنگ یا خود فرد و اینکه چرا بعضی وقتها با کلام خدا آرام میشیم به نظر شما فرق این دو ر چیست؟
اینکه تاثیر کدوم بیشتره بر میگرده به خود شخص
من یه قسمتهایی از فرمایشات رهبر و میذارم که البته جناب حسین مرادی در پستهای قبلی زحمتشو کشیدن
رهبر معظم انقلاب اسلامی:
«موسیقی اگر انسان را از یاد خدا و معنویت غافل کند و به ابتذال، گناه و بیکارگی بکشاند، حرام است.»
موسیقی اگر انسان را به بیکارگی و ابتذال و بی حالی و واخوردگی از واقعیّت های زندگی و امثال این ها بکشاند، این موسیقی، موسیقی حلال نیست، موسیقی حرام است.
موسیقی اگر چنانچه انسان را از معنویت، از خدا و از ذکر غافل کند، این موسیقی حرام است.
موسیقی اگر انسان را به گناه و شهوترانی تشویق کند، این موسیقی حرام است.
نظر اسلام این است.
موسیقی اگر این خصوصیات مضر و موجب حرمت را نداشته باشد، البته آن وقت حرام نیست.
من که میگم شخصی منظورم اینه ..ینی تشخیص این قسمت که طرف به حرام میوفته یا نه با خودشه ..
امیدوارم منظور منو متوجه شده باشید
یا حق
پاسخ با نقل قول
