موضوع: حدیث جالب از پیامبر اکرم (ص) در مورد اثرات و برکات شکر خدا

[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]اثرات و برکات شکر خدا

انسان شاکر با شکر نعمت ها همواره در حال افزودن به سرمایه های مادی و معنوی خویش است ولی برعکس فردی که کفران نعمت می کند هستی خود و دارایی هایش را می سوزاند و به تدریج به هلاکت می رسد.

در ابتدای سخن به حدیثی از امام صادق (ع) اشاره می کنیم که می فرماید: شکر نعمت ها، پرهیز از گناهان است و شکر تمام و کامل این است که بنده خدا بگوید: الحمد الله رب العالمین.(1) پس اگر انسان با دست و زبان، قلم، مال، مقام و منصب و ثروت اعمالی را انجام دهد که مورد رضایت خداوند متعال باشد او با عمل پاک و منزه خود شکر نعمت را به جای آورده است و اگر با یکی از آنان مرتکب گناه گردد کفران نعمت نموده است.
کسی که در قلبش به این باور رسیده باشد که تمام نعمت ها از آن خداوند است و با این باور قلبی عالیترین شکر را به جای آورده و وظیفه قلبی خود را ادا کرده است و او همواره باید مراقب و مواظب باشد که در عمل نیز شکرگزار نعمت های خارج از وجود انسان باشد و شکر جامع و کامل به کار بردن نعمت بر وفق رضای الهی و اجتناب از گناهان است.
بعضی از نعمت ها به واسطه بشر به دست ما می رسد در این گونه موارد شرع مقدس دستور داده علاوه برشکر خداوند که خالق و عطا کننده اصل نعمت است باید راه وصول آن نعمت را که انسان ها هستند شکر نمود و مراتب حق شناسی را در مقابل این افراد ابراز کرد. امام رضا (ع) می فرماید: کسی که شکر نعمت مخلوق خدا را ادا نکند شکر خداوند خالق را ادا نکرده و به جا نیاورده است.(2)
امیر المومنین علی(ع) فرمود: آن کسی که به تو نعمت می دهد و شکرش را ادا می کنی اگر قلبا از تو راضی باشد شکرت بر خشنودی و وفایش می افزاید و اگر بر تو خشمگین باشد شکر تو موجب صلاح ضمیر و عطوفتش می گردد. شکی نیست که شکر مخلوق علاوه بر این که اطاعت از فرمان خالق در حق شناسی از مخلوق است برای خود فرد هم آثار روحی و روانی به سزایی دارد.
روایتی از رسول اکرم(ص) آمده که می فرمایند: آن کسی که غذا می خورد و سپاسگزار خداوند است اجر او همانند پاداش کسی است که برای خدا و به منظور نیل به ثواب الهی روزه گرفته است. کسی که سالم است و خدا را بر نعمت سلامتی شکر می کند اجر او همانند اجر بیمار مومنی است که برای خداوند در بیماری صبر می کند. کسی که از نعمت خداوند برخوردار است و به دیگران هم می بخشد اجر او همانند اجر تهیدست محرومی است که برای خدا قانع است و مضیقه زندگی را تحمل می نماید.
انسان هایی که به درجه بالاتری از بصیرت و آگاهی رسیده اند حتی در مواقع ناخوشی ها سختی ها بیماری ها و مصیبتا نیز خداوند را شاکر هستند، ولی انسانهایی عادی فقط در هنگام سلامتی و نعمت زبان به شکر می گشایند و خداوند را سپاس و شکر می گویند. انسان های با بصیرت همیشه و در همه حال قلب و زبان شاکری دارند.
انسان شاکر با شکر نعمت ها همواره در حال افزودن به سرمایه های مادی و معنوی خویش است ولی برعکس فردی که کفران نعمت می کند هستی خود و دارایی هایش را می سوزاند و به تدریج به هلاکت می رسد و مجازات چنین کفرانی از دست دادن نعمت هاست: شکر نعمت، نعمتت افزون کند، کفر، نعمت از کفت بیرون کند.


منبع:مهر
عقیق

شکر تمام و کامل این است که بنده خدا بگوید: الحمد الله رب العالمین.

احسنت

مبحثی میخوندم در رابطه با گفتن کلمه ی تشکر بجای مرسی از استاد بزرگواری
به همین اشاره کرده بود که با گفتن کلمه ی تشکر شما دائم در حال شکر هستی و این تشکر که ميگه ادم هزار برکت به عالم (طبيعت/شنونده/خودت/ خوبان وغيره) ميده حتي سنگ هاي کف اتاقت هم از کارت خوشحال ميشن چون الفاظي که خدا جعل شون کرده مطابق با موتور هستي هستن و همه چيز رو برکت ميدن حتي لفظا

تشکر يعني من قدر دان شما هستم که مخلوقي قدردان نعمت م وبا تن وطبيعت دوستم وازونهاو از والديني که به دنيا اوردن واز معلميني که تو روانقد خوب تعليم وتربيت کردن که انقد خوب مي انديشي وعمل مي کني سپاسگزارم بالاتر از خدايي که کار خوب تو وخودتو به او متصل ست رو سپاسگزارم يعني هم احترام و ارزوست هم دعا؛چرا که با يک کلمه نزديک 10 تا کمال مهم انساني وتوحيدي رو به عالم هديه کردي