جاسوسی چيست و جاسوس كيست؟
وظیفه اصلی سازمان های اطلاعاتی تامین امنیت کشور خود است به طور مثال کشور عراق که قبلا صحنه تاخت و تاز گروه های مسلح و تروریستی بود فاقد سازمان منسجم اطلاعاتی بوده و کشورهای اشغالگر هم از آب گل آلود ماهی می گیرند و مسئله فعالیت تروریست ها را بهانه ای برای ماندن خود در عراق و رسیدن به اهداف گوناگون دارند، در حالی که گاها در بسیاری از اقدامات تروریستی رد پایی هم از اشغالگران پیدا شده است.
بسیاری از کشورهای سلطه گر نظیر آمریکا و رژیم صهیونیستی برای توطئه علیه دولت ها و ملت های مبارز محتاج به داشتن اطلاعاتی هستند که آن را از طریق سازمان های جاسوسی خود به دست می آورند. پس از تسخیر سفارت آمریکا به دست دانشجویان پیرو خط امام (ره) اسناد و مدارکی از آن جا به دست آمد که حکایت از جاسوسی گسترده آن ها علیه انقلاب می کرد یا اعترافات اعضاء حزب توده خود به عنوان چراغی روشن بسیاری از مسائل و تاریکی ها را روشن کرد و ماهیت اصلی ابرقدرت ها را نسبت به انقلاب نشان داد.
هدف سازمان های اطلاعاتی از فعالیت در کشورهای دیگر معمولا دنبال کردن مقاصد زیر است:
۱)شناخت کامل و کافی در خصوص نقاط قوت و ضعف حکومت ها
۲)شناسایی احزاب و تشکیلات سیاسی و… موافق و مخالف دولت
۳)به دست آوردن اخبار و اطلاعات برنامه های مختلف دولت
۴)به دست آوردن اطلاعات نظامی و تخمین قدرت دفاعی کشور (آمار نفرات، نوع و تعداد تجهیزات نظامی و…)
۵)شناسایی فردی شخصیت های مهم
۶) نفوذ در مراکز علمی و تحقیقاتی
۷)شناسایی و چگونگی کار در مراکز مختلف اقتصادی، فرهنگی و…
جمع آوری و به دست آوردن اطلاعات فوق به دو روش عمده صورت می گیرد:
روش اول که همیشه مورد توجه سازمان های اطلاعاتی بوده و بیشتر هم از آن استفاده می شود، به کارگیری از عوامل انسانی (جاسوس) است، جاسوسان به دو گروه نفوذی و استخدامی تقسیم می شوند. نفوذیان کسانی هستند که از ابتدا جاسوس بوده و دوره ها و آموزش های لازم را از قبل در مراکز خود کسب نموده اند، سپس به عناوین مختلف در هر کجا که لازم باشد نفوذ کرده و عملیات خود را آغاز می کنند. استخدامیان نیز اشخاصی هستند که در جایی که کار می کنند دسترسی به اطلاعات همکاران و اداره خود دارند، این افراد ویژگی ها و شرایط لازم برای جاسوس شدن را دارند و سازمان های جاسوسی با به خدمت گرفتن آن ها اخبار و اطلاعات لازم را دریافت می کنند.
روش دوم جمع آوری اخبار، جاسوسی با استفاده از وسایل فنی و الکترونیکی است. با یشرفت علم و ساخت وسایل پیچیده گوناگون و به کارگیری این ابزار در جهت جاسوسی ماموریت های گوناگونی انجام می شود. از جمله این ابزار و وسایل می توان به ماهواره، سیستم های شنود و استراق سمع، دوربین های فیلم برداری و عکاسی و… اشاره کرد.
البته سازمان های جاسوسی عمده ماموریت های خود را از طریق عوامل انسانی (جاسوس) انجام می دهند، اما در حقیقت جاسوس کیست؟
در جواب این سوال باید گفت: هر کسی اعم از هم وطن یا خارجی با هر شغلی نظیر دیپلمات، کارمند، خبرنگار، عکاس، فیلمبردار، توریست، پناهنده و… می تواند یک جاسوس باشد.
عمده ترین راه های به دست آوردن اخبار و اطلاعات توسط جاسوسان با بهره گیری از شیوه های زیر است:
۱) نفـوذ: به معنی رخنه در هر اداره، ارگان و یا تشکیلاتی برای انجام مقاصد مختلف می باشد. جاسوسان معمولا پس از نفوذ و محکم کردن جاپای خود در آن محل ماموریت های متعددی را انجام می دهند، این ماموریت ها می تواند از کسب اخبار و اطلاعات تا انجام خرابکاری و ترور باشد.
۲) استراق سمع وسایل ارتباطی: گاهی اوقات اخبار و اطلاعات طبقه بندی شده به صورت ناخود آگاه یا در اثر سهل انگاری توسط وسایل ارتباطی رد و بدل می شود، دشمن به راحتی با داشتن سیستم های نه چندان پیشرفته ای می تواند مکالمات را شنود کرده و آن ها را ضبط نماید.
۳) جاسوسی تلفنی: بسیاری از مواقع جاسوسان حرفه ای ضمن تماس با اماکن و مراکز حساس خود را به عنوان نیروی خودی جا زده و پس از کسب اطمینان لازم از طرف مقابل با حرفه ای ترین روش ها کسب خبر نموده و حتی در برخی موارد اخبار و مسائلی را به دروغ و با نیت خصمانه القا می کنند.
۴) فیلمبرداری و عکسبرداری: یکی از روش های جاسوسی است که جاسوس با استفاده از دوربین در فواصل گوناگون از هر چیزی که مورد نظر و توجه باشد فیلم و عکس تهیه کرده و در اختیار سازمان های خود قرار می دهد. بعضا هیچ گزارشی نمی تواند کار محتوای یک عکس را انجام دهد. دوربین های جاسوسی را در خودروها نیز می توان جاسازی کرد و هنگام عبور از نقطه مورد نظر عکسبرداری نمود. برخی از دوربین های جاسوسی بسیار کوچک است و در هر جایی مخفی می شود، حتی به شکل خودکار، انگشتر و… بوده و جاسوس در فصت مناسب با کمک آن عکسبرداری می کند. جالب اینجاست که کیفیت عکس این دوربین ها بسیار بالا می باشد.
۵) میکروفن گذاری: در مکان های مهم نظیر دفاتر اشخاص مهم سیاسی و فرماندهان نظامی، سالن اجلاس، سفارتخانه ها و… وجود یک میکروفن در حکم حضور یک جاسوس است. میکروفن گذاری از جمله اقدامات سازمان های جاسوسی بوده که با استفاده از عوامل نفوذی یا استخدامی در هر محلی که مورد نیاز باشد اقدام به نصب سیستم های شنود می کنند. میکروفن ها بیشتر اوقات به صورت حرفه ای کار گذاشته می شود، بعضی از مواقع نیز میکروفن را در اشیایی که باعث جلب توجه نشود مخفی یا جاسازی می کنند. این میکروفن ها به صورت با سیم یا بی سیم کار کرده و بسیاری از آنها قادر به ضبط مکالمات هستند.
روش های ذکر شده جزء مهم ترین تاکتیک های جاسوسی بوده، البته بسیاری اصول دیگر نیز برای جاسوسی وجود دارد که عملا مورد استفاده جاسوسان است.
منبع: ماهنامه جنگ افزار
پاسخ با نقل قول
