سلام. از پاسختون ممنونم:)
1- فرق نقد با تخریب مشخصه! نقد به عملکردها برمیگرده. باید منصفانه باشه. نکات مثبت و منفی مطرح میشه. توهین آمیز نیست. تخریب تخطئه شخص هست. نقد بدون سند و مدرک میشه تخریب. قطعا ایة الله مصباح از سرمایه های نظام هستند مثل علمای دیگر. اگر نقدی هم هست باید با حفظ ادب و احترام باشه. ر.ک: استفتاء ایة الله مکارم
2- البته در مطلبی که فرمودید شاید پایداری با قالیباف اختلافات زیاد داشت. شاید که نه حتما!
ولی اتفاقا شخص جلیلی با قالیباف جدا از اختلاف نظر مشکلی نداشتند. نمونه ش رو هم گفتید. اتفاقا به سایتهای پایداری هم اقای جلیلی تذکر دادند که تخریب نکنید. حاج آقا پناهیان هم با اینکه به اقای جلیلی رای دادند چند بار تذکر دادند که تخریب قالیباف معصیت هست.
تخریب در هر صورت از هر گروهی اشکال داره اما تخریب نه نقد منصفانه ... اما واقعا حجم تخریب علیه قالیباف در چه حد بود که موجب تذکر اقای پناهیان و حتی خود دکتر جلیلی شد ... در هرحال گذشت ...
اما در مورد جمع کردن اراء اصولگراها. دوست عزیز. اتحاد و اجماع موجب هم افزاییه! وقتی اتحاد صورت میگیره یک موج در جامعه ایجاد میشه.
در نظر سنجیهای معتبر مثل صدا و سیما که محرمانه هم هست، قبل از انصراف عارف، مجموع اراء روحانی و عارف حتی به قالیباف نزدیک هم نبود. اما بعد از اجماع، اراء روحانی سیر صعودی پیدا کرد. خواهش می کنم این دو مقاله رو مطالعه بفرمایید:
آیا ائتلاف اصولگرایان، واقعا فایده ای نداشت؟ [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]
آیا ادای تکلیف با سیاست ورزی خردمندانه منافاتی دارد؟ [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]
3- دوست عزیز. امام علی علیه اسلام در خلافت عمر، فرمودند من میخوام نفر دوم باشم. (مضمون: وزیر باشم بهتر از ان است که امیر باشم)
در این انتخابات بحث معاویه نبود. :) معاویه ای وجود نداره در هیچ جناحی. :)
بحث اتحاد با اصولگراها بود! اصلا دفع افسد به فاسد نبود! بین خوب و خوبتر بود! دوباره لطفا صحبت ایة الله مصباح رو که در پست اول فرستادم بخونید.
باز هم از شما تشکر میکنم و از همه دوستان درخواست میکنم در این بحث بدون تعصب نسبت به گروهی به نظرات همدیگه توجه کنیم.