سلام.
از دوستان علاقه مند به این بحث دو سوال اساسی دارم:
1- مگه وقتی جبهه پایداری ابتدا از جلیلی دعوت کرد، ایشون مگه عذر نیاورد؟ مگه نه اینکه خود جلیلی اعلام کرد در صورت ورود به انتخابات، قصد داره به صورت مستقل به میدون بیاد؟ مگه نه اینکه وقتی جلیلی به طور مستقل اومد، جبهه پایداری از سر تکلیف مداری، بدون چشمداشت از او حمایت کرد؟ خب .... اگه تا اینجاش رو قبول دارین، حالا سوال اساسی اینه که:
وقتی یه کاندیدایی که مستقل اومده و به هر علتی نتونسته فضای دو قطبی بین اصولگراها و اصلاح طلبان رو که الان مشخص شده رو تشخیص بده و کنار بکشه، چرا باید از آیت الله مصباح خرده بگیریم که به چه علتی جلیلی (که مستقل هم بود) به نفع گروهی کناره گیری نکرده؟ اگه به جای جلیلی، لنکرانی توی صحنه ی انتخابات میموند، میشد ایراد رو به آقای مصباح گرفت که چرا به کاندیدایی که منتسب به شماست، نگفتین که از صحنه بره کنار؟ اما جلیلی که از اول نشون داد در امور سیاسی مربوط به انتخابات، گوش به فرمان آیت الله مصباح نیست و همه ی دعوتهای ایشون و نمایندگان ایشون رو رد کرد.
2- چرا طرفداران جلیلی، در سایتها و روزنامه های وابسته به خودشون تا الان یک تحلیل جزئی هم ننوشتند در مورد اینکه چرا فردی مث ولایتی (که پنجم شد و اونهمه دعوای بین خودی ها هم درست کرد و موجب شکسته شدن آراء اصولگرایان شد در حالیکه در طول 3 مناظره، حتی یک نقد هم به صحبتهای عارف و روحانی وارد نکرد!) به ائتلافی که ادعا کرد، وفادار نموند؟ چرا هیچ کس در مورد محسن رضایی که با وعده و وعیدهایی که در استانهای غربی و جنوب غربی داد و قومیت گرایی هایی که تحریک کرد در همین راستا و بریز و بپاش هایی که در راه انداختن کارناوال ها و میتینگهای انتخاباتی کرد و تونست تا حدودی رای جمع کنه اما بازم رایش از جلیلی کمتر بود، کسی نگفت که این همه زور زدی اما بازم چهارم شدی! چرا کنار نرفتی به نفع اصولگرایان؟
به عبارت خلاصه، چرا نقدهای اینچنینی در فضای رسانه ای ما، دو طرفه نیست. مگر شاخصه ی نقد منصفانه، بیان همه ی کاستیها به طور مساوی نیست؟
پاسخ به دو پرسش بالا رو از دید خودم میگم:
1- بعضی ها موقعی که آیت الله مصباح از کسی یا لیستی حمایت میکنن و اون فرد یا لیست، رای میاره، بلافاصله شروع میکنن به توجیه تراشیدن در مورد اینکه حمایت آیت الله مصباح کمترین تاثیر رو در رای آوری نداره و عوامل دیگه باعث شده بوده. مشابه توجیهات طرفداران فعلی احمدی نژاد که قائل نیستند حمایت آیت الله مصباح، مهمترین عامل رای آوردن احمدی نژاد در بین بزرگان و نامداران انتخابات 84 و اون همه حزب و تشکیلاتی که حامی دیگر نامزدها بودند، بوده و معتقدند که این خود احمدی نژاد و کاریزمای شخصیتی خودش بود که باعث شد رای بیاره و کاری کنه که بچه حزب اللهی ها سرشونو بالا بگیرن! در مورد مجلس نهم هم به همین صورت. وقتی نیمی از نماینده های تهران از لیست پایداری به مجلس راه پیدا کردن، برخی شروع کردن به اینکه کاری کنن تا تاثیرگذاری آیت الله مصباح بر مناسبات سیاسی کشور رو کوچک بشمرن.
تصویر احمدی نژاد در روز بعد از مشخص شدن نتایج انتخابات سال 84 در آغوش آیت الله مصباح به نشانه ی تشکر از حمایت های ایشان!
اما امان از وقتی که فرد یا لیست مورد حمایت آیت الله مصباح، در انتخابات رای نیاره. همه شروع میکنن به انتقاد و تخریب که چرا از کسی که رای نداشت حمایت کردین و چرا باعث شکسته شدن آراء بین اصولگرایان شدین و ... اما این وسط توجه نمیکنن که همینها تا چندی پیش منکر تاثیرگذار بودن آیت الله مصباح بودند. خلاصه اینکه اگر موفقیتی در کار بوده باشه، حاصل خیلی از عوامل مختلف هستش که حتما همه در اون سهیم بودند اما اگر نتیجه باب میل برخی نباشه، مقصر تنها و تنها یک نفر یا یک گروه خاص هستند. چون آیت الله مصباح و طرفدارانشون از نظر برخی آقایون تنها میتونن تو شکستها تاثیرگذار باشن ولی در موفقیتها تاثیری ندارن!
باز برای اینکه این قضیه براتون ملموس تر بشه و سوال بیشتری تو ذهنتون شکل بگیره، چرا هیچ کس تا الان از محضر علمای گرانقدری چون حضرت آیت الله العظمی نوری همدانی و یا حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی سوال نکرده که شما عزیزان که حامی ائتلاف 2+1 بودین و اعضای این ائتلاف نسبت به نظر شما احترام قائل بودند، چرا برای اینکه حداقل در نهایت یک نفر تا روز آخر از این 3 نفر باقی بمونه کاری نکردین؟ چرا تا الان یک نفر از اعضای جامعه مدرسین حوزه ی علمیه قم انتقاد نکرده که چرا قالیباف رو مجبور به کناره گیری برای ولایتی (که از نظر شما ولایتی اصلح بود) نکردین؟ و چرا وقتی که براتون مسجل شد که ولایتی رای نداره، به ولایتی پیشنهاد ندادین که به نفع قالیباف کناره گیری کنه؟ آیا کناره گیری کاندیداهایی که از ابتدا قرار ائتلاف با هم داشتند، پسندیده تر و مورد انتظارتر نبود که حالا همه معتقدند جلیلیِ مستقل هم باید به نفع قالیباف کناره گیری میکرد؟
در واقع برای بسیاری از منتقدین اصلا مهم نیست که جلیلی کاندیدای مستقلی بود یا به دستور آیت الله مصباح وارد میدان رقابتهای انتخاباتی شد. بلکه این وسط تمرکز اصلی روی پاک کردن قدرت اثرگذاری نظرات آیت الله مصباح بر جامعه در اذهان عمومی مردم برای انتخاباتهای آتی هستش
2- پاسخ به مورد دوم هم خیلی سخت نیست. انتقاد از اون افراد رو اگر کسی در این مملکت بخواد بکنه، در درجه ی اول حق جبهه پایداری و آیت الله مصباح هستش که چنین بکنند. چرا که بدترین حملات رو به جلیلی در مناظره ها، همین ولایتی و محسن رضایی کردند. اما جبهه پایداری و شخص آیت الله مصباح، نگاهشون به سیاست، نگاه تکلیف مدارانه است، نه نگاه نتیجه گرایانه. در نگاه تکلیف مدارانه، اگر کسی حق یک گروه تکلیف محور رو ضایع کرد و ناجوانمردانه بهش حمله کرد، اونها پس از انتخابات به دنبال عقده گشایی متقابل نمیرن. در نگاه تکلیف مدارانه، دنبال مقصر گشتن، مفهوم و بار الهی و خدایی نداره. حتی قبل از روز رای گیری هم اجبار کردن به کاندیداهایی که وضعیت رای آوریِ اونها مشخصه که به مراتب پایین تر از کاندیدای اونهاست هم رنگ و بوی اسلامی و خدایی نداره. این همون مصداق احترام به سلایق و عقیده هاست.
به قول خود آیت الله مصباح، برخی شعار آزادی بیان و عقیده سر میدن و ما به اونها عمل میکنیم . برخی مدعی هستند که ما شعار خشونت گرایی در اسلام رو میدیم و خودشون دارن بهش عمل میکنن!
نکته دومی هم که در پاسخ به سوال دوم باید عرض کنم اینه که همون کسانی که امروز به جلیلی و آیت الله مصباح انتقاد میکنن، خودشون هم اعتراف دارن که اگه ولایتی و یا محسن رضایی و حتی قالیباف به نفع جلیلی کناره گیری میکردند، هیچ تضمینی برای اینکه آراء اونها به سبد رای جلیلی ریخته شود، وجود نداشت و مسلما قسمت قابل ملاحظه ای از رای اینها نیز باز به آراء روحانی اضافه میشد و اختلاف را فاحش تر میکرد. این وسط تنها طرفداران جلیلی بودن که میشد با اطمینان در موردشون ادعا کرد که اگه جلیلی کناره گیری میکرد، اکثریت قریب به اتفاقشون، به کاندیدای اصولگرای دیگری رای میدادن و صحنه ی رقابت بین اصولگرایان و اصلاح طلبان رو درک میکردن در حالیکه چنین انتظاری از طرفداران سایر کاندیداها نمیرفت!! خب ....
این اعتراف، حتی اگه به زبان هم نیاد اما همه ی ما معتقدیم که تا حدودی درسته. خود همین موضوع نشون میده که جلیلی نسبت به سایر کاندیداها اصلح بود. چرا که مواضع و خط مشی جلیلی به گونه ای بود که طرفداراش، طرفدارانی بودن که حقیقتا اصولگرا بودن و قدرت تحلیل بالاتری هم از نظر نخبگانی داشتند. پس چرا نباید سایر کاندیداها به نفع جلیلی کناره گیری میکردند؟؟
خوشحال میشم نظرات سایر دوستان رو هم در مورد دو سوالی که مطرح کردم، بخونم.
موفق باشین.
92/4/12