بیماری پیرونی یا همان Peyronie's disease قاتل عملکرد جنسی مردان است. این بیماری سیر پیشرونده دارد و در اکثر موارد سرانجام منجر به کجی شدید آلت تناسلی و ناتوانی جنسی کامل مرد می گردد. علت اصلی این بیماری ناشناخته است ولی دانشمندان بیشر معتقد هستند که علت آن وارد شدن ضربه به آلت تناسلی در حالت نعوظ می باشد. متاسفانه این بیماری خطیر زیاد دیده می شود. در اثر ضربه مویرگهای پوشش آلت تناسلی پاره شده و بعدا بعلت ترمیم یک بافت بسیار سفت ایجاد می شود که براحتی بادست قابل لمس است. این بافت سفت را در اصطلاح پلاک می گویند. اندازه و تعداد این پلاکها متفاوت است هر قدر وسعت آن بیشتر باشد شدت بیماری بیشتر است. وقتی پلاک ایجاد شد، آلت تناسلی را بطرف خود کج می کند. در ابتدا بیماران در حالت نعوظ دارای درد هستند، این مرحله بهترین زمان برای مراجعه به پزشک است و درمان داروئی در این مرحله به مقدار زیادی مؤثر است، اگر در این مرحله بیمار به پزشک مراجعه نکند کم کم بافت فیبری و پلاک ایجاد می شود و با گذشت زمان کلسیم در بافت فیبری یا همان پلاک رسوب کرده و بیمار در این مرحله غیر قابل درمان خواهد بود. تشکیل این پلاکها سبب کوجک شدن آلت تناسلی می شوند. تا کنون درمان انتخابی و کاملا موثر برای بیماری پیرونی یافت نشده است ولی یک عده درمانهائی وجود دارند که از پیشرفت بیماری جلوگیری کرده و در بعضی موارد سبب پسرفت بیماری می شوند. مردان اگر در آلت تناسلی خود بافت سفت احساس کنند باید با پزشک متخصص مشورت نمایند. مراجعه به موقع از عوارض این بیماری می کاهد.
عوارض بیماری پیرونی عبارتند از:
• ناتوانی در برقراری رابطه زناشوئی
• کجی آلت تناسلی
• کوتاه شدن آلت تناسلی
• ناتوانی در بدست آوردن یا نگهداشتن نعوظ
• اضطراب و استرس در مورد فعالیت جنسی و ظاهر آلت تناسلی
• بهم خوردن روابط عاطفی با همسر
• مشکل در بچه دارشدن بعلت ناتوانی در نزدیکی
برای درمان بیماری پیرونی روشهای زیادی پیشنهاد شده است، هیچکدام از آنها تاثیر قطعی ندارند ولی پزشک با توجه به شرایط بیمار و تجربه خود می تواند از مجموعه ای از داروهای فوق جهت درمان بیمار استفاده نماید. در بسیاری از موارد در فواصل معین نوع دارو عوض می شود تا بهترین دارو برای بیمار انتخاب شود.
هدف از درمان عبارتند از:
• جلوگیری از پیشرفت بیماری و در صورت امکان درمان آن
• برقراری عملکرد جنسی طبیعی
• اصلاح کجی آلت تناسلی
روشهای درمان بیماری پیرونی به قرار زیر هستند:
• درمانهای موضعی
o استفاده از داروهای تزریقی: یک عده معتقد هستند که تزریق بعضی از داروها در پلاک مثل داروهای مهار کننده کانالهای کلسیمی از جمله وراپامیل سبب از بین رفتن پلاک می شوند. شواهد کافی بر این امر وجود ندارند.
o استفاده از امواج شوکی: در این روش از امواج شوکی دستگاه سنگ شکن کلیه استفاده می شود. پلاکها تحت امواج شوکی قرار می گیرند.
o کلاژناز
o اینترفرون
o پرتودرمانی
• داروهای خوراکی: شاید موثرترین داروها همین داروهای خوراکی باشد. برای درمان بیماری پیرونی داروهای خوراکی زیادی پیشنهاد شده اند:
o بعضی از انواع ویتامینها
o آنتی اکسیدانها که تعداد آنها بسیار زیاد است و تا حدودی نیز موثر هستند
o پارا آمینوبنزوات
• جراحی: جراحی به دو منظور استفاده می شود:
o برداشتن پلاک و جایگزینی آن با بافت دیگر بدن
o اصلاح کجی آلت تناسلی
مردان باید تمام سعی و تلاش خود را انجام دهند تا مبتلا به این بیماری نشوند. تشخیص این بیماری در مراحل اولیه خیلی کمک کننده است وقتی پلاک تشکیل شد بندرت می توان برای بیمار کمکی کرد و اگر کلسیم در پلاک رسوب کند بیماری غیر قابل درمان می شود.