ديابت يک بيماري خطيراست
که درآن بدن شمانميتواندقندمصرف شده راجهت توليدانرژي بسوزاند. سالانه در
آمريکا 200 هزارنفربعلت ديابت ميميرند. ديابت شايعترين علت بيماريهاي قلبي
عروقي،سکته ها،نارسائي کليه،کوري وقطع اندام ميباشد. بيماران ديابتي دوبرابر
افرادعادي مبتلابه بيماري قلبي شده ودوبرابرافرادعادي ازبيماري قلبي فوت مي
کنند. هرچيزي که ماميخوريم دردستگاه گوارش هضم شده وسرانجام تبديل به مولکول
قندياهمان گلوکوزميشود. دربدن ماهورموني وجودداردبنام انسولين که قفل
سلولهارابازکرده وسبب ميشودکه گلوکوزواردسلول شده وبه مصرف انرژي برسد. ديابت
وقتي حادث ميشودکه دربدن ماانسولين کافي براي واردکردن گلوکوزبداخل سلولها
وجودنداشته باشد. اين سبب ميشودکه گلوکوزدرخون تجمع بيابدودراصطلاح مي
گوئيم که قندخون افزايشپيداکردهاست. بطورکلي دونوع بيماري قندياديابت وجود
دارد:
نوع يک که درآن بدن يا
انسولين توليدنميکندويااينکه انسولين کم توليدميکند. فقط 10-5 درصدديابتها
ازنوع يک هستندوبيشتردرکودکان ديده ميشود. دراين نوع،بيماربايدروزانه انسولين
تزريق کند.
نوع دوکه درآن بدن
مقداري انسولين تولیدميکندولي سلولهابه انسولين پاسخ نميدهند. درحدود 95-90 درصد
ديابت ازنوع دوميباشد. اين نوع ديابت بيشتردرمردان بالاي 40 سالکه چاق هستند
ديده ميشود. ميليونهانفرازمردم درسرتاسردنيامبتلابه ديابت نوع دوهستند
ولي ازوجودآن خبرندارند.
تشخيص ديابت
ديابت نوع يک رااغلب مي
توان درعرض چندروزياچندهفته تشخيص دادچون علائم آن شديدهستند. اين علائم
عبارتنداز:
تکررادرارکه درآن حجم
ادرارزيادشده است. بيمارهربارکه ادرارميکندمقاديرزيادي ادراردفع ميکند.
خشکي دهان وتشنگي بيش از
حد
احساس ناگهاني خستگي
کاهش وزن بدون دليل
تاري ديد
ديابت نوع 2 به آهستگي
ايجادشده وعلائم کمتري نيزايجادميکند. معمولاهنگام تشخيص ديابت نوع 2، بطور
متوسط 5 سال ازابتلابه اين بيماري ميگذرد. درشروع،علائم شبيه ديابت نوع 1 مي
باشدولي چون به آهستگي ايجادميشودمعمولاتوجه بيماررابه خودجلب نميکند.
سايرعلائم ديابت نوع 2 عبارتنداز:
احساس سوزش ومورمورشدن
دردستهاوپاها
تاخيردرالتيام زخمهاو
بريدگيها
عفونتهاي ادراري
ناتواني جنسي
چون تشخيص علائم ديابت نوع
2 خيلي مشکل است،معمولااين بيماري درآزمايشات چکآپ ويادوزهاي تشخيص داده مي
شوند. درصدقابل ملاحظه اي ازمردان که بعلت ناتواني جنسي مراجعه ميکنند،پس از
بررسي مشخص ميشودکه داراي بيماري ديابت نوع 2
هستندکه ازوجودآن مطلع نبوده اند. گاهاقندخون بيماربالااست ولي هنوز
معيارهاي ديابت رانداردکه به آن حالت پيش-ديابت ميگويند. سرانجام درصدقابل
ملاحظه اي ازاين بيماران مبتلابه ديابت خواهندشد. عوامل خطرسازبراي ديابت
عبارتنداز:
سن بالاتراز 45 سال
چاقي بويژه چاقي شکمي
داشتن والدين،برادريا
خواهرمبتلابه ديابت
ورزش کمترازدوباردر
هفته
بالابودن فشارخون وچربي
خون