روز قيامت روزى است كه هر فردى را بلند مى كنند تا همه او را ببينند. آن وقت منادى ندا مى كند: هر كس به اين شخص حقّى دارد بيايد.
آنگاه طالبين حقوق به او رو مى آورند. كسانى را كه شايد اصلا خودش احتمال نمى داده حقوقشان را اداء نكرده است اطرافش را مى گيرند. آبروى كسى را ريخته، غيبت كسى را كرده، مال كسى را خورده، يا به كسى بدهى داشته و فراموش نموده، از او مطالبه حق مى كند. بيچاره بايد از حسنات خود به آنها بدهد.
براى نمونه در روايات رسيده كه براى يك درهم مال، هفتصد ركعت نماز مقبول را بايد بدهد، ديگر مصيبت كدام است؟
در صورتي كه حسناتش تمام شود، بايد در مقابل، از گناه صاحبان حقوق بردارد و بار آنها را سبكتر نمايد.
قيامت به قدرى سخت است كه برادر از برادر و پسر از پدر و مادر، زن از شوهر و شوهر از زن فرار مى كند. از ترس اينكه نكند حق خود را مطالبه كند.
منبع: حقايقى از قرآن، ص 19