پژوهش محققان آمریکایی نشان میدهد افرادی که در ناحیه شکم دارای چربی بیش از حد هستند، در مقایسه با افرای که شاخص توده بدنی (BMI) مشابهی داشته است و چربی آنان در سایر قسمتهای بدن قرار گرفته در خطر بالایی برای ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی و سرطان قرار دارند.
به گزارش سرویس پژوهشی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا) منطقه اصفهان، مرگ و خطر بیماریهای مرتبط با اضافه وزن در افرادی با شاخص توده بدنی (BMI) مشابه، متفاوت است.
در این مورد، چربی نابهجا که به اصطلاح در جای مفروض مناسب قرار نگرفتهاند و در ناحیه شکمی مشهود است (چاقی شکمی) میتواند عامل وجود این تفاوت باشد.
امروزه کاملا مشخص است که چربی شکمی خطرناکتر از چربیهای سایر مناطق است، اما این تحقیق از نخستین مطالعاتی است که با استفاده از سی تی اسکن رابطه مستقیم خطر بروز بیماریها و چربیهای موجود در مناطقی خاص را مورد بررسی قرار داده است.
طی این پژوهش، محققان چربیهای نابهجای ناحیه شکم، بافت قلبی و اطراف شریان آئورت سه هزار و 86 شخص (با میانگین سن 50 سال که تقریبا نیمی از این جمعیت را زنان تشکیل میدادند) را از نظر بیماریهای قلبی و عروقی و سرطان طی 7 سال مورد مطالعه قرار دادند.
طی این مدت وقوع 90 بیماری قلبی و عروقی، 141 مورد سرطان و 71 مرگ گزارش شد. پس از در نظر گرفتن عوامل خطر بالینی، چربی شکمی و چاقی عمومی مشخص شد که چربی شکمی با بروز بیماری قلبی و عروقی و سرطان مرتبط است.
دکتر"Caroline S.Fox" نویسنده ارشد این پژوهش در این باره میگوید: برخلاف تحقیقات پیشین که شاخص توده بدنی و دور کمر را مرکزیت قرار دادهاند، در این تحقیق، توجه بیشتر به چربی شکمی قدرت محققان را در پیشبینی بیماری قلبی و عروقی ارتقا داده است و این امر فرضیه ارتباط و زمینه سازی چربی شکمی برای چاقی بدن را با ابتلا به بیماری قلبی و عروقی و سرطان را نشان میدهد.
این پژوهش در مجله " American College of Cardiology" منتشر شده است.