موضوع: بحث و گفتگوی آزاد: قطعنامه 598 و عاملان نوشاندن جام زهر به امام(ره)

سلام علیکم

دیگر اینکه امام شخصا دلائل اصلیشان را در رابطه با پذیرش قطعنامه در نامه دومشان شرح دادند و بیشترین استنادشان را به سخنان فرماندهان سپاه معطوف داشتند و خواندن [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]مسئله را آنقدر روشن میکند که بعدها کسی موفق به تحمیق دیگران نشود.

بله از تاریخ چیزی نگذشته ، و هنوز کسی فراموش نکرده که فرماندهی جنگ توسط امام به هاشمی سپرده شده بود و بشتر وقتی حرف از فرماندهی جنگ و سئولان جنگ شده منظور بصورت صریح جناب آقای هاشمی و اعوان و انصارش میباشند !و در بعضی جاهای نامه اشاره مستقیم به محسن رضایی است .
قضاوت با مخاطبین که چه کسی قصد تحمیق و تحریف تاریخ را دارد!

اینها وعظ فلان مداح فحاش و هفت تیر کش امروزی نیست, سخنان سنجیده امام است که در نهایی ترین ایراداتشان در موضوع قطعنامه بیان شده و حجت را طوری تمام کرده که برای عوام نیز قابل فهم است حالا چرا بعضی که خود را قیّم ملت و اهل پایداری میدانند از چنین فهمی قاصرند و به تعبیر امام "خدا را در نظر نمیگیرند" باید از خودشان پرسید.
اینکه کسی حرف مرا بفهمید با نفهمید آنقدر برای
مهم نیست که هر خطاب و ادبیات چاله میدانی و تهوع آوری را تحمل کرده و وقتم را بیش از این برای این تاپیک تلف کنم

ربط و معنی یک درصدی از جملات بالا اصلا مشخص نیست ، آروم باشید جناب فرزاد!
ما منتظر جواب منطقی هستیم:
http://www.noas.ir/f/212706-post7.html

نه خودزنی! :دی

نوشته اصلی توسط farzad-a

اینکه تعداد یاران امام! که خطر امریکا را گوشزد میکردند آینقدر زیاد بوده که به تعبیر شما امام را مجبور به پذیرش قطعنامه کرده است میرساند که برخلاف اصرار و تصور شما فقط پای آقایان هاشمی و روحانی در میان نبوده است و قضیه فراگیر و به اجماع نزدیک بوده است.

سلام جناب فرزاد!
شما اشتباها تصور کردید که جناب قنبر و سایر همفکران ایشون، تنها هاشمی رفسنجانی رو مقصر میدونن. بلکه نظر ایشون و بنده و جمعی دیگه اینه که همگام با هاشمی رفسنجانی و حسن روحانی؛ افرادی چون میرحسین موسوی (نخست وزیر وقت و مسئول ستاد عملیات جنگ)، بهزاد نبوی (وزیر صنایع سنگین وقت و مسئول خرید ادوات و مهمات جنگی در آن زمان)، مسعود روغنی زنجانی (وزیر برنامه و بودجه وقت)، محمد خاتمی (وزیر ارشاد وقت و مسئول ستاد تبلیغات جنگ)، محسن رضایی (فرمانده کل سپاه وقت)، حسین نمازی (وزیر امور اقتصادی و دارایی) و ... هم در خوراندن این جام زهر به امام(ره) دخیل بودند که از قضا همگی امروزه خط و مشی سیاسی شون و بعضا تضاد اونها با جریان انقلابی کاملا آشکاره. مشخصه که وقتی چنین عناصری برای تحمیل یک نظر سازشکارانه به امام خمینی(ره) اجماع کنند، حضرت امام(ره) رو هم مجبور به سر کشیدن جام زهر میکنن.

دیگر اینکه امام شخصا دلائل اصلیشان را در رابطه با پذیرش قطعنامه در نامه دومشان شرح دادند و بیشترین استنادشان را به سخنان فرماندهان سپاه معطوف داشتند و خواندن این متن مسئله را آنقدر روشن میکند که بعدها کسی موفق به تحمیق دیگران نشود.

اگر خود هاشمی و برخی از همین حلقه ی اطرافیانی که نام بردم، خود لب به اعتراف گشوده باشند که باعث تحمیل پذیرش قطعنامه به امام شده باشند، آن وقت باز هم دم از تحمیق دیگران خواهید زد؟ بعد از همه ی این اسناد، واقعا چه کسی دنبال تحمیق دیگری است؟ اسناد گویا است:

امام خمینی در بخشی از نامه مورخ ۲۵ تیر ۱۳۶۷ خود خطاب به مسئولان کشور می نویسند: « آقای نخست وزیر از قول وزرای اقتصاد (حسین نمازی) و برنامه و بودجه (روغنی زنجانی)، وضع مالی نظام را زیر صفر اعلام کرده اند.»
هاشمی رفسنجانی نیز در خاطرات خود می نویسد: «در تاریخ ۲۳ تیر به خدمت امام رسیدیم و با خواندن نامه آقای رضایی از ایشان نظر خواستیم... قبلا نخست وزیر و وزیر دارایی در گزارشی به خدمت امام گفته بودند که حتی در سطح هزینه های موجود هم، کشور قدرت تامین هزینه جنگ را ندارد و از خط قرمز اقتصادی هم فراتر رفته ایم.»
مسعود روغنی زنجانی (وزیر برنامه و بودجه در دولت میرحسین موسوی) نیز در مصاحبه ای چنین می گوید: «در جریان پذیرش قطعنامه ۵۹۸، نامه ای که من به عنوان رئیس سازمان برنامه به امام نوشتم، در پایان جنگ تاثیرگذار بود و امام با این استدلال که دستگاه برنامه ریزی کشور به عنوان کارشناس اعلام می کند که منابع مورد نیاز برای ادامه جنگ به حداقل ممکن رسیده است جنگ را متوقف کردند.»
مقام معظم رهبری نیز طی سخنانی در تاریخ ۱۴ خرداد ۱۳۷۵ در این مورد می فرمایند: « قبول قطعنامه از طرف امام، به خاطر فهرست مشکلاتی بود که مسئولان آن روز امور اقتصادی کشور مقابل روی او گذاشتند و نشان دادند که کشور نمی کشد و نمی تواند جنگ را با این همه هزینه ادامه دهد. امام مجبور شد و قطعنامه را پذیرفت. پذیرش قطعنامه به خاطر ترس نبود؛ به خاطر هجوم دشمن نبود؛ به خاطر تهدید آمریکا نبود... اگر همه دنیا در امر جنگ دخالت می کردند، امام رضوان الله علیه، کسی نبود که روی برگرداند. آن [پذیرش قطعنامه] یک مسئله داخلی نبود؛ مسئله دیگری بود.»

البته طبق معمول منتظرم تا شما باز هم به روی همه ی اینها چشم فرو ببندید و ادبیات چاله میدونی خودتون و فرافکنی های همیشگی رو همراه با خشمتون نشون بدین و همزمان دم از اخلاق و ادب نیز بزنین.


خدا هدایتتون کنه.
93/5/8

نوشته اصلی توسط farzad-a

سلام جناب حمید!
ممکن است در نقل قولی که از رهبری آوردید جمله " آن [پذیرش قطعنامه] یک مسئله داخلی نبود؛ مسئله دیگری بود.» شرح بدید؟
چرا که تمام ادله شما و دوستانتان حول مسائل داخلی و نقش مسئولین وقت نظام سیر میکند.

سلام
مساله داخلی منظور ترس درونی حضرت امام خمینی(ره) از تهدید آمریکا و هجوم دشمنه. ایشون در درون ترس نداشتند کما اینکه مقام معظم رهبری هم صراحتا تاکید کردند که:

قبول قطعنامه از طرف امام، به خاطر فهرست مشکلاتی بود که مسئولان آن روز امور اقتصادی کشور مقابل روی او گذاشتند و نشان دادند که کشور نمی کشد و نمی تواند جنگ را با این همه هزینه ادامه دهد. امام مجبور شد

یا آنجا که فرمودند:

اگر همه دنیا در امر جنگ دخالت می کردند، امام رضوان الله علیه، کسی نبود که روی برگرداند.

همه ی دنیا، مسئولین وقت کشور هم جزئش حساب میشه. امام تا دو هفته مانده به پذیرش قطعنامه (13 تیر 67) در پیامی که دوستان در همین تاپیک هم به آن اشاره کردند، افرادی در کشور که القای روحیه ی سازش و قبول آتش بس میکنند را «خائن به اسلام و رسول الله(ص)» می نامند!

خوندن متن زیر هم در رابطه با نقش میرحسین موسوی در شرایط قبول قطعنامه و پس از اون، برای کسب بینش و بصیرت بیشتر مفیده:

درخصوص فاصله زمانی انتشار استعفای میرحسین تا زمان پاسخگویی وی به دفتر امام، نقل قول‌های گوناگونی مطرح است. جلال‌الدین فارسی به تازگی در مصاحبه‌ای به ماجرای پس از استعفای موسوی از نخست وزیری اینگونه اشاره کرده است که:

«در دوران نخست وزیری موسوی هم زمانی که امام راحل قطعنامه را پذیرفتند، میرحسین با دادن استعفا مخفی شد تا این‎گونه در جامعه القا کند که من موافق قطعنامه نبودم و از خودش در افکار عمومی قهرمان بسازد. امام هم رؤسای قوه قضائیه و مقننه و اگر اشتباه نکنم یک یا دو نفر دیگر را احضار کردند و بدون بحث درخصوص پذیرش یا عدم پذیرش استعفانامه موسوی به‎دنبال فرد جایگزین بودند که آقا وارد جلسه می‌شوند و امام شرح جلسه را می‌فرمایند و نظر آقا را می‌خواهند که آقا از تصمیم شوم میرحسین پرده‎برداری می‌کنند و به امام می‎گویند با استعفا موافقت نکنید، چراکه او به دنبال قهرمان سازی از خودش است. امام در این زمان دستش را بلند می‌کند و با اشاره به آقا می‌فرمایند این درست است...» براساس نقل‌های موجود گویا میرحسین موسوی در فاصله زمانی تنظیم استعفا‌نامه در 14 تا 17 شهریور که به محضر امام می‌رسد، در منزل آلادپوش که از دوستانش بود به سر می‌برده است؛ روز سوم که حاج سیداحمد خمینی با تماس با مراکز مختلف از یافتن او ناامید شده بود، به افراد مختلف می‌سپرد که امام فرموده‌اند «به میرحسین بگویید بیاید که اگر نیاید نامه‌ای تنظیم کرده‌ام و در اختیار رسانه‌ها قرار می‌دهم که اگر پخش شود برای او دیگر دنیا و آخرت نمی‌ماند. روز سوم میرحسین تا ساعت 11 به محضر امام می‌رسد، آنگونه که منابع آگاه بر اساس یادداشت‌های آن زمان در اختیار روزنامه ایران قرار داده‌اند، امام راحل نکاتی را بدین شرح به وی فرموده‌اند: «من یک گله دارم و یک اعتراض،‌ گله دارم از اینکه شما اگر مشکلی داشتید، مثل گذشته مراجعه می‌کردید و حل می‌کردیم،‌ اگر می‌خواستید بروید، بی سرو صدا می‌رفتید. چرا سر و صدا کردید؟ اعتراض دارم به اینکه این مطالب را چرا به پای نظام نوشتید و نسبت به دولت دادید؟ ... اگر نبود کار این چند سال شما، به ملت اعلام می‌کردم که شما در مقابل انقلاب و نظام ایستاده‌اید و بعد از این چه توقعی است که از مجلس دارید؟ این حق مجلس است که به هر وزیری که می‌خواهد رأی بدهد یا ندهد. شما می‌بایست از نظر مجلس تبعیت کنید. دیگران هم قبل از شما از این قبیل حرف‌ها می‌زدند که مجلس باید هماهنگ با ما باشد. شما مجلس هرچه گفت به مجلس احترام بگذارید. اگر مسئله‌ای بود شورای مصلحت حل خواهد کرد.» آنچه مسلم است، پس از یک وقفه معنادار، امام بار دیگر حمایت علنی خویش را از دولت تکرار نمودند تا آثار استعفای نابجای میرحسین، به عملکرد دولت بیش از این آسیب نرساند. هرچند به نظر ناظران سیاسی جنس این دفاع آشکارا متفاوت بود. امام اما تا 80 روز در حمایت از دولت مکث کردند. این مکث که بسیار به ضرر دولت علی‌الخصوص در بعد تبلیغات رسانه‌های بیگانه بود، سرانجام با حکم انتصاب میرحسین موسوى به سمت سرپرست امور جانبازان‏ توسط امام پایان یافت.»

93/5/8

نوشته اصلی توسط حسین 1368

راز قطعنامه
همونی هست که حضرت اقا فرمودن که من در حاشیه این کتاب نوشتم این خلاف است
توی [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ] می تونید ببینید
بعد هم گفتم امیدوارم مثل اون نباشه

سلام حسین آقا!

نقل قول غیر موثق محسن رضایی از مقام معظم رهبری رو در حالی به عنوان سند برای بنده آوردید که اولا خود معظم له هیچگاه مشابه چنین حرفی رو رسما نزدند و در سایت رسمی آقا هم نمیشه پیدا کرد و ثانیا از فردی که در همون کتاب بهش درباره پایان جنگ و پذیرش قطعنامه انتقاد شده، نباید انتظار داشت که برای تبرئه ی خودش، هیچ تلاشی نکنه. بالاخره انسانه و ممکن الخطا. این تلاش ممکنه حتی خدای نکرده رنگ و بوی تخریب هم داشته باشه و حتی از نقل قول های غیرموثق هم استفاده بشه. واقعا اگر جواب درخوری توسط محسن رضایی هست میتونست و میتونه بره و کتابی بر اساس مستندات (مشابه راز قطعنامه) بنویسه. جالب تر هم اینه که بیش از نیمی از مرجع هایی که کتاب راز قطعنامه در بیان اسناد و نقل قولها معرفی میکنه، کتابهای خود محسن رضاییه!! چه اونهایی که خود رضایی نوشته و چه اونهایی که مرکز مطالعات و اسناد سپاه پاسداران بعدها از سخنرانی های محسن رضایی چاپ کرده. اگه به نظر محسن رضایی اینها خلافه، باید در صحبتها و کتابهای خودش تجدید نظر کنه.

هنوز هم توضیح ندادید که چطور ممکنه کتابی که همه اش نقل قول مصاحبه ها و نوشته های افراد مشهور هست (اونهم با ذکر سند) «دروغ» باشه.

امیدوارم اظهار نظرهای دیگه تون مثل این نباشه

تهمت هم به بنده نزنید
بنده حزب گرا نیستم نشونش هم همین که من توی این چند سال به ادم های مختلفی رای دادم

اولا من کجا به شما گفتم حزب گرا؟
ثانیا اینکه شما به آدم های مختلفی رای دادید رو بنده از کجا باید از قبل میدونستم و اینکه اصلا چه ربطی به موضوع داشت؟
لطفا سعی کنین بی مورد جوش نیارین.

افراطی هم داریم نیاز نیست کسی بگه.
همین دوستان جبهه پایداری و دلواپس افراطی هستند.

اگه نیاز نبود کسی بگه پس چرا گفتید؟ :دی
ممنون از اینکه باطن خودتون رو نشون میدید.

توی قضیه من روحانی هستم
مجوز انتشار نداشت.دوستان قانون مدار لطف می کردن از ضوابط قانونی استفاده می کردن!!!!

مجوز انتشار رو در باره ی چنین مستندهایی که فقط در دانشگاه ها قرار بود نمایش داده بشه، مسئولان هر دانشگاه صادر میکنن که بنده در دانشگاه تهران همین مستند رو با مجوز مسئولان دانشگاه تهران دیدم اما مثلا مسئولان امیرکبیر بنا به گرایشات سیاسی رئیس اون دانشگاه اجازه صادر نکردن.

همونطور هم که عرض کردم، وقتی اولین نفر از دولت رفت و وقت گذاشت و واقعا این مستند رو به طور کامل دید، حتی اومد و از اینکه این مستند وجهه ای برای دولت به ارمغان اورده، تشکر هم کرد (خانم افخم) و بحث شکایت و این حرفها رو یهویی همه در دولت پس گرفتند. مستند من روحانی هستم بیشتر از اونی که عده ای تلاش کردند وانمود کنن تخریب گر دولت حسن روحانی هست، کمک کننده و تایید کننده ی مبارزات و سوابق انقلابی او در 5 دهه ی گذشته بود. متنها افرادی ندیده فقط سعی در ماهی گیری های سیاسی خودشون هستند.




موفق باشین.
93/5/8

اقا حمید عزیز
اولا وقتی در سطح گشترده سعی در نشر اثری وجود دارد نیاز به مجوز و سایر اقدامات قانونی داره.همین که نسخه اصلی این مستند به قیمت خاصی به فروش می رسید.
بعد انتشار ان در دنیای مجازی ...!
ما خودمون رو اومدیم گول بزنیم
اما بحث کتاب
خیلی با مزه هستش وقتی یک چیزی در این سطح از یک فردی مثل اقای رضایی بیان بشه و بعد هم دفتر ایشون هیچ واکنشی نشون نده
شما اون قضیه امام جمعه موقت قم رو که در مورد حضرت اقا مطلب کذبی بیان کرده بودن رو شنیدین دیگه که دفتر برخورد می کنه و نگاه هم نمی کنه چه کسی می گه
من به انسان های وجه داری مثل اقای رضایی بیشتر اعتماد دارم تا افرادی مثل نویسنده کتاب
بعد هم پاسخ شبهه شما که چطور میشه کتابی که استفاده از نقل قول کرده کذب باشه
ببینید یه چیز کلی در مورد نوع تفکر گروه های این شکلی هست و اون پازلی فکر کردن هست
من این رو توی بیانات دوستان جبهه پایداری و اقایون تحصیل کرده موسسه امام و برخی از دلواپسین و اقای حسن عباسی دیدم
یعنی چندتا مطلب رو بیان می کنن به صورت تکه هایی از پازل و بعد شکل های خالی اون رو با نظر خودشون پر می کنن
این نحوه درست استدلال نیست
بله من اون کتاب رو نخوندم اما به حرف های اقای رضایی اعتماد دارم

نوشته اصلی توسط حسین 1368

اقا حمید عزیز
اولا وقتی در سطح گشترده سعی در نشر اثری وجود دارد نیاز به مجوز و سایر اقدامات قانونی داره.همین که نسخه اصلی این مستند به قیمت خاصی به فروش می رسید.
بعد انتشار ان در دنیای مجازی ...!
ما خودمون رو اومدیم گول بزنیم

سلام.

اون مستند توسط دو موسسه معتبر و معروف تهیه و اکران شده. تولیدش با مرکز چند رسانه ای شفق بود و حق فروشش هم به طور رسمی در انحصار موسسه سفیر فیلم هست. هر دوی این مراکز مجوز وزارت ارشاد دارن. اگر کار غیرقانونی ای هم کرده باشن، وزارت ارشاد به راحتی مجوز فعالیتشون رو تعلیق میکرد. (چون علی جنتی نشون داده که منتقدان دولت رو خیلی خوب بلده تعلیق کنه. هفته نامه 9 دی و یالثارات و کتاب راز قطعنامه از جمله ی همین نمونه ها هستند) اما وقتی توقیف نشدند یعنی هیچ بهانه ی حداقلی ای هم برای وزارت ارشاد نبوده.

حالا سعی کنید که دیگه خودتون رو گول نزنید.

اما بحث کتاب
خیلی با مزه هستش وقتی یک چیزی در این سطح از یک فردی مثل اقای رضایی بیان بشه و بعد هم دفتر ایشون هیچ واکنشی نشون نده
شما اون قضیه امام جمعه موقت قم رو که در مورد حضرت اقا مطلب کذبی بیان کرده بودن رو شنیدین دیگه که دفتر برخورد می کنه و نگاه هم نمی کنه چه کسی می گه

قبلا هم برای یکی دیگه از کاربران این سایت (جناب farzad-a) توضیح داده بودم که مقام معظم رهبری بیکار نیستند که هر موقع هر کسی افاضه ای کرد، تایید یا تکذیب کنند خصوصا فردی مث محسن رضایی. اگر امام جمعه قم با تذکر دفتر معظم له مواجه شده باشه (که نمیدونم جریانش چی هست و اصلا واقعیه یا نه) به خاطر اینه که امام جمعه منصوب ولی فقیه هست. ائمه ی جمعه ی کشور به طور مستقیم توسط رهبر انقلاب عزل و نصب میشن و نماینده ی ولی فقیه در استان محسوب میشن. باید هم نسبت به اونها حساسیت به خرج داد. اما اینهمه مسئول و مدیر در کشور هستند که هر روز، هزاران نقل قول رو منتسب به رهبری میکنن. در مورد کدومش دفتر معظم له یا خود ایشون اومدن تایید کردن یا تکذیب؟

ضمن اینکه در هر دیداری، حواشی و اتفاقات پیرامونی جلسه هم نگاشته میشه و در سایت رسمی حضرت آقا ثبت میشه (مشابه قضیه ی شب شعر با رهبر انقلاب که حضرت آقا نسبت به وزیر ارشاد گفته بودند که «ما با شما در باب فرهنگ خیلی حرف داریم، حرفهای جدی هم داریم») اگر جمله ای که محسن رضایی منتسب به رهبری کرده در دیداری بوده که خیلی های دیگه هم در اون دیدار حضور داشتند، حتما به جز خودش، چند نفر دیگه هم تایید میکردن و یا در قسمت حاشبه نگاری های سایت رسمی دفتر مقام معظم رهبری، منعکس میشد.

اگر به پست قبلی بنده بیشتر توجه میکردید بنده عرض کردم که وقتی خود محسن رضایی هم در این کتاب جزء افرادیه که روش بحث شده و انتقاداتی هم متوجه او هست، مشخصه که برای تبرئه کردن خودش، تلاش بکنه. بنابراین چنین نقل قولهای درگوشی از رهبر انقلاب که ظاهرا جز خودش کسی نشنیده و در هیچ کجای سایت اطلاع رسانی مقام معظم رهبری هم یافت نمیشه، چیزی جز تلاشهایی بیهوده برای فرافکنی نیست. محسن رضایی به جای این حرفا بهتره از الان برنامه هاش رو برای کاندیداتوری مجدد در انتخابات 96 جمع و جور کنه تا این بار حداقل به نفر اول انتخابات کمی نزدیک بشه. محسن رضایی اگه وجهه داشت و مردم بهش اعتماد داشتند، هر سری اون آخرا با نفر آخر رقابت نمیکرد.

من به انسان های وجه داری مثل اقای رضایی بیشتر اعتماد دارم تا افرادی مثل نویسنده کتاب
بعد هم پاسخ شبهه شما که چطور میشه کتابی که استفاده از نقل قول کرده کذب باشه
ببینید یه چیز کلی در مورد نوع تفکر گروه های این شکلی هست و اون پازلی فکر کردن هست
من این رو توی بیانات دوستان جبهه پایداری و اقایون تحصیل کرده موسسه امام و برخی از دلواپسین و اقای حسن عباسی دیدم
یعنی چندتا مطلب رو بیان می کنن به صورت تکه هایی از پازل و بعد شکل های خالی اون رو با نظر خودشون پر می کنن
این نحوه درست استدلال نیست
بله من اون کتاب رو نخوندم اما به حرف های اقای رضایی اعتماد دارم

چطور وقتی نه کتاب رو خوندین (طبق اعتراف خودتون) و نه نویسنده ی این کتاب رو میشناسین، به خودتون اجازه دادین که این کتاب و نویسنده اش رو به شکلی که دلخواه خودتون و زاییده سلایق سیاسی شما بود، تشبیه و تعبیر کنین؟ آیا این همون اخلاق و انصاف اسلامیه؟ این مدل فکر کردن اسمش چیه؟ آیا این نحوه ی درست استدلال کردنه؟



موفق باشین.
93/5/9

خوب اقای جنتی خیلی زود دست به پیگیری نمی زنند
همونطور که خودشون گفتن ابتدا تذکر می دهند و بعد اقدام عملی انجام می دهند.
در رابطه با این موضوع هم وقتی وزیر حرفی رسمی می زند برای ان دو موسسه هم کاری ندارد از وزیر شکایت کنند یا اینکه مستندی دیگر بسازند در باب وزیر فرهنگ و یا به دست دوستان دکتر سلامی و حساس نشو سیما بسپرند.
پس توجیهه نفرمائید
جالب این است که دبیر مجمع مصلحت که حکم عضویتش را رهبری می دهد از امام جمعه فلان شهر دور تر است نسبت به رهبری .؟؟؟؟؟
اقاحمید عزیز متاسفانه شما هرکس که در تفکر شما نگنجد را زاویه دار با رهبری می دانید
در ضمن اقای رضایی مهم نیست جز چند نفر اول هستند
خدمات ایشون در زمان قبل و بعد از انقلاب شفاف هست
هرکسی هم که در انتخابات شرکت می کنه حتما دغدغه دین دارد و اگر مورد پذیرش مردم بود که خدمت است اگر هم نبود نعمت است.به این فکر نمی کنه که چندم بشه یا نشه
اتفاقا از کاندیدای مطبوع شما کاملا با برنامه تر ظاهر شدن و نشون دادن بیشتر امادگی دارند.

من شبهه شما رو جواب دادم با اوم جملات پایانی که گفتین چطور کتابی که کاملا نقل قول صریح هست دروغ می تونه باشه
اما اقای رضایی حرفشان برای من معتبر است

نوشته اصلی توسط حسین 1368

خوب اقای جنتی خیلی زود دست به پیگیری نمی زنند
همونطور که خودشون گفتن ابتدا تذکر می دهند و بعد اقدام عملی انجام می دهند.
در رابطه با این موضوع هم وقتی وزیر حرفی رسمی می زند برای ان دو موسسه هم کاری ندارد از وزیر شکایت کنند یا اینکه مستندی دیگر بسازند در باب وزیر فرهنگ و یا به دست دوستان دکتر سلامی و حساس نشو سیما بسپرند.
پس توجیهه نفرمائید

سلام.
من چیزی رو توجیه نکردم. آسمون و ریسمون بافتن هم لازم نداره حرفهای من. اون مستند تحت پوشش دو موسسه مجاز تولید و پخش شده. شما ادعا کردید مجوز نداشته بنده هم پاسخ دادم.
بالاخره نمیشه بر طبق هوی و هوس کار کرد. اگه یه مستندی خوشایند نباشه حتما انگ بدون مجوز بودن بهش بخوره اما مثلا همین دکتر سلام تا قسمت چهل و هفتم - چهل و هشتم پیش بره اما هیچ زمزمه ای نسبت به اینکه آیا اصلا مجوز باید داشته باشه یا نه، زده نشه.

اما اقای رضایی حرفشان برای من معتبر است

مستند من روحانی هستم منابعش خاطرات خود روحانی، و مصاحبه های اطرافیان روحانی و اتفاقا فیلم مصاحبه ی مفصلی از محسن رضایی هست. شما نه راز قطعنامه رو خوندید، نه مستند من روحانی هستم رو دیدید و نه رمز عبور 4 رو خوندید. ادعا هم میکنید که محسن رضایی براتون حرفاش سنده. اگه سنده، در مستند من روحانی هستم، خیلی حرفها علیه روحانی و نقش او در ماجرای مک فارلین و «مجمع عقلا» میزنه. (نکنه دیگه این قسمت از حرفاش براتون معتبر نیست؟) توصیه میکنم چشم بسته نه هیچگاه فردی رو تایید کنید و نه مثل اعضای جبهه پایداری و حسن عباسی و دیگرانی که نام بردید، تخطئه و رد کنین. این به بصیرت نزدیک تره.

جالب این است که دبیر مجمع مصلحت که حکم عضویتش را رهبری می دهد از امام جمعه فلان شهر دور تر است نسبت به رهبری .؟؟؟؟؟

معلومه که دورتره. دبیر مجمع تشخیص مصلحت رو نماینده ی ولی فقیه در مجمع نمیگن. اما امام جمعه ی یک شهر رو نماینده ی ولی فقیه در استان میگن. یعنی درکش اینقدر سخته؟
اگه به اینه که رئیس سازمان صداوسیما رو هم رهبری منصوب میکنن پس هر حرفی بزنه در حکم دستورات رهبریه. آره؟

اقاحمید عزیز متاسفانه شما هرکس که در تفکر شما نگنجد را زاویه دار با رهبری می دانید

حسین آقای عزیز، متاسفانه این برداشت شخصی شماست و بنده در مورد شخصیت افراد اظهار نظر نکردم و صرفا مواضع رهبری رو نقل قول کردم. اگه در درونتون زاویه ای با اینها میبینین، مشکل از من نیست. اگرم نمیبینین که خوش به حالتون.

من شبهه شما رو جواب دادم با اوم جملات پایانی که گفتین چطور کتابی که کاملا نقل قول صریح هست دروغ می تونه باشه

بنده از جواب شما که از اون به «پازل فکری» تعبیر کردید، قانع نشدم چون شما اعتراف میکنین که هنوز اون کتاب رو نخوندین. و اصلا نویسنده اش رو هم نمیشناسین. پس نتیجه گیری تون از این کتاب، نمیتونه موثق باشه. اینطور نیست؟



موفق باشین.
93/5/9