موضوع: بحث و گفتگوی آزاد: سرانجام روابط ایران و آمریکا

سلام.

به دلیل دسته بندی مطالب و ایجاد فضای بهتر برای گفتگو و جامعیت بخشی به تاپیکهای سایت، 9 تاپیک با موضوع مشابه در این تاپیک در هم ادغام شدند و همگی به بخش بحث و گفتگوی آزاد انتقال پیدا کردند و پس از ادغام همه ی این تاپیکها، نام تاپیک به «بحث و گفتگوی آزاد: سرانجام روابط ایران و آمریکا» تغییر پیدا کرد.


از کاربران محترم تقاضا دارم تا جایی که ممکن است بحثهایی در ذیل همین موضوعات رو در ادامه در همین تاپیک ایجاد کنند و گفتگو را ادامه دهند تا از پراکندگی های مطالب جدید جلوگیری به عمل آمده و این تاپیک جامعیت خود را بتواند تقویت کند.


با تشکر و عرض پوزش خدمت کاربرانی که تاپیکهاشون جابجا شد.
موفق باشین.
92/5/25

=============================

ویرایش:

13 تاپیک دیگه هم در این تاپیک ادغام شدند.

سلام
پُر واضح است که حکومت مابا اصل ولایت مطلقه ی فقیه در جهت مبارزه با الحاد جهانی بیمه است . و تا زمانی که (خدای ناخاسته ) سلامت این اصل به خطر نیفت میتوان برای این امید تضمین هم داد .
فراز و نشیبهایی مأخوذ از نوع تفکر دولتها و شخصیتهای گوناگون در اداره امور وجود داشته که با توجه به شدت و ضعف آنها اوضاع داخل مملکت را بغرنج و نابسامانیهایی به تبع آن پدیدار گشته است . که بیشترین ضربه را به قشر متوسط به پایین وارد ساخته است .
بیشترین التهاب این فراز و نشیبها وقتی نمود پیدا کرده که بحث ارتباط با بیگانه (بطور کلی دشمن ) به سر کردگی آمریکا و اسرائیل (بطور اعم) مطرح بوده است .
با توجه به اینکه آمریکا دشمنی نیست که بعد ها با هدف بهره جویی از آب گل آلود هیجانات ناشی از انقلاب وارد میدان شده باشد و بقول معروف برابر خوی ددمنشانه و سود جویانه اش خواسته تا او هم همچون دیگران منافعی دست و پا کند .
اصلا انقلاب ما را اگر یک جنگ با دشمن و بیگانه تلقی کنیم ، از ابتدانزاع با خود او بوده است .
عنوانهایی که امام (رحمه الله علیه) به او داده در طول تاریخ مبارزه ی ایشان را مطالعه بفرمایید .همه بیانگر آنست که اصلا" مبارزه و قیام نه علیه شاه و یک خانواده ی عیاش بوده بلکه مبارزه ی اصلی با قدرتی است که آنان را گماشته است و وسیله ای برای حصول به مطامع کثیفش قرار داده است .
میفرماییند: رابطه با آمریکا مثل رابطه گرگ و میش است .
اصلا خنده دار نیست میش از گرگ درخواستی داشته باشد ؟ مضحک نیست که میش بخواهد با گرگ بر سر یک موضوعی به توافق برسد و در آن خصوص مذاکره کنند ؟
اصلادر جای ادبیات حیوانات شما مطالعه کرده اید که این دو روبروی هم بنشینند و با نرمی حرف بزنند ؟ بله از سوی گرگ احتمال دارد و رأفت او حیله ی اوست .
حالا این تغییر در لحن آمریکا ( نه در عمل) همان مورد فوق است . یعنی رأفتی مرموزانه برای نیل به آرزوهایش .
آرزوی یک گرگ گرسنه چیست ؟ نوازش میش ؟ بنشیند با او در مورد زندگی مسالمت آمیز در جنگل به توافق برسد ؟ پس راز بقاء چه میشود ؟
اگه حوصله دارید یک داستانی که به شعر هم گفته ام برای شما بنویسم . این را بخوانید بعد اگر خواستید به خاطر زیاده گوئی هایم لعنم کنید اشکال نداره . ما سید ها به همین معروفیم دیگه .
در پست بعدی بخونینکه خسته نشین .....

اول بگم نگید چرا شعر آوردی در تایپیک سیاسی ... مربوط به رابطه با آمریکاست . میخوام شاید اونایی که به اون معتقدند عبرت گیرند تمنا میکنم با دقت بخوانید :
=قوچ : همان گوسفند نر است
گرگ پیری به قوچی رسید در راهی
قوچ ترسید و ره نمود به بیراهی

گرگ فرتوت و خسته هم چاره ای می جُست
هم غبار هلاکت ز سر می شُست

گر رَوَد زدستش این شکار عزیز
نشاید ستاند طعمه پاک و تمیز

به جایی رسیدند که بُن بست بود
کنون قوج لرزان و گرگ مست بود

به سر نقشه قوچ است تا در رود
بترسید گرگ ، شاخ در تن رود

چو چشم اندر انداختند روبرو
به هر چاره پرداختند مو به مو

یکی غرّه زان خوی درّندگی
یکی هم جوانی و شاخ و یکدندگی

نه آن همّت فاش رازش بداشت
نه این کم ز اسرار حالش گذاشت

به ذهنش رسید گرگ فرتوت و پیر
رها سازد آخر خود از دار و گیر

اگر پشت بر قوچ و ره خم کند
جسارت از آن ، قوچ کم کم کند

و گر بی تحرک نشیند تماشا کند
جلالش در این برهه هاشا کند

نه دور است زین ضعف و وابستگی
شود تقویت قوچ زین خستگی

زند دل به دریا و آید به پیش
کند گرگ بیچاره را ریش ریش

به سر فکر نو آمد آن دد سرشت
که بهبود بخشدچنین سرنوشت

به لحنی سخن گفت گرک زرنگ
رُخ قوچ گشت از شگفتی دو رنگ

بگفتا چه رحمی عجب رحمتی
بُوَد جکمت اندر چنین رأفتی

سر قوچ گرم از گمانها و وهم
ندانست تشخیص درنده خویی و رَحم

کمی ترس با شک در آمیخته
به دار "چه باید کنم" قوچ آویخته

یکی ره به آورد دشمن نمود
یکی چاره ، زین دردسر دور بود

به یکباره آمد پدید اتفاقی غریب
بیان شد ز گرگ "پیش شرطی" عجیب

ره نیک در "گفتگو بین ما" ست
"تفاهم" در این حال مابین ماست

ترا شاخ تیزی است در اختیار
و من چنگ و دندان پر اقتدار

به " وحدت " توان کرد حفظ حیات
چنین است "آئین و شرط نجات"

چوشوق" تقرّب " ز ددّ شد پدید
بسی شاد زین " انتهای سعید "

گُسست آنهمه قدر مردانگی
شکست رغبت و رنگ فرزانگی

از این رو به لب گرگ را نیشخند
زد او زین ظفر کم کمک ریشخند

به نزدیک گرگ آمد آن قوچ خام
تبسّم به لب، رفت تا پای دام

چنان غرّه زین فتح و شاهکار بود
به زَعمش همین بهترین کار بود

شروع کرد گرگ از غم و درد گفت
از آن نا رفیقان نامرد گفت

برآن شد به اندرز قوچ نهیف
چنان دلفریب جمله هایش ردیف

دل قوچ شاد و رضایت بداشت
از این رو که از ددّ "صیانت" بداشت

چنان محو اخلاق گرگ است قوچ
که غیرت به نزدش خیال است و پوچ

چنان شد که خوابید در دامنش
شعار دروغین بُوَد ضامنش

پس آرام سر روی دوشش نهاد
به نزد لب گرگ گوشش نهاد

وجودش به اندرز نابش سپرد
در آن دام ، آرام خوابش ببُرد

سر قوچ رالمس و نازش نمود
ندانست این لحظه رازش چه بود

چو حس کرد با چنگ ساید سرش
بر آن شد که بگریزد از محضرش

تقلاّ برای رهائی چه سود؟
دریغا دگر قوچ در چنگ بود

ز گرگ دغل چون خیانت رسید
عیان خود به دام جهالت بدید

ندامت در آن دم دگردیر بود
چو در چنگ آن دشمن پیر بود

به خود گفت : " ای کج خرد کی شود"
که " صیاد با صید پاپی شود"


اگر دست در دست ددّ می دهی
نشاید که رأفت کُنندت دمی

" ددّی ذات گرگ است در روزگار "
نبایدکنی دوستی بر قرار

سلام

فعلا همانطور که شما اشاره کردید بحث اصلی این نیست ولی بطور اجمالی باید توجه داشت که با تقلیل تدریجی واردات نفت توسط مشتری های اصلی مثل ژاپن , کره جنوبی و هند درحقیقت سیستم پالایشگاهی آنها تغییر یافته و همخوان با نفت سایر کشورها مثل عربستان میشود و برگرداندن چنین تغییراتی در بازه زمانی میان مدت توجیه اقتصادی نمیتواند داشته باشد و به این طریق عملا مشتری هایمان را از دست خواهیم داد.

پس این نفت ما الان داره کجا میره؟...همون جاهای قبلی....ساده تر از این حرف هاست.فقط هزینه ها برای ما قدری زیاد شده.

خیر من چنین نظری ندارم و فکر میکنم مذاکرات بصورت استخوان لای زخم همچنان ادامه خواهند یافت ولی امکان اجرایی شدن تحریمها را باید جدی گرفت

بله مذاکرات ادامه خواهد یافت با کلی پیش بینی .هم به صورت استخوان لای زخم و هم به صورت شاید مناسب.باید دید منفعت 5+1 در کجا قرار میگیره.
مگه الان تحریم ها اجرایی نیست؟

در صورت هدف قرار گرفتن مراکز هسته ای ,فارغ از اینکه چه میزان خسارت وارد شود نفس قضیه از نظر غرورملی ما را به واکنش وا خواهد داشت که طبق تهدیدی که کرده ایم حداقل سایت دمونای اسرائیل را مورد حمله انتقامجویانه قرار دهیم.

نفس حمله یه چیزی هست و حمله به مراکز هسته ایی در حال فعالیت چیزی فراتر از اون.در صورت این حمله باید پاسخگوی خیل کشورها در مورد رادیواکتیو پخش شده باشن.
وقتی
حمله به اسیراک و پایگاه هسته ایی سوریه هم قبل سوخت گذاری انجام شده.
ما هم دیمونا رو نخواهیم زد در وهله اول.ابتدا خود حیفا و تل اویو.حالا مراکز صنعتی یا شهرهاش فکر نمیکنم الان الویت بحث باشه ولی هدف اول ما تاسیسات هسته ایی نخواهد بود.البته در مقام مقابله به مثل تو زدن تاسیسات هسته ایی ما،شاید...

البته سیاستمداران و نظامیان ایران و امریکا اینقدر هوشیار هستند که به چنین اقدام بی بازگشت و وحشتناکی وارد نشوند اما چنین امکانی را نمیتوان صفر در نظر گرفت.

دقیقا.خیلی بازی سخت و بعیدی هست ولی باید اماده باشیم.

نوشته اصلی در حقیقت نوعی آینده پژوهی است که وظیفه اتاقهای فکر است(که در ایران مغفول مانده و معدود وزارت خانه هایی مثل آموزش و پرورش چنین اتاقهایی را دارند)و میبایست گزینه های متعدد قبل از وقوع مورد ارزیابی و امکان سنجی قرار گیرند.

گمون نمیکنم برای اموزش پرورش این شرح وظایف باشه.وجود نهاد های امنیتی بار این مسئولیت رو از دوش جاهای مثل اموزش پرورش بر میداره.

خب شما صریح نفرمودید که چه کسی قراره به ما حمله کنه؟
به چه صورت؟موشکی یا حمله هوایی؟

ددّی ذات گرگ است در روزگار "
نبایدکنی دوستی بر قرار

نوشته اصلی توسط farzad-a

خادم اهلبیت گرامی
لطفا به من بگویید که بجز افراد قشری و اپوزیسون ها به عقیده شما چه کسانی خواهان دوستی و ایجاد روابط دوستانه با امریکا هستند.
این چه تصور غلطی است که بعضی ها فکر میکنند که امثال ظریف بدنبال عادی سازی روابط با امریکا هستند
اتحاد جماهیر شوروی شصت سال با امریکا رابطه داشت و در این مدت با تمام قوا در تقابل با منافع امریکا فعالیت میکرد.
رابطه و دوستی دو مقوله کاملا مجزا هستند.
استفاده از اهرم دیپلماسی در حقیقت روشی است برای خلع سلاح کردن امریکا و شکستن اجماع جهانی بر علیه ایران

من کار ندارم چه کسی هست یا نیست . من قُبح قضیه را گوشزد کردم.
ببینید به نطرم مورد خلط شده . اصلا رابطه و دوستی هر دو یکی هستند ولی با مذاکره باید تفکیک بشه .
پیامبر و ائمه اطهار به فرمان خداوند در هر موقعیتی با کافران مذاکره می کردند . اما بر زبان جاری نمی شود که بگوییم آن خورشید های رخشان با سران ظلمت رابطه داشته اند .
رابطه زمانی برقرار میشود که حتی اندک وجه تمایزی در بین دوطرف پیدا شود و شاید زمینه ی دوستی مستحکم شود و شاید هم بعدها به دلیل عدم سلایق از هم فاصله بگیرند .
اما نباید از این اصل غافل ماند که مذاکره هم مقدمه ی دوستی میتواند باشد . ولی باید به یک حربه از سوی ما بکار گرفته شود .
کشور ما ام القراست ، از نظر سوق الجیشی برتر است ، به لحاظ اصلاح ذات البین کشور های مشترک المنافع برای ابر قدرتها سودمند است ، با وجود منابع خالص تر درخواست برای ذخایر نابش بیشتر است وهزاران مورد دیگر ... پس بدون هراس از آنان باید برای کسب امتیاز و بدست آوردن ثروت برای کاستن معضلات اقتصادی - با الفبایی که در شأن اصالت و فرهنگ و مذهب ماست تن به مذاکره دهیم . شما ببینید آنها آنقدر سر خوردهشده اند و آنقدر خود را در منطقه محتاج ما می دانند که با رواج حرفهایی که اصلا مفهوم رابطه ندارد ولی تعبیر از آن به وفور میشود ، چقدر خوشحال و امیوارند . چه برسد به آنها بگوییم مذاکره می کنیم .
تازه به نظر بنده مذاکره اصلا چیز نامعقولی نیست . شنیدن خواسته هاست . و اظهار مطالبات است . آن چه زشت و در شأن مانیست ارتباط با جنایتکار است . ما جنسمان چیست و آنها چه جنسیتی دارند ؟ هیچ سنخیتی برای رابطه نیست . (همان گرگ و میش است ).
مذاکره یعنی ذکر مطالبات . بگذار برای میلیونها بار به آنها بگوییم بر سر ما چه آوردید و اموال به یغما برده مانرا یاد آور شویم .
حالا اگر آقایان منظورشان مذاکره است که اشکال ندارد . ولی ما تعبیر به رابطه نکنیم . زشت است .