موضوع: فواید ازدواج

فواید ازدواج

ازدواج و تأسیس کانون زندگی مشترک خانوادگی یکی از بهترین و مهم‌ترین رسوم اجتماعی انسان‌هاست که از فطرت و آفرینش ویژۀ آنها مایه می‌گیرد. سنّتی است بسیار مقدّس و مفید که مورد قبول انسان‌ها در طول تاریخ بوده است. ازدواج از ضروریات زندگی انسان‌ها به شمار می‌رود ترک آن، امری غیر متعارف و خروج از سنّت اجتماعی محسوب می‌شود. ازدواج اگر با اندیشه و طبق معیارهای صحیح انجام بگیرد فواید و منافع مهمی در بر دارد که بر پاره‌ای از آنها اشاره می‌شود:

1. کسب استقلال

دختر و پسر، قبل از ازدواج، جزء خانوادۀ پدر و مادر و تابع آنان محسوب می‌شوند، طبعاً خواهان استقلالند، ولی از این حق مشروع محرومند. غالباً محصول کسب و کارشان صرف خانواده می‌شود که خود نیز از آن ارتزاق می‌کنند. در تصمیم‌گیری‌ها استقلال ندارند و ناچارند از قوانین و ضوابطی که به وسیلۀ پدر و مادر بر خانواده حاکمیّت دارد، پیروی نمایند. امّا با ازدواج، زندگی دختر و پسر دگرگون می‌شود و شکل جدیدی به خود می‌گیرد و استقلال می‌یابد. در این زندگی جدید، دختر و پسر زن و شوهر می‌شوند و یک واحد کوچک اجتماعی را تشکیل می‌دهند. مسؤلیت می‌پذیرند و به استقلال می‌رسند. زندگی آنها هدف‌دار می‌شود و محصول کسب و کار و جدیتشان به واحد خانوادۀ نو بنیاد تعلّق دارد. مسؤلیت ادارۀ خانوادۀ جدید را بر عهده می‌گیرند و خود تصمیم گیرنده می‌شوند و بدین وسیله زندگی جدیدی را آغاز می‌کنند.

2. انس و آرامش

یکی از ویژگی‌ها و نیازهای طبیعی انسان، انس و مودّت و الفت است. تنها زندگی کردن بسیار دشوار و دردناک است. انسان، به انسان دیگری نیاز دارد که امین و درستکار و غم‌خوار و مهربان و رازنگه‌دار باشد تا با او انس بگیرد و درد دل کند و رازهایش را در میان بگذارد و از تسلیت‌ها و دلجویی‌ها و غم‌خواری‌هایش بهره‌مند گردد و بدین وسیله آسودگی و آرامش‌خاطر پیدا کند. به دوست مخلص و مطمئنی نیاز دارد تا مودّت‌های خالصانه‌اش را نثار وی کند، و او هم از ایثار محبّت نسبت به او دریغ نورزد.

بهترین فردی که می‌تواند این نیاز طبیعی را تأمین کند همسر است، چه زن باشد و چه شوهر. همه محبت‌ها و دوستی‌ها موقّت و محدود می‌باشند جز دوستی و محبت بین زن و شوهر که دائم و غیر محدود است، چون یک واحد را تشکیل می‌دهند و هدف مشترک دارند و بیش از هر فرد دیگری به یک دیگر نیازمندند. آرامش و آسودگی که در اثر ازدواج حاصل می‌شود آن قدر مهم است که خداوند متعال آن را یکی از آیات بزرگ خویش معرفی نموده و می‌فرماید:

«وَ مِنْ آیاتِهِ أَنْ خَلَقَ لَکُمْ مِنْ أَنْفُسِکُمْ أَزْواجاً لِتَسْکُنُوا إِلَیْها وَ جَعَلَ بَینَکُمْ مَوَدَّةً وَ رَحْمَةً إِنَّ فِی ذلِکَ لَآیاتٍ لِقَوْمٍ یَتَفَکَّرونَ».

«یکی از آیات الهی این است که برای شما از جنس خودتان جفتی را بیافرید تا با او انس بگیرید و آرامش بیابید و در بین شما دوستی و مهربانی قرار داد و در این امر برای افرادی که اهل تفکّر باشند آیات و نشانه‌های وجود دارد»(سورۀ روم، آیۀ 21).

در این آیه، آسودگی و آرامش نفس، بزرگترین نتیجۀ ازدواج معرّفی شده است و واقعاً هم چنین است. درست است که در ازدواج منافع دیگری از جمله ارضای غریزۀ جنسی وجود دارد، ولی بزرگترین و ارزنده‌ترین فایده، همان آرامش‌خاطر و آسودگی و دلگرمی است که برای زن و مرد در اثر ازدواج حاصل می‌شود. به همین جهت می‌توان گفت بهترین نعمتی که نصیب انسان می‌شود همسر شایسته است.

حضرت امام رضا ـ علیه السلام ـ فرمود:«بندۀ خدا به فایده‌ای دست نمی‌یابد که بهتر از همسر شایسته باشد؛ همسری که وقتی او را می‌بیند شادمانش گرداند و در غیابش از نفس او و مال او نگه‌داری کند»(وسائل الشیعه، ج 14، ص 22).

3. حفظ عفّت و مصونیت از گناه

در اثر ازدواج، غریزۀ جنسی که یکی از غرایز نیرومند انسانی است در مسیر طبیعی خود قرار می‌گیرد و انسان از انحراف و گناه مصون می‌ماند. این غریزه اگر درست هدایت شد و در مسیر واقعی و طبیعی قرار گرفت نه تنها زیان بخش نیست، بلکه فواید فراوانی هم دارد. ولی اگر وسیلۀ مشروع برایش فراهم نشد ممکن است انسان را از مسیر طبیعی خارج سازد و به گناه و انحراف آلوده سازد، و تنها وسیلۀ طبیعی و مشروع ارضای این غریزه، ازدواج و تشکیل خانواده است. در صورتی که انسان ازدواج کرده باشد و وسیلۀ مشروع ارضای غریزۀ جنسی را در اختیار داشته باشد، بعد از آن با نیروی ایمان می‌تواند عفت خویش را نگه‌دارد و دامنش را از زنا، لواط، استمناء و نگاه کردن به نامحرم محفوظ بدارد. امّا برای کسی که ازدواج نکرده، تسلط بر نفس و کنترل غریزۀ جنسی بسیار دشوار است. بنابراین، ازدواج را می‌توان عامل مهم حفظ دین معرفی کرد، در احادیث به این مطلب اشاره شده است.

برای نمونه از رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ این سه حدیث را می‌آوریم:«هرکس ازدواج کرد نصف دینش را حفظ کرده است»( وسائل الشیعه، ج 14،ص 5).

ـ«هرکس که می‌خواهد پاک و پاکیزه خدا را ملاقات نماید باید ازدواج کند»(همان، ص 6).

ـ«ای گروه جوانان هریک از شما که می‌تواند ازدواج کند، در این باره اقدام نماید، زیرا به وسیلۀ ازدواج می‌توان چشم و دامن را از گناه بازداشت و هرکس که توانایی ازدواج را ندارد روزه بگیرد، زیرا روزه از شهوت می‌کاهد»(مستدرک الوسائل، ج 2، ص 531).

ـ«هرکس که در آغاز جوانی ازدواج کند شیطانی که مأمور اوست فریاد می‌زند: واویلا! دو ثلث دینش را از دستبرد من حفظ کرد و در ثلث دیگر نیز تقوا را رعایت کند»(همان، ص 530).

4. آرامش و تعادل اعصاب

ارضای صحیح و به موقع غریزۀ جنسی و ترشح معتدل بیضه‌ها برای سلامت جسم و جان آدمی ضرورت دارد، و ترک آن باعث پاره‌ای از بیماری‌های روانی و گاهی جسمانی می‌شود. اگر غریزۀ جنسی به موقع و از طریق صحیح و طبیعی ارضاء نشد ممکن است، امراضی از قبیل، ضعف اعصاب، اضطراب، افسردگی، یأس، دلمردگی، دلهره، پژمردگی، تشنج، تندخویی، بدبینی، گوشه‌گیری و گاهی زخم معده و سوء هاضمه و سردرد، را به همراه داشته باشد. راه طبیعی و مشروع ارضای غریزۀ جنسی ازدواج است و راه‌های دیگر غیرطبیعی هستند و انحراف گناه محسوب می‌شوند و آثار شوم و خطرناکی را به دنبال خواهند داشت. بنابراین هرکس که به سلامت جسم و جان خویش علاقه دارد باید در اولین فرصت ازدواج کند.

5. تولید و تکثیر نسل

یکی از ثمرات بزرگ ازدواج، وجود فرزند و تولید و ابقای نسل آدمی است. تولید و تکثیر نسل را نباید کوچک و بی‌اهمیّت شمرد، زیرا هدف آفرینش جهان، وجود انسان و پرورش و تکامل اوست. تولید و پرورش انسان‌های خداپرست و موحّد و نیکوکار و صالح، مطلوب خدای جهان‌آفرین است. از دیدگاه اسلام وجود فرزند صالح، برای پدر و مادر عمل صالح محسوب می‌شود که در سعادت دنیا و آخرت آنها مؤثر خواهد بود. وجود فرزند پدر و مادر را دل‌گرم و هدف‌دار می‌کند و به زندگی صفا و حرکت و رونق می‌دهد. وجود فرزند یک از ثمرات ازدواج است، از همین رو، تولید و تکثیر نسل در احادیث یکی از اهداف ازدواج یاد شده است.

رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ فرمود:«تزویج کنید تا صاحب فرزند شوید و بر تعداد شما افزوده شود، زیرا من در قیامت با امّت‌های دیگر به کثرت شما مباهات می‌کنم؛ حتی به وسیلۀ فرزندی که ساقط شده است»(بحارالانوار، ج 103، ص 220).

باز ایشان فرمود:«چه مانع دارد که مؤمن برای خود همسری برگزیند، شاید خدا فرزندی به او عطا کند که با گفتن کلمۀ لا اله الا الله زمین را سنگین نماید»(وسائل الشیعه، ج 14، ص 3).

6. تعاون در اطاعت و نیل به ثواب

ازدواج از دیدگاه اسلام امری است مقدّس و ارزشمند و در صورتی که با قصد قربت انجام بگیرد عبادت محسوب می‌شود و پاداش اخروی دارد. به علاوه، انسان مؤمن، در صورتی که همسر مؤمن و موافقی داشته باشد، می‌تواند در طریق انجام وظیفه، از تشوق‌ها و ترغیب‌ها و رهنمودها و کمک‌های همسرش بهره‌مند گردد و در راه عبادت و انجام عمل صالح و سیر و سلوک الی الله از تعاون و همکاری‌های او استمداد جوید. بنابراین، همسر مؤمن و شایسته یکی از نعمت‌های بزرگ الهی است که برای دنیا و آخرت انسان سودمند خواهد بود.

ابوذر غفاری به رسول خدا عرض کرد: آیا ممکن است ما از نزدیکی با همسران‌مان لذّت ببریم و در عین حال پاداش اخروی هم داشته باشیم؟! حضرت فرمود:«اگر همین عمل را غیر مشروع انجام می‌دادی آیا گناه‌کار نبودی؟ عرض کرد: آری، حضرت فرمود: پس اگر از طریق مشروع باشد اجر و پاداش خواهی داشت»(مستدرک الوسائل، ج 2، ص 531).

رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ فرمود:«یکی از عوامل سعادت انسان همسر شایسته است»(وسائل الشیعه، ج 14، ص 23).

7. سلامت و امنیت اجتماعی

ازدواج و تأسیس کانون خانواده برای سلامت و امنیت و سعادت اجتماع نیز سودمند و ضروری است. اگر بنیاد خانواده‌ها مستحکم باشد و جوان‌ها به موقع ازدواج کنند و به کانون گرم خانواده دلبسته باشند به طور محسوس از فساد، ولگردی، بی‌بندوباری، طغیان، قتل و سرقت، جنایت و ناامنی، و تجاوز و انحراف و اعتیاد و خودکشی کاسته خواهد شد، زیرا چنان که آمار نشان می‌دهد اکثر این امور از افرادی سر می‌زند که از وجود کانون گرم خانوادگی محرومند.

8. لذّت‌جویی‌های جنسی

مهم‌ترنی فایدۀ ازدواج لذّت‌جویی‌های مشروع جنسی است. انواع لذّت‌های که با چشم یا لمس و تماس بدنی، یا آمیزش جنسی و حتی به وسیلۀ قوۀ سامعه تحصیل می‌شود، لذّت‌های جنسی هستند که از همۀ لذایذ جسمانی برتر و بالاترند. کام‌یابی‌های جنسی زیباترین و شیرین‌ترین لذایذ است؛ به ویژه در زمان جوانی و طغیان شهوت و همراه با عشق باطنی. ارضای نیروی جنسی یک نیاز طبیعی و انگیزۀ اصلی ازدواج است. لذّت‌جویی‌های جنسی را نمی‌توان و نباید ناچیز شمرد، زیرا در استحکام بنیاد زناشویی نقش مهمی را ایفا می‌کند. اسلام عمل جنسی را نه تنها منفور نمی‌داند بلکه سنّت و عبادت می‌شمارد.

رسول خدا ـ صلی الله علیه و آله و سلم ـ فرمود:«روشنی چشم من در نماز و لذّتم در زنان است»( وسائل الشیعه، ج 14،ص 23).

منبع http://www.ezdewaj.ir/fa/content/group4