موضوع: آیا گناهکار می تواند در زمره یاران امام زمان قرار گیرد؟

آیا گناهکار می تواند در زمره یاران امام زمان قرار گیرد؟

در زمان کنونی که فساد و گناه اکثر جوامع بشری را در بر گرفته بسیاری از مردم با وجود داشتن ادیان مختلف به خاطر تحریف موجود در این ادیان یک نوع خلإ معنوی احساس می کنند و به همین دلیل در این کشورها آمار خودکشی بسیار بالاست. اگر مردم حقایق دین و مذهب را متوجه شوند می توانند راهِ گم کرده ی خود را بازیابند. اما متاسفانه در کشورهای اسلامی نیز مردم از حقیقت دین فاصله گرفتند و نسبت به امام خود فاصله گرفتند حتی در بین شیعیان نیز که معتقد به امام زمان هستند امام خود را فراموش کرده اند و مسئولیت خود نسبت به امام عصر خویش را از یاد برده اند و فریاد امام را که مردم را برای تعجیل در فرجش صدا می زند نمی شنوند. به راستی انسان چگونه می تواند شکر نعمت های خدا را به جا آورد. شکر وجودی مانند امام (ع) که برای انسان از پدر و مادر نیز مهربانتر است ولی ما نه تنها شاکر این همه نعمت نیستیم بلکه به معصیت گناه، خود را از خدا دور می کنیم ولی خداوند مهربان از سر لطف و مهربانی با بندگانش سخن می گوید همانطور که آیه 53 سوره زمر می فرماید: «قل یا عبادی الذین اسرفو علی انفسهم لا تقنطو من رحمت الله ان الله یغفر الذنوب جمیعا انه هو الغفور الرحیم» ای کسانی که بر نفس خود اسراف کردید هرگز از رحمت خدا نا امید نباشید زیرا خداوند همه گناهان را می بخشد او خدایی آمرزنده و مهربان است.


در قرآن و احادیث زیادی از ائمه معصومین درباره توبه سفارش شده است و خداوند در آیه 222 بقره می فرماید:


«ان الله یحب التوابین و یحب المتطهرین» خداوندی که هدفش تربیت و به کمال رساندن انسانهاست از توبه و ندامت آنها ابراز رضایت و خشنودی می کند همانگونه که در سوره طه موسی را به سوی فرعون می خواند و به موسی می گوید با نرمی با او سخن بگو. فرعونی که این همه ظلم و ستم کرده است پس چگونه ممکن است خداوند توبه انسانهای گناهکار را نپذبرد؟ حال که خداوند اینقدر نسبت به بندگانش رحیم و مهربان است اگر انسان توبه نموده و عمل صالحی انجام دهد خداوند گناهان او را محو می کند و او را کم کم در زمره صلحا قرار می دهد. «والذین امنو و عملوالصالحات لندخلنهم فی الصالحین» (عنکبوت 9) و هنگامی که انسان در زمره صلحا قرار گرفت خورشید ولایت کم کم بر قلب او پرتو افکنی می کند.


آنچه در ارتباط با امام عصر(عج) مهم است ارتباط و سنخیت روحی است زیرا ما در دوران غیبت به سر می بریم و در این دوران چون امام غایب است ارتباط فیزیکی با امام وجود ندارد. (مبحث ارتباط با امام و تشرف بایکدیگر تفاوت دارد) اینکه کسی بگوید فلان ساعت خدمت امام خواهم رسید این ادعای کذب است ولی در تشرفات خود امام هستند که هر زمان و به هرکس که بخواهند عنایت می کنند ولی اگر انسان ظرف دلش را جایگاه انوار الهی کند کم کم روح انسان ظرفیت زیادی پیدا می کند و در چنین حالتی نور خورشید ولایت در وجودش بیشتر پرتو افکنی نموده و سنخیت روحی با حضرت پیدا می کند که این مقام بسیار والایی است همانطور که حضرت علی به کمیل فرمود یا کمیل این دلها ظرفهایی هستند که بهترین آنها با ظرفیت ترین آنهاست.