موضوع: هشدار خداوند را جدی بگیریم

هشدار خداوند را جدی بگیریم



خداوند در قرآن بارها به انسان هشدار می دهد که شیطان دشمن آشکار شماست و تاکید می فرماید که شما هم او را دشمن بگیرید.
ان الشیطان لکم عدو فاتخذوه عدوا (فاطر،6) در حقیقت شیطان دشمن شماست شما نیز او را دشمن بگیرید.



این همه تاکید باری تعالی بر دشمن گرفتن شیطان بدین خاطر است که ما انسان ها این دشمن آشکار را یا نمی بینیم یا جدی نمی گیریم و با نادیده گرفتن آن ، با شیطان دشمنی نمی کنیم و کار به آنجا می رسد که بعضی انسان ها ؛ شیطان را به دوستی می گیرند و در مراحل بعدی به عنوان ولی و سرپرست خود برمی گزینند و به شقاوت می رسند.



در دنیای سیاست نیز همین گونه است. بعضی از افراد ؛ دشمن آشکار کشورشان را یا دشمن نمی بینند یا اینکه اگر هم او را دشمن بدانند با او دشمنی نمی کنند و این باعث می شود که در مرزبندی با دشمن بلغزند و تمایل به دوستی با دشمن داشته باشند.
شاید در نگاه اول این نکته که دشمن را باید دشمن گرفت امری بدیهی به نظر آید و کسی تصور نکند که هیچ انسانی حاضر باشد این نکته کلیدی را نادیده بگیرد اما در عمل که خوب بنگریم می بینیم بعضی افراد چطور این نکته بدیهی را نادیده گرفته و چه مشکلات بزرگی را رقم می زنند.
دشمن یک واقعیت است این واقعیت را باید درست دید و شناخت. نمی شود ادعای واقع بینی در مسائل داشت اما واقعیتی آشکار به نام دشمن را ندید و جدی نگرفت.
وقتی دشمن را دشمن نگیرند آرمان ها را به پای واقعیت های غیر واقعی که دشمن به عنوان واقعیت القا می کند ذبح می نمایند و اسمش را می گذارند واقع بینی!
وقتی دشمن را دشمن نگیرند ساده لوحی در پیش گرفته و توطئه را توهم توطئه می نامند.


وقتی دشمن را دشمن نگیرند حاضر می شوند حتی با راسموسن دانمارکی (حامی هتاکان به پیامبر) نیز دست دهند و خوش و بش کنند و بعد بی غیرتی شان را توجیه نمایند.
وقتی دشمن را دشمن نگیرند دیگر آمریکا را شیطان بزرگ نمی دانند و حاضر می شوند عنوان شهید را برای یکی از روسای جمهورش حراج کنند و از شعار « مرگ بر آمریکا» هم ابراز ناراحتی می کنند.
وقتی دشمن را دشمن نگیرند « اشداء علی الکفار رحماء بینهم » را تبدیل می کنند به رحم بر دشمن و شدت در برابر دوست. اینجاست که دوربین صدا و سیمای ایران را خرد می کنند و دوربین بی بی سی را می پرستند. اینجاست که با دشمن طرح دوستی می ریزند و وزیر ارشاد بی بی سی می شوند. اینجاست که سر از جنادریه عربستان درمی آورند و برای گدایی چند دلار، پیش دیکتاتور سعودی دم تکان می دهند.
وقتی دشمن را دشمن نگیرند با دوستان دشمنی می کنند و با دشمنان دوستی ، و فتنه ای شدیدتر از دجال به پا می کنند.
وقتی دشمن را دشمن نگیرند با ادعای خط امام ؛ فتنه به پا می کنند و از حمایت اوباما به شعف می آیند. در پرتو نام امام(ره)؛ نان می خورند و اصول انقلابش را به مسلخ می برند.
کسانی که دشمن را دشمن نمی گیرند کارشان به جایی می رسد که به آنان که « اشداء علی الکفار» را رعایت می کنند برچسب ماجراجو و دشمن تراش و کله شق و افراطی می زنند تا کوتاهی و تفریط خودشان را صحیح جلوه دهند.
وقتی دشمن را دشمن نگیرند تن به انفعال می دهند و از « سر جنگ نداشتن» با غده ی سرطانی اسرائیل دم می زنند و با مواضع منفعلانه، زمینه ی کوبیدن دوست را فراهم می کنند.
وقتی دشمن را دشمن نگیرند مثل محمد مرسی به وعده های اسرائیل و آمریکا اعتماد می کنند و انقلابشان را کله پا می کنند و سر از زندان درمی آورند.
اگر ادعای مسلمانی داریم و قرآن را ملاک قرار می دهیم باید دشمن را دشمن گرفته و مرزبندی با دشمن را جدی بگیریم. بیشترین ضربه ها را کسانی به انقلاب ما زده اند که دشمن را دشمن نگرفتند و چشم بر روی واقعیت آشکاری به نام « دشمن» بستند.