موضوع: آداب شب جمعه

آداب شب جمعه

1-مستحب است كه در شب جمعه ذكر سبحان اللّه و اللّه اكبر و لا اله الااللّه را زياد بگويد.
2-بسيار صلوات فرستادن در اين شب از مستحبات است. روايت شده است كه صلوات فرستادن در شب جمعه، برابر است با هزار حسنه و محو مى كند هزار گناه را و بالا مى برد هزار درجه را.
امام صادق (عليه السلام) فرمودند: ((چون عصر روز پنج شنبه مى شود، ملائكه از آسمان به زير مى آيند با قلم هاى طلا و صحيفه هاى نقره و به غير از صلوات بر محمد و آل محمد (صلى الله عليه و آله و سلم ) تا غروب جمعه چيزى نمى نويسند)).
3-مستحب است كه انسان در آخر روز پنج شنبه استغفار كند به اين نحو:استغفر اللّه الذى لا اله الا هو الحى القيوم و اتوب اليه توبة عبد خاضع مسكين مستكين لا يستطيع لنفسه صرفا و لا عدلا و لا ضرا و لا حيوة و لا موتا و لا نشورا و صلى اللّه على محمد و عترته الطيبين الطاهرين الخيار الابرار و سلم تسليما.
4-خواندن سوره هاى بنى اسرائيل، كهف، سه طس، الم سجده، يس، ص، احقاف، واقعه، حم سجده، حم دخان، طور، اقتربت، جمعه در شب جمعه مستحب است. اگر فرصت ندارد، سوره واقعه و سوره هاى قبل از آن كه ذكر شدند را بخواند.
از امام صادق (عليه السلام ) روايت شده كه : ((هر كه در هر شب جمعه ، سوره بنى اسرائيل بخواند، نمى ميرد تا به خدمت حضرت قائم (عليه السلام)برسد و از اصحاب آن حضرت باشد)).
5-مستحب است كه خواندن شعر در شب جمعه ترك شود.
6-مستحب است كه انسان در شب جمعه، در حق مؤمنين زياد دعا كند.
7-مستحب است كه دعاهاى وارده را در شب جمعه بخواند.
امام صادق (عليه السلام ) فرمود: ((هر كه در شب جمعه در سجده آخر نافله شام هفت مرتبه اين دعا را بخواند چون فارغ شود آمرزيده شده باشد و اگر در هر شب، چنين كند بهتر است و دعا اين است :
اللهم انى اسئلك بوجهك الكريم و اسمك العظيم اءن تصلى على محمد و آل محمد و إن تغفرلى ذنبى العظيم .
دعاهاى ديگرى نيز وارد شده است كه در مفاتيح الجنان و كتب دعا موجود مى باشد.
8- خواندن دعاى كميل در شب جمعه نيز مستحب مى باشد.
9-سزاوار است كه دعاى اللهم يا شاهد كل نجوى كه در شب عرفه خوانده مى شود، خوانده شود.
10-مستحب است كه انسان در شب جمعه، ده مرتبه بگويد: يا دائم الفضل على البرية يا باسط اليدين بالعطية يا صاحب المواهب السنية صل على محمد و آله خير الورى سجية واغفرلنا يا ذاالعلى فى هذه العشية
11- مستحب است كه انسان در شب جمعه، انار تناول كند و در انار خود ديگرى را شريك نكند. همچنين سزاوار است كه دستمالى در زير آن پهن كرده تا دانه اش را ضبط كند، سپس از آن بخورد.
12- مستحب است كه انسان بين دو ركعت نافله صبح و فريضه صبح روز جمعه صد مرتبه بگويد: سبحان ربى العظيم و بحمده استغفر اللّه ربى و اتوب اليه .
13-مستحب است كه در سحر و شب جمعه اين دعا خوانده شود: اللهم صل على محمد و آله وهب لى الغداة ....
14-مستحب است كه چون صبح روز جمعه طالع مى شود، اين دعا را بخواند: اصبحت فى ذمة اللّه و...
15- مستحب است كه پيش از نماز صبح جمعه سه مرتبه بگويد: استغفر اللّه الذى لا اله الا هو الحى القيوم و اتوب اليه در روايت است هر كس اين را بخواند، گناهانش گر چه بيشتر از كف دريا باشد، آمرزيده مى شود.

آداب معنوی 2000 عمل مستحب و مکروه

سليمان اعمش گفت: من در كوفه بودم. همسايه‏اى داشتم كه نزد او مى‏نشستم. يك شب جمعه نزد او رفتم و گفتم: در باره زيارت حسين عليه السلام چه عقيده‏اى دارى؟ گفت: بدعت است. هر بدعتى گمراهى و هر شخص گمراهى اهل جهنم خواهد بود.
اعمش ميگويد: من در حالى كه به او خشمناك بودم برخاستم و با خويشتن گفتم: من در وقت سحر نزد او ميروم و مقدارى از فضائل و مناقب امام حسين عليه السلام را برايش شرح ميدهم. اگر ديدم در عناد خود اصرار دارد او را بقتل ميرسانم. وقتى هنگام سحر فرا رسيد متوجه آن همسايه شدم و دق الباب نمودم و نام او را صدا زدم.
ناگاه شنيدم زوجه‏اش ميگويد: شوهرم از اول شب بقصد زيارت حسين(ع) رفته است.
موقعى كه من بدنبال او متوجه قبر مقدس امام حسين(ع) شدم ديدم: وى در حال:
سجده، دعا، گريه، توبه و استغفار است! بعدا سر خود را برداشت و مرا نزديك خود ديد. من به او گفتم: اى مرد بزرگ تو ديروز ميگفتى زيارت حسين(ع) بدعت و هر بدعتى گمراهى و هر شخص گمراهى در دوزخ خواهد بود. ولى امروز آمده‏اى و آن را زيارت ميكنى!؟
او گفت: اى سليمان! مرا ملامت مكن. زيرا معتقد به امامت اهل بيت رسول خدا(ع) نبودم تا اينكه ديشب فرا رسيد و خوابى ديدم كه مرا دچار هول و ترس كرد.
گفتم: چه خوابى ديدى!؟ گفت: مرد جليل القدرى را ديدم كه زياد بلند بالا و كوتاه قامت نبود. من اين قدرت را ندارم كه عظمت جلال و جمال و بهاء و كمال او را شرح دهم. او با گروه‏هائى بود كه در اطرافش بودند و وى را بسرعت مى‏آوردند. در جلو او سوارى بود كه تاجى بر سر داشت. آن تاج داراى چهار پايه بود، در هر پايه آن يك گوهر بود كه مسافت سه روز راه را نورانى مينمود.
من به يكى از خدامان او گفتم: اين شخص كيست: گفت: حضرت محمّد مصطفى صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم است. گفت: آن شخص ديگر كيست؟ گفت: على مرتضى(ع) است كه وصى وى‏
ميباشد. بعدا بدقت نظر كردم و ناقه‏اى از نور ديدم كه هودجى از نور بر پشت آن بود. در ميان آن هودج دو نفر زن بود. آن ناقه در بين آسمان و زمين پرواز مى‏نمود.
من گفتم: اين ناقه از كيست؟ گفت: از خديجه كبرا و فاطمه زهراء عليهما السلام است.
گفتم: اين كودك كيست؟ گفت: حسن بن على(ع) ميباشد. گفتم: ايشان جمعا كجا ميروند؟ گفت: براى زيارت حضرت حسين بن على(ع) كه مقتول و شهيد شده است بكربلاء ميروند.
سپس من متوجه هودج فاطمه زهراء شدم ناگاه ديدم رقعه‏هائى كه چيزى در آنها نوشته شده بود از آسمان فرو ميريزد. جويا شدم: اين رقعه‏ها چيست؟ گفت:
اين رقعه‏ها امان نامه‏اى است از دوزخ براى زوارى كه شب جمعه بزيارت امام حسين عليه السلام ميروند. هنگامى كه من خواهان يكى از آن رقعه شدم بمن گفت:
تو ميگوئى: زيارت قبر امام حسين عليه السلام بدعت است. تو اين رقعه را بدست نخواهى آورد مگر موقعى كه حسين را زيارت كنى و بفضيلت و شرافت آن حضرت معتقد شوى.
من در حالى كه مضطرب و هراسان بودم از خواب بيدار شدم و در همين ساعت بقصد زيارت مولايم امام حسين عليه السلام خارج گرديدم: من توبه كردم. اى سليمان! من از قبر حسين(ع) مفارقت نمى‏كنم تا روح از بدنم مفارقت نمايد.

سليمان اعمش گفت: من در كوفه بودم. همسايه‏اى داشتم كه نزد او مى‏نشستم. يك شب جمعه نزد او رفتم و گفتم: در باره زيارت حسين عليه السلام چه عقيده‏اى دارى؟ گفت: بدعت است. هر بدعتى گمراهى و هر شخص گمراهى اهل جهنم خواهد بود.

بزرگوار منبع مطلبو حتما ذکر کنید.