همسر یــکی از جانبــازهایی که دستاشم مشکل پیــدا کرده بود
و خوب تکون نمیخورد تعریف میــکرد می گفت :
یه بـار همسرم توی حیــاط از روی ویلچر با صورت خورد زمیــن
بعد که من دویــدم و از روی زمیــن بلنــدش کردم
دیــدم داره مثل ابـر بهار گریــه میکنه
با تعجب بهش گفتم حاجی شما توی ایـن سالهای مجروحیتت یــه بار آخ نگفتی چی شده؟!
گفتش نمیدونستم زمیــن خوردن با صــورت اینـقدر درد داره . .
یـا قمـر بنـی هاشم . . .
هرکس کند حوالی شش گوشه اعتکافگویی به گرد عرش خدا می کند طوافگفتم به عاشقی که بگو چیست عشق نابدر پاسخم نوشت حسیـــــــــــــن (ع) عین، شین، قاف .
امام راحل ره:
«این محاصره اقتصادى را که خیلى از آن مى ترسند، من یک هدیه اى مىدانم براى کشور…ما نه از اقدام نظامی می ترسیم نه از محاصره اقتصادی. چون ما شیعه ی ائمه ای هستیم که شهادت را استقبال می کردند…اگر ما را تحریم کنید روزه می گیریم ما آبرویمان را با شکم عوض نمی کنیم…»
دارد محرم و صفرت مي رسد حسيـــن !
دلخوش به اين دو ماهم و دلتنگ روضه ها
به کمال عجز گفتم : که به لب رسيد جانم
به غرور و ناز گفتي : تو مگر هنوز هستي؟!
بعداز اين لطفي ندارد حکـمراني بر دلم
شهر ويـران گشته فرماندار مي خواهد چه کار . . .
آخ باران! کی بباری بر تن عطشان یاران...
باز باران ... قطره قطره می چکد از چوب محمِل
خاک های چادرِ زینب(س) به آرامی شود گِل...
باز باران با مُحرّم...!
به کمال عجز گفتم : که به لب رسيد جانم
به غرور و ناز گفتي : تو مگر هنوز هستي؟!
بعداز اين لطفي ندارد حکـمراني بر دلم
شهر ويـران گشته فرماندار مي خواهد چه کار . . .
به کمال عجز گفتم : که به لب رسيد جانم
به غرور و ناز گفتي : تو مگر هنوز هستي؟!
بعداز اين لطفي ندارد حکـمراني بر دلم
شهر ويـران گشته فرماندار مي خواهد چه کار . . .
نام ما را ننویسید، بخوانید فقط
سر این سفره گدا را بنشانید فقط
آمدم در بزنم، در نزنم می میرم
من اگر در زدم این بار نرانید فقط
میهمان منتظر دیدن صاحب خانه ست
چند لحظه بغل سفره بمانید فقط
کم کنید از سر من شرّ خودم را، یعنی
فقط از دست گناهم برهانید... فقط
حُرّم و چکمه سر شانه ام انداخته ام
مادرم را به عزایم ننشانید فقط
صبح محشر به جهنم ببریدم اما
پیش انظار گنهکار نخوانید فقط
پیش زهرا نگذارید خجالت بکشیم
گوشه ای دامن ما را بتکانید فقط
حقمان است ولی جان اباعبدالله
محضر فاطمه ما را نکشانید فقط
سمت آتش ببری یا نبری خود دانی
من دلم سوخته، گفتم که بدانید فقط
گر بنا نیست ببخشید، نبخشید اما
دست ما را به محرم برسانید فقط
به کمال عجز گفتم : که به لب رسيد جانم
به غرور و ناز گفتي : تو مگر هنوز هستي؟!
بعداز اين لطفي ندارد حکـمراني بر دلم
شهر ويـران گشته فرماندار مي خواهد چه کار . . .
" پرسید از قبیله که این سرزمین کجاست
این سرزمین غم زده در چشمم آشناست
گفتند عقر، بابل و طف، شاطی الفرات
گفتند قاضریه و گفتند نینواست
دستی کشید بر سر و یال ذوالجناح
آهسته زیر لب به خودش گفت کربلاست
طوفان وزید از وسط دشت و ناگهان
افتاد پرده، دید سرش روی نیزه هاست "
به کمال عجز گفتم : که به لب رسيد جانم
به غرور و ناز گفتي : تو مگر هنوز هستي؟!
بعداز اين لطفي ندارد حکـمراني بر دلم
شهر ويـران گشته فرماندار مي خواهد چه کار . . .
حســـــــــــــــــــــــ ـــــــین جـــــــــــــــــانم
به کمال عجز گفتم : که به لب رسيد جانم
به غرور و ناز گفتي : تو مگر هنوز هستي؟!
بعداز اين لطفي ندارد حکـمراني بر دلم
شهر ويـران گشته فرماندار مي خواهد چه کار . . .
قال الامام الصادق عليه السلام
من سره ان يكون على موائد النور
يوم القيامة فليكن من زوار
الحسين بن على عليهماالسلام.
.
کامل‌الزيارات ص:135
.
امام صادق (ع) فرمود: هر كس دوست دارد
روز قيامت بر سر سفره هاى نور بنشيند
بايد از زائران امام حسين عليه السلام باشد.
.
کمترين حد از زيارت آقا
گفتن السلام عليک يا اباعبدالله است
همراه توجه واعتقاد و تواضع ومحبت
به کمال عجز گفتم : که به لب رسيد جانم
به غرور و ناز گفتي : تو مگر هنوز هستي؟!
بعداز اين لطفي ندارد حکـمراني بر دلم
شهر ويـران گشته فرماندار مي خواهد چه کار . . .
امام عصر عجل الله فرجه :
لَاَبکِینّ عَلیکَ بَدَلَ الدُموع دماً یا حسین
در مصیب تو ای جد غریب چنان بگریم که اشکم به خون تبدیل شود
به کمال عجز گفتم : که به لب رسيد جانم
به غرور و ناز گفتي : تو مگر هنوز هستي؟!
بعداز اين لطفي ندارد حکـمراني بر دلم
شهر ويـران گشته فرماندار مي خواهد چه کار . . .
در حال حاضر 5 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 5 مهمان ها)
مجوز های ارسال و ویرایش
پاسخ با نقل قول
