هیأت رزمندگان اصفهان با تهیه نذریهای متفاوتی در ایام محرم، نسبت به موضوع مذاکره با امریکا و امر به معروف و نهی از منکر واکنش نشان داد.
هیأت رزمندگان اصفهان با تهیه نذریهای متفاوتی در ایام محرم، نسبت به موضوع مذاکره با امریکا و امر به معروف و نهی از منکر واکنش نشان داد.
اللّهم انّا نرغب الیک فی دولهً الکریمه تعز بها الاسلام واهله وتذل بها النفاق واهله وتجعلنا فیها من الدعاه الی طاعتک والقاده الی سبیلک وترزقنا بها کرامه الدنیا والآخره
اللّهم انّا نرغب الیک فی دولهً الکریمه تعز بها الاسلام واهله وتذل بها النفاق واهله وتجعلنا فیها من الدعاه الی طاعتک والقاده الی سبیلک وترزقنا بها کرامه الدنیا والآخره
روز عاشورای سال 61 هجری شاهد اتفاقاتی سوزناک است که در دل تاریخ به ثبت رسیده است. وقایعی از چگونگی رویارویی سپاه دشمن با سپاه امام تا شام غریبان حضرت.در اینفوگرافی زیر ضمن اشاره به این وقایع اطلاعاتی درباره یاران حضرت و همچنین آرایش نظامی در این روز خواهد آمد.
اللّهم انّا نرغب الیک فی دولهً الکریمه تعز بها الاسلام واهله وتذل بها النفاق واهله وتجعلنا فیها من الدعاه الی طاعتک والقاده الی سبیلک وترزقنا بها کرامه الدنیا والآخره
خون چرا از دوری خاکت نبارم؟ کربلا
ماندهام من بی تو از دنیا چه دارم کربلا
گفتهاند از آسمانها، من ولی از کودکی
در هوای بوی خاکت بیقرارم کربلا
روزها را هی شمردم تا که شد وقت سفر
تا بیایم لحظهها را میشمارم کربلا
دست خالی آمدن سوی تو خوش اقبالی است
دارم آه و تشنگی در کوله بارم کربلا
خاک ما گِل کردهاند از روز اول با فرات
زادهی عشق تواند ایل و تبارم کربلا
بیقرار از دیدن سقای تشنه پیش آب
اشک ریزان تا قیامت روزه دارم کربلا
من کبوتر نیستم - حالا بماند چیستم -
هر چه هستم، بسته بر این در مهارم کربلا
با ملائک روضه میگیریم بگذارند اگر
ذرهای از تربتت را در مزارم کربلا
«عاقبت خاک گِل کوزه گران» هم گر شوم
با نسیم آید به سوی تو غبارم کربلا
آمدم، رفتم، چه میشد برنگردم یک سفر
مثل حر روزی بگیری در کنارم کربلا
اللّهم انّا نرغب الیک فی دولهً الکریمه تعز بها الاسلام واهله وتذل بها النفاق واهله وتجعلنا فیها من الدعاه الی طاعتک والقاده الی سبیلک وترزقنا بها کرامه الدنیا والآخره
اللّهم انّا نرغب الیک فی دولهً الکریمه تعز بها الاسلام واهله وتذل بها النفاق واهله وتجعلنا فیها من الدعاه الی طاعتک والقاده الی سبیلک وترزقنا بها کرامه الدنیا والآخره
بابا ، بابا ، نور بصرم باباای تاج سرم بابا ای همسفرم باباآن دم که من از ناقهافتادم و غش کردم 2بابا تو کجا بودی ...از ما تو جدا بودی 2آن دم که تو از ناقهافتادی و غش کردی 2من بر سر نی بودمبا تو همه جا بودمکی از تو جدا بودم ... 2بابا، بابا ، بابانور بصرم باباای تاج سرم بابا ای همسفرم باباجانم پدر جانم پدر هستی تو مهمانم پدرآن دم که مرا ظالماظهار کنیزی کرد 2بابا تو کجا بودیاز ما تو جدا بودی 2آن دم که تو را ظالماظهار کنیزی کرددر طشت طلا بودممشغول دعا بودمکی از تو جدا بودم ... 2بابا ، بابا، بابا نور بصرم باباای تاج سرم بابا ای همسفرم باباجانم پدر جانم پدر هستی تو مهمانم پدراز بعد زینب در جهانعاشق تر از من بر تو نیستدر عشق بازی ای پدرفرزانه ام ، فرزانه امجانم پدر جانم پدر هستی تو مهمانم پدربابا به شمع روی توپروانه ام، پروانه اممن نوگلی پژمرده امسیلی ز دشمن خورده امجانم پدر جانم پدر هستی تو مهمانم پدرچوب ، گر زده خصمت به لبمن بوسه بر جایش زنمروشن شده از نور توکاشانه ام کاشانه امجانم پدر جانم پدر هستی تو مهمانم پدر
اللّهم انّا نرغب الیک فی دولهً الکریمه تعز بها الاسلام واهله وتذل بها النفاق واهله وتجعلنا فیها من الدعاه الی طاعتک والقاده الی سبیلک وترزقنا بها کرامه الدنیا والآخره
ای به خون خفته سالار زینب
گریه کردم غمت را چهل شب
داغ تو همچنان مانده بر دل
نام تو همچنان مانده بر لب
ای سید و سالارم
من تا به تن جان دارم
در سوگ تو میبارم
یا سیدی یا مظلوم
ای حماسی ترین عشق عالم
میبری جان من را دمادم
زائرت میشوم اربعین ها
در سپاه توام هر محرم
ای ذبح اعظم مولا
ای نور چشم زهرا
ای قبله گاه دل ها
یا سیدی یا مظلوم
یا اخا بی تو در کاروان ها
شور تو شعله ها زد به جان ها
کربلای چهل روزهی من
خطبهها بود و زخم زبان ها
من پیک عاشورایم
من زادهی زهرایم
من زینب کبرییم
یا سیدی یا مظلوم
اللّهم انّا نرغب الیک فی دولهً الکریمه تعز بها الاسلام واهله وتذل بها النفاق واهله وتجعلنا فیها من الدعاه الی طاعتک والقاده الی سبیلک وترزقنا بها کرامه الدنیا والآخره
ماه محرم اقامه ی عزا بر فقدانِ متخصص معصوم است
برای شروع بحث لازم است به بررسی روابط مان با ائمه معصومین(علیهم السلام) بپردازیم، ما با معصومین(علیهم السلام) دو رابطه مهم حقوقی و حقیقی داریم.
در تعریف رابطه حقوقی باید گفت که معصومین(علیهم السلام) متخصصان معصومی هستند که تمام دانش های مربوط به هدایت یک انسان را تا رسیدن به هدف خلقتش که مقام خلیفۀ اللهی است در دست دارند. خداوند در قرآن در سوره مبارکه قدر این مقام را بیان فرموده: «تَنَزَّلُ الْمَلائِكَةُ وَ الرُّوحُ فیها بِإِذْنِ رَبِّهِمْ مِنْ كُلِّ أَمْرٍ= در آن [شب] فرشتگان با روح به فرمان پروردگارشان براى هر كارى [كه مقرر شده است] فرود آيند» (قدر/4)؛ یعنی تمام اموری که مربوط به یکسال جهان است، چه در مسائل جمادی، گیاهی، حیوانی و چه در مسائل انسانی و هر مسأله دیگری همه محاسبات ریاضی تقدیرها، اندازهها، حوادث، تغییر و تحولات مربوط به نظام خلقت در این شب معین می شود، همه این امور نزد صاحب امر(أولوا الأمر) نازل می شود. صاحب امر، خلیفه الله یعنی وجود مقدس امام زمان (علیه السلام) و کسی که کل این سیستم در دست اوست. همه این محاسبات و تمام تقدیراتی که برای هر موجودی اعم از فرشته ها، انسانها، گیاهان، ستارهها، حیوانات، کیهانها، کهکشانها و اتم قرار است اتفاق بیفتد، همه از طریق امام معصوم و خلیفه الله انجام می شود.
اگر این شخصیت حاکمیت را در دنیا به دست می داشت و شرائط امامت و حاکمیت او فراهم می بود، انسانها به درجه بسیار باعظمتی از پیشرفت های مادی و معنوی نائل می شدند؛ هیچ فقر، بیماری و سختی در زندگی انسانها نمی بود، کما اینکه بعد از ظهور همین اتفاق می افتد و بشر از نظر علمی و معنوی به اوجی می رسد که زندگی امروزه او جز یک زندگی کودکانه در نظرش نمی آید. امروز جهان به چنین شخصیتی احتیاج دارد؛ اما متأسفانه جوامعِ گذشته از خود لیاقت نشان ندادند و یازده معصوم در کمال مظلومیت، تنهایی و غربت به شهادت رسیدند. دوازدهمین معصوم بیش از 1180 سال منتظر ماست تا خود را برای حاکمیت ایشان آماده کنیم؛ امام زمان(علیه السلام) هزار سال پیش نامه ای که به شیخ مفید نوشت، شرط آمدنش را وفاداری و همدلی مردم معرفی کرد.
وفاداری و عاطفه ما نسبت به امام زمان(علیه السلام) و همدلی ما برای ایجاد حاکمیت دینِ حق، حاکمیت معصوم و همکاری با همدیگر رابطه حقوقی ما با معصوم است و از 50 سؤال که در قیامت پرسیده می شود، مهمترین سؤال همین است که شما نسبت به امامتان که تنها، آواره، طردشده و غریب بود، چقدر انجام وظیفه کردید؟
ما سالانه میلیاردها تومان پول و میلیاردها ساعت وقت را صرف عزاداری امام حسین(علیه السلام) می کنیم، و آنهایی را که متخصص معصوم زمان خودشان را تنها گذاشتند، لعن می کنیم که اگر آنها این کار را نمی کردند در حال حاضر اوضاع جهان و میلیاردها انسان کاملاً تغییر می کرد. امروز که امام زمان ما دوازدهمین خلیفه الهی تنها، آواره و غریب است از ما درخواست کمک می کند تا موانع ظهور ایشان را برطرف کنیم، این انجام وظیفه رابطه حقوقی است که ما با معصوم داریم.
رابطه بعدی ما با معصومین(علیهم السلام)، رابطه حقیقی است که کمک بسیار بزرگی به رابطه حقوقی می کند، به این معنا که ایشان علاوه بر اینکه امام ماست، پدر حقیقی ما نیز است؛ یعنی خداوند همه ما را از نور محمد و آل محمد(صل الله علیه و آله) خلق کرده؛ همانگونه که جسم مادی ما از پدر و مادر زمینی به وجود آمده و با آنها رابطه خونی داریم به آنها علاقه داریم و آنها هم به ما محبت دارند و وظایف متقابلی بین ما برقرار است؛ اما این رابطه پدر و فرزندی بین ما و امام زمان(علیه السلام) بسیار شدیدتر است، به خصوص این رابطه عاطفی از طرف ایشان خیلی قویتر است متأسفانه از طرف ما چون ایشان را خوب نمی شناسیم، خیلی کم است.
همانگونه که امامان قبلی ما قدرت داشتند تا اوضاع جامعه و جهان را تغییر دهند، امام زمان(علیه السلام) نیز این قدرت را دارند اما ایشان منتظر است که ما همتی کنیم و به یاری اش برویم، چون خداوند بندگانش را مختار آفریده و با اختیار بشر مخالفت نمی کند. لذا قرآن می فرماید: «لا إِكْراهَ فِي الدِّينِ = در دين هيچ اجبارى نيست» (بقره/256). مردم باید خودشان امام معصوم را بخواهند و به کمک او بشتابند. طبق آیه ی قرآن خداوند کسی را اجبار به پذیرفتن و یاری معصوم نمی کند.
بنابراین، ما باید رابطه حقیقیمان را با حضرات قوی کنیم، برای همین در خواندن زیارت با امام عشقبازی می کنیم، حرف عاشقانه می زنیم، مثل «بأبی أنت و أمی= پدر و مادرم به فدای تو»، این اوج عاطفه ی انسان است که پدر و مادر زمینیاش را فدای پدر و مادر آسمانی، اصلی و حقیقی خودش می کند؛ یا می گوییم: «أسئَلُ الله أن یَجعَلَنی مَعَکُم فِی الدُّنیا وَ الآخِرَۀ= از خدا می خواهم در دنیا و آخرت با شما باشم»، این دلتنگی یک فرزند است برای بودن با خانواده آسمانی اش در دنیا و آخرت.
اگر کسی شناخت نداشته باشد، می تواند زیارت عاشورا بخواند، اما این جملات را هیچ وقت از روی عاطفه و محبت نمی تواند بیان کند، چون اول باید بفهمد که فرزند امام زمان و حضرت زهرا(سلام الله علیه) است؛ وقتی که درک کرد فرزند اهل بیت(علیهم السلام) است، برای خانواده اش دلتنگ می شود و می خواهد در دنیا و آخرت با آنها باشد و از خدا مقام آنها را می خواهد: «أسئَلُ الله أن یُبَلِغَنِی المَقامَ المَحمُود لَکُم عِندَ الله= می خواهم همان مقامی که شما دارید، من هم داشته باشم». ائمه دوست ندارند، ما پایین تر از آنها باشیم، برای همین به ما می گویند هر وقت با ما حرف می زنید، مقام خود ما را بخواهید، بخواهید که همیشه پیش ما باشید.
عشق از طرف آنها خیلی زیاد است که آنها بودنِ با ما را دوست دارند، اما از طرف ما تنبلی و بی حوصلگی و ضعف وجود دارد که همتی برای رسیدن به آن مقام نمی کنیم و نهایتاً می خواهیم به کمالات جمادی، گیاهی، حیوانی برسیم. فرزندان مان را برای کمال فوق عقلانی و فوق تجرد یعنی بخش انسانی آماده نکرده ایم، جوان های ما هوسهای بخش انسانی را ندارند که بخواهند یک کسی همردیف امام حسین و امام زمان(علیهم السلام) شوند یا با امیرالمؤمنین، سیدالشهدا، فاطمه(سلام الله علیها) بخواهند محشور شوند.
انسان برای رسیدن به مقام ائمه معصومین(علیهم السلام)، خلیفۀ الله شدن، مظهر خدا شدن و برای شبیه شدن به الله خلق شده است. وقتی به واقعه کربلا نگاه می کنیم میبینیم که سیدالشهدا ع، زینب کبری س، اباالفضل العباس(علیه السلام) و علی اکبر(علیه السلام) همه در میدان آمدند تا انسانها را به این درجه برسانند.
برگرفته از سلسله جلسات محرم جلسه دوم
[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]
فدای سید علی
در حال حاضر 5 کاربر در حال مشاهده این موضوع است. (0 کاربران و 5 مهمان ها)