موضوع: صبر و انتظار

صبر و انتظار




يکي از اموري که همواره همراه انتظار فرج از آن ياد شده «صبر»ست.
امام رضا عليه السلام فرمود: «چه نيکوست شکيبايي و انتظار فرج».
آري انتظار بدون عنصر پايداري و شکيبايي و صبر در برابر مشکلات، پوسته اي بدون مغز و قالبي بي محتوا است و در حقيقت انتظار نيست!
روح و جوهر اصلي انتظار، مقاومت و صبر است.
کسي که منتظر تحقق يافتن هدف آرماني است؛ بايد تا فرا رسيدن زمان پيدايي هدف و شکل گرفتن آرمان، پايداري و شکيبايي کند
و تاب و توان خود را از دست ندهد و هر ناملايمي را در آن راه، با بردباري بپذيرد.
و چون صبر و پايداري را از دست داد و بي شکيب گرديد و تاب و توان بر زمين نهاد، انتظار را نيز از دست داده است؛
زيرا که پايداري و صبر، تحقّق بخش جوهر انتظار است.
از اين رو، همواره خصلت حياتي و الهي انتظار با صبر و پايداري، قرين گشته است. اما نکته بسيار جالبي که از روايات مربوط به
انتظار ظهور حضرت مهدي عليه السلام به دست مي آيد، اينکه انتظار فرج قائم آل محمد تنها طريق نيست؛ بلکه خود نيز موضوعيت دارد.
بدان معنا که اگر کسي در انتظار راستين به سر برد، تفاوتي ندارد که به منتظر خويش دست يابد، يا دست نيابد.
بر اساس روايات، انتظار فرج و چشم داشتن به ظهور، بايد با مواظبت بر وظايف شرعي و فضايل اخلاقي توأم باشد؛
بلکه آمادگي براي درک محضر امام زمان عليه السلام در مفهوم انتظار نهفته است.


دانشنامه مهدویت