موضوع: وظایف شیعه و خدمتگذاری امام عصر

انتظار فرج و ظهور آن حضرت



به فرمایش ائمه معصومین، علیهم السلام، قائم اهل بیت، مهدی، علیه السلام، است که واجب است در زمان غیبتش انتظار کشیده شود و در ظهورش اطاعت گردد . انتظار ظهور یعنی: انتظار تحقق حق و عدالت، انتظار آمدن مصلح موعود و منجی عدالتگر و انتظار برای همه علامتها و نشانه های ظهور .
منتظر واقعی به سبب عشق و ارادت به مولای خویش همه رنجها و دردهایش را به فراموشی می سپارد تا هر لحظه، خود را بیشتر برای واقعه عظیم و ناگهانی ظهور آماده کند . امام صادق، علیه السلام، فرموده اند:
بدرستی که ما را دولتی است که خداوند هر وقت بخواهد آن را (روی کار) می آورد، هر کس دوست می دارد از اصحاب قائم، علیه السلام، باشد باید که انتظار بکشد، از گناه پرهیز کند و با اخلاق پسندیده رفتار نماید . پس هر گاه از دنیا برود و قائم، علیه السلام، بپا خیزد، پاداش او همچون کسی خواهد بود که دوران حکومت آن حضرت را درک کرده باشد .
انتظار، حرکتی سازنده و زندگی بخش است که ما را وا می دارد به تلاش برای: 1 . شناخت و معرفت حجت خدا 2 . کسب فضائل اخلاقی 3 . تجدید عهد و پیمان با امام و مقتدا و مقام ولایت 4 . آماده کردن زمینه برای ظهور امام عصر، علیه السلام، و ... .
آیا اگر مهمان بزرگ و محترمی به ما وعده دهد که در یکی از روزهای هفته به منزل ما خواهد آمد، از همان آغاز هفته با فراهم کردن وسایل پذیرایی و تزیین منزل و فرش و اثاثیه مناسب، منتظر آمدنش نخواهیم بود؟
آگر قطعا بدانیم که آمدن او علامتهای آشکاری دارد، چطور؟ نسبت بین مؤمنان منتظر و امام منتظران نیز چنین است .
امام سجاد، علیه السلام، در وصف آنان می فرماید:
بدرستی که اهل زمان غیبت او که امامتش را باور دارند و منتظر ظهور اویند از مردم همه زمانها بهترند ... آنان بحق مخلصانند و راستی که شیعیان ما هستند .
امام صادق، علیه السلام، نیز فرموده اند:
نزدیکترین حالات بندگان نزد خداوند و بیشترین خشنودی او از آنان هنگامی است که حجت خدا را نبینند و جایگاه او را ندانند در حالی که می دانند که حجت خدا از بین نرفته است ... و البته خداوند می داند که دوستانش به تردید نمی افتند .
فضیلت و ثواب انتظار آنچنان است که امام سجاد، علیه السلام، در دعای عرفه، بعد از دعا برای امام زمان، علیه السلام، بر منتظران درود فرستاده، برای آنان دعا می کند و امام محمدباقر، علیه السلام، ثواب منتظران را با ثواب روزه دار شب زنده دار برابر می داند . پس واجب است که امر صاحب و مولای خویش را شب و روز انتظار داشته باشیم، در تمام طول سال آماده و چشم به راه آمدن آن عزیز دل باشیم و از ظهور او و رحمت خداوند ناامید نشویم که:
برترین عبادت مؤمن انتظار فرج داشتن از خداوند است . [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]

پی نوشت:
× . با استفاده از کتاب مکیال المکارم، سید محمدتقی موسوی اصفهانی
1 . امام صادق، علیه السلام، از امیرالمؤمنین امام علی، علیه السلام
منبع اصلی:
[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]

محبت خاص به حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه)


محبت به ائمه معصومین، علیهم السلام، و دوستی ایشان بخشی از ایمان و شرط قبولی اعمال است و در این باره روایات و حادیث بسیاری نقل شده است ولی محبت به مولایمان، حضرت حجت ، علیه السلام، دارای ویژگیهایی است که آن را در میان حبت به سایر امامان معصوم، علیهم السلام، خاص می کند:
1 . محبت و شناخت امام عصر ، علیه السلام، از محبت و شناخت سایر امامان معصوم، علیهم السلام جدا نمی گردد ولی عکس آن چنین نیست . یعنی ممکن است کسی نسبت به امامان دیگر محبت و شناخت داشته باشد، ولی حضرت مهدی ، علیه السلام، را نشناسد . بنابراین اگر آن بزرگوار را بشناسیم و او را دوست بداریم حقیقت ایمان ما کامل می گردد، چنانکه امام رضا ، علیه السلام، از پیامبر خدا، صلی الله علیه و آله، روایت کرده اند:
... هر کس دوست دارد خداوند را ملاقات کند در حالی که ایمانش کامل و اسلامش نیکو باشد، باید که ولایت حجت منتظر را دارا گردد . اینان چراغهایی در تاریکی و امامان هدایت و نشانه های تقوی هستند . هر کس آنها را دوست بدارد و ولایتشان را بپذیرد، من ضمانت می کنم که خداوند او را به بهشت خواهد برد .
2 . پیروزی و غلبه نهایی مسلمین بر کافران، زنده شدن دوباره دین اسلام و برپایی حکومت جهانی حق و عدالت به دست آن حضرت و با ظهور ایشان انجام می پذیرد .
3 . آن حضرت بعد از امیرالمؤمنین و امام حسن و امام حسین، علیهم السلام، از سایر امامان، علیهم السلام، افضل و برتر است چنانکه امام صادق، علیه السلام، از رسول خدا، صلی الله علیه و آله، نقل کرده اند که فرمود:
خداوند از بین روزها، روز جمعه و از ماهها، ماه رمضان و از شبها، شب قدر را برگزید و از مردم، پیغمبران و از پیغمبران، رسولان و از رسولان، مرا و علی را از من برگزید و از علی، حسن و حسین را اختیار کرد و از حسین، اوصیاء را برگزید ... که نهمین ایشان افضل آنها می باشد .
4 . تمام آنچه از نعمتهای فراوان و عنایات بی پایان خداوند، ما را فرا گرفته است به برکت مولایمان، امام زمان، علیه السلام، و به واسطه او و احسان اوست . علاوه بر اینها، هرچه محبت و دوستی ما عمیق تر و نیرومندتر گردد، آثار و نشانه های آن بیشتر می شود همچنانکه درخت هر چه بیشر رشد و پرورش یابد گلها و میوه هایش بیشتر می شود . از نشانه های محبت: یاد کردن از محبوب و از دل بر زبان آوردن خوبیها و زیباییهای او و کمر بستن به اطاعت و خدمت اوست . امام صادق، علیه السلام، می فرمایند:
خداوند رحمت کند بنده ای را که ما را نزد مردم محبوب نماید و ما را در معرض دشمنی و کینه توزی آنان قرار ندهد . همانا به خدا سوگند اگر سخنان زیبای ما را برای مردم روایت می کردند به سبب آن عزیزتر می شدند ...
در مضمونی از کلام حضرت علی، علیه السلام، و امام حسن عسکری، علیه السلام، نیز آمده است که هر کس از شیعیان، ما را بشناسد و مردمی را که از دیدن ما محروم مانده اند هدایت نماید و از تاریکی جهل به نور علمی که ما به او داده ایم بیرون برد، در قیامت تاجی از نور بر سرش می درخشد و در بهشت با ما خواهد بود .

منبع اصلی:
مکیال المکارم، سیدمحمدتقی موسوی اصفهانی، ج 1، ص 365 تا 368 و ج 2، ص 200 تا 205، 389 تا 399

آیا ما منتظریم؟


انتظار، سرفصل امید به آینده ای روشن و مایه عشق و شور و امید و تلاش برای آماده سازی خود و جامعه برای آمدن و ظهور امام منتظر است. انتظار، هرگز یک روحیة بازدارنده، فلج کننده و یأس آور نیست، بلکه موجب دورکردن عنصر بدبینی به آینده، از نهاد انسان در جامعة بشری است. انتظار، معیار ارزش انسان ها است. آرزوها و آمال انسان ها معیار خوبی برای سنجش میزان رشد و تعالی آن ها است. آرزوهای متعالی، حکایت از کمال روح و رشد شخصیت انسان ها می کند؛ برعکس آرزوهای حقیر و بی ارزش، نشان از بی اهمیتی و رشدنیافتگی افراد دارد. آرزوها، انسان را به حرکت وا می دارد.
انتظار، اعتراض دائمی برضد بی عدالتی ها است؛ نجات از سکون و رکود است، در صحنه بودن است. انتظار، نقش مهمی در سازندگی، پویایی و اصلاح فرد و جامعه در زمان غیبت دارد. اگر انسان منتظر، به وظایفی که برای او شمرده شده است عمل کند، به الگوی مطلوب انسان دیندار دست می یابد.
انتظار مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف اقتدای به او، بیعت با او و سرسپاری به فرمان او است؛ سنگربانی عقیده، مرزبانی اندیشه و مبارزه در راه پاسداری از حریم دین و ولایت است. انتظار فرج، کار است، حرکت است، تلاشی هدفمند است و با بی هدفی، سکون و تن آسایی سازگاری ندارد. مگر می شود در انتظار سرسبزی روزگاران بود و در فصل برگ ریزان، از پا نشست؟
منتظر، تلاشگری نستوه است که برابر هر انحرافی می ایستد و با الهام از شیوه و آیین امام و مقتدای مورد انتظار خویش، در راه اصلاح خود و جامعه اش به جهاد و مقاومت می پردازد. از آن زمان که فرشتگان الهی به امر خدا، برابر حضرت آدم علیه السلام سر به سجده فرود آوردند، بحث از انتظار موعودی از سلالة آخرین پیامبر الهی به میان آمد. دیگر این، وظیفه تمام فرستادگان آسمانی شد که منتظر باشند و دیگران را هم به انتظار دعوت کنند. آن زمان که لوط، برابر فاسدان قوم خود قرار گرفت و گفت: «کاش برای مقابله با شما قدرتی داشتم یا به تکیه گاهی استوار پناه می جستم»[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ] اندیشه انتظار قائم، در روح و جانش جاری بود. امام صادق علیه السلام فرمود:
حضرت لوط علیه السلام این سخن را نگفت، مگر برای تمنای دسترسی به قدرت قائم ما. و آن تکیه گاه استوار، چیزی نبود، جز استواری و توانایی یاران او ... [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ].
انتظار، در زمان غیبت و عدم حضور ظاهری امام در جامعه، به نوعی، اعلام پذیرش ولایت و امامت آخرین وصی پیامبر خاتم صلی الله علیه و آله و سلم است و همین انتظار موجب می شود ارتباط شیعیان با امامشان ـ اگرچه به صورت ارتباط قلبی و معنوی ـ حفظ شود.

...
اما به راستی منتظر واقعی کیست؟...
منتظر واقعی، کسی است که به امامش معرفت داشته باشد؛ یعنی اعتقاد به ولایت و معرفت به شخصیت او. اعتقاد به ولایت، تعهد و پیمانی است که جز با اطاعت کامل نمی شود. کسی منتظر واقعی است که علاوه بر خودسازی به دیگرسازی نیز بپردازد، تا از این طریق، زمینه های ظهور آن حضرت را فراهم سازد.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم پیش از این که ستاره پرفروغ امامت امامان علیهم السلام طلوع کند، برترین جهاد امتش را انتظار فرج دانسته است؛ زیرا انتظار فرج، انتظار جهاد و انقلابی عظیم بر ضد تمام ظلم ها و جنایت ها و اجرای عدالت به تمام معنا در سراسر جهان است. حضرت علی علیه السلام در حدیثی فرموده است:
کسی که در انتظار اقامة نماز به سر برد، در طی زمان انتظارش، در حال نماز به شمار می رود.[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]
پس کسی که در انتظار اقامة دین حق و برپایی دستورهای الهی در سراسر جهان است، چه پایگاه و منزلتی دارد؟ در زندگی ظاهری دنیا، هر امام، در عصر خود به حمایت و یاری پیروان و شیعیان خود نیاز دارد. امام، اگر علی علیه السلام هم باشد، اگر حمایتگری نیابد و شاهد خیانت دوستان باشد، مجبور به خانه نشینی است، تا چه رسد به امامی که در غیبت به سر می برد و انقلاب بسیار عظیمی در پیش دارد که فقط با حمایت پیروان و شیعیانش تحقق خواهد پذیرفت.
اگر منتظر بازگشت یوسف زهراییم، آیا آماده استقبالیم؟ ... عاشق و دلباختة گل نرگس، منتظر نشانه و علامت نیست؛ بلکه منتظر خود حضرت است و می داند این آمادگی، جز با اطاعت از فرامین آن امام بزرگوار، به دست نمی آید.
حضرت ولی عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف فرمود:
پس هر یک از شما باید به آنچه به وسیلة آن به دوستی ما نزدیک می شود عمل کند و آنچه از جانب او، ما را به خشم و ناراحتی نزدیک نماید دوری کند؛ زیرا فرج ما آنی و ناگهانی فرا می رسد.
این حدیث، وظیفة ما را به خوبی مشخص می کند و ما را متوجه این امر می کند که در هر حال باید آمادة ظهور حضرت باشیم. امام صادق علیه السلام فرموده است:
برای ظهور و قیام حضرت قائم عجل الله تعالی فرجه الشریف خود را مهیا سازید؛ گرچه این آمادگی در حد فراهم کردن یک تیر باشد.[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]
حضرت، برای برپایی عدالت، قیام مسلحانه می کند. در حقیقت، این حدیث می خواهد بگوید کسی که طالب ظهور آن حضرت است، باید در جهت زمینه سازی نهایت جهاد و کوشش را بنماید.
امام هادی علیه السلام فرمود:
قائم آل محمد، مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف است که واجب است در زمان غیبتش منتظر او باشند و زمان ظهورش، مطیع باشند.
بنابراین امام معصوم در این حدیث، انتظار امام زمان عجل الله تعالی فرجه الشریف را واجب دانسته است.
با توجه به جایگاه بلندی که انتظار در مکتب شیعه دارد و تأکیدها و سفارش های فراوان پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم و امامان معصوم علیهم السلام بر موضوع انتظار فرج، شیعیان باید به این موضوع اهتمام بیشتر و توجهی درخور داشته باشند. باید مراقب بود اعتیاد به غیبت امام، گریبانگیر ما نشود.
هم اکنون هزار و اندی سال از غیبت آن امام معصوم می گذرد و هنوز اذن ظهور از ناحیه ذات اقدس اله صادر نشده است. چرا تأخیر؟... یقیناً تأخیر از ما است؛ زیرا طبق فرمایش مولایمان، این ما هستیم که یکدل نشده ایم و در راه او به طور شایسته، قدم بر نداشته ایم:
اگر شیعیان ما که خداوند آنان را در بندگی اش یاری کند، در عهد و وفای به ولایت ما یکدل و یک صدا بودند، میمنت دیدار و ظهور ما این قدر به تأخیر نمی افتاد.[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]
عدم وفای به عهد پیروانش، موجب محرومیت جهان بشریت از این فیض بزرگ خدایی شد. آیا جز این است که زندان غیبت، دستان یداللهی او را بسته است و از تزلزل و تحیر بشریت در غم و اندوه به سر می برد و با دلی غمگین، همگان را به دعا برای تعجیل در فرج خویش فرا می خواند
همیشه دردهایمان را برای حضرت سوغات نبریم؛ بلکه به وظایفمان مقابل حضرت که یکی از آن ها دعای بسیار برای تعجیل در ظهور او است اهمیت دهیم. به راستی آیا برای ما عذری در کوتاهی از این دعای مهم باقی می ماند؟ چرا که بهترین و مؤثرترین عملی که بتوان با آن پدر مهربان ارتباط برقرار کرد و بسیار در تعجیل ظهورش مؤثر می باشد، دعا است.
مولای ما! شب سیاه غیبت تو بس طولانی شده است. بسیاری در این سیاهی شب به سوی دنیا می گریزند؛ اما سپیده دم که آن ها دورش می پندارند، به زودی آشکار خواهد شد.
همیشه دردهایمان را برای حضرت سوغات نبریم

پی نوشت:
[1] .سوره هود،آیه80..
[2]. بحار الانوار،ج12،ص 158.
[3] . بحارالانوار، ج7، ص255.
[4] . همان، ج52، ص366.
[5] . همان، ج53، ص177.
پدید آورنده : زهرا ایمنی
منبع اصلی:
[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]

اندوهگین بودن و گریستن در فراق امام عصر (علیه السلام)


از نشانه های دوستی و اشتیاق شیعیان به امام عصر (ع) و دلیل معرفت و محبت قلبی آنان به امام، اندوهگین بودن از فراق آن حضرت و گریستن بر مصیبت ها و رنج های ایشان است، چنانکه در دیوان منسوب به آقا و مولایمان امیرالمؤمنین علی (ع) در بیان دلایل و نشانه های دوستی راستین آمده است:
و از نشانه ها: خندیدنش در میان مردم است، درحالیکه دلش مالامال از اندوه باشد .
همانطور که هر یک از دوستان و خویشان بر گردن ما حقی دارند و اگر به گرفتاری و مصیبتی مبتلا شوند، ما نیز به خاطرغم و اندوه آنان اندوهگین می شویم، مطمئنا این حق برای پیشوا و مولایمان، حضرت حجت (ع)، بر تمامی مؤمنین سزاوارتر است . اگر بدانیم که غیبت طولانی امام چه محرومیت بزرگی را نصیب ما کرده است و تحمل این همه سال انتظار، چقدر برای خود ایشان سخت است، بدون شک روزها و شب هایمان بی ذکر یاد او نخواهد گذشت .
امام صادق (ع) درباره فضیلت اندوهگین بودن در فراق آن حضرت فرموده اند:
شخص مهموم به خاطر ما که غم و اندوهش از جهت ظلمی است که بر ما رفته، نفس کشیدنش تسبیح گویی است و هم او به خاطر ما عبادت است (و) هر کس دیده اش در راه ما گریان شود به خاطرخونی که از ما به ناحق ریخته شده یا حقی که از ما سلب گردیده یا حرمتی که از ما هتک شده یا به خاطر یکی از شیعیانمان خداوند تعالی به آن اشک سال ها جایگاهش را در بهشت قرار خواهد داد .
غیبت مولایمان و آنچه از ناراحتی ها و حوادث ناگوار بر آن حضرت و بر شیعیان وارد گردیده، از بزرگترین و مهمترین علل حزن و اندوه ائمه معصومین (ع) بوده است، چنانکه مفضل بن عمر، از اصحاب خاص امام صادق (ع) در توصیف احوال آن امام، آورده است:
زمانی ایشان را دیدم که بر روی خاک نشسته و همچون کسی که فرزند از دست داده و جگرش سوخته باشد می گرید . حزن و اندوه چهره اش را فراگرفته و رنگش را تغییر داده و اشک، چشمانش را پر کرده بود، می فرمود:
ای آقای من! غیبت تو خواب از سرم ربوده و زمین را بر من تنگ نموده و راحتی از دلم برده . ای آقای من! غیبت تو مصیبتم را به اندوه های ابدی پیوسته ... از جهت مصیبت های گذشته و بلایای پیشین اشکی ازچشمم جاری نشود و ناله ای از سینه ای سر نکشد مگر اینکه در برابر چشمم مجسم می گردد محنت های (تو) که از آن ها بزرگتر و سخت تر است ...
پس عرض کردم این کدام محنت سخت است که سبب شده اینچنین در ماتم و سوگ بنشینید؟
امام آهی برکشید و پریشانی اش بیشتر شد و فرمود:
به درازا کشیدن و طول عمر (قائم) مان و گرفتاری مؤمنین در آن زمان و شک و تردیدهایی که بر اثرطولانی شدن غیبت او بر ایشان پدید می آید و بیشترشان از دین برمی گردند و رشته اسلام یعنی ولایت را ازگردن بیرون می افکنند .

منابع:
1) اصول کافی، محمدبن یعقوب کلینی، ج 226/2، باب کتمان، ج 16 .
2) بحارالانوار، علامه مجلسی، ج 44، ص 279، ح 7 .
3) کمال الدین، شیخ صدوق، ج 352/2، باب 33، ح 50; بحارالانوار، علامه مجلسی، ج 219/51، ح 9 .
منبع اصلی:
[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]

تجدید بیعت با حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه)


بیعت و تجدید عهد و میثاق با پیغمبر، صلی الله علیه وآله، و امام، علیه السلام، در احادیث و روایات اسلامی از جمله واجباتی است که بر گردن همه افراد، از مرد و زن نهاده شده است. پیغمبر اکرم، صلی الله علیه وآله، فرموده اند:
هر کس بمیرد در حالیکه نسبت به امام مسلمین بیعتی بر گردن او نباشد به مرگ جاهلیت مرده است. [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]
در خطبه غدیر نیز آمده است ماموریت الهی پیامبر، صلی الله علیه وآله، و رسالت بزرگ ایشان زمانی به انجام رسید که دین اسلام را به فرمان خداوند در غدیرخم کامل نمودند. رسول خدا، صلی الله علیه وآله، در این روز همه امت (چه کسانی که حاضر بودند و چه غائب) را به بیعت با امیر مؤمنان، امام حسن، امام حسین و امامان از فرزندان حسین، علیهم السلام، امر فرمود و عهد و پیمان به اطاعت ایشان را بر مردم واجب نمود با وجود اینکه ائمه اطهار، علیهم السلام، معاصر اهل آن زمان نبودند.
بیعت گاه به معنای دست دادن است که اگر در زمان حضور امام معصوم، علیه السلام، طلب شود بر همه افراد واجب است که اطاعت کنند. از همین رو وقتی پیامبر اسلام، صلی الله علیه وآله، در روز غدیر و غیر آن مسلمانان را به بیعت کردن با امام، علیه السلام، فرا می خواند، به آن سبقت می گرفتند. حتی ایشان بعد از فتح مکه امر فرمود ظرف آبی آوردند، دست خود را در آن فرو برده سپس آن را بیرون آورد، آنگاه به زنان فرمود: دستهایتان را در این آب فرو ببرید که همین بیعت است.
و گاه بیعت با دل و زبان است یعنی تصمیم قلبی محکم و ثابت بر اطاعت امر امام، علیه السلام، و یاری کردن او با نثار جان و مال و بر زبان آوردن آنچه دل بر آن نهاده ایم. چنانکه رسول خدا، صلی الله علیه وآله، وقتی دشواری بیعت همه مؤمنین با علی، علیه السلام، را دیدند به آنان امر فرمودند که با زبان، عهد و بیعت خود را اظهار کنند.
پس سزاوار است در دوران غیبت، دل به ولایت مولایمان امام زمان، عجل الله تعالی فرجه، بسپاریم و هر روز عهد و بیعت خویش را با امام، علیه السلام، یادآور شویم. چنانکه دعای عهد مشتمل بر تجدید بیعت برای حضرت صاحب الامر، عجل الله تعالی فرجه، است و امام صادق، علیه السلام، درباره آن فرموده اند:
هر کس چهل روز این دعا را بخواند از یاوران حضرت قائم، علیه السلام، خواهد بود و اگر پیش از ظهور آن حضرت بمیرد، خدای تعالی او را زنده خواهد کرد تا در رکاب آن جناب جهاد نماید...
همچنین مستحب است عهد و میثاق با آن حضرت را در روز جمعه تازه نماییم که در این روز خداوند بر ولایت امامان، علیهم السلام، از جهانیان پیمان گرفته است و ثواب کارهای نیک در آن دو برابر نوشته می شود و بدون تردید بیعت کردن از نیکوترین کارها و بهترین و کاملترین عبادتهاست و هر کس بر آنچه با خدا عهد بسته وفادار بماند خداوند او را پاداشی بزرگ خواهد داد. [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]

پی نوشت:
1. صحیح مسلم، ج 3، حدیث 1478
2. سوره فتح، آیه 10
منبع اصلی:
مکیال المکارم، سید محمدتقی موسوی اصفهانی

خدمت کردن و یاری رساندن به امام زمان (علیه السلام)


در وجود مقدس حضرت ولی عصر (ع) اموری جمع است که هر کدام به تنهایی ما را بر آن می دارد که از یاری رساندن به امام و اطاعت از آن بزرگوار یک لحظه هم کوتاهی نکنیم . حضرت مهدی (ع) حق ولایت و جانشینی از جانب خدا و رسول او بر گردن ما دارد، حق ولی نعمت و واسطه نعمت بودن، حق معلمی بزرگ و عالمی هدایتگر، حق پدری مهربان و دلسوز ... و حق تمام نعمت های ظاهری و باطنی که به برکت وجود آن عزیز از آن برخورداریم و شکر و سپاسش بر ما لازم است و تلاش در جهت یاری رساندن به آن حضرت یکی از راه های ادای این حق بزرگ و شکر این نعمت گرانقدر است .
امام صادق (ع) در بین انواع عبادات آن را ترجیح داده و فرموده اند:
اگر دوران او را دریابم تمام مدت زندگانی ام او را خدمت خواهم کرد . [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]
منظور از یاری کردن امام، اقدام کردن و همکاری نمودن در هر کاری است که مورد نظر و خواست آن بزرگوار باشد، لذا چگونگی این یاری کردن بر حسب زمان ها و مکان های مختلف، تفاوت می کند:
یاری کردن در دوران غیبتش به گونه ای خاص انجام می گردد و در زمان حضورش نحوه دیگری دارد . گاهی یاری کردن به وسیله پنهان داشتن اعتقاد به آن حضرت انجام می شود و گاه با برپایی مجالسی برای یادآوری نام و یاد او و زمانی به دعا کردن برای تعجیل در فرج و ظهورش . گاه با یاری دوستان و محبان و شیعیانش و گاهی با تالیف و نشر کتاب ها و ... .
البته یاری کردن وظیفه همه افراد است اما در کار جمعی تاثیری هست که در کار فردی نیست . امیرالمؤمنین علی (ع) در یکی از خطبه هایشان می فرمایند:
ای مردم اگر شما از یاری کردن حق از پای نمی نشستید و در کنار زدن باطل سستی نمی کردید، آنانکه بر شما نیرو یافتند، قوت نمی گرفتند ولی شما همچون بنی اسرائیل راه را گم کردید و به جانم سوگند که بعد از من سرگردانی شما چندین برابر خواهد شد از جهت اینکه حق را پشت سر نهادید و به بیگانگان پیوستید . [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]
یاوران مهدی چنانکه در احادیث و روایات آمده است برادران پیغمبر خدا (ص) و گرامی ترین افراد امت او در قیامتند . آنها برترین افراد در هر زمانند . یقین آنها، قوی، ایمانشان، شگفت انگیز و صبرشان، عظیم است و ثواب عبادت هایشان چند برابر می شود . به خاطر آنها بلایا رفع می شود و آسمان باران رحمتش را می بارد ... و اینها فقط گوشه ای از فضایل و برتری های یاوران و خدمتگزاران واقعی مولایمان حضرت صاحب الزمان (عج) است .
پس شایسته است که در اطاعت و خدمت به آن حضرت تلاش کنیم و بر تلاش و یاری خود دوام بخشیم و یاد آن عزیز را با طولانی شدن مدت آن فراموش نکنیم و از خدا بخواهیم تا ما را از یاوران واقعی حضرت مهدی (ع) قرار دهد .

پی نوشت:
1 . بحارالانوار، محمد باقر مجلسی، ج 51، ص 148 .
2 . نهج البلاغه، ترجمه و شرح فیض الاسلام، خطبه 165 .
منبع اصلی:
سیدمحمدتقی موسوی اصفهانی، مکیال المکارم، ج 2، صص 323 - 309 و 438 .

ذکر صفات و فضائل امام عصر (علیه السلام)


آنان که جان و دل در گرو لطف و عنایت محبوب و مقتدای خویش می نهند، باید که هر لحظه لبانشان را به نام زیبای او معطر سازند و از تمام خوبیها و مهربانیهای او گفتگو کنند . بخصوص در ایام خجسته ای که به یمن قدوم مبارک آن عزیز، همه اهل آسمان و زمین غرق جشن و سرورند . امام صادق، علیه السلام، می فرمایند:
همانا وظیفه جمعی از فرشتگان آسمان این است که نگاه کنند بر یک و دو و سه نفری که درباره فضیلت آل محمد، صلی الله علیه و آله، به گفتگو نشسته اند . پس فرشته ای می گوید: آیا نمی بینید اینان را که با کمی تعدادشان و بسیاری دشمنانشان فضائل آل محمد، صلی الله علیه و آله، را بیان می کنند؟! و گروهی از فرشتگان گویند: این فضل خداوند است که به هر کس بخواهد می دهد و خداوند دارای فضل عظیم است . [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]
حضور یافتن و نشستن در مجالسی که صفات و فضائل آن حضرت در آنها یاد می شود از نشانه های عشق و ارادت و محبت ما به اهل بیت و خاصه امام عصر، علیه السلام، است و رحمت خداوند شامل حال کسانی می شود که با برپایی این مجالس یا حضور در آنها امر ائمه معصومین، علیهم السلام، و دلهای خویش را زنده می کنند و به سفارش قرآن کریم سبقت به سوی خیرات می برند .
از رسول خدا، صلی الله علیه و آله، نقل است که فرمودند:
در باغهای بهشت بگردید . سؤال شد: باغهای بهشت چیست؟ فرمودند: مجالس ذکر ... همانا خداوند کسی را که در مجلس اهل ذکر می نشیند، می آمرزد و او را از آنچه می ترسد در امان می دارد . پس فرشتگان گویند فلانی در میان آنان است و او تو را یاد نکرد . خداوند می فرماید: او را آمرزیدم به جهت همنشینی اش با اهل ذکر .
نشان عهد و وفای ماست که مجالسی برپا نماییم تا مولایمان صاحب الزمان، عجل الله تعالی فرجه، در آنها یاد شود و در آن مجالس از شناخت و معرفت حجت حق و وظایف و تکالیف منتظران در عصر غیبت سخن به میان آوریم و برای آن حضرت دعا کنیم . سزاوار است که با جان و مال در راه تشکیل این مجالس تلاش کنیم . زیرا این کار ترویج دین خدا، تعظیم و احترام ائمه معصومین، علیهم السلام، و یاری ولی خداست . امام صادق، علیه السلام، می فرمایند:
یکدیگر را دیدار کنید که در دیدارتان زنده شدن دلهایتان و یادآوری احادیث ماست و احادیث ما شما را نسبت به یکدیگر مهربان می سازد ... پس اگر آنها را عمل کنید من نجات و رستگاری شما را ضمانت می کنم و هرگاه آنها را ترک گوئید گمراه می شوید .
لذا بر پا ساختن این مجالس در بعضی از اوقات واجب است، زیرا باعث راهنمایی و هدایت مردمی می گردد که در جاده های گمراهی و انحراف سرگردان مانده اند . علاوه بر اینها برپا کردن مجالسی که در آنها امام زمان، علیه السلام، یاد شود، مورد رضایت و خشنودی خدا و ائمه اطهار، علیهم السلام، و همراهی و یاری آنهاست و ما را در زمره شیعیان جای می دهد . چنانکه امام علی، علیه السلام، فرموده اند:
برای ما شیعیانی است که ما را یاری می کنند و از خوشحالی ما خوشحال و به خاطر اندوه ما اندوهگین می شوند و اموال و جانهایشان را در راه ما نثار می نمایند . آنان از ما هستند و به سوی ما بازمی گردند .

پی نوشت:
1 . سوره حدید، آیه 21 .
منبع اصلی:
مکیال المکارم، سید محمدتقی موسوی اصفهانی

صبر کردن در دوران غیبت


از وظایف مؤمنان منتظر، صبر در سختیها و دشواریهای عصر غیبت است. خداوند، بندگان خود را در زمان غیبت ولی اش با انواع سختیها و بلاها امتحان می کند تا بد از خوب جدا شود:
همانا که ما امتهایی را که پیش از این بودند به آزمایش آوردیم تا خداوند راستگویان را از دروغگویان کاملا معلوم سازد [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ] .
سخت است بر ما اینکه می بینیم بسیاری از اهل باطل در رفاه و ثروت زندگی می کنند و دارای مقام و قدرتند ولی اهل حق در سختی وتنگدستی به سر می برند، به آنان اعتنا نمی شود و گفته آنها پذیرفته نیست و اهل باطل به جهت اعتقاد در امر امام غایب، به آنان ظلم و ستم می کنند.
امام صادق، علیه السلام، به نقل از رسول خدا، صلی الله علیه وآله، فرموده اند:
زمانی بر مردم خواهد آمد که حکومت جز به وسیله کشتن و ستمگری به دست نیاید، ثروت جز با غصب و بخل فراهم نگردد و محبت و دوستی جز با خارج شدن از دین حاصل نشود، پس هرکس آن زمان رادریابد و بر فقر صبر نماید درحالی که بتواند به ثروت رسد; بر دشمنی مردم صبر کند با اینکه (با از دست دادن دین) بتواند محبت مردم را جلب نماید و بر خواری و ذلت صبر کند درصورتی که قدرت عزیز شدن را داشته باشد، خداوند پاداش پنجاه صدیق از تصدیق کنندگان مرا به او خواهد داد [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ] .
صبر در دوران غیبت انواعی دارد:
- صبر بر طول غیبت و شتاب نکردن در امر ظهور;
- صبر بر آزار و اذیت، تمسخر و تکذیب مخالفان امام، علیه السلام;
- صبر بر اقسام بلاها و سختیهای دوران غیبت;
- صبر بر آنچه از آزار دشمنان و ستم دوستان نسبت به مسلمانان می بینیم، درحالی که نتوانیم آنها را خلاص کنیم یا از آنها دفاع نماییم، که در این حال وظیفه ما صبر و دعا کردن است.
به ما توصیه کرده اند که یکدیگر را به صبر سفارش کنیم و خوبیهای آن را برای هم باز گوییم و براثر طولانی شدن غیبت ناامید نشویم و از خداوند بخواهیم تا در زمان غیبت به ما توفیق صبر کردن را عنایت کند، زیرا:
هرکس صبر کند و انتظار کشد، به فرج و پیروزی نایل می گردد و انتظار فرج، بخشی از فرج است [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ] .

پی نوشت:
1. سوره عنکبوت (29)، آیه 2 و 3.
2. کلینی، محمد بن یعقوب، اصول کافی، ج 2، ص 91، باب صبر، ح 12.
3. امام موسی کاظم و امام رضا، علیهماالسلام.
منبع اصلی:
موسوی اصفهانی، سیدمحمد تقی، مکیال المکارم، ج 2، صص 426-411

آماده باش دائمی منتظران


«وی نبرد مسلحانة خود را تا نابودی و اضمحلال کامل حکومت های جابر دنبال می کند.» و البته «به وسیلة مبارزان و همچنین ترسی که خداوند در دل دشمنان ایجاد می کند یاری می شود.» در نتیجه «به هیچ سرزمینی روی نمی آورد مگر آنکه پرچم اسلام در آنجا به اهتزاز درآید.»
انتظار، شعار پایداری و بیرق ایمان به طلوع خورشید زندگی است. طلوعی که با درخشش انوار ایزدی، پرده های تیرة ستم و نومیدی، از هم دریده شده، و جهانی آکنده از داد و دادگری و روزگار طلایی ارزش های جاوید بشری پدیدار خواهد شد. بدیهی است که چنین انتظاری، شورآور، امیدبخش و تحرک آفرین باشد. منتظران ظهور مهدی(عج) با آرزوی برپایی عدالت در گستردة گیتی، در انتظاری هوشیارانه، با تهذیب نفس خود و با تزکیة جامعه در فراهم آمدن قیام «مهدی موعود» تلاشی سترگ و با صلابت در پیش گرفته اند.منتظران مهدی، در انتظار ظهور «قائم» به «قیام انفسی» و «قیام آفاقی» می پردازند و ابتدا بر اساس آنچه از بزرگان توشه گرفته اند، در انتظار «مصلح» سعی می کنند خود، «صالح» باشند و لذا در تهذیب نفس خود، همتی وافر دارند تا خود را بر اساس احکام حیات بخش اسلام تربیت نمایند. در نتیجه وقتی در «قیام انفسی» خود به پیروزی رسیدند و خود را شایستة الزام رکاب پیشوای «قائم» خود دیدند، آن گاه در «قیام آفاقی» با به دوش کشیدن پرچم پایداری و بیداری، در خط حماسه ها به راه افتاده؛ سلاح بر کف گرفته، هر لحظه گوش به ندای آن منادی آسمانی می مانند تا ظهور دولت یار را نوید دهد. آنان با دل هایی استوار، با اندیشه هایی روشن و عقلی کامل و با چهره هایی نورانی، هماره چشم در راهند و هر صبح و شام، تعجیل در ظهورش را از خداوند درخواست می کنند.

آماده باش دائم
این انتظار عظیم و شکوهمند، ابعاد گوناگونی دارد: بعد پارسایی، بعد تقید مکتبی و بعد آمادگی نظامی[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ] که از اهمیت خاصی برخوردار است.بنابراین بحث ما در این گفتار، بیشتر بر روی آمادگی نظامی منتظران متمرکز می باشد. چون ابعاد دیگر را بسیاری از بزرگان و شیفتگان حضرت مهدی(ع) مطرح کرده و بر آمادگی های معنوی منتظران، به طور جدّی تأکید نموده اند. بدین ترتیب ما، مرحلة نهایی آمادگی های منتظران را مطرح کرده و یقین داریم که منتظران با ایجاد معنویات لازم، خود را شایستة برخورداری از پیشرفته ترین تشکیلات و سلاح های نظامی نموده اند، چرا که فرد صالح، می داند که کاربرد سلاح نظامی، در دفاع از مظلومان تاریخ و برای ایجاد عدالت اجتماعی است.اینک منتظران ظهور دولت یار، همیشه خود را آمادة استقبال از موکب همایونی دلدار خود می بینند، و در حقیقت در یک آماده باش دائم به سر می برند. اینان منتظر قیامی بزرگ و حرکتی عظیم در جهانِ آکنده از ظلم بیدار و تاریکی ها و سردی ها هستند، تا به یمن این قیام، سپیده دمیده و طلوع فجر، آفاق را بشکافد و خورشید رهایی سر زند.
بدیهی است قیامی که برای برپایی عدالت در جامعه ای آکنده از بی عدالتی، انجام خواهد گرفت، رودررویی هایی با جبهة کفر و باطل خواهد داشت.لذا آماده باش برای چنین انقلابی جهانی، به آمادگی قوی و پرصلابتی نیاز دارد. همان گونه که در احادیث خوانده ایم:
«وی نبرد مسلحانة خود را تا نابودی و اضمحلال کامل حکومت های جابر دنبال می کند.» و البته «به وسیلة مبارزان و همچنین ترسی که خداوند در دل دشمنان ایجاد می کند یاری می شود.» در نتیجه «به هیچ سرزمینی روی نمی آورد مگر آنکه پرچم اسلام در آنجا به اهتزاز درآید.»[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]
بنابراین مسلمانان بر اساس تعلیمات پیشوایان خود، همیشه بر آمادگی نظامی و تقویت نیروی سلحشوری خویش، اقدام می کنند تا به هنگام طلوع طلیعة حق، به صف پیکارگران رکاب مهدی(ع) بپیوندند و در آن نبرد بزرگ حق و باطل، حماسه آفرینند و حضوری فعال داشته باشند.
در روایات «انتظار» دستوری انقلابی از رئیس مذهب شیعه، امام جعفر صادق(ع)، به «منتظران» صادر گردیده که همیشه چون منشوری آسمانی، بر پرچم سپاه آنان تحریر شده است. این دستور فرماندهی، سلحشوران منتظر را به آماده باش دائمی و نیرومند و مسلح بودن فرا می خواند:
باید هر یک از شما برای خروج قائم اسلحه تهیه کند، اگر چه یک نیزه.[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ] به همین دلیل، می بینیم در گذشته، شیعیان به این امر توجه بیشتری داشته اند و هر کدام سلاحی تهیه می کردند و خود را آمادة شرکت در استقرار عدل بزرگ می نمودند. این مطلب قابل توجه است که انتظار فرج، از مقولة گفتار نیست، بلکه انتظاری عملی، با ایمانی محکم و خروشی در برابر ستم، و بیداد و غریوی در آفاق است:
1. قاسم بن زکریا می گوید: من در خانه عبّادبن یعقوب رواجنی (م.250 ق)، شمشیر به دیوار آویخته ای دیدم. پرسیدم: این برای کیست؟ او گفت: این را آماده کرده ام تا با آن در رکاب حضرت مهدی(عج) بجنگم.[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]
این دقیقاً، اجرای دستور فرماندهی شیعه ـ امام جعفر صادق(ع) ـ است. در فرازی از زیارت «سرداب مقدس» آمده است:
أللّهم کما جعلت قلبی بذکره معموراً، فاجعل سلاحی بنصرته مشهوراً.
خداوندا! همچنان که دل مرا، با یاد حجّت خود، مهدی، آباد و زنده ساختی، سلاح مرا نیز در راه یاری او آماده و آخته ساز!
و در ادامة زیارت، از خدا درخواست می کنیم که:
اگر چنان شد که مرگ، مرا از درک حضور مهدی(ع) محروم ساخت، خدایا! تو مرا به هنگام ظهور او، زنده کن تا از گور خویش سر بر آورم، و کفن بر بندم و در رکاب او جنگ کنم.[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]
می بینیم که در این زیارت نیز از «سلاح مشهور» (شمشیر آخته) و جنگ در رکاب مهدی سخن می رود و این به معنای آماده باش دائمی منتظران دولت مهدوی است.
2. ابن بطوطه در سفرنامة خود، ذیل عنوان «ندبة شیعیان حلّه برای امام زمان» آورده است که:
در نزدیکی بازار بزرگ شهر، مسجدی قرار دارد که بر در آن پردة حریری آویزان است و آن جا را مسجد صاحب الزمان می خوانند. شب ها پس از نماز، صد نفر مرد مسلح با شمشیرهای آویخته اسبی یا استری را گرفته و به سوی همان مسجد روانه می شوند. سایر مردم از طرفین این دسته حرکت می کنند و چون به مسجد می رسند در برابر در ایستاده، آواز می دهند که: «بسم الله ای صاحب الزمان بسم الله! بیرون آی که تباهی روی زمین را فرا گرفته و ستم فراوان گشته، وقت آن است که برآیی تا خدا به وسیلة تو حق را از باطل جدا کند.»[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]
3. یاقوت حموی، مورخ معروف قرن هفتم هجری می نویسد: در سال های نخست تسلط مغولان بر ایران، مردم شهر کاشان، هر روز هنگام سپده دم، از دروازه خارج می شدند و اسب زین کرده ای را یدک می بردند، تا حضرت مهدی(ع) در صورت ظهور بر آن اسب سوار شوند.[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]
4. «قزوینی» در کتاب اخبار العباد و آثار البلاد نوشته:
شیعیان قم و کاشان هر صبح جمعه مسلّح و مجهز با اسبان سواری از شهر بیرون می آیند و در بیابان، حالت انتظار دارند که مهدی موعود(ع) بیاید و اینان در رکابش باشند، وقت می گذرد و اینان برمی گردند اما با تأسف می گویند: این جمعه هم نیامد.[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]
5. در زمان فرمانروایی سربداران نیز نظیر همین عمل در شهر سبزوار معمول بوده است به طوری که میرخواند در روضة الصفا می نویسد: «هر بامداد و شب، به انتظار صاحب الزمان(ع) اسب کشیدندی.[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]»
آری، مهدی طلبان، این شیعیان بیداردل و هوشیار، همیشه آماده بودند و عملاً آمادگی خود را ابراز می نمودند. شمشیر خود را آماده کرده و مسلحانه منتظر ظهور امام زمان، ارواحنا فداه بوده اند.البته این اعلام آمادگی ها در تاریخ منتظران نیز مشاهده می شود:
1. مرحوم آیت الله سید حسین صدر (1354ـ 1272 ق) ضمن شرح حال سید رضا موسوی آملی می نویسد: «من کسی را ندیدم که بیشتر از او یاد حضرت صاحب الزمان بکند. در نزد او شمشیری بود که آن را خریداری کرده بود تا با آن جهاد کند».[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]
2. مرحوم آیت الله سید محمد طاهر شیرازی
(م 1345 ق) روزی که در شیراز چشم از جهان فرو بست، سه قبضه شمشیر داشت: یکی بزرگ و دو شمشیر متوسط، که اولی را برای خود و آن دو را جهت دو فرزندش گذارده بود. به این امید که به هنگام ظهور و فرج بقیةالله با آن شمشیر در رکاب حضرتش با دشمنان خدا به ستیز و جنگ بپردازد.[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]
3. در خانة مرحوم آیت الله سید صادق آل محمد اولین امام جمعة اهر (م 1364.ش)، شمشیری بر بالای طاق کتابخانه ای آویزان بود. از بعضی بزرگان منطقه و منسوبین آن مرحوم، شنیدم که مرحوم حضرت آیت الله آل محمد نیز در اجرای دستور تعلیمی امام صادق(ع)، این شمشیر را همیشه در خانه داشتند تا به هنگام ظهور آقا اما زمان (عج) بتوانند در رکاب معظم له قرار گیرند.»
هر چند بعضی ها، این نوع سلاح و حرکت های حماسی و تجهیز اسب و شمشیر را نوعی کار نمادین و تمثیلی می دانند، امّا این نوع کارها خود، تأثیری بسزا در زنده نگه داشتن اعتقاد به انتظار و یادآوری دعا و تلاش برای تعجیل فرج و ظهور حضرت مهدی(ع) داشته است و انقلاب های مختلف شیعیان در طول تاریخ، این را ثابت کرد که همة آن کارها، نمادین و تمثیل نبوده است و در موقع خود، همان سلاح ها و اسب ها، در حرکت های انقلابی شیعه، حماسه آفریده اند.
فرمایش حضرت امام خمینی(ره) به جوانان بسیجی که فرمود: من در 17 سالگی تفنگ داشتم»، تأییدکنندة امر است که مسلمان باید همیشه آماده باشد و خود را در مقابل دشمنان تجهیز نماید. که البته امروزه، با ایجاد حکومت اسلامی، امر تهیه و آموزش سلاح بر عهدة حکومت می باشد و سپاس خدای را که به خوبی انجام می گیرد.
در «زیارت اربعین» می خوانیم:
و نصرتی لکم معدّة...
ای پیشوایان دین! من همیشه آماده یاری شما هستم.
و این ابراز صریح آماده بودن مسلمانان است و این آمادگی قطعاً باید با کردار باشد و شیعه در این آمادگی، حتماً باید قدرت دفاعی خود را بیشتر نماید.
همچنین در «زیارت جامعه » می خوانیم:
سلمٌ لمن سالمکم، و حربٌ لمن حاربکم.
ای پیشوایان دین! من در برابر هر کس که با شما از در اطاعت و تسلیم درآمده، در سلم و آشتی هستم، و در برابر هر کس که با شما جنگیده است، در حال جنگم!
این شعارهای شورآور و حماسه ساز، تفسیر حقیقی اقدام برای آمادگی نظامی منتظران مهدی(ع) است. این است که باید مسئله آمادگی و «تمرین نظامی» را جدّی گرفت. باید این امر را مهم دانست، خصوصاً در جهان امروز که ظالمان با توسل به زور و خشونت و زرّادخانه های خود، به فکر مقابله جدی با مسلمانان می باشند و می خواهند با قدرت توپ و تفنگ، و بمب و موشک، صدای عدالت خواهی و عدالت گستری را در گلو خفه نمایند. لذا باید عدالت خواهان و عدالت گستران، بیشتر از قلدران و ظالمان، مجهز و مسلح به پیشرفته ترین سلاح های نظامی باشند تا با آن ها در دل ستمگران، رعب و وحشت ایجاد کنند و از تهدید و تحقیر آنان بشریت، جلوگیری نمایند.
امروز ما خوشحالیم که با پیروزی انقلاب اسلامی، این امر ـ آمادگی دفاعی ـ در بین اکثریت مردم عملی شده و با همت تشکل مقدس بسیج سپاه پاسداران انقلاب اسلامی میلیون ها نفر با آموزش های نظامی به جبهة «منتظران آماده» پیوسته اند و همیشه آماده در سنگر مبارزه با ذلت پذیری و استعمارزدگی، به فراهم نمودن مقدمات تشکیل حکومت حضرت مهدی (عج) مبادرت می ورزند و نهادهای نظام اسلامی با ایجاد بسترهای مناسب برای تربیت منتظران مهدی(عج) در تمام ابعاد، برنامه ریزی می کنند. لیکن باید دانست که آمادگی نظامی ما، فقط و فقط به خاطر دفاع از مظلومان و مستضعفان در قبال زورگویان و ستمگران می باشد و دولت مقتدر مهدوی نیز برای رفاه حال بشریت و نجات عدالت و آزادی از چنگ ظالمان، دست به اسلحه می برد و بر اساس نص صریح قرآن کریم، مسلمانان با یکدیگر مهربان و با کافران، برخوردی شدید دارند:
محمد رسول الله و الذین معه أشدّاء علی الکفار رحماء بینهم.[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]
محمد پیامبر خداست؛ و کسانی که با اویند، بر کافران ‍ [و] با همدیگر مهربانند.
بالاتر این که، باید بدانیم باتشکیل دولت مهدی(عج)، جهانی آکنده از صلح و صفا و صمیمیت ایجاد شده و همة جهانیان از تشکیل این دولت ابراز خوشنودی خواهند نمود و بشر به بیشترین و بهترین آرامش و پیشرفت و علم و اندیشه دست پیدا خواهد کرد و این گونه، آینده از آن مسلمانان عدالت گستر خواهد بود.

پی نوشت:
1. حکیمی، محمدرضا، خورشید مغرب، صص 270 تا 273.
2. پایان شب سیه، ص 15.
3. حکیمی، همان، ص 274، به نقل از بحارالانوار ج 52، ص 366.
4. حقوق فراموش شدة امام زمان، ص 43.
5. محدث قمی، مفاتیح الجنان فصل «زیارت های حضرت صاحب الامر(ع)».
6. کریمی جهرمی، علی، مهدی، مقتدای مسیح، ص 139.
7. نهضت سربداران خراسان، ص 15 و 16.
8. حقوق فراموش شده امام زمان، ص 44.
9. ویژه نامة شمس ولایت، سال 1379، ص 103.
10. حقوق فراموش شده امام زمان، ص 44.
11. همان، ص 45.
12. سوره فتح (48) آیه 29.
پدید آورنده : حسین دوستی
منبع اصلی:
[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]