موضوع: وظایف شیعه و خدمتگذاری امام عصر

کسب آمادگی برای ظهور


یکی از وظایف مهمی، که به تصریح روایات، در دوران غیبت بر عهدة شیعیان و منتظران فرج قائم آل محمّد(ص) است، کسب آمادگی های نظامی و مهیّا کردن تسلیحات مناسب هر عصر برای یاری و نصرت امام غایب است، چنانکه در روایتی که نعمانی به سند خود از امام صادق(ع) نقل کرده است:
هر یک از شما باید که برای خروج حضرت قائم(ع) [سلاحی] مهیّا کند. هر چند که یک تیر باشد، که خدای تعالی هرگاه بداند که کسی چنین نیتی دارد امیدوارم عمرش را طولانی کند تا آن حضرت را درک کند [و از یاران و همراهانش قرار گیرد].[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]
در روایت دیگری مرحوم کلینی به سند خود از امام ابوالحسن [موسی کاظم(ع)] نقل می کند که:
هر کس اسبی را به انتظار امر ما نگاه دارد و به سبب آن دشمنان را خشمگین سازد و او به ما منسوب باشد خداوند روزیش را فراخ گرداند و شرح صدر به او عطا کند و به آرزویش برساند و یار بر حوائجش باشد. [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]
همچنین مرحوم کلینی در روضة کافی به سند خود از ابوعبدالله جعفی روایتی را نقل می کند که توجه به مفاد آن بسیار مفید است:
حضرت ابوجعفر محمد بن علی، امام باقر(ع)، به من فرمودند: منتهای زمان مرابطه[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ] (مرزداری)نزد شما چند روز است؟ عرضه داشتم: چهل روز، فرمودند: ولی مرابطه ما مرابطه ای است که همیشه هست...[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]

پی نوشت:
1. نعمانی، محمّد بن ابراهیم، الغیبة، ص 320، ح 10.
2. کلینی، محمّد بن یعقوب، الکافی، ج 6، ص 535، ح 1.
3. مرابطه در این روایت به معنای ارادة انتظار فرج در تمام ساعات شبانه روز است، هم چنان که در بعضی روایات نیز به این معنا اشاره شده است، نه مرابطة مصطلح در فقه.
4. کلینی، همان، ج 8، ص 381، ح 576.
منبع اصلی:
[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]

نیابت از امام زمان علیه السلام


وظیفه ی دیگر علاوه بر دعا، نیابت است و آن این است که کلیه ی اعمال مستحبی خود را به نیابت از امام زمان علیه السّلام انجام دهید.[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ] این بسیار اثر دارد و من خیلی اشخاص را نمونه دارم که انجام دادند و نتیجه گرفتند و بعد بسیار تشکّر کردند.
می خواهی به زیارت امام رضا علیه السّلام بروی؛ به نیابت از حضرت حجت علیه السّلام برو. فرض کنید امام زمان علیه السّلام به شما پول داده اند که به نیابت از ایشان به زیارت جدّشان امام رضا بروی (هم چنان که ممکن است فردی شما را نایب کند و پول بدهد که به نیابت از او به زیارت امام رضا بروی). فرض هم ندارد؛ « بِیُمنِهِ رُزِقَ الوَری» هر چه داری به برکت آن حضرت و تصدّق سر ایشان به شما رسیده است؛ بفهمید یا نفهمید. هر کس می خواهد دارا و قدرتمند شود به امام زمان علیه السّلام توجّه کند که او «یدالله» و « باب الله» است.[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ] وقتی به نیابت آن حضرت به زیارت رفتی، اولین اثرش این است که تو را راه می دهند. شما اگر خواسته باشید نزد بزرگ، رییس یا پادشاهی بروید، اگر تنها بروید راهتان نمی دهند. امّا اگر نامه ای از فرد بزرگی که همتای اوست داشتید ، شما را با احترام می برند و به طور خصوصی هم پذیرایی می کنند. اگر ما نامه ای و نیابتی از ناحیه ی امام زمان برای بارگاه امیرالمؤمنین ، امام حسین، امام رضا و سایر ائمّه علیهم السّلام داشتیم، ملائکه استقبال می کنند که این فرد، نایب امام زمان علیه السّلام است و این عنوان نیابت یک شوکت و جلالی به شما می دهد که تا قرب بارگاه الاهی نیز شما را بالا می برند. به هر کدام از مَشاهد مشرّفه و عتبات و امام زاده گان ، حتّی زیارت اهل قبور از علما و اخیار و ابرار و مؤمنین که می خواهی بروی به نیابت از امام زمان علیه السّلام برو. فرض کن حضرت به تو پول داده اند و تو را مأمور کرده اند که این زیارت ها را انجام دهی. آن حضرت تو را به زیارت اهل قبور فرستاده اند تا یازده سوره- ی توحید[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ] و هفت سوره ی قدر[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ] را به نیابت از آن حضرت برای اهل قبور بخوانی . این هدیه ی تو در شرف های سلطنتی امام زمان علیه السّلام گذاشته می شود و به ارواح آن ها می رسد. می خواهی صله ی رحم کنی و مثلاً به برادر زاده ی فقیرت کمک کنی؛ به نیابت از امام زمان علیه السّلام انجام بده. خلاصه، هر عمل مستحبّی که دارید به نیابت از آن حضرت انجام دهید. این حلوایی است که تا نخورید نمی دانید. اگر مزه اش را بچشید دیگر رها نمی کنید. شیعیان سابق به نیابت امام زمان علیه السّلام ، نایب می گرفتند. خودشان اگر نمی توانستند بروند، پول می دادند و نایبی می گرفتند تا به نیابت آن حضرت، به حج یا زیارت برود. شما اگر حج واجب رفته اید، یک سفر دیگر ، به نیابت از حضرتش به حج بروید. اگر هیچ چیز حالیِ شما نشد و همان طور که بودید باقی ماندید، مرا نفرین کنید. اگر خودت نمی توانی بروی، پول را به کسی بده که او به نیابت امام زمان علیه السّلام به مکّه برود. شیعیان سابق چنین می کردند. ابو محمد دَعلَجی یک نفر حجّه فروش است یکی از شیعیان گفت می خواهم یک نیابتی برای امام زمان بدهم. ابو محمد- چون خودش و پسر بزرگش نیابتی را قبول کرده بودند- پسر کوچکش را نشان کرد و از روی طمع پذیرفت و نیابت را به او داد؛ در حالی که آن پسر شراب خوار بود. در مِنی یا عرفات، امام زمان علیه السّلام بر او حاضر شدند و به او فرمودند: « مردم به تو پول می دهند برای نیابت آن بزرگواری که می دانی. امّا تو پول نیابت را می دهی به آن بچه ی شراب خوارت؟! به زودی در مقابل این بی اعتنایی و بی احترامی که کردی، چشمت کور خواهد شد.» و چهل روز پس از سفر، چشم هایش کور شد که چرا پول نیابت را به جوانی شراب خوار داده است.[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ] به هر حال ، منظور این است که شیعیان سابق یا خودشان می رفتند یا نایب می گرفتند؛ به نیابت امام زمان علیه السّلام . اگر این کارها را انجام دهید، به خدا قسم، چیزهایی خواهید فهمید که اگر صد سال دیگر هم زنده باشید، آن را نمی فهمید. مُحال است شما کسی را دوست بدارید و با جدیت در طریق دوستی او عمل کنید؛ جز این که آن طرف هم به شما متوجه خواهد شد. مَحبّت از باب اضافه و از امور طرفینی است؛ یک سرش به این طرف و سرِ دیگر به آن طرف بسته است. اگر به یک محبوبی، مَحبّت پیدا کردید، آن محبوب هم محبّ شما خواهد شد و اندک اندک این دوستی، دو طرف را به هم می رساند. هر چه قدر هم که دوستی بالا برود، پیوند و اتصال محکم تر و بُعد و فاصله کمتر می شود. شما باید امام زمانتان را دوست بدارید. در هر مجلسی که نشستی، ذکر او کن؛ اسمش را ببر ؛ فضایلش را بگو؛ درباره اش دعا کن. این ها اندک اندک تو را نسبت به حضرت مهربان تر می کند. بعد به عمل بپرداز. مقداری پول خرج کن.[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ] یک قدری باید در راه امام زمان از پول گذشت. دو نوع پول خرج کردن داریم: یکی همین که گفتم که آن را ترک نکنید زیرا تجربه شده و آزمایش شده ی صدها نفر است. به خود صاحب الزمان علیه السّلام ، هر کس مشغول این کار شده ممنون و متشکّر است و چه تقدیر ها که از من کرده اند و چه خیرهای دنیوی دیده اند؛ حالا سعادت های آخرتی بماند. جوان ها! دست به دامن او بزنید. برای او تلاش کنید و همه روزه برای سلامتی او صدقه بدهید. سید بن طاووس- که مرد عجیبی بوده است- به فرزندش سید محمد می گوید: بابا جان، اگر می خواهی برای بچه هایت صدقه بدهی، اول برای امام زمان علیه السّلام صدقه بده؛ بعد برای بچه ها. اگر به سفر می روی، اول صدقه برای امام زمان و بعد برای خودت بده.
امام زمان هم بشر است و محلّ وارد شدن بلا. خودشان هم برای خودشان صدقه می دهند. صدقه، رفع و دفع بلا می کند. دعای فرج را در قنوت بخوانید، دعا برای سلامتی و حفظ حضرت است: اَللّهُمَّ کُن لِوَلیِّکَ ... او هم باید در پناه و حفظ خدا باشد. نگو حاجت به صدقه ی من ندارد. البتّه که او احتیاج به صدقه ی تو ندارد امّا تو با این کار ، خودت را در دربار خدا و امام زمان علیه السّلام مقرّب می کنی. برای صدقه هم لازم نیست پول سنگینی بدهی. تو آقازاده، از پول تو جیبی خودت مقدار کمی بده که صدمه به هیچ کجا نزند. طوری شروع کنید که بتوانید ادامه دهید. نگوآخر سال جمع می کنم؛ یک دفعه می دهم. نه، روز به روز صدقه بده. اگر می- توانی شب هم صدقه بده[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ] ؛ چون دلِ انسان دنبال پول خویش است، همین که مداوم و پیوسته بود، متوجه او می شوی و اخلاص تو نسبت به حضرت زیادتر می شود. این وقتی مکرر شد و شب و روز امام زمان در فکرت آمد ، بعد از دو سه ماه می بینی که جور دیگری شده است؛ امام زمانی شده ای. مَحبّت تو نسبت به آن حضرت محکم تر می شود. پیوندت استوارتر می شود. شب و روزی بر تو نمی گذرد جز این که به فکر حضرت هستی. یک سال عمل کنید بعد خودتان چیزهایی خواهید فهمید. خودت دنبال کار را می گیری و دیگران را هم به راه می کشی و می آوری. چیزهایی می فهمی. در خواب یا بیداری ، در مال و در فکر، در فهمت چیزهایی پیدا خواهد شد.هر صبح و شام برای او صدقه بدهید. کم بدهید امّا مداوم،[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ] در همه روز و همه شب.

پی نوشت:
1. امام جواد علیه السّلام در جواب موسی بن قاسم – که در ایّام حج به نیابت از یکایک معصومین علیهم السّلام طواف انجام داده بود- فرمود: « اِستکثر مِن هذا فَإنَّهُ أفضل ما أنت عاملُه إن شاء الله.» (کافی ، ج4، ص314، ح1). امام کاظم علیه السّلام نیز در پاسخ علی بن مغیرة که در ماه رمضان به روح یکایک معصومین علیهم السّلام یک ختم قرآن هدیه می نمود، فرمودند: « لَکَ بِذلِکَ أن تَکُونَ معَهُم یَومَ القیامة.» « پاداش تو به خاطر این کار آن است که با ایشان در روز قیامت باشی.»
2. در زیارت آل یس- که از جانب خود آن حضرت آمده است- به ایشان عرض می کنیم: «اَلسَّلامُ عَلَیکَ یا بابَ الله وَ دَیّانَ دینِه» « سلام بر تو ای درِ خدا و نگهبان دین او.».امیرالمؤمنین علیه السّلام نیز در وصف برخی از شؤون الاهی خویش فرمودند: « ... أنَا یَدُ اللهِ المبسوطةُ علی عباده بالرّحمة و المَغفرة...؛ من دست گشاده ی خدا هستم که به سوی بندگانش به رحمت و مغفرت باز شده.»التوحید ،ص165،ح2.
3. امام صادق علیه السّلام : « هر گاه به کنار قبرها رفتی ،قُل هُوَ اللهُ أحَد را یازده بار بخوان و آن را برای ایشان هدیه کن. پس روایت شده که خدا به تعداد مردگان (آن قبرستان) بخواننده ثواب می دهد.» بحارالانوار ، ج102، ص300، ح26 به نقل از مصابح الزّائر.
4. امام رضا علیه السّلام : « هر که به سوی قبر برادر مؤمن خود بیاید و سپس دست خود را بر قبر او بگذارد و هقت مرتبه إنّا أنزَلنا بخواند، از روز ترس بزرگ (قیامت) در امان خواهد بود.» کامل الزیارات ، صص333-334،ح3.
5. وسایل الشیعه، ج8، ص147، ح2.
6. این پول چیز عجیبی است. معطّل نشو، که جان ما دنبال پولمان است! هر جا که پولت رفت، دلت هم می رود! باور نداری؟! امتحان کن: یک قالیچه یا لوستر بخر و تقدیم این مسجد کن. وقتی چنین کردی، هر شب دلت می خواهد برای نماز به همین مسجد بیایی و یک نگاهی هم به آن قالیچه یا چراغت بیاندازی! از خودت خوشت می آید که: بَه بَه! الحمدالله. این من بودم که این چراغ یا فرش را دادم به مسجد.یک مقدار پول دادی؛ حالا دلت به دنبال آن است.
7. (الَّذِینَ یُنفِقُونَ أَموالَهُم فِی سَبِیلِ اللهِ ثُمَّ لا یُتبِعُونَ ما أَنفَقُوا مَنَّا وَ لا أَذیً لَهُم أَجرُهُم عِندَ رَبِّهِم وَ لا خَوفٌ عَلَیهِم وَ لا هُم یَحزَنُونَ؛ آنان که دارایی خویش را در شب و روز و آشکار و نهان انفاق می کنند، نزد خداوند پاداش دارند و هیچ حزن و هراس بر آنان نخواهد بود.)(سوره ی بقره (2): آیه ی 274)
8. کار اندکی که مداوم باشد بهتر از زیادی است که مداوم نباشد.(نهج البلاغه ، حکمت 436)
نويسنده:عنایت مهدوی


منبع اصلی:
[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]

یاري رسانی به امام زمان(عج) با تقوا


مؤمن با کسب صفت تقوا؛ با چند عنوان، امام زمان(عج) را نصرت و یاري مي نماید، كه در هر كدام نفعي است نسبت به وجود مبارك امام در همه جهاتي كه بیان می کنیم.
1- از بزرگ ترین و مهم ترین اموري كه آن حضرت از جانب خداوند جلّ شأنه دارند؛ هدایت بندگان و ارشاد آن ها بسوي خیر و صلاح است، تا آن كه در طریق حقّ ثابت قدم بوده و از اهل آن بشوند. پس هر گاه انسان یك نفر از بندگان را هدایت و ارشاد كند تا آن كه از اهل خیر و صلاح شود، اگر چه در واقع؛ رسیدن او به درجه و رتبه صلاح از افاضه خود ایشان از جانب خداوند جلّ شأنه مي باشد، لكن به همان مرتبه ظاهري كه انسان در هدایت او وسیله شده است؛ امام را یاري كرده است، و در این امر فرقي نمي كند كه انسان دیگري را ارشاد و هدایت به صلاح و تقوا نماید یا خودش را اصلاح نموده و با تقوا شود، پس خود او هم یكي از آن هایی است كه امام باید او را به خیر و صلاح هدایت و ارشاد فرمایند. و چون تقواي واقعي چه ظاهري و چه قلبي موقوف به تحصیل معرفت و علم به دستورات ائمّه اطهار(ع) و به تبعیت و پیروي و عمل به آن دستورات است؛ روشن است كه این معرفت و عمل و تبعیّت؛ با احیاء امر ائمّه اطهار(ع)؛ و احیاء اخبار و احادیث آن ها؛ و تضییع نشدن اوامرشان نسبت به این بنده متّقي، و ابقاء و اظهار آن اخبار حاصل شده و تحقّق پیدا مي نماید. و این احیاء و ابقاء از بزرگ ترین و مهم ترین اقسام نصرت نسبت به امام است كه مورد رضایت و محبوبیّت ایشان بوده، و تأكید زیادي به آن شده است. در مقام هدایت؛ هدایت عملي چندین برابر هدایت گفتاري مؤثر است و اثر واقعي دارد، بلكه هدایت گفتاري بدون هدایت عملي چندان اثري پیدا نمي كند، پس هر گاه كسي اهل تقوا شد همان آثار ظاهري تقواي او موجب تنبّه و تذكّر و هدایت دیگران مي شود.
2- آن كه در مقام هدایت؛ هدایت عملي چندین برابر هدایت گفتاري مؤثر است و اثر واقعي دارد، بلكه هدایت گفتاري بدون هدایت عملي چندان اثري پیدا نمي كند، پس هر گاه كسي اهل تقوا شد همان آثار ظاهري تقواي او موجب تنبّه و تذكّر و هدایت دیگران مي شود. و ان شاء الله تعالي بیان خواهد شد كه هدایت بندگان؛ از انواع نصرت و یاري ولي الله در امر دین است، و به این مطلب در«كافي» در باب«ورع»[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ] و باب«علم»[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ] تصریح شده است.
3- آن كه هر گاه بنده مؤمن واقعاً به وصف تقوا متّصف شد و آثار كمال از او ظاهر گردید، این موجب عزّت و شرف امام(ع) است، چنان چه وارد شده: «كُونُوا لَنا زَیناً و لا تَكُونُوا لَنا شَیناً.»[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ] واضح است كه كمال فرزند موجب عزّ و شرف پدر است، و كمال عبد موجب عزّ و شرف مولي است، و كمال مصاحب و دوست ــ و هر چه متعلّقات انسان باشد ــ موجب شرف و عزّ انسان است، و همه این انتسابات ما بین امام و مؤمنین ثابت است، و اخبار زیادي در این مورد وارد شده است.[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]
4- آن كه مراتب تقواي واقعي بر آن وجهي است كه از ائمّه اطهار(ع) وارد شده است، بنابراین؛ چنان چه هر شخص مؤمن واقعاً در پي تحصیل تقوا باشد، حتماً باید افعال و اقوال آن ها(ع) را كاملا تبعیّت نماید و در این تبعیت و پیروي؛ تسلیم شدن به امر آن ها و تعظیم شأن جلیل آن ها(ع) حاصل مي شود، و این امر نسبت به ظاهر گردیدن مقام رفیع آن ها نصرت و یاري كاملي است.
5- آن كه بنده بواسطه اتصاف به وصف شریف تقوا در زمره اولیاء و شیعیان واقعي آن ها(ع) داخل خواهد شد، و همین دخول در زمره در دوستان و اولیاء آن ها ــ كه موجب زیادتي عدد آن ها است ــ نصرتي آشكار است، و این نصرت نسبت به عزّ و شرف آن ها است، و مؤیّد این هم حدیث نبوي(ص) است كه فرمود: «تناكحوا و تناسلوا تكثروا فإنّی اُباهی بكم الاُمم یوم القیامة و لو بالسقط»[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]؛ که آن حضرت: زیاد شدن عدد شما اُمّت را ــ ولو سقطي باشد ــ موجب مباهات خود در میان اُمّت هاي دیگر مي داند. هر گاه بنده مؤمن واقعاً به وصف تقوا متّصف شد و آثار كمال از او ظاهر گردید، این موجب عزّت و شرف امام(ع) است، چنان چه وارد شده: «كُونُوا لَنا زَیناً و لا تَكُونُوا لَنا شَیناً».
6- به مقتضاي روایات زیادي؛ وجود اهل تقوا در هر مكاني و مجمعي موجب رفع بلا و نزول رحمت است، ولو این كه اهل آن مكان مستحق عذاب و بلا باشند، به طوري كه اگر وجود آن ها نباشد بلا نازل مي شود. و این عنوان نصرت كاملي است نسبت به امام(ع) در مقام ظهور آثار وجود مباركش، چرا كه همه فیوضات الهی به یمن وجود مبارك حضرت ولي الله(عج) نازل و مقدّر مي شود، و آن فیوضات از طرف آن حضرت (ع) در هر مكاني و مجمعي بخاطر وجود شیعیان شان كه از اهل تقوا مي باشند؛ افاضه مي شود، كه اگر تقواي آن ها نباشد؛ اعمال قبیحه دیگران مانع از ظهور آن آثار مي شود، پس افراد متّقي بواسطه تقواي خود؛ امام را در افاضه این فیوضات؛ نصرت و یاري مي كنند.
7- آن كه تقوا یاري است نسبت به آن حضرت(ع) در مقام دفع ضرر از متعلّقان شان ــ یعني جهّال از دوستان ایشان ــ به خاطر آن كه گفتیم: اگر اهل تقواي از دوستان و شیعیان نباشند؛ بلا و نقمت بر غیر آن ها وارد مي شود.
8- آن كه هرگاه بنده مؤمن تقواي حقیقي پیدا كرد و به درجه كمال رسید، خداوند متعال بعضي از كرامات را در برخي از مواقع از آن ها ظاهر مي فرماید، و هر گاه مردم كراماتي را كه از شیعیان حضرت ولي الله(عج) ظاهر مي شود؛ دیدند، موجب كمال و استحكام عقیده و معرفت و محبّت آن ها نسبت به وجود مبارك آن حضرت(ع) مي شود. بنابراین؛ این نصرت است هم نسبت به عزّ و شرف ایشان كه هم در نظر اخیار و هم در نظر اغیار ظاهر مي شود، و هم نصرت است براي متعلّقان و دوستان ایشان، زیرا موجب ثبات و بقآء آن ها در طریق ولایت آن ها و صراط مستقیم حق است.
9- آن كه هر گاه بنده مؤمن واقعاً اهل تقوا شد محل وثوق و اعتماد ما بین بندگان مي شود، و به این سبب هر چه بگوید یا خبر دهد مورد اطاعت واقع مي شود، پس تقواي او نصرت است نسبت به احیاء و ابقاء احادیث و اخبار ائمّه معصومین(ع). و هم چنین موجب نشر فضائل آنها و تقویت قلوب مردم در معرفت و محبّت با ائمّه(ع) بوسیله این احیاء و انتشار كه از اثر تقواي او است مي شود، حتي آن كه در حق بعضي از بزرگان و موثّقین از اصحاب این مضمون وارد شده است كه: «لولا هؤلاء لاندرست آثارنا.»[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ] مراتب تقواي واقعي بر آن وجهي است كه از ائمّه اطهار(ع) وارد شده است، بنابراین؛ چنان چه هر شخص مؤمن واقعاً در پي تحصیل تقوا باشد.
10- آن كه تقواي مؤمن نسبت به شیعیان و دوستان امام(ع) در امر آخرت آن ها نیز نصرت و یاري است، زیرا بواسطه اعتماد و وثوق به آن ها ـ یعني به اهل تقوا - به فیض جماعت آن ها در نماز فائض مي شوند.
11- آن كه تقواي مؤمن نصرت است نسبت به ولي الله(عج) در امر دنیاي شیعیان و دوستان ایشان، زیرا بواسطه اعتماد به قول آن ها در امر نكاح و طلاق و شهادات و امثال این امور، امور دنیوي آن ها نیز منظم مي گردد.
12- آن كه تقواي مؤمن؛ یاري است نسبت به ظهور مراتب شئونات و كمالات حضرت ولي الله(عج) در قلب خودش مي باشد. زیرا تقواي حقیقي وقتي محقق مي شود كه ما بین تقواي ظاهري و قلبي جمع شود، و هر گاه قلب بوسیله وصف تقوا از رذائل ــ كه اصل و عمده آن ها حبّ دنیا است ــ پاك شد، دل منوّر مي شود، هم چون چشمي كه باز شده و نور خورشید و جلال او را دیده و به كمال او عارف شود؛ دل مؤمن متقي بینا مي شود، و به جلال و كمال امام(ع) عارف و بصیر مي گردد، و مرتبه نورانیّت ایشان در نزد او ظاهر مي شود، و قلب او نسبت به جلال و مقام رفیع ایشان خاضع و خاشع مي شود. و این عنوان؛ هم نصرت قلبي و هم نصرت جسمي مي شود، بر حسب آن چه در تحصیل اسباب تقوا سعي مي كند، تا آن كه موجب بصیرت و نور قلبي شود. بلكه بنابراین عنوان؛ علاوه بر آن كه تقواي حقیقي سبب ظهور مراتب كمالیه آن ها در قلب خود او مي شود، وسیله ظهور این مراتب از براي دیگران نیز مي شود، به خاطر آن كه در بعضي از اخبار وارد شده است: «هر گاه قلب به تقواي از حبّ دنیا و آثار آن متّصف شد؛ پس خداوند بر زبان او كلمات حكمت را القاء مي كند، كه حسن كلمات مورد تعجّب شنوندگان مي شود.»[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ] پس بنده مؤمن بعد از این كه بوسیله نور تقوا در قلب خود نسبت به شئونات و مقامات رفیعه آن ها(ع) بصیرت و بینائي كامل پیدا نمود؛ پس زبان او به آن چه در قلب ظاهر گردیده ناطق و گویا مي گردد، و با بیان او حجّت و دلیل فضل و كمال آن ها بر دوستان؛ ظاهر و هویدا شده و به آن منتفع و هدایت مي شوند، و بر دشمنان اتمام حجّت شده و موجب رغم انف آن ها مي گردد. به مقتضاي روایات زیادي؛ وجود اهل تقوا در هر مكاني و مجمعي موجب رفع بلا و نزول رحمت است، ولو این كه اهل آن مكان مستحق عذاب و بلا باشند، به طوري كه اگر وجود آن ها نباشد بلا نازل مي شود. پس به این عنوان تقوا هم نسبت به ظهور مقام امام در نظر دوستان و دشمنان نصرت مي شود، و هم نصرت مي شود نسبت به شیعیان و دوستان ایشان كه به سبب آن در صراط مستقیم ثابت مي مانند، و از فتنه اتباع شیطان رجیم سالم مي مانند.

...
13- آن كه تقواي مؤمن نسبت به حقوق و اموال امام(ع) نصرت است، زیرا هرگاه بنده واقعاً با تقوا شد، پس آن چه از حقوق واجب مالی امام(ع) به او تعلّق گیرد ـ كه در امر خمس واجب مي شود ـ در هر موردي كه به رضاي آن حضرت قطع پیدا كند؛ انفاق مي نماید. و از جمله مواردي كه مورد رضاي امام است ـ از حقوق واجب و غیر واجب [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ] ـ مقامي است كه احیاء امر ایشان شود، و در چنین موردي نصرت و عزّ و شرف ایشان هم حاصل مي شود، كه بواسطه امر تقوا سهم دیگر از خمس را در مورد سادات از شیعیان ایشان انفاق مي كند. و نیز حقّ زكات را به عوام دوستان ایشان انفاق مي كند، و هم چنین بواسطه اعتماد به او بسا از این حقوق نزد او آورند، و او به اهلش و موردش بر وجه مزبور برساند. 14- در روایات آمده كه از آثار تقوا هیبت و عزّت الهي است كه در حال مؤمن ظاهر مي شود، و در دل منافقین و اشرار تأثیر مي كند كه از او خائف و ترسان مي شوند، پس بسا باشد به این سبب؛ منكرات دفع شود، و حدود الهي اقامه گردد، و شرّ اشرار و فسّاق از اخیار مي شود، و همه این ها نصرت و یاري امام در امر دین است.
15- از جمله شئونات و مقامات رفیع امام(ع) ـ كه آثار و بركات آن به شیعیان و دوستان شان اختصاص دارد ـ دعا و شفاعت آن حضرت است، كه به این وسیله خداوند اعمال آن ها را قبول فرموده، و نقصان آن اعمال را اصلاح، و سیّئات آن ها را عفو مي فرماید، كه اگر شفاعت و دعاي ائمّه اطهار(ع) در حقّ اولیائشان نباشد؛ هر آینه در دنیا و آخرت در سختی ها و نقمات الهي هلاك خواهند شد، و از ثواب هاي آن اعمال و حسنات محروم خواهند شد، و این امر در روایات بسیاري بیان شده است.[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ] تأثیر دعاي امام(ع) در اعمال دوستان بر وجه مزبور نسبت به عبادات و اعمال صالحه آن ها چنین است كه دوستان آن ها در مقام عبادت و اهتمام در تكمیل آن به حسب شرایط ظاهري و باطني هر چند نهایت سعي و كوشش را بكنند؛ مَثَل آن عبادات صحیح و كامل مانند قطعه مسي است كه هر گاه كیمیا به آن برسد، قدر و قیمت پیدا مي نماید و طوري لیاقت پیدا مي كند كه براي سلاطین و عمارات عالي آن ها زینت و زیور مي شود، و بدون كیمیا قدر و قیمت آن ناچیز است و به آن مرتبه نخواهد رسید.
تقوا یاري است نسبت به آن حضرت(ع) در مقام دفع ضرر از متعلّقان شان ــ یعني جهّال از دوستان ایشان ــ به خاطر آن كه گفتیم: اگر اهل تقواي از دوستان و شیعیان نباشند؛ بلا و نقمت بر غیر آن ها وارد مي شود. پس هم چنین است آن اعمال؛ هر گاه به دعاي امام مقرون شود از جهت قبولي آن ها نزد خداوند؛ مقام و مرتبه آن ها جلیل و بلند خواهد بود، به گونه اي كه مؤمن بخاطر زینت یافتن به آن ها، و نیز بواسطه تزكیه و تكمیل شدن نفس او به آن ها لایق مي شود كه در مقامات عالیه جنان در رضوان و در جوار قرب الهي داخل شود، و در زمره اولیاء طاهرین(ع) بوده، و با آن ها در مسكن آن ها قرار گیرد، و به نعمت هاي آنان متنعّم شود. امّا تأثیر دعای امام نسبت به معاصي و گناهان؛ مَثَل آن مانند دارویی است كه به شخص مسمومي مي دهند، و بواسطه آن اثر زهر از بین مي رود و از هلاكت سالم مي ماند، پس هم چنین است دوستان؛ كه به جهت دعاي امام گناهان شان بخشیده و از هلاكتي كه در اثر معاصي است؛ سالم بمانند. چرا كه بعضي از معاصي و گناهان چنین اند كه گر چه به ظاهر صغیر و كوچك دیده مي شود؛ ولكن نزد خداوند عظیم و بزرگ است، و موجب سلب ایمان و كفر و شرك و ضلالت مي شود، پس بوسیله دعا و طلب مغفرت امام(ع) از شرّ چنین معاصي و از چنین هلاكتي سالم مي ماند. و با این بیان روشن شد كه یك وجه در مراد و معناي بعضي از اخباري كه وارد شده است كه: « فائده صله نمودن مؤمنین با امام به مال خود تطهیر و تزكیه آن ها مي باشد»[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ] كه این تزكیه نسبت به اعمال صالحه آن ها آن است كه آن چه ناقص باشد؛ رفع نقصان مي شود، و آن چه تمام و كامل باشد؛ رفعت قدر پیدا مي نماید، به وجهي كه بیان شد كه چون مسي است كه به كیمیا طلا شود. و نسبت به قلوب آن ها آن است كه آن ظلمت هایي كه از آثار معاصي پیدا شده است رفع مي شود، پس اخلاق آن ها نیكو مي شود، و ایمان آن ها در قلوب از فساد سالم مي ماند. و نسبت به جسم آن ها آن است كه از بسیاري از بلیّات و آفات سالم مي ماند. و نسبت به مال آن ها آن است كه مال آن ها گوارا و با بركت مي شود، و از بسیاري از خطرات مانند شرّ حسودان و صاحبان چشم بد و امثال این ها سالم مي ماند. از بزرگ ترین اقسام نصرت و یاري ایشان دعاي در تعجیل فرج آن حضرت مي باشد، و این كه از بزرگ ترین شرایط تأثیر دعا در استجابت ــ به خصوص این دعا ــ تقوا است. بنابراین هرگاه بنده مؤمن در تقوا سعي نماید، و از اعمال ناپسند و گناهان كبیره و نیز تسامح در فرائض اجتناب كند، پس با این حال؛ قابل و لایق شده و جاي امید هست كه مورد دعا و شفاعت حضرت ولي الله(عج) واقع شود، و دعاء و شفاعت ایشان در حق او تأثیر نماید. بنابراین هر مؤمن متّقي به تقواي خود، امام را در وقوع شفاعت و دعا؛ نصرت و یاري كرده است، و این در ظهور عزّت و جلال ایشان كه مقرّر است نسبت به مقام رفیع ولایتشان نصرت خواهد شد، چنانچه در همین عنوان فرمایش حضرت حجّت الله صلواة الله علیه ظهور دارد به این مضمون كه: «بپرهیزید از خداوند، و یاري نمایید ما را به بیرون آوردن شما از فتنه اي كه مشرف بر شما شده، و رو به شما آورده است.
16- از بزرگ ترین اقسام نصرت و یاري ایشان دعاي در تعجیل فرج آن حضرت مي باشد، و این كه از بزرگ ترین شرایط تأثیر دعا در استجابت ـ به خصوص این دعا- تقوا است. پس دعا و طلب فرج آن امام عزیز بر وجهي كه به آن واقعاً نصرت آن حضرت حاصل شود در حالتي است كه بنده حقیقتاً داراي وصف تقوا باشد. بنابراین بنده بواسطه سعي و كوشش در تحصیل تقوا؛ در وقوع این نصرت كامله نیز سعي مي كند، خصوصاً اگر در هنگام سعي و كوشش در امر تقوا؛ متذكّر این امر بود، و خصوصاً قصد نصرت نماید.

پی نوشت:
1- كافي، ج2، ص76.
2- كافي، ج1، ص30.
3- ترجمه: براي ما زینت باشید، و براي ما مایه ننگ و عار نشوید(بحارالانوار، ج71، ص31، حدیث3 با اندكي تفاوت).
4- رجوع شود به بحارالانوار، ج36، ص4، باب«انّ الوالدین رسول الله و امیرالمؤمنین(ع) ».
5- جامع الاخبار، ص 101.
6- ترجمه: اگر این اصحاب نبودند هر آینه آثار ما كهنه و مندرس مي شد. وسائل الشیعة، ج27، ص142، حدیث 33429 با اندكي اختلاف.
7- بحارالانوار، ج70، ص249، حدیث 25 با اندكي تفاوت.
8- حقوق غیر واجبه حقوقي است كه در جمله اي از اخبار وارد است كه: هر كس در طي سال باید از مال خود چیزي در وجه امام(ع) و در امور ایشان انفاق نماید، غني به قدر غناء خود و فقیر به قدر فقرش و فضل آن هم بسیار است.
9- رجوع شود به بحارالانوار، ج27، ص198، حدیث62، و ص308، باب8، و ص311، باب9.
10- كافي، ج1، ص38، حدیث 7.
نويسنده: مرحوم آیت الله میرزا محمدباقر فقیه ایمان
منبع اصلی:
[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]

دعا براي تعجيل در فرج امام زمان علیه السلام از وظايف شيعيان


از جمله وظايفي که به عهده ما شيعيان و منتظران امام زمان (ع) است اين است که براي فرج و تعجيل در فرج امام زمان دعا کنيم که در روايات متعدد راجع به اين امر تأکيد شده .در کتاب شريف بحارالانوار از قول امام صادق (ع) آمده است ، حضرت فرمودند :
لکل اناس دوله يرغبونها
و دولتنا آخر الدهر يظهر [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]
يعني هر کسي طرفدار يک دولت و حکومتي است که در دلش از خدا آرزوي آن دولت را مي کند ، دولت ما اهل بيت در آخرالزمان است ، يعني ما خواستار ظهور دولت اهل بيت هستيم ، اين بيان امام صادق (ع) است . پس شيعه ي امام زمان (ع) چون خواستار حاکميت اهل بيت (عليهم الاسلام ) است ، آن هم به امامت امام زمان ، بايد هميشه براي تحقق اين دولت دعا کند .در حديث ديگر از قول امام زمان (ع) آمده : « و اکثروا الدعاء بتعجيل الفرج فإن ذلک فرجکم » ؛ [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ] « زياد درباره ي فرج امام زمان دعا کنيد که همين فرج و گشايش براي شماست . »
در حديث ديگري باز مي فرمايد :« و توقع امر صاحبک ليللک و نهارک » يعني آرزو کن از خدا صاحبت يعني امام زمان را که از پس پرده غيبت در بياورد . در صبح و شامت ، در روز و شبت ، ظهور امام زمان(ع) را از خدا تقاضا کن . اين ها احاديثي است که از کتب شيعه نقل شده که به عنوان يک وظيفه ، شيعه و منتظر امام زمان ، هر روزه تعجيل فرج آن حضرت را درخواست کند . در بعضي از روايات آمده که خود امام زمان هم از شيعيان خودش اين درخواست را مي کند که شما تعجيل فرجم را از خدا درخواست نماييد .

پی نوشت:
1.بحارالانوار :143/51.
2.بحارالانوار 92/52
منبع اصلی:
[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]

چرا انتظار بهترین اعمال است؟


در روايات اسلامي مقام و منزلت والايي براي منتظران موعود آمده است که گاه انسان را به تعجب وا مي دارد . چگونه ممکن است عملي در ظاهر ساده از چنين فضيلتي برخوردار باشد . توجه به فلسفه انتظار و وظايفي که براي منتظران واقعي آن حضرت بر شمرده شده ، پاسخ اين سوال را روشن مي سازد :
1- از پيامبر اکرم (صلي الله عليه و آله و سلم ) روايت شده است که فرمودند : برترين عبادتها انتظار فرج است .
2- همچنين رسول اکرم فرمودند : برترين جهاد امت من انتظار فرج است .
3- شيخ صدوق از اميرالمؤمنين (عليه السلام ) نقل مي کند که آن حضرت فرمودند :
منتظر فرج باشيد و از رحمت خداوند نا اميد نشويد ؛ بدرستي که خوشايند ترين اعمال نزد خداوند صاحب عزت و جلال ، انتظار فرج است .
4- درکتاب خصال از امام صادق (عليه السلام ) روايت شده که آن حضرت به نقل از پدران بزرگوارشان فرمود : منتظر امر ما ، بسان آن است که در راه خدا به خون خود غلتيده باشد .
5- در کمال الدين به نقل از امام صادق ( عليه السلام ) روايت ديگري در فضيلت انتظار به اين شرح وارد شده است : خوشا به حال شيعيان قائم ما که در زمان غيبتش چشم به راه ظهور او هستند و در هنگام ظهورش فرمانبردار او ؛ آنان اولياء خدا هستند ، همانها که نه ترسي برايشان هست و نه اندوهگين مي شوند .
با روايات ياد شده ممکن است اين پرسش مطرح شود که چرا انتظار ، از اين فضيلت برجسته برخوردار است ؟ براي رسيدن به يک پاسخ مناسب ، چند نکته اساسي را بايد مورد توجه قرار داد :

1- انتظار حلقه ارتباط شيعه با امام معصوم :
همان طور که مي دانيد " ولايت " و " امامت" مکمل يک ديگر و رکن اساسي مکتب تشيع است . اعتقاد به وجود حجت خدا و امام معصوم در هر عصر و زمان از مهمترين نقاط تمايز اين مکتب از ساير مکتبهاست . از ديدگاه شيعه پذيرش ولايت معصومين و به طور کلي تسليم در برابر امام و حجت عصر ، سرآمد همه فضيلتها و شرط قبولي همه اعمال عبادي است . البته انتظار به معناي درست آن ، يعني اميد به ظهور و قيام عدالت گستر دوازدهمين امام معصوم از خاندان پيامبر اکرم ( صلي الله عليه و آله ) ،که در حال حاضر حجت خدا ، واسطه فيض الهي ، زنده وشاهد و ناظر اعمال شيعيان خود و فرياد رس آنها در گرفتاريها و نا ملايمات است .

2- معيار ارزش انسانها :
آرزوها و آمال انسانها معيار خوبي براي سنجش رشد کمال و تعالي آنهاست ، تا آنجا که برخي مي گويند : بگو چه آرزوئي داري تا بگويم کيستي ؟ آرزوهاي متعالي و ارزشمند نشان از کمال روح و رشد شخصيت انسانها و بلنداي همت آنان دارد . به عکس ، آرزوهاي حقير و بي اهميت حکايت از بي همتي و عدم رشد افراد مي کند . امام علي (ع) در همين زمينه مي فرمايند : ارزش مرد به اندازه همت اوست . پس از اين مقدمه مي توان گفت چون انسان منتظر ، برترين و ارزشمند ترين آرزوها را داراست ، به طور طبيعي از بهترين و والاترين ارزشها نيز برخوردار است . آرزوي نهائي انسان منتظر ، حاکميت دين خدا و مکتب اهل بيت در سراسر دنيا ، استقرار حکومت صالحان و مستضعفان در تمام جهان ، کوتاه شدن دست ظالمان و مستکبران ، برقراري نظام قسط و عدل بر پهنه زمين و گسترش امنيت و رفاه در اين کره خاکي است .

...

3- عامل پويايي فرد و جامعه :
انتظار نقش مهمي در سازندگي و پويايي فرد و جامعه در زمان غيبت دارد و اگر انسان منتظر به وظايفي که براي او در نظرگرفته شده عمل کند ، به الگوي مطلوب انسان مومن دست يافته و به جايگاه و مرتبه والائي خواهد رسيد . به عبارت ديگر انسان منتظر با رعايت همه شرايط انتظار ، به همان شأن و منزلتي که مورد نظر دين اسلام است و به بالاترين نقطه کمال نائل خواهد شد. [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]
چرا «احب الاعمال الي الله انتظار الفرج» ؟
دليل برتري انتظار فرج نسبت به ديگر اعمال، عدالت خواهى و حقيقت‏ جويى است كه در فطرت انسان ها نهاده شده است، زيرا آن حضرت با ظهور خويش، حق را احيا و عدالت را در جامعه حاكم خواهد ساخت. دعا براى تعجيل در ظهور ايشان، رسيدن به آرزوهايي است كه بشر تشنه رسيدن به آن بوده است.
انتظار اعتقادى است در گرو عمل، عمل كردن به آنچه كه فرهنگ انتظار ايجاب مى‏كند.
رسول اكرم(ص) مى‏فرمايد: افضل اعمال امتى، انتظار الفرج؛ برترين عملها، انتظار فرج است. (مجمع البحرين فخر الدين طريحى، مقدمه و تصحيح آيت‏الله شهاب الدين مرعشى نجفى(ره) ص 57)
بنابراين انتظار را مي توان از دشوارترين تكاليف شرعى محسوب کرد. كشف ويژگى " انتظار" هضم چرايى عظمت پاداش منتظران را آسان‏تر مى‏كند. امام على(ع) مى‏فرمايد: المنتظر لامرنا كالمتشحط بدمه فى سبيل الله ، منتظر امر ما بسان كسى است كه در راه خدا به خون خود غلتيده باشد. [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]
جوهر اصلى انتظار، آمادگي است و وظيفه منتظران، در سر داشتن و آماده بودن براي قيام و ظهور مهدى(عج) است . اين آمادگى به چه صورت بايد باشد ؟

1ـ آراسته شدن به عدالت و تقوا :
فرد منتظر بايد به زيور عدالت، تقوا و پارسايى مجهز باشد ، پيرو واقعى و صديق حضرت ولى عصر(عج) كسى است كه رفتار و مكتب را الگوى عملى خود قرار دهد.
رسول خدا(ص) در توصيف اوج مجاهدت و دين داري منتظران مهدى مى‏فرمايد: لاحدهم اشدّ بقية على دينه من خرط القتاد فى الليلة الظلماء، او كالقابص على جمر الغضا، اولئك مصابيح الدجى؛ ... هريك از ايشان بيش از كسى كه بر زجر پوست كندن درخت خاردار با دست خالى در شب تاريك يا نگاهدارى آتش سوزان چوب درخت در كف دست صبر مى‏كند در ديندارى خود استقامت و پايدارى مى‏ورزد، به راستى كه آنان چراغ هدايت در شب‏هاى ظلمانى‏اند.[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]
اگر فردى بتواند با اجتناب از معاصى ، ملكه عدالت را در خود بپروراند و با حفظ تعادل در ميان قواى نفسانى خود، اركان حيات اخلاقى را در وجود خود نهادينه سازد، آنگاه مى‏تواند در عصر ظهور كه عصر استقرار عدل است، خود رابا شرايط جديد هماهنگ سازد.

2ـ آراسته شدن به بردبارى:
فرد منتظر بايد صبور و با استقامت باشد : زيرا با توجه به گزارش تاريخى از عصر ظهور [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]. در دوران ظهور فشار زايد الوصفى بر منتظران مخلص و صديق مهدى موعود وارد مى‏شود، كه مقاومت و پايدارى در چنين شرايطى به توان بالاى روحى نيازمند است. منتظران بايد باتلاش بيشتر به درجات بالاى صبر نايل آيند.

...
3ـ تلاش در جهت اصلاح جامعه :
فرد منتظر بايد به سهم خود در راه اصلاح جامعه و استقرار عدالت و رفع ظلم و ستم بكوشد، آن كه منتظر مصلح جهانى است، خود نيز بايد صالح باشد، امر به معروف و نهى از منكر کند. منتظر مهدى(عج) در برابر فساد و ستم حكومت‏هاى جور بى تفاوت نيست و مؤيد آنان نيز نمى‏باشد . پيامبر اكرم(ص) در خصوص وظايف منتظران مهدى مى‏فرمايد:
طوبى لمن ادرك قائم اهل بيتى و هو مقتد به قبل قيامه، يتولى وليه و يتبرأ من عدوه و يتولى الائمة الهادية من قبله، اولئك رفقائى و ذوو ودّى و مودّتى و اكرم امتى علىّ ؛ خوشا به حال كسى كه به حضور قائم برسد و حال آنكه پيش از قيام او نيز پيرو او باشد، آنكه با دوست او دوست و با دشمن او دشمن و مخالف است و با رهبران و پيشوايان هدايتگر پيش از او نيز دوست است، اينان همنشين و دوستان من وگرامى‏ترين امت در نزد من هستند. [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]
انتظار فرج در واقع، انتظار حكومت جهانى اسلام است، انتظار تشكيل حكومت توحيدى در سطح جامعه است، انتظار تحقق عدالت است، انتظار وراثت زمين و دولت مؤمنان و موحدان است. بنابراين " انتظار" نه به معناى " نشستن و دعا كردن " است، " انتظار" يعنى " برخاستن و دعا كردن "، يعنى بكوشيم هر چه بهتر دين اسلام را به عنوان يك دين توحيدى فراگير بشناسيم، بفهميم و خود و جامعه را بر اساس آن پيش ببريم ، اين همان زمينه‏ سازى براى ظهور حضرت مهدى (عج) است.
آثار و نتايج قابل مشاهده در انسان منتظر آمادگي او براي ظهور است و اين آمادگي ميسر نمي شود مگر از طريق نزديكي، سنخيت و همانند سازي شخصيت و ترتيب دادن زندگي خود آن طور كه مورد رضاي آن حضرت(عج) باشد. به طور كلى هر انسان داراى سه مرتبه وجودى است : افكار، صفات و اعمال و هيچ انسانى از اين قاعده مستثنى نيست ، حتى ائمه معصومين (ع) .
ارتباط و نزديكى به هر انسان نيز تنها از همين طريق ممكن است يعنى اگر كسى بخواهد به انسان ديگرى نزديك شود، چاره‏اى ندارد جز اين كه بكوشد ابتدا افكار، باورهاي آن شخص را بشناسد نمايد و خود را از جهت فكرى با آن شخص هماهنگ نمايد و سپس بكوشد كه از جهت صفات و كمالات اخلاقى ميان خود و آن شخص محبوب همانندسازى نمايد. ما به عنوان شيعه و پيرو اهل بيت عصمت و طهارت (ع) وظيفه داريم ابتدا كيفيت اعتقاد، باورها، صفات، كمالات، نوع منش معصومين را بشناسيم و در مرتبه بعد بكوشيم زندگى، باورها و اعمال خود را به ايشان نزديك نماييم تا از اين طريق شيعه و پيرو واقعى آنها باشيم .
مقصود از انتظار فرج، اميد ودلبستگى به مهدى (عج) است. بنابراين انتظار فرج ، مقصود دين وبه تعبير شهيد مطهرى، انتظارى سازنده و نگه‏دارنده، تعهدآور و تحرك‏بخش است، به گونه‏اى كه خود نوعى عبادت و حق‏پرستى است.
شايسته است منتظر واقعى مهدى(عج) چندين خصوصيت را دارا باشد:
1- عمل به تكاليف دينى و احکام الهي
2- محزون بودن به علت محروم بودن از زيارت آن وجود مبارك
3- خواندن دعاي عهد براى تقويت ارتباط با امام (ع)
4- جلوه گر شدن انتظار فرج آن حضرت در ظاهر و باطن
انتظار فرج در حقيقت ، خود فرج است زيرا كسى كه منتظر فرج و ظهور حجت خدا و تاسيس حكومت عدل گستر اوست ، زندگى خود را بر اساس عدل و داد استوار مى‏سازد و او انسانى است كه حضور و غيبت امام در نحوه رفتار و سير و سلوكش تفاوتى ندارد وپيش از تشكيل حكومت عدل او سعي مي کند چنين حكومتى را در زندگى خود پايدار کند. انتظار فرج تعهدآفرين و مسؤوليت‏ ساز است و با بى‏تفاوتى و بى‏اعتنايى به سرنوشت بشر و حقيقت و فضليت منافات دارد.

به طور خلاصه انتظار فرج يعنى:
الف) ايمان به امامت و رهبرى الهى و معرفت امام معصوم و عادل
ب) عشق به عدالت وارزش‏هاى انسانى
ج) اميدواري به آينده‏اى روشن
د) تلاش براى برقرارى حكومتى عدل گستر
ه) تقويت روحيه تعهد و مسؤوليت‏پذيري
و) رعايت موازين و قوانين دينى و اخلاقى.

پی نوشت:
1- برگرفته از ماهنامه موعود ، شماره 28
2- بحارالانوار، ج 52 ، ص 123
3- بحارالانوار، ج 52 ،ص 124
4- اكمال الدين، ج 1، ب 23، حديث 1، الارشاد مفيد، ص 318 و الاحتجاج الطبرسى، ج 2، ص 318
5- بحارالانوار، ج 52، ص 130
نویسنده: صدیقه مقدس پور
منبع اصلی:
[برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]

انتظار فرج و امید به آینده


اشاره:
انتظار ظهور امام مهدى (عج) یا به تعبیر دیگر انتظار فرج آل محمد صلی الله علیه و آله در آموزه ‏هاى دین اسلام از اهمیت و جایگاه بسزایى برخوردار است، اما این مفهوم خود مصداقى از مفهوم عام «انتظار فرج‏» یا امید به آینده است كه در روایات اسلامى بر آن تاكید فراوانى شده است .
مكتب اسلام با هدف زنده نگهداشتن روحیه تلاش و پشتكار در فرد و جامعه اسلامى بر امیدوارى نسبت‏ به آینده و انتظار فرا رسیدن گشایش از سوى خدا سفارش بسیارى كرده و مؤمنان را از هرگونه یاس و ناامیدى برحذر داشته است .
در این مقاله تلاش شده كه با بررسى مفهوم عام و خاص انتظار و امید به آینده ریشه‏هاى فطرى این مفهوم و نقش سازنده آن در فرد و اجتماع را روشن سازد .

1 . مفهوم و جایگاه انتظار
«انتظار» ، یعنى «چشم داشتن‏» و «چشم به راه بودن‏.» [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ] چشم داشت‏ به یك تحول، چشم داشت به ‏یك رویداد خوب، چشم داشت به ‏یك گشایش ... یا چشم به راه یك آینده مطلوب، چشم به راه یك عزیز سفر كرده، چشم به راه یك دستگیر، چشم به راه یك منجى و ... به این معنا انتظار مفهومى است كه با نهاد همه انسان ها عجین شده است و مى‏توان گفت كه همه انسان ها به نوعى منتظرند .
به بیان دیگر انتظار یا امید به آینده همزاد انسان است و اگر امید به آینده را از او بگیرند، سرنوشتى جز سكون، ركود، مرگ و تباهى نخواهد داشت، از همین روست كه در كلام نورانى پیامبر گرامى آمده است:
الامل رحمة لامتى و لولا الامل ما ارضعت والدة ولدها و لاغرس غارس شجرا [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]؛ امید براى امت من مایه رحمت است و اگر امید نبود هیچ مادرى فرزندش را شیر نمى‏داد و هیچ باغبانى درختى نمى‏كاشت .
امام صادق علیه السلام می فرماید:
براى ما دولتى است كه هر زمان خداوند بخواهد، آن را محقق مى‏سازد. و آنگاه [امام] فرمود: هر كس دوست مى‏دارد از یاران حضرت قائم باشد باید كه منتظر باشد و در این حال به پرهیزكارى و اخلاق نیكو رفتار نماید، در حالى كه منتظر است، پس چنانچه بمیرد و پس از مردنش قائم، به پا خیزد، پاداش او همچون پاداش كسى خواهد بود كه آن حضرت را درك كرده است، پس كوشش كنید و در انتظار بمانید، گوارا باد بر شما [این پاداش] اى گروه مشمول رحمت ‏خداوند!
همچنین حكایت ‏شده است كه:
روزى حضرت عیسى(ع) نشسته بود و پیرمردى با بیل زمینى را شیار مى‏كرد. عیسى فرمود: بار خدایا! امید (آرزو) را از او برگیر . آن پیر در دم بیل را به كنارى انداخت و دراز كشید . ساعتى گذشت و عیسى گفت: بار خدایا! امید را به او بازگردان؛ بى‏درنگ آن پیر برخاست و شروع به كاركرد. [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]
لحظه لحظه زندگى انسان با امید همراه است و او هر دوره از عمر خود را به امید رسیدن به دوره بعدى پشت‏سر مى‏گذارد. كودكى كه تازه به دبستان پاگذاشته به امید رفتن به كلاس بالاتر و پشت‏سر گذاشتن دوران آموزش ابتدایى درس مى‏خواند و تلاش مى‏كند. همین كودك دوران راهنمایى را با امید رسیدن به دوران دبیرستان سپرى مى‏كند و دوران دبیرستان را با این امید كه روزى به دانشگاه راه یابد پشت‏سر مى‏گذارد . وقتى همین كودك دیروز و جوان امروز وارد دانشگاه مى‏شود امیدهاى تازه به او توش و توان مى‏دهد و به زندگى او معنا مى‏بخشد؛ امید رسیدن به جایگاه مطلوب اجتماعى، تشكیل خانواده، داشتن فرزند و ... . پس از تشكیل خانواده و به دنیا آمدن فرزندان، همه امیدها و آرزوهاى انسان متوجه پیشرفت و ارتقاى فرزندانش مى‏شود و به این ترتیب حكایت پایان‏ناپذیر امید به آینده، تا آستانه مرگ، انسان را همراهى مى‏كند .
ناگفته نماند كه این امید به آینده و انتظار تحقق فرداى بهتر، خود ریشه در یك ویژگى فطرى دارد و آن كمال‏جویى انسان است. انسان همواره طالب رسیدن به مراتب بالاتر و دست‏یافتن به قله‏ هاى پیشرفت و ترقى است و این در همه انسان ها با تفاوت هایى در سطح كمال موردنظر و تلاش و جدیتى كه براى رسیدن به كمال مطلوب صورت مى‏گیرد، وجود دارد .
در هر حال، انتظار و چشم به راه آینده بودن شعله‏اى است در وجود انسان كه هر چه فروزان‏تر و پرفروغ‏تر باشد تحرك و پویایى او نیز بیشتر خواهد بود و برعكس هر چه این شعله به سردى و خاموشى بگراید؛ تلاش و فعالیت انسان نیز كاستى مى‏پذیرد تا آنجا كه او تبدیل به موجودى سرد، بى‏روح، بى‏نشاط، گوشه‏ گیر و بى‏تحرك مى‏شود و این همان حالتى است كه در روانشناسى به «افسردگى‏» تعبیر مى‏كنند . حالتى كه شدت و ضعف و زمینه ‏هاى به وجود آمدن آنها در افراد مختلف متفاوت است، اما عامل آن در هر حال چیزى جز خشكیدن نهال امید در وجود انسان نیست .

...
با توجه به اهمیت و نقش اساسى امید به آینده و انتظار فرج در زندگى انسانها مكتب اسلام تلاش نموده است‏ با تقویت این روحیه، تلاش و سرزندگى جوامع اسلامى و مسلمانان را به نهایت درجه خود رسانده و آنها را در هر زمان پویا و پایدار نگهدارد .
هر كس با مراجعه به خود و بررسى مصادیق مختلف انتظار در مى‏یابد كه این مفهوم سه پایه اساسى دارد:
1 . ناخشنودى از وضع موجود یا قانع نبودن به آن؛
2 . امید و باور به آینده مطلوب؛
3 . تلاش در جهت تحقق آینده مطلوب .
به نظر مى‏رسد امید به آینده و انتظار فرج به دو معنا در آموزه ‏هاى دین اسلام به كار رفته است:

الف- انتظار به معناى عام؛
در این معنا مكتب اسلام تلاش كرده است كه از یك ‏سو با فضیلت ‏بخشیدن به «انتظار گشایش‏» و امید به آینده و از سوى دیگر با نكوهش یاس، ناامیدى، دلسردى و دلمردگى، روحیه تلاش و تكاپوى سازنده را در افراد جامعه‏ اسلامى زنده نگهدارد و از ایجاد حالت ‏یاس و ناامیدى در زندگى شخصى مسلمانان جلوگیرى كند .
اهتمام اسلام به این معناى عام از انتظار و امید به آینده تا بدان حد بوده كه از یك سو امید به فرا رسیدن گشایش از سوى خداوند در زمره برترین اعمال برشمرده شده و از سوى دیگر یاس و ناامیدى از رحمت‏ خداوند از جمله گناهان كبیره به شمار آمده است .
شاید بتوان گفت‏ بسیارى از روایاتى كه در آنها به فضیلت «انتظار فرج‏» به ‏طور كلى و بدون ذكر متعلق فرج اشاره شده، به اصل تقویت روحیه امید به آینده و مقابله با حالت ناامیدى و بدبینى نسبت ‏به آینده نظر داشته‏ اند، كه از آن جمله مى‏توان به این روایات اشاره كرد:
- از رسول اكرم صلی الله علیه و آله نقل شده است كه:
من رضى عن الله بالقلیل من الرزق رضى الله عنه بالقلیل من‏العمل و انتظار الفرج عبادة [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ] ؛ هر كس نسبت ‏به رزق كمى كه خداوند به او داده خشنود باشد، خداوند نیز نسبت ‏به عمل كمى كه او انجام مى‏دهد خشنود مى‏گردد و انتظار گشایش عبادت است .
انتظار شما نباید تنها متوجه امور ظاهرى، سطحى و محدود زندگى گردد. شما باید انتظارتان را تعمیق بخشید و چشم به راه آینده‏اى باشید كه حقیقت مطلق، عدالت مطلق و معنویت مطلق در جهان حاكم شود .
- امام على علیه السلام در بخشى از روایت مفصلى كه در آن به چهارصد مورد از امورى كه براى صلاح دین و دنیاى مؤمن شایسته است، اشاره مى‏كنند؛ پس از توصیه به طلب رزق در بین طلوع فجر و طلوع شمس مى‏فرمایند:
انتظروا الفرج، ولا تیاسوا من روح الله، فان احب الاعمال الى الله عزوجل انتظار الفرج [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ] ؛ در انتظار گشایش باشید و از رحمت‏ خداوند ناامید نشوید؛ زیرا دوست ‏داشتنى‏ترین كارها نزد خداوند انتظار گشایش است .
- آن حضرت در بخش دیگرى از روایت‏ یاد شده پس از اشاره به این مطلب كه ناشكیبایى در هنگام بروز ناگواری ها موجب از بین رفتن اجر انسان مى‏شود، مى‏فرماید:
... افضل اعمال المرء انتظار فرج الله عزوجل [برای مشاهده لینک ها باید عضو انجمن ها باشید . ]؛ برترین كارهاى انسان، انتظار گشایش از سوى خداست .
- امام صادق علیه السلام نیز در ضمن سفارش هاى خود به ابوحنیفه مى‏فرمایند:
... و افضل الاعمال انتظار الفرج من الله ؛ برترین كارها انتظار گشایش از خداست .