موضوع: قصه هاى اسلامى و تكه هاى تاريخى

80 - مرا به رحم قسم داد

طلحة بن عثمان معروف به ((كبش الكتيبه )) در جنگ احد پرچم كفار را بدست داشت ، صدا زد: اى محمد مگر شما گمان نداريد كه كشتگان ما در آتش و كشته هاى شما در بهشت هستند؟ كسى از شما بيايد يا مرا بدوزخ فرستد و يا من او را روانه بهشت سازم ، على بن ابيطالب باو حمله برده با يك ضربه شمشير پايش را قطع كرد، موقع افتادن بزمين عورتش نمايان شد، به على عليه السلام گفت : ترا بخدا و رحم قسم ميدهم كه مرا نكشى ، حضرت از او دست برداشت و منصرف شد، رسول اكرم تكبير گفت ، از على پرسيدند: چرا او ار نكشتى ؟ فرمود: چون مرا بخدا و رحم قسم داد:
مدرك :
تفسير الكاشف ج 2 ص 177 تاءليف شيخ محمد جواد مغنيه نويسنده تواناى عرب لبنانى متوفاى شب شنبه 19 محرم الحرام سال 1400 هجرى قمرى .

81 - اولين مومن كيست ؟

اكثر محدثين ، اسلام آوردن ابوبكر را پس از عده اى از مسلمانان نوشته اند، از آن جمله است : على بن ابيطالب و برادرش جعفر بن ابيطالب ، زيد بن حارثه ، ابوذر غفارى ، عمر و بن عنبسه ، خالد بن سعيد بن عاص و خباب بن ارت و ابوبكر بعد از اينها مسلمان شد، و اگر روايات صحيح و نقلهاى موثق را مورد دقت و مطالعه قرار دهيم مى بينيم كه همه آنها دلالت بر آن دارد كه على بن ابيطالب اول كسى است كه ايمان آورد و بعضى ها گفته اند: اول ايمان آورنده ابوبكر است .
مدرك :
شرح نهج البلاغه ج 3 224.
((رسول اكرم پس از بعثت سه سال بطور مخفى و هراسان مشغول تبليغ بود كه در اين مدت عده اى از خويشان و نزديكان مثل على عليه السلام و جعفر و ابوذر و... ايمان آوردند، پس از سه سال آيه (( فاصدع بما تومر )) نازل كه رسول خدا دعوت خود را علنى كرد كه بنظر ميرسد ابوبكر در اين حركت و دعوت اولين كسى است كه ايمان آورده است ، اولين مومن على عليه السلام بطور مطلق ، و اولين مومن پس از سه سال و اظهار دعوت و رفع خوف ابوبكر است - ع )).

82 - دو عقيده مخالف

از حكيمى پرسيدند: كه خلاصه عقايد شيعه و سنى چيست ؟ فرمود: خلاصه عقايد سنى آنستكه بعد از حمد حضرت آفريدگار و نعت جناب رسول مختار: رحمه الله على الفاسقين و الفاسقات و الفاجرين و الفاجرات ، و خلاصه عقايد شيعه آنستكه بعد از حمد حضرت بارى تعالى و نعت حضرت مصطفى : لعنه الله على جميع المومنين و ا لمومنات
مدرك :
نامه دانشوران ج 8 ص 316 تاليف جمعى از دانشمندان دوره ناصرالدين شاه

83 - علائم شهادت امام حسين

چون حسين عليه السلام كشته شد هفت روز آفتاب كه طلوع كرده و بديوارها ميتابيد مثل ملافه قرمز بود، در روز شهادت آن حضرت : روز عاشورا آفتاب كسوف نمود، شمشاه آفاق آسمان سرخ شد و پس از آن هميشه سرخى در آسمان مشاهده ميشود.
مدرك :
تاريخ الخلفاء سيوطى ص 207
در اين مناسبت ابوالعلاء معرى گفته است :

و على الفق من دماء الشهيد

دين على و نجله شاهدان

فهما فى اواخر اليل فجرا

ن و فى اولياته شفقان

ثبتا فى سبيله ليجيئا الح

شر مستعد يا الى الرحمان

يعنى در افق آسمانها از خونهاى على و فرزندش دو شاهد هست ، آن دو در آخر شب فجر و روشنائى و در اوائل شب شفق و نور سرخ رنگ ميباشند، در راه خدا استقامت و پايدارى نمودند تا در روز محشر بدرگاه خداى مهربان بشكايت و دادخواهى بيايند.

84 - از شهادت امام حسين اطلاع يافتند

ابن عباس گويد: در نميه روزى رسول خدا را ژوليده مو و گرد آلوده و شيشه هاى پر از خون در دست ، در خواب ديدم و گفتم : پدر و مادرم فدايت باد يا رسول الله اين خون چيست ؟ فرمود: خون حسين و ياران او است كه امروز جمع كرده ام ، حساب كردند و ديدند حسين و يارانش در همان روز شهيد شده اند.
سلمى گويد: خدمت ام سلمه رفتم و ديدم گريه ميكند، پرسيدم : چرا گريه ميكنى ؟ گفت : رسول خدا را در خواب ديدم كه سر و محاسنش خاك آلود است ، پرسيدم : يا رسول الله چه شده است ؟
فرمود: حاضر و ناظر شهادت حسين عزيز بودم .
مدرك :
تاريخ الخلفاء سيوطى ص 208
نقل شده كه رسول خدا يك مشت از خاك تربت امام حسين را كه جبرئيل آورده بود به ام سلمه داد و فرمود: هر وقت اين خاك تبديل بخون شد حسين كشته شده است ، ام سلمه آن خاك را در شيشه نگهدارى ميكرد، روز عاشورا ديد آن خاك تبويل بخون شده است ، لذا از شهادت حسين آگاه شد و بمردم خبر داد.
مدرك :
الكامل بن اثير ج 3 ص 303

85 - نوحه سرائى جن

خباب كلبى گويد: به كربلا رفتم و در آن جا به مرد محترمى از عرب گفتم : از اشعارى كه جن ها در عزاى امام حسين عليه السلام ميسرايند و شنيده اى بمن خبر ده ، گفت : همه اهالى اين محل نوحه سرائى جن را شنيده اند و از هركس بپرسى بتو جواب خواهد گفت ، گفتم : تو خودت آنچه را كه شنيده اى بمن بگو، گفت : اين اشعار را شنيده ام :

مسح الرسول جبينه

فله بريق فى الخدود

ابواه من علياقريش

و جده خير الجدود

مدرك :
تاريخ الخلفاء سيوطى ص 208
((در كتاب شريف ((الذريعه ج 3 ص 14)) مى نويسد: اين شعر از كعب بن زهير متوفاى سال 26 هجرى است كه در مدح امام حسين عليه السلام سروده است ))
((شايد شعر از او باشد و جن آنرا ياد گرفته و در مدح و رثاء امام مظلوم سروده اند، نه اينكه شعر را جن ساخته باشد - ع )).

86 - فضايح يزيد

نوفل بن فرات نقل ميكند كه نزد عمر بن عبدالعزيز بودم كه شخصى از يزيد بن معاويه ياد كرد و از او با عنوان و لقب امير المومنين نام برد!! عمر بن عبدالعزيز گفت : به او امير المومنين ميگوئى ؟! دستور داد به آن شخص ‍ بيست تازيانه زدند.
واقدى نقل ميكند كه عبدالله بن حنظله غسيل الملائكه ميگفت :
بخدا قسم ما بر يزيد خروج نكرديم مگر بدان جهت كه ترسيديم از آسمان سنگباران شويم ، چون يزيد مردى است كه با كنيزان ام ولد پدرش و دختران و خواهران او زنا ميكند و شراب ميخورد و نماز نميخواند.
مدرك :
تاريخ الخلفاء سيوطى ص 209.
عبدالله بن حنظله غسيل الملائكه ، مادرش جميله است ، نطفه اش در شب جنگ احد بسته شد، موقع رحلت رسول اكرم هفت سال داشت ، مرد زاهد و عابد بود، براى خود رختخواب نداشت ، شبها نماز ميخواند هر وقت خسته ميشد خود را بزمين انداخته و سر بر بازوى خود گذاشته ميخوابيد، در سال 63 هجرى كه سپاهيان يزيد براى غارت و قتل عام هجوم آوردند عبدالله شجاعانه جنگيد تا شهيد شد.
عبدالله بن عمر ميگفت : به كسى بيعت كنيم كه با ميمونها و سگها بازى ميكند و شراب ميخورد، و علنى فسق و فجور مرتكب ميشود؟!
پس در اين صورت جواب خدا را چه ميدهيم .
مدرك :
تاريخ يعقوبى ج 2 ص 228.

87 - دين بدون نماز بى فايده است

چون رسول خدا از غزوه تبوك مراجعت نمود نمايندگان طائف از قبيله ثقيف خدمت رسول خدا شرفياب شده و اظهار مسلمانى كردند ولى درخواست نمودند كه ((معبد لات ))را خراب نكند و اجازه دهد كه سه سال او را عبادت شود كه حضرت نپذيرفت تا اينكه به يك ماه قانع شدند باز پذيرفته نشد، درخواست دوم آنها اين بود كه ايشان را از نماز معاف بدارد، حضرت فرمود: (( لا خير فى دين لا صلاة فيه )) : دينى كه نماز ندارد فايده ندارد.
چون كاملا اسلام را پذيرفتند حضرت همراه ايشان مغيرة بن شعبه و ابو سفيان بن حرب را فرستاد تا معبد لات را ويران كنند، چون شروع به تخريب كردند زنان ثقيف با روهاى باز و گريه كنان از خانه ها بيرون ريختند.
مدرك :
المختصر فى تاريخ البشر ج 1 ص 149.
((اعراب با آن زندگى فلاكت بار بقدرى متكبر و مغرور بودند كه حاضر به ركوع و سجود نبودند لذا از اسلام خود دارى ميكردند كه در اين باره داستانهائى نقل شده ، حتى شيادانى كه بعد از رسول خدا ادعاى پيغمبرى ميكردند اولين چيزى كه براى جلب مريد انجام ميدادند ركوع و سجود و گاهى اصل نماز را برميداشتند و ساقط ميكردند، چنانكه در حالات مسيلمه كذاب و طلحيه نقل شده است - ع )).

88 - خصال بد معاويه

حسن بصرى ميگفت : در معاويه چهار خصلت جمع بود كه اگر نبود جز يكى حتما او را هلاك ميكرد، و آنها عبارتند از:
1 - بدست گرفتن خلافت اسلامى بدون مشورت و مراجعه به آراء عمومى در صورتى كه بقاياى اصحاب رسول خدا و اشخاص با فضيلت در ميان مردم بودند.
2 - جانشين كردن پسرش يزيد، در صورتى كه او جوانى بود دائم الخمر و لباسهاى حرير مى پوشيد و ساز و طنبور مى نواخت .
3 - جانشين كردن پسرش يزيد، در صورتى كه او جوانى بود دائم الخمر و لباسهاى حرير مى پوشيد و ساز و طنبور مى نواخت .
3 -ادعا و ملحق نمودن زياد به فرزندى ابوسفيان ، در صورتى كه رسول خدا فرموده است : (( الولد للفراش و للعاهره الحجر )) .
4 - كشتن حجر بن عدى و يارانش ، لعن و نفرين باد بر معاويه از ناحيه حجر و يارانش .
مدرك :
المختصر ج 1 ص 186.

89 - مادر فرزند كش

ام اوفى عبديه خدمت عايشه وارد شد و گفت : چه ميگويى در حق مادرى كه فرزند كوچك خود را كشته است ؟ عايشه گفت : آتش بر او واجب است گفت : چه ميگوئى درباره زنى كه بيست هزار نفر از فرزندان بزرگ خود را كشته است ، عايشه به كنيزانش گفت : دست اين دشمن خدا را گرفته بيرونش كنيد.
مدرك :
عيون الاخبار ابن قتيبه ج 1 ص 202.