موضوع: نازائید؟ رد پای عفونت تناسلی را دنبال کنید

یکی از دلایل نازایی در خانمها، عفونت دستگاه تناسلی است. عفونتها می‌توانند قسمت‌های مختلف دستگاه ژنیتال داخلی یا خارجی زن را درگیر کنند و سبب درد و در درازمدت ناباروری آنها شوند. اگر خواهان آگاهیهای بیشتر در این باره‌اید، خواندن ادامه این نوشتار ممکن است برایتان سودمند باشد.
جام جم سرا: دستگاه تناسلی زنان به دو قسمت داخلی و خارجی تقسیم می شود. بخش های خارجی نظیر واژن و دهانه رحم بیشتر در معرض آلودگی هستند. عفونت این مناطق تاثیر زیادی بر روی زایایی زن ایجاد نمی کند و به درمان های ساده پاسخ می دهند. دستگاه تناسلی داخلی شامل رحم، لوله های رحمی و تخمدان ها است. اساساً نوع باکتری و میکروبی که این قسمت ها را آلوده می کند با نوع آلودگی ژنیتال خارجی متفاوت است. راه آلودگی به این میکروب ها نیز متنوع است نظیر تماس جنسی آلوده، خون و... .
به نقل از سلامت نیوز، مهمترین عارضه این عفونت ها امکان بسته شدن و آسیب لوله های رحمی است. زیرا وجود لوله های رحمی برای انتقال تخمک و باروری آن توسط اسپرم ضروری است. عفونت لوله های رحمی حدوداً ۱۰ درصد نازایی ها را تشکیل می دهد. علایم این عفونت ها بر خلاف عفونت های دستگاه تناسلی خارجی دیر بروز می کند. ممکن است در موارد خفیف تا متوسط هیچ علامتی از نظر بالینی نداشته باشند.
بنابراین پیشنهاد می شود خانم ها هر ۶ ماه تا یک سال برای کنترل سلامتی نزد متخصصین زنان مراجعه کنند. گاهی عفونت های داخلی به صورت حاد، ناگهانی و شدید به صورت تب، ترشحات واژینال و... ظاهر می شود که اگر تشخیص داده نشوند در سال های بعد یعنی هنگام مراجعه خانم برای درمان نازایی با گرفتن عکس رنگی سابقه یک عفونت در سال های قبل مشاهده می شود که باعث بسته شدن لوله ها می شود و در بعضی موارد بدون ایجاد علایم بالینی عوارض بدی بر جا می گذارد.
اجسام خارجی نظیر آی.یو.دی (IUD) تامپون ها و… عواملی است که بدن را مستعد عفونت می کنند. البته در صورت کنترل های مرتب درصد ابتلا کاهش پیدا می کند. بیماری های عفونی نیز از طریق خون با منشأهای مختلف می توانند مشکلاتی را ایجاد کنند. از این قبیل عفونت ها می توان سل را نام برد که در کشور ما در موارد نادری مشاهده می شود. ولی در افراد مهاجری که از سایر کشورها آمده اند موارد بیشتری دیده شده است.

ویروس HIV نقشی در نازایی ندارد ،اما به دلیل سرکوب شدن سیستم ایمنی در این بیماری، در نتیجه مستعد شدن بیمار به عفونت های مختلف می تواند به طور غیرمستقیم باعث نازایی شود. عفونت های سیستم تناسلی داخلی علایمی را به دنبال دارد، دردهای زیر شکم معمولاً شایع است، دردکمر، ترشحات واژینال و در صورت همراه شدن با عفونت ژنیتال خارجی سوزش، خارش هم دیده می شود. گاهی اوقات نیز بی نظمی هایی در پریود دیده می شود. عفونت رحمی با ایجاد خراش ها و زخم باعث ایجاد خونریزی ها و لکه هایی وسط سیکل ماهانه می شود. در مراحل حاد بیماری تب وجود دارد ولی در مواقع مزمن دیده نمی شود.
پیشگیری از بروز عفونت های تناسلی
خانم ها در صورت استفاده از عوامل مستعدکننده عفونت نظیر آی.یو.دی (IUD) باید به طور مرتب تحت نظر پزشک باشند و در صورت مشاهده عارضه ای خاص زودتر از موعد مقرر نزد پزشک مراجعه کرده و از تماس های جنسی آلوده پرهیز کنند. علاوه بر آن تمامی خانم ها کنترل های شش ماهه تا یک ساله نزد پزشک متخصص زنان داشته باشند. مساله مهم در این زمینه آموزش به جوانان است. آگاهی بهترین راه پیشگیری است.
بنابر اظهارات متخصص زنان در بسیاری از موارد برای این گونه عفونت ها درمان خاصی وجود دارد. نازایی مطلق در اثر عفونت ها با توجه به پیشرفت تکنیک های باروری دیده نمی شود. در کل این عفونت ها باروری خود به خودی را کاهش می دهند ،اما نازایی مطلق وجود ندارد.

یکی از دلایل نازایی در خانمها، عفونت دستگاه تناسلی است. عفونتها می‌توانند قسمت‌های مختلف دستگاه ژنیتال داخلی یا خارجی زن را درگیر کنند و سبب درد و در درازمدت ناباروری آنها شوند. اگر خواهان آگاهیهای بیشتر در این باره‌اید، خواندن ادامه این نوشتار ممکن است برایتان سودمند باشد.

جام جم سرا: دستگاه تناسلی زنان به دو قسمت داخلی و خارجی تقسیم می شود. بخش های خارجی نظیر واژن و دهانه رحم بیشتر در معرض آلودگی هستند. عفونت این مناطق تاثیر زیادی بر روی زایایی زن ایجاد نمی کند و به درمان های ساده پاسخ می دهند. دستگاه تناسلی داخلی شامل رحم، لوله های رحمی و تخمدان ها است. اساساً نوع باکتری و میکروبی که این قسمت ها را آلوده می کند با نوع آلودگی ژنیتال خارجی متفاوت است. راه آلودگی به این میکروب ها نیز متنوع است نظیر تماس جنسی آلوده، خون و... .

به نقل از سلامت نیوز، مهمترین عارضه این عفونت ها امکان بسته شدن و آسیب لوله های رحمی است. زیرا وجود لوله های رحمی برای انتقال تخمک و باروری آن توسط اسپرم ضروری است. عفونت لوله های رحمی حدوداً ۱۰ درصد نازایی ها را تشکیل می دهد. علایم این عفونت ها بر خلاف عفونت های دستگاه تناسلی خارجی دیر بروز می کند. ممکن است در موارد خفیف تا متوسط هیچ علامتی از نظر بالینی نداشته باشند.

بنابراین پیشنهاد می شود خانم ها هر ۶ ماه تا یک سال برای کنترل سلامتی نزد متخصصین زنان مراجعه کنند. گاهی عفونت های داخلی به صورت حاد، ناگهانی و شدید به صورت تب، ترشحات واژینال و... ظاهر می شود که اگر تشخیص داده نشوند در سال های بعد یعنی هنگام مراجعه خانم برای درمان نازایی با گرفتن عکس رنگی سابقه یک عفونت در سال های قبل مشاهده می شود که باعث بسته شدن لوله ها می شود و در بعضی موارد بدون ایجاد علایم بالینی عوارض بدی بر جا می گذارد.

اجسام خارجی نظیر آی.یو.دی (iud) تامپون ها و… عواملی است که بدن را مستعد عفونت می کنند. البته در صورت کنترل های مرتب درصد ابتلا کاهش پیدا می کند. بیماری های عفونی نیز از طریق خون با منشأهای مختلف می توانند مشکلاتی را ایجاد کنند. از این قبیل عفونت ها می توان سل را نام برد که در کشور ما در موارد نادری مشاهده می شود. ولی در افراد مهاجری که از سایر کشورها آمده اند موارد بیشتری دیده شده است.

ویروس hiv نقشی در نازایی ندارد ،اما به دلیل سرکوب شدن سیستم ایمنی در این بیماری، در نتیجه مستعد شدن بیمار به عفونت های مختلف می تواند به طور غیرمستقیم باعث نازایی شود. عفونت های سیستم تناسلی داخلی علایمی را به دنبال دارد، دردهای زیر شکم معمولاً شایع است، دردکمر، ترشحات واژینال و در صورت همراه شدن با عفونت ژنیتال خارجی سوزش، خارش هم دیده می شود. گاهی اوقات نیز بی نظمی هایی در پریود دیده می شود. عفونت رحمی با ایجاد خراش ها و زخم باعث ایجاد خونریزی ها و لکه هایی وسط سیکل ماهانه می شود. در مراحل حاد بیماری تب وجود دارد ولی در مواقع مزمن دیده نمی شود.

پیشگیری از بروز عفونت های تناسلی

خانم ها در صورت استفاده از عوامل مستعدکننده عفونت نظیر آی.یو.دی (iud) باید به طور مرتب تحت نظر پزشک باشند و در صورت مشاهده عارضه ای خاص زودتر از موعد مقرر نزد پزشک مراجعه کرده و از تماس های جنسی آلوده پرهیز کنند. علاوه بر آن تمامی خانم ها کنترل های شش ماهه تا یک ساله نزد پزشک متخصص زنان داشته باشند. مساله مهم در این زمینه آموزش به جوانان است. آگاهی بهترین راه پیشگیری است.

بنابر اظهارات متخصص زنان در بسیاری از موارد برای این گونه عفونت ها درمان خاصی وجود دارد. نازایی مطلق در اثر عفونت ها با توجه به پیشرفت تکنیک های باروری دیده نمی شود. در کل این عفونت ها باروری خود به خودی را کاهش می دهند ،اما نازایی مطلق وجود ندارد.

عفونت از جنس زنانه

هیچ خانمی درطول زندگی خود از عفونت دستگاه تناسلی در امان نمی‌ماند و دست‌کم چند بار آن را تجربه می‌کند. این عفونت، بویژه در سنین باروری یعنی از یکی دوسال بعد از سن بلوغ تا یائسگی شایع‌تر است. چرا که پوشش سطحی سیستم تناسلی کودکان خردسال و خانم‌های یائسه به‌صورتی است که میکروب‌ها نمی‌توانند درآن بخوبی رشد کنند. به همین علت عفونت دستگاه تناسلی را در این دو گروه کمتر می‌بینیم، اما چرا و در چه شرایطی دستگاه تناسلی خانم‌ها دچار عفونت می‌شود؟

جام جم سرا: دکتر آمنه لاهوتی، متخصص زنان و نازایی در گفت‌وگو با جام‌جم در پاسخ می‌گوید: باید دانست که دونوع میکروب در واژن زنان به‌طور طبیعی همواره وجود دارد. یک دسته از این میکروب‌ها محافظ دستگاه تناسلی در برابر عفونت‌های بیماری‌زا هستند و دسته دیگر میکروب‌هایی‌ که درحالت عادی دربدن زندگی می‌کنند، ولی در صورتی که میکروب‌های دفاعی کارخود را درست انجام دهند، موجب بیماری نمی‌شوند. اما همین میکروب‌ها درصورت ضعیف شدن یا کم شدن میکروب‌های غیر بیماری‌زا ایجاد بیماری می‌کنند.

این متخصص با اشاره به یک مورد شایع از بروز عفونت‌های زنانه می‌افزاید: مصرف خودسرانه آنتی بیوتیک در خانم‌هایی که مبتلا به یک بیماری عفونی ساده مثل سرماخوردگی هستند باعث می‌شود میکروب‌های غیر بیماری‌زای بدن‌شان از بین ‌برود و زمینه ابتلا به عفونت واژینال فراهم شود. دسته‌ای از میکروب‌های بیماری‌زا هم در بدن همسر بیماران وجود دارد و گرچه در بدن مرد، تولید بیماری یا علامت خاصی نمی‌کند، ولی پس از انتقال به بدن زن بیماری‌زا می‌شود، به همین دلیل در بعضی از انواع عفونت‌ها برای زوجین به طور همزمان دارو داده می‌شود.

نشانه‌ها

طیف علائم بالینی ناشی از عفونت‌های زنانه از یک عفونت توام با خارش و سوزش و ترشحات شدید تا یک عفونت کاملا بی‌علامت و بی‌سروصدا متغیر است.

به گفته دکتر لاهوتی، در صورتی که عفونتی محدود به واژن باشد علائم بالینی شامل ترشحات بدبو، سوزش و خارش واژن و پوست ناحیه تناسلی، التهاب و تورم ناحیه و حتی علائم ادراری مثل سوزش هنگام ادرار می‌شود. البته گاهی دیگر علائم عفونت ادراری مثل تکرر ادرارراهم باید به نشانه‌های فوق افزود که در این صورت فقط معاینه داخلی و انجام آزمایش ادرار به تشخیص درست عفونت کمک می‌کند.

وی با اشاره به عفونت دهانه رحم می‌افزاید: درصورت درگیری مناطق بالاتر، مثل گردن رحم و خود رحم علائمی مثل درد هنگام نزدیکی،درد زیاد زمان پریود، افزایش خونریزی زمان پریود یا خونریزی غیرطبیعی و لکه بینی بعد از نزدیکی دیده می‌شود. البته متاسفانه عفونت رحم و دهانه رحم گاهی کاملا بدون علامت است بویژه وقتی شدید باشد و لوله‌های رحمی را درگیر کند، یا در فضای شکم پخش شود و نیز زمانی که عفونت مزمن گردن رحم منجربه زخم دهانه رحم شود. به همین دلیل توصیه می‌شود خانم‌ها به‌طور مرتب به پزشک زنان مراجعه کنند.

هر ترشحی، عفونی نیست

خوب است بدانید دستگاه تناسلی خانم‌ها درحالت طبیعی نیز ترشحاتی دارد که باعث مرطوب ماندن این ناحیه می‌شود و به‌طور دوره‌ای کم و زیاد می‌شود. البته ترشحات طبیعی، هیچ رنگ و بویی ندارد و اگرچه غلیظ است، ولی بدبو نیست و سبب خارش وسوزش هم نمی‌شود.

دکتر لاهوتی می‌افزاید: ترشحات طبیعی اگر در لباس باقی بماند، می‌تواند تغییر رنگ بدهد و بدبو شود، ولی این ترشحات با شست‌وشوی صحیح دستگاه تناسلی ازبین می‌رود، درحالی که ترشحات عفونی به جز با درمان از بین نخواهد رفت. فراموش نکنید که استفاده از دوش واژینال و بتادین برای شستشوی ناحیه تناسلی به هیچ وجه توصیه نمی‌شود و بهترین کار برای تمیزکردن ناحیه تناسلی استفاده از آب معمولی یا ژل‌های شست‌وشوی واژینال است که در همه داروخانه‌ها موجود بوده و باعث می‌شود محیط واژن به صورتی باشد که برای رشد میکروب‌های غیر بیماری‌زا مناسب و برای رشد میکروب‌های بیماری‌زا نامناسب باشد.

عفونت زنانه طی بارداری

دکتر لاهوتی با اشاره به عفونت دوران بارداری می‌گوید: دردوران بارداری هم ممکن است عفونت‌ها رخ دهد و از آنجا که در این زمان محدودیت مصرف دارویی وجود دارد و محیط واژن نیز تغییر می‌کند، درمان عفونت مشکل‌تر می‌شود. این عفونت‌ها ممکن است سبب سقط یا زایمان زودرس شود، ولی به‌طور معمول عارضه‌ای روی جنین ندارد.

پیشگیری با رعایت نکات بهداشتی

بهترین راه پیشگیری از عفونت‌های زنانه، رعایت بهداشت ناحیه تناسلی، پوشیدن لباس‌های زیر نخی، استفاده از ژل‌های شست‌وشو، قراردادن لباس زیر در آفتاب به منظور خشک شدن یا اتو کشیدن دوره‌ای آنها، جدا کردن لباس زیر از دیگر لباس‌ها هنگام شست‌وشو تعویض سریع مایو پس از اتمام شنا و نپوشیدن مایو لباس روی لباس زیر، جلوگیری از مصرف خودسرانه آنتی بیوتیک برای درمان علائم بیماری‌هایی مثل سرماخوردگی و مراجعه مرتب به پزشک برای معاینه است. به گفته دکتر لاهوتی استفاده از رژیم غذایی خاصی برای پیشگیری ازعفونت توصیه نمی‌شود، ولی ماست به علت داشتن اسیدلاکتیک ممکن است به احیای میکروب‌های واژن کمک کند.

درمان پیگیرانه

دکتر لاهوتی با اشاره به این که برای درمان عفونت‌های زنانه، پزشک داروهای خوراکی یا موضعی برای بیمار تجویز می‌کند که حتما باید دوره درمان آن کامل شود، می‌گوید: از آنجا که بعضی از عفونت‌ها به​ظاهر فروکش می‌کند، ولی درمان نمی‌شود حتما یک یا دو هفته پس از اتمام درمان برای معاینه مجدد به پزشک مراجعه کنید. در موارد بروز عفونت‌های مزمن نیز درمان همسر و همچنین استفاده از ترکیبات پروبیوتیک که امروزه به صورت داروهای خوراکی یا واژینال در دسترس است و سبب تقویت میکروب‌های غیر بیماری‌زا واژن می‌شود، باید مد نظر قرار گیرد.

پونه شیرازی ‌/‌ گروه سلامت

یکی از مسایل نازایی مربوط به خانم ها عفونت است. عفونت ها می توانند قسمت های مختلف دستگاه ژنیتال داخلی یا خارجی زن را درگیر کنند.

دستگاه تناسلی زنان به دو قسمت داخلی و خارجی تقسیم می شود.

بخش های خارجی نظیر واژن و دهانه رحم بیشتر در معرض آلودگی هستند. عفونت این مناطق تاثیر زیادی بر روی زایایی زن ایجاد نمی کند و به درمان های ساده پاسخ می دهند.

دستگاه تناسلی داخلی شامل رحم، لوله های رحمی و تخمدان ها است. اساساً نوع باکتری و میکروبی که این قسمت ها را آلوده می کند با نوع آلودگی ژنیتال خارجی متفاوت است. راه آلودگی به این میکروب ها نیز متنوع است نظیر تماس جنسی آلوده، خون و….

مهمترین عارضه این عفونت ها امکان بسته شدن و آسیب لوله های رحمی است. زیرا وجود لوله های رحمی برای انتقال تخمک و باروری آن توسط اسپرم ضروری است.

عفونت لوله های رحمی حدوداً ۱۰ درصد نازایی ها را تشکیل می دهد.

علایم این عفونت ها بر خلاف عفونت های دستگاه تناسلی خارجی دیر بروز می کند. ممکن است در موارد خفیف تا متوسط هیچ علامتی از نظر بالینی نداشته باشند.

بنابراین پیشنهاد می شود خانم ها هر ۶ ماه تا یک سال برای کنترل سلامتی نزد متخصصین زنان مراجعه کنند.

گاهی عفونت های داخلی به صورت حاد، ناگهانی و شدید به صورت تب، ترشحات واژینال و... ظاهر می شود که اگر تشخیص داده نشوند در سال های بعد یعنی هنگام مراجعه خانم برای درمان نازایی با گرفتن عکس رنگی سابقه یک عفونت در سال های قبل مشاهده می شود که باعث بسته شدن لوله ها می شود و در بعضی موارد بدون ایجاد علایم بالینی عوارض بدی بر جا می گذارد.

اجسام خارجی نظیر آی.یو.دی (iud) تامپون ها و… عواملی هستند که بدن را مستعد عفونت می کنند. البته در صورت کنترل های مرتب درصد ابتلا کاهش پیدا می کند. بیماری های عفونی نیز از طریق خون با منشأهای مختلف می توانند مشکلاتی را ایجاد کنند. از این قبیل عفونت ها می توان سل را نام برد که در کشور ما در موارد نادری مشاهده می شود. ولی در افراد مهاجری که از سایر کشورها آمده اند موارد بیشتری دیده شده است. ویروس hiv نقشی در نازایی ندارد.

اما به دلیل سرکوب شدن سیستم ایمنی در این بیماری، در نتیجه مستعد شدن بیمار به عفونت های مختلف می تواند به طور غیرمستقیم باعث نازایی شود.

عفونت های سیستم تناسلی داخلی علایمی را به دنبال دارد ، دردهای زیرشکم معمولاً شایع است، دردکمر، ترشحات واژینال و در صورت همراه شدن با عفونت ژنیتال خارجی سوزش، خارش هم دیده می شود.

گاهی اوقات نیز بی نظمی هایی در پریود دیده می شود. عفونت رحمی با ایجاد خراش ها و زخم باعث ایجاد خونریزی ها و لکه هایی وسط سیکل ماهانه می شود. در مراحل حاد بیماری تب وجود دارد ولی در مواقع مزمن دیده نمی شود.

● پیشگیری از بروز عفونت های تناسلی
در صورت استفاده از عوامل مستعدکننده عفونت نظیر آی. یو. دی (iud) باید به طور مرتب تحت نظر پزشک باشند و در صورت مشاهده عارضه ای خاص زودتر از موعد مقرر نزد پزشک مراجعه کرده و از تماس های جنسی آلوده پرهیز کنند. در صورت مشاهده علایم عفونت به موقع نزد پزشک مراجعه کنند. علاوه بر آن تمامی خانم ها کنترل های شش ماهه تا یک ساله نزد پزشک متخصص زنان داشته باشند. مسیله مهم در این زمینه آموزش به جوانان است. آگاهی بهترین راه پیشگیری است.

● درمان
بنا بر اظهارات متخصص زنان در بسیاری از موارد برای این گونه عفونت ها درمان خاصی وجود دارد. نازایی مطلق در اثر عفونت ها با توجه به پیشرفت تکنیک های باروری دیده نمی شود. در کل این عفونت ها باروری خود به خودی را کاهش می دهند اما نازایی مطلق وجود ندارد.