موضوع: حیات قرآنی و حسینی

بسم الله الرحمن الرحیم

قرآن سید الکلام است و امام حسین علیه السلام سیدالشهدا ، قرآن مردم را به رشد و کمال هدایت می کند : یهدی الی الرشد (سوره جن/2) و امام حسین علیه السلام نیز می فرماید : من شما را به راه رشد و سعادت دعوت می کنم : ادعوکم الی سبیل الرشاد . قرآن شفادهنده است : و ننزل من القرآن ما هو شفاء ( سوره اسرا / 82 ) عشق حسینی ، راه حسین و حتی تربت قبر امام حسین علیه السلام هم شفاست .

قرآن ثقل اکبر است و اهل بیت علیهم السلام ثقل کبیرند این دو لازم و ملزوم یکدیگرند . قرآن در وصف اهل بیت علیهم السلام می فرماید : انما یریدالله لیذهب عنکم الرجس اهل البیت و یطهرکم تطهیرا ( احزاب / 33 ) در جای دیگر می فرماید : لا یمسّه الی المطهرون . جز پاکان نمی توانند به آن دست بزنند( دست یابند ) ( سوره واقعه / 79 ) این آیه علاوه بر مسّ ظاهری بیشتر به مسّ باطنی قرآن اشاره دارد یعنی فقط کسانی از معارف عمیق قرآن مطلع و آگاه هستند که مطهر از هرگونه گناهی هستند .

نمی شود فقط با یک طهارت ظاهری به درجات بالا رسید مقصود آیه از رسیدن به معارف عمیق قرآن فقط طهارت ظاهری نیست بلکه طهارت باطنی لازم است و هر چه مرتبه طهارت باطنی بالاتر رود مرتبه درک حقایق و معارف قرآنی نیز بالاتر خواهد بود از اینجا نتیجه می شود یقینا این مطهر بودن به معنای معصوم بودن است و اهل بیت علیهم السلام تنها وسیله رسیدن به حقایق عمیق قرآن هستند

رسول مکرم اسلام صلی الله علیه و آله و سلّم و ائمه اطهار علیهم السلام معلم و راهنمای انسان هستند بدون راهنما چگونه می توان به مقصد رسید . خداوند متعال در سوره مبارکه مائده آیه 35 می فرماید : یا ایها الذین آمنوا اتقوالله وابتغوا الیه الوسیله . که منظور از وسیله پیامبر و امام است اگر کسی بگوید من کاری به واسطه و وسیله ندارم بداند خداوند خودش وسیله تعیین کرده خدا را از همان راهی عبادت و بندگی کنیم که خودش فرموده نه راههای دیگر . حتی برای پیامبر (ص) نیز جبرئیل واسطه و پیام آور وحی بود . برای ما بندگان نیز وجود پیامبر و امام به عنوان وسیله برای رسیدن به رشد و کمال انسانی لازم است . آیا یک دانشجوی پزشکی بدون استاد و تنها با خواندن کتاب و استفاده از عقل خودش می تواند پزشک شود ؟ ما نیز بدون تبعیت از فرامین و رهنمودهای پیامبر (ص) و ائمه اطهار (ع) نخواهیم توانست قرآن را بفهمیم و به صراط مستقیم برسیم و در آن ثابت قدم بمانیم . چنانچه پیامبر بزرگوار اسلام (ص) فرمودند : من در میان شما دو چیز گرانبها را به یادگار می گذارم قرآن و عترتم مادامی که شما به این دو محور متمسک باشید هرگز گمراه نخواهید شد.

در واقعه جانسوز عاشورا می بینیم یکی از عوامل بسیج مردم مسلمان کوفه و شام علیه سیدالشهدا علیه السلام فتوای شریح قاضی لعنة الله علیه ، شخصیت فقیه ، مجتهد ، مفسر ، ملا و قاضی خلفای راشدین مبنی بر وجوب جهاد با حسین بن علی علیه السلام بود. علت گمراهی مسلمانان در آن زمان و جنگ با امام (ع) یا بهتر بگوییم قتل فرزند پیامبرشان که صالح ترین و پاک ترین مردم بود همین عدم تمسک به قرآن و عترت پیامبر (ص) با هم بود وقتی انسان اسیر دنیای پر رزق و برق شود وسیله ای هم نباشد که بیدارش کند آنوقت از شدت علاقه به دنیا و از ترس جانش عاقبت حتی مقابل امام زمان خویش هم می ایستد .

اگر قرآنی شدن ما منجر به حسینی شدن نشود در حقیقت قرآنی نبوده ایم وگرنه یقینا حسینی می شدیم و اگر حسینی بودن ما منجر به قرآنی شدن نشود در حقیقت حسینی نبوده ایم وگرنه قرآنی می شدیم این دو لازم و ملزوم یکدیگرند.

اللهم ارزقنی شفاعة الحسین یوم الورود و ثبت لی قدم صدق عندک مع الحسین و اصحاب الحسین الذین بذلو مهجهم دون الحسین علیه السلام