موضوع: درد دل با خدا (چند خطی به خدا بنویسید)

یاعزیزالقلوب

خداوندا...نام توماراجواز...مهرتوماراجهاز. ..شناخت توماراامان ولطف توماراعیان...
خداوندا...ضعیفان راپناهی وقاصدان رابرسرزاهی ومومنان راگواهی...چه عزیزست آن کس راکه توخواهی !؟
ای عزیز...دوگیتی درسردوستی شدودوستی همه درسردوست اکنون نمیتوانم گفت که اوست .

چشمی دارم همه پرازصورت دوست :rolleyes: با دیده مراخوشست تا دوست دراوست
ازدیده ودوست فرق کردن نه نکوست :rolleyes: یا اوست بجای دیده یا دیده خوداوست
اذکارهمه صورت وهم معنی اوست
درویش بگو که جانت آرایه ی هوست

خدایا گفته بودم چو بیایی غم دل با .............

خداوندا.پروردگارا!
از كدامين جمله؟كدامين كلمه؟كدامين حرف؟شروع كنم به نوشتن حرف دلم؟!
زبان دل با زبان آدمي فرق بسيار دارد.
الهي!ظرفيت مادي و معنوي ما را گسترش بده به حق معصومين و مقربان درگاهت....

به نام بزرگ ترین حقیقت موجود

معبود محبوبم
بارها امتحانم کردی ، بارها تذکر دادی ، بارها گزارش کردی
بارها دستم را گرفتی و بلندم کردی.بارها بر سرم دست نوازش کشیدی ، با مهربانیت هدایتم کردی
گوش نکردم....
بارها تلنگرم زدی ،رهایم کردی تا سرم به سنگ بخورد و بشکند
زمین خوردم ،سرم شکست ، درد کشیدم ،تحقیر شدم، پریشان و سرگشته ام کردی ، تنبیهم کردی ، باز هم......
گوش نکردم
هربار دستم را از دستت بیرون کشیدم هربار از نگاهت فرار کردم
من در بی توجهی به تو گستاخ شدم.
به حرفهایت گوش نکردن برایم عادت شد برایم ساده شد.من در برابر تو بی حیا شدم!
محبوب توانایم
به من حیا عطا کن
به من شرم بده
کمک کن این تنهای سراپا تقصیر را
یاریم کن تا ارزش یک نیم نگاهت را بفهمم.
هدایتم کن و از ابر مهربانیت بر سرم باران رحمت ببار.
معبودم
دلم برایت تنگ است.من برای رسیدن به تو بیتابم.دور افتاده ام.از همه زیبایی ها و خوبی ها
بیا و باز هم دستم گیر.بیا باز تنبیهم کن.
به زمینم بزن اما بیا حتی اگر به تنبیهم می آیی
نگاهم کن حتی اگر به غضب
من به نگاهت محتاجم!
هرچند میدانم که هستی
میدانم که اگر نبودی وجودی نبود.
من از آمدنت خودم را میجویم...
من از آمدنت بخشش میطلبم.
همیشه بوده ای . نبودنت نقص است و تو عاری از هر نقصی.
همیشه سایه ات بر سرم بوده است.
و من تنها برای تسلای خودم با کلمات بازی میکنم
خدای خوبم
حضورت را همیشه حس کرده ام...همیشه
ترسیده ام.نه از تو . که از خودم. همیشه میترسم از اینکه انسانم و بی پروا
انسانم و نادان.
آزارم میدهد رنجاندن تو.بغض بی پروایی خفه ام میکند.
افسوس که گاهی شیطان بر وجودم چیره میشود.از شیطان میترسم.
خنده هایش را میشنوم آنگاه که به گناه وادارم میکند.
خنده هایش براندامم لرزه می اندازد.
تو دانایی و آگاه
میدانی که وجودم تو را طلب میکند.نجاتم بخش.رهایم کن از این مرداب.
کاش نبودم.کاش موجودم نمیکردی تا شرم بودنم را بر دوش نمیکشیدی.
کاش لااقل انسانم نمیکردی و اختیارم نمیدادی تا با اختیار تو را برنجانم.
رهایم مکن.
نگاهت را از نگاهم مگیر.

****به نام آنکس که نامش زیاد و یادش کم است****
بر این مضمون است که خدا گفت آنهایی که ادعای دوستی مرا دارند دروغ می گویند اگر به محض شدن شب ها . بر خواب بروند.