خدایا، آن دم که تو را ندا میکنم، صدایم را بشنو و چون تو را میخوانم،
پاسخم ده و چون با تو راز میگویم، مرا دریاب که به سوی تو گریختهام و
پیش روی تو ایستادهام.
پریشان و گریان و امیدوار، چشم امید به سوی تو دوختهام،
به سوی تو که از درونم آگاهی و از راز دلم با خبری. خدایا،
اگر من لایق رحمت تو نیستم، ولی تو سزاوار لطف و کَرَم بیپایانی
[؛ پس مرا از لطف و کَرَمت بینصیب مساز، ای مهربانترین].